Date | Espèce | Champ | Ancienne valeur | Nouvelle valeur | Commentaires |
03/07/2023 | Amanita asteropus | Confusions possibles | Amanita mappa possède un chapeau rarement conique, est moins thermophile et ne se tache pas de roux (sauf sur le voile).
Amanita intermedia est moins thermophile, possède un chapeau rarement conique et est de couleur plus brune. | Amanita citrina possède un chapeau rarement conique, est moins thermophile et ne se tache pas de roux (sauf sur le voile).
Amanita intermedia est moins thermophile, possède un chapeau rarement conique et est de couleur plus brune. | - |
06/06/2023 | Agaricus augustus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
06/06/2023 | Agaricus augustus | Références | CD 741 ; Galli p. 157 ; Bon p. 279 ; Marchand 107 ; Eyssartier et Roux p. 270 | CD 741 ; Galli p. 157 ; Bon p. 279 ; Marchand 107 ; Eyssartier et Roux p. 270 ; Monti et al., 2022 (https://doi.org/10.5169/seals-958422) | - |
06/06/2023 | Agaricus augustus | Confusions possibles | Agaricus impudicus, a des squames moins marquées, plus foncées.
Agaricus bellaniae, est plus petit et a des spores de 6-8 × 4,5 µm.
Agaricus salicophilus, a des spores plus larges.
| Agaricus impudicus, a des squames moins marquées, plus foncées.
Agaricus bellaniae, est plus petit et a des spores de 6-8 × 4,5 µm.
Agaricus salicophilus, a des spores plus larges.
| - |
06/06/2023 | Agaricus augustus | Varéiétés/formes | Agaricus augustus var. perrarus, a des squames plus fines, plus claires et le dessous de l'anneau est jaunâtre. | Agaricus augustus var. perrarus, a des squames plus fines, plus claires et le dessous de l'anneau est jaunâtre. | - |
06/06/2023 | Agaricus augustus | Commentaires | Longtemps considéré comme comestible, il est maintenant référencé comme toxique à cause de la présence probable de substances cancérigènes dans sa chair. | Comme tous les agarics, il contient de l'agaritine et accumule des métaux lourds, ce qu'il lui vaut d'être classé comme non comestible voire toxique par certains auteurs par excès de prudence. Voir Monti et al., 2020. | - |
24/04/2023 | Entoloma sepium | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
30/03/2023 | Calocybe favrei | Genre | Lyophyllum | Calocybe | - |
30/03/2023 | Calocybe favrei | Auteur | (R. Haller Aar. & R. Haller Suhr) R. Haller Aar. & R. Haller Suhr (1950) | (R. Haller Aar. & R. Haller Suhr) Bon (1999) | - |
30/03/2023 | Calocybe favrei | Synonymes | Tricholoma favrei R. Haller Aar. & R. Haller Suhr (1949) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 27(9), p. 132 (Basionyme)
Lyophyllum favrei (R. Haller Aar. & R. Haller Suhr) R. Haller Aar. & R. Haller Suhr (1950) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 28(4), p. 49, 52 (nom actuel)
Calocybe favrei (R. Haller Aar. & R. Haller Suhr) Bon (1999) , Documents mycologiques, 29(115), p. 33
| Tricholoma favrei R. Haller Aar. & R. Haller Suhr (1949), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 27(9), p. 132 (Basionyme)
Lyophyllum favrei (R. Haller Aar. & R. Haller Suhr) R. Haller Aar. & R. Haller Suhr (1950), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 28(4), p. 49, 52 (nom actuel)
Calocybe favrei (R. Haller Aar. & R. Haller Suhr) Bon (1999), Documents mycologiques, 29(115), p. 33
| - |
20/03/2023 | Mycosarcoma maydis | Comestibilité | Toxique | Comestible | Aucune source pour la toxicité. |
01/01/2023 | Agrocybe chaxingu | Synonymes | Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1972), Experimental Mycology 10, p. 24 (nom. inval.)
Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1991), Edible Fungal Flora of China, p. 182 | Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1972), Experimental Mycology 10, p. 24 (nom. inval.)
Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1991), Edible Fungal Flora of China, p. 182 | - |
01/01/2023 | Agrocybe chaxingu | Auteur | N.L. Huang (1973) | N.L. Huang (1991) | - |
01/01/2023 | Agrocybe chaxingu | Synonymes | Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1973) , (Nom de l'ouvrage a traduire du chinois ?), 1, p. 416 | Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1972), Experimental Mycology 10, p. 24 (nom. inval.)
Agrocybe chaxingu N.L. Huang (1991), Edible Fungal Flora of China, p. 182 | - |
01/01/2023 | Agrocybe chaxingu | Commentaires | Espèce très rare. Cultivée.
Commentaires de Guy Fourré : Il s'agit d'une espèce chinoise, cultivée dans les années 90 par le Dr Zhang, en Touraine. Il m'en avait remis un paquet de mycélium ensemencé, ainsi que du mycélium de Cyclocybe aegerita qu'il cultivait également, et j'avais pu photographier les deux espèces fructifiant simultanément.
Cette espèce appartient probablement au genre Cyclocybe. | Commentaires de Guy Fourré : Il s'agit d'une espèce chinoise, cultivée dans les années 90 par le Dr Zhang, en Touraine. Il m'en avait remis un paquet de mycélium ensemencé, ainsi que du mycélium de Cyclocybe aegerita qu'il cultivait également, et j'avais pu photographier les deux espèces fructifiant simultanément.
Cette espèce appartient probablement au genre Cyclocybe. | - |
01/01/2023 | Agrocybe chaxingu | Ecologie Description | Sur Camellia oleifera. | Sur Camellia oleifera. Espèce cultivée pour l'alimentation humaine. | - |
15/12/2022 | Cortinarius platypus | Noms français | cortinaire à large pied | Cortinaire à large pied | - |
15/12/2022 | Cortinarius platypus | Confusions possibles | Tous les cortinaires jaune-ocre de la section des "calochroi" | Tous les cortinaires jaune-ocre de la section des "Calochroi". | - |
15/12/2022 | Cortinarius platypus | Commentaires | La potasse ne donne aucune réaction remarquable sur la cuticule ou sur la chair (ni rouge ni fuschia mais simplement ambré ou brunâtre sale). | La potasse ne donne aucune réaction remarquable sur la cuticule ou sur la chair (ni rouge ni fuschia mais simplement ambré ou brunâtre sale). | - |
15/12/2022 | Cortinarius platypus | Chapeau Description | chapeau remarquablement voilé de blanc ; ambré pâle à la potasse sur la cuticule ; | Chapeau remarquablement voilé de blanc ; ambré pâle à la potasse sur la cuticule ; | - |
15/12/2022 | Cortinarius platypus | Chair Description | insensible à la potasse | Insensible à la potasse | - |
15/12/2022 | Cortinarius platypus | Ecologie Description | sous feuillus calcicoles | Sous feuillus calcicoles. | - |
01/12/2022 | Lepista sordida | Varéiétés/formes | Lepista sordida var. aianthina n'a aucune nuances de lilas sauf quelquefois dans les lames.
Lepista sordida var. lilacea est lilas violacé vif.
Lepista sordida var. obscurata est brun violacé sombre.
Lepista sordida var. umbonata a un chapeau nettement mamelonné.
Lepista sordida var. calathus est brun violacé à gris violacé, pousse surtout dans les prairies, a une chair plus fine et un chapeau concave. | Lepista sordida var. aianthina n'a aucune nuances de lilas sauf quelquefois dans les lames.
Lepista sordida var. lilacea est lilas violacé vif.
Lepista sordida var. obscurata est brun violacé sombre.
Lepista sordida var. umbonata a un chapeau nettement mamelonné.
Lepista sordida var. calathus est brun violacé à gris violacé, pousse surtout dans les prairies, a une chair plus fine et un chapeau concave à infundibuliforme. | - |
01/12/2022 | Lepista sordida | Varéiétés/formes | var. alanthina (Bon) Bon : aucune nuances de lilas sauf quelquefois dans les lames
var. lilacea (Quelé.) Bon : lilas violacé vif
var.obscurata (Bon) Bon : brun violacé sombre
var. umbonata (Bon) Bon : chapeau nettement mamelonné. | Lepista sordida var. aianthina n'a aucune nuances de lilas sauf quelquefois dans les lames.
Lepista sordida var. lilacea est lilas violacé vif.
Lepista sordida var. obscurata est brun violacé sombre.
Lepista sordida var. umbonata a un chapeau nettement mamelonné.
Lepista sordida var. calathus est brun violacé à gris violacé, pousse surtout dans les prairies, a une chair plus fine et un chapeau concave. | - |
01/12/2022 | Lepista sordida | Commentaires | La var. obscurata pousse dans les fourrés dunaires. | - | - |
01/12/2022 | Lepista sordida | Ecologie Description | En lisière de forêt, prés, parcs, sur herbes pourrissantes ou compost. Supporte bien les premières gelées. Fréquent. | En lisière de forêt, prés, parcs, sur herbes pourrissantes ou compost. Supporte bien les premières gelées. Fréquent. | - |
16/11/2022 | Lactarius sanguifluus | Noms français | Lactaire sanguin | Lactaire sanguin ; sanguin | - |
16/11/2022 | Lactarius sanguifluus | Commentaires | Mériodional mais aussi vers le nord en situation abritée thermophile. | - | - |
16/11/2022 | Lactarius sanguifluus | Ecologie Description | - | Surtout méridional mais aussi vers le nord en situation abritée thermophile. Sous pins à deux aiguilles. | - |
09/11/2022 | Chlorophyllum brunneum | Noms français | Lépiote des jardins | Lépiote vénéneuse, lépiote des jardins | - |
25/10/2022 | Entoloma vindobonense | Etymologie | Vindobona : un ancien établissement celtique situé dans l'actuelle ville de Vienne, en Autriche | Vindobona : un ancien établissement celtique situé dans l'actuelle ville de Vienne, en Autriche. | - |
25/10/2022 | Entoloma vindobonense | Synonymes | Entoloma vindobonense Noordeloos & Hausknecht (2004) , Fungi europaei, 5A, Entoloma (s.l.), p. 907 (Basionyme) | Entoloma vindobonense Noordeloos & Hausknecht (2004) , Fungi europaei, 5A, Entoloma (s.l.), p. 907 (basionyme) (nom actuel)
Entoloma valdeumbonatum Noordel. & Meusers (2004), Fungi Europaei 5A, Entoloma (s.l.), p. 909
Entoloma citerinii Réaudin & Eyssartier (2005) [2004], Bulletin de la Société mycologique de France, 120(1-4), p. 357 | - |
25/10/2022 | Entoloma vindobonense | Varéiétés/formes | - | Entoloma citerinii est une forme albinique de cette espèce. | - |
25/10/2022 | Entoloma citerinii | Synonymes | Entoloma citerinii Réaudin & Eyssartier (2005) [2004], Bulletin de la Société mycologique de France, 120(1-4), p. 357 (Basionyme)
Entoloma vindobonense Noordeloos & Hausknecht (2004), Fungi europaei, 5A, Entoloma (s.l.), p. 907 (Nom actuel) | Entoloma citerinii Réaudin & Eyssartier (2005) [2004], Bulletin de la Société mycologique de France, 120(1-4), p. 357 (basionyme)
Entoloma vindobonense Noordeloos & Hausknecht (2004), Fungi Europaei, 5A, Entoloma (s.l.), p. 907 (nom actuel) | - |
25/10/2022 | Entoloma citerinii | Commentaires | En bord de mer, dans une pelouse dunaire à sable coquillé, dans les mousses avec Allium sphaerocephalon et Plantago coronopus
| Il s'agit en réalité d'une forme albinique d'Entoloma vindobonense. | - |
25/10/2022 | Entoloma citerinii | Ecologie Description | - | En bord de mer, dans une pelouse dunaire à sable coquillé, dans les mousses avec Allium sphaerocephalon et Plantago coronopus. | - |
25/10/2022 | Armillaria griseofusca | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
25/10/2022 | Armillaria ostoyae | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
25/10/2022 | Armillaria mellea | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
25/10/2022 | Armillaria borealis | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
05/10/2022 | Porphyrellus porphyrosporus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | Aucune raison légitime d'être classée toxique. |
03/10/2022 | Ramaria fumigata | Confusions possibles | Ramaria fennica
Ramaria bataillei.
| Ramaria fennica
Ramaria bataillei
Ramaria cedretorum | - |
29/09/2022 | Cortinarius varius | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | Espèce comestible. |
22/09/2022 | Psilocybe strictipes | Photo | Psilocybe_strictipes_2020_ns_1.jpg | - | Dépublication photo : Détermination incertaine |
22/09/2022 | Boletopsis leucomelaena | Confusions possibles | Boletopsis grisea, sous Pinus, Larix, Picea.
Boletopsis mediterraneensis, sous Cedrus, Pinus en zone méditerranéenne.
Boletopsis watlingii, sous Pinus sylvestris | Boletopsis watlingii (nom. inval.) possède des spores plus petites, réagit en noir à la potasse caustique (KOH) pousse sous Pinus sylvestris (pin sylvestre)
Boletopsis grisea possède un chapeau plus clair, réagit en vert foncé à la potasse caustique (KOH) et pousse sous Pinus spp. (pins), Larix spp. (mélèzes) et Picea spp. (épicéas).
Boletopsis mediterraneensis (= Boletopsis leucogrisea Malençon ad int.) possède un chapeau gris rosé ou gris brunâtre, réagit en vert émeraude à la potasse caustique (KOH) sur les pores, vert olive sur le chapeau et la chair, pousse sous Cedrus atlantica (cèdre de l'Atlas) et Pinus spp. (pins) et est méditerranéen. | Mes remarques à propos des confusions possibles étaient encore supprimées. Cela commence à bien faire ! |
19/09/2022 | Chromosera cyanophylla | Commentaires | - | Les collections nord-américaines se rapportent à une espèce indépendante. | - |
10/09/2022 | Marasmiellus omphaliformis | Commentaires | Inodore.
Débris végétaux. | - | - |
10/09/2022 | Marasmiellus omphaliformis | Ecologie Description | Sur bois de feuillus surtout chêne vert des régions méditerranéenne et atlantique sud. | Sur bois de feuillus surtout Quercus ilex (chêne vert) et autre débris végétaux des régions méditerranéenne et atlantique sud. | - |
10/09/2022 | Marasmius buxi | Commentaires | Tardif. Fin d'automne jusqu'au printemps. Dans l'aire de distribution naturelle du buis, probablement pas rare. | - | - |
10/09/2022 | Marasmius buxi | Ecologie Description | Sur feuilles de Buxus sempervirens plus ou moins pourries. Parfois sur feuilles et branches tombées ou encore fixées à l'arbre mais près du sol.
Tardif. Fin d'automne jusqu'au printemps. Dans l'aire de distribution naturelle du buis, probablement pas rare. | Sur feuilles de Buxus sempervirens plus ou moins pourries. Parfois sur feuilles et branches tombées ou encore fixées à l'arbre mais près du sol.
Printemps-automne. Dans l'aire de distribution naturelle du buis, probablement pas rare. | - |
05/09/2022 | Laetiporus sulphureus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | Espèce comestible et populaire, même cultivée par certains. |
05/09/2022 | Neoboletus erythropus | Commentaires | Ce bolet est appelé "la récompense du mycologue" pour ses qualités culinaires connues seulement des initiés. La couleur bleue de la chair disparaît totalement à la cuisson (thermolabile). | Ce bolet est appelé "la récompense du mycologue" pour ses qualités culinaires connues seulement des initiés. La couleur bleue de la chair disparaît totalement à la cuisson (thermolabile). Ladite cuisson doit durer au minimum 20 minutes au total et à cœur afin d'éliminer le risque d'intoxication lié à des toxines thermolabiles. | - |
13/06/2022 | Russula velenovskyi | Varéiétés/formes | Russula velenovskyi var. cruentata. | Russula velenovskyi var. cruentata est plus robuste, vivement colorée et à arêtes rouges. | - |
19/05/2022 | Amanita verna | Confusions possibles | - | Amanita vidua diffère par son absence de réaction à la potasse (KOH) et son écologie strictement méditerranéenne. | - |
19/05/2022 | Amanita verna | Varéiétés/formes | Amanita verna var. decipiens diffère du type par sa réaction jaune doré au KOH. | - | - |
19/05/2022 | Amanita verna | Commentaires | - | Sous-genre Amanita/section Phalloideae | - |
19/05/2022 | Amanita virosa | Confusions possibles | - | Amanita amerivirosa diffère du type par la taille moyenne plus élevée, le chapeau à mamelon plus bas et non excentré, surtout le stipe non pelucheux squameux mais lisse à sublisse et son odeur rappelant parfois le miel. | - |
19/05/2022 | Amanita virosa | Varéiétés/formes | Amanita virosa var. levipes diffère du type par la taille moyenne plus élevée, le chapeau à mamelon plus bas et non excentré et surtout le stipe non pelucheux squameux mais lisse à sublisse. Odeur de miel. | - | - |
19/05/2022 | Amanita virosa | Commentaires | Odeur forte de rose fanée.
| Sous-genre Amanita/section Phalloideae | - |
19/05/2022 | Amanita virosa | Spores Description | 8-10,5 µm, globuleuses, amyloïdes. | mesurant 8-10,5 µm, globuleuses, amyloïdes. | - |
17/03/2022 | Tremella indecorata | Spores Description | Subsphériques, 9-15 x 8-12,5 μm. Basides 10-18 x 8-9-12 µm parfois à 2 stérigmates de 21-60 x 2-3 µm. Hyphes à boucles rares, 1-4 µm de large. | Subsphériques, 5.9–9.4 x 5.9–9.8 μm. Basides 10-18 x 8-9-12 µm parfois à 2 stérigmates de 21-60 x 2-3 µm. Hyphes à boucles rares, 1-4 µm de large. | - |
17/03/2022 | Tremella indecorata | Ecologie Description | Sur Ascomycètes (Diatrype) sur feuillus. | Sur ascomycètes (Diatrype), sur feuillus. | - |
10/03/2022 | Phyllosticta paviae | Confusions possibles | - | Les galeries formées par Cameraria ohridella sont très souvent confondues avec ce champignon. Cependant, la distinction est nette lorsque l'on peut observer les fructifications. | - |
10/03/2022 | Phyllosticta paviae | Stipe Description | nul | Nul. | - |
10/03/2022 | Phyllosticta paviae | Spores Description | hyalines avec contenu granuleux, 12-18 x 7-9 µm | Hyalines avec contenu granuleux, mesurant 12-18 x 7-9 µm. | - |
10/03/2022 | Phyllosticta paviae | Ecologie Description | Sur feuilles d'Aesculus. | Sur feuilles d'Aesculus spp. (marroniers). | - |
10/03/2022 | Onygena corvina | Confusions possibles | Onygena equina pousse sur les os, le cartilage et les restes cornés et est de plus grande taille.
Phleogena faginea pousse sur les bois de feuillus, possède des spores globuleuses-subglobuleuses et est un basidiomycète. | Onygena equina pousse sur les os, le cartilage et les restes cornés et est de plus grande taille.
Phleogena faginea pousse sur le bois de feuillus, dégage une odeur de livèche, possède des spores globuleuses-subglobuleuses et est un basidiomycète. | - |
07/03/2022 | Arrhenia oniscus | Confusions possibles | Arrhenia gerardiana | Arrhenia umbratilis
Arrhenia sphagnicola | - |
07/03/2022 | Arrhenia sphagnicola | Confusions possibles | Arrhenia onisca peut également pousser parmi les sphaignes, a un chapeau glabre et l'arête des lames bordées de noir.
Arrhenia philonotis a un chapeau en entonnoir très profond, dont les fibrilles sont concolores au chapeau et ses spores sont nettement elliptiques.
Arrhenia cyathella est également très creusée, pousse dans les touffes de Carex spp. (laîches) et a des spores subglobuleuses. | Arrhenia oniscus peut également pousser parmi les sphaignes, a un chapeau glabre et l'arête des lames bordées de noir.
Arrhenia philonotis a un chapeau en entonnoir très profond, dont les fibrilles sont concolores au chapeau et ses spores sont nettement elliptiques.
Arrhenia cyathella est également très creusée, pousse dans les touffes de Carex spp. (laîches) et a des spores subglobuleuses. | - |
07/03/2022 | Arrhenia oniscus | Espèce | onisca | oniscus | - |
07/03/2022 | Arrhenia oniscus | Confusions possibles | - | Arrhenia gerardiana | - |
07/03/2022 | Arrhenia oniscus | Commentaires | - | Le véritable Agaricus oniscus en son sens originel correspond à Lichenomphalia umbellifera. Cette espèce est en attente d'un renommage. | - |
07/03/2022 | Arrhenia oniscus | Chapeau Couleur | - | Brun, Noir | - |
06/03/2022 | Tricholoma militare | Synonymes | Hypophyllum vaccinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 136, tab. 42, fig. 1-2
Agaricus militaris Lasch (1828) , Linnaea, Ein journal für die botanik, 3, p. 428 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Tricholoma militare (Lasch) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 123 (nom actuel)
Gyrophila militaris (Lasch) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
| Hypophyllum vaccinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 136, tab. 42, fig. 1-2
Agaricus militaris Lasch (1828) , Linnaea, Ein Journal für die Botanik, 3, p. 428 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Tricholoma militare (Lasch) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 123 (nom actuel)
Gyrophila militaris (Lasch) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
| - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Commentaires | A comparer avec des espèces proches poussant sous Cupressus>i> ; Mycocharentes | A comparer avec des espèces proches poussant sous Cupressus ; Mycocharentes | Mise en forme |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Confusions possibles | Leucoagaricus cupresseoides | Leucoagaricus cupresseoides
Leucoagaricus pseudopilatianus
Leucoagaricus aurantiovergens | - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Confusions possibles | - | Leucoagaricus cupresseoides | - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Commentaires | A comparer avec des espèces proches poussant sous Cupressus ; Mycocharentes | A comparer avec des espèces proches poussant sous Cupressus>i> ; Mycocharentes | - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Chapeau Description | excorié | Excorié | - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Lames Description | devenant typiquement rose fuschia sur exsiccatum | Devenant typiquement rose fuchsia sur exsiccatum. | - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Stipe Description | Anneau simple | Anneau simple. | - |
26/02/2022 | Leucoagaricus cupresseus | Ecologie Description | Sous Cupressus | Sous Cupressus spp. | - |
16/02/2022 | Rhytisma salicinum | Commentaires | L'anamorphe est nommé Melismia salicinum. | L'anamorphe est nommé Melasmia salicinum. | - |
11/02/2022 | Amanita spissacea | Synonymes | Amanita spissacea S. Imai (1933) , The botanical magazine, Tokyo, 47, p. 427 (Basionyme) (nom actuel)
Amplariella spissacea (S. Imai) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
| Amanita spissacea S. Imai (1933), The Botanical Magazine, Tokyo, 47, p. 427 (basionyme) (nom actuel)
Amplariella spissacea (S. Imai) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78 | - |
11/02/2022 | Amanita spissacea | Confusions possibles | Amanita fritillaria
Amanita nothofagi | Amanita fritillaria
Amanita nothofagi
Amanita pilosella | - |
11/02/2022 | Amanita spissacea | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Validae/position incertaine | - |
11/02/2022 | Amanita franchetii | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Validae/série Validae | - |
11/02/2022 | Amanita rubescens | Commentaires | Il est préférable d'éplucher et de bien cuire le champignon pour sa consommation car il est toxique cru ou mal cuit.
Attention à ne pas confondre avec Amanita pantherina qui est toxique. | Sous-genre Lepidella/section Validae/série Validae
Il est préférable de bien cuire le champignon pour sa consommation car il est toxique cru ou mal cuit.
Attention à ne pas confondre avec Amanita pantherina qui est toxique. | L'épluchage n'est pas nécessaire, bien que souvent effectué car la cuticule est souvent épaisse. |
11/02/2022 | Amanita flavorubescens | Synonymes | Agaricus flavorubens Berkeley & Montagne (1856) , Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 96
Amanita flavorubescens G.F. Atkinson (1902) , The journal of mycology, 8(3), p. 111 (Basionyme) (nom actuel)
Venenarius flavorubescens (G.F. Atkinson) Murrill (1913) , Mycologia, 5(2), p. 76
Amanita marci Dupain (1928) , Bulletin de la Société mycologique de France, 44(1), p. 113 (nom. inval.)
Amplariella flavorubens (Berkeley & Montagne) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Amanita flavorubens (Berkeley & Montagne) E.-J. Gilbert (1941) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(2-3), p. 354
| Agaricus flavorubens Berkeley & Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 96
Amanita flavorubescens G.F. Atkinson (1902), The journal of mycology, 8(3), p. 111 (basionyme) (nom actuel)
Venenarius flavorubescens (G.F. Atkinson) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 76
Amplariella flavorubens (Berkeley & Montagne) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Amanita flavorubens (Berkeley & Montagne) E.-J. Gilbert (1941), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(2-3), p. 354 | - |
11/02/2022 | Amanita flavorubescens | Confusions possibles | Amanita rubescens. | - | - |
11/02/2022 | Amanita flavorubescens | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Validae/série Validae | - |
11/02/2022 | Amanita rubescens | Synonymes | Agaricus rubens Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416
Agaricus myodes Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 69, tab. 261
Agaricus pustulatus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 39, tab. 91 (nom. illegit.)
Agaricus crassipes O.F. Müller (1780) , Flora danica, 14, p. 7, tab. 831, fig. 2 (nom. illegit.)
Agaricus muscarius var. ß rubens (Scopoli) F.H. Wiggers (1780) , Primitiae flora holsaticae, p. 98
Agaricus margaritiferus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 57
Agaricus verrucosus Bulliard (1786) , Herbier de la France, 7, tab. 316
Amanita rubescens Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 67 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Amanita rubescens var. ß circinata Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 255
Agaricus circinatus (Persoon) Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 251
Agaricus adnatus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 260
Hypophyllum vinosum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 357, tab. 161, fig. 1-4
Agaricus rubescens (Persoon) J. Otto (1816) , Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39
Amanita circinata (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 600
Agaricus rubescens var. ß circinatus (Persoon) Weinmann (1836) , Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 7
Amanita incarnata ss. Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45
Amanita rubescens var. verrucosa (Bulliard) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45
Amanita rubens (Scopoli) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4
Amanita pustulata (Schaeffer) J. Schröter (1889) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 678
Amanita rubescens var. gracilis Gillot & Lucand (1889) , Société d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 147
Venenarius rubens (Scopoli) Murrill (1913) , Mycologia, 5(2), p. 75
Amanita rubens var. circinata (Persoon) Saccardo (1915) , Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 45
Amanita pseudorubescens Herrfurth (1936) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 14(6), p. 77, tab. 1 (nom. inval.)
Amplariella rubescens (Persoon) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Amanita rubescens f. annulorosea A.G. Parrot (1960) , Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 91 (nom. inval.)
Amanita rubescens f. exannulata A.G. Parrot (1960) , Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 90 (nom. inval.)
Amanita rubescens f. verrucosa (Bulliard) A.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Société mycologique de France, 81(4), p. 657 (nom. inval.)
| Agaricus rubens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416
Agaricus myodes Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 69, tab. 261
Agaricus pustulatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 39, tab. 91 (nom. illegit.)
Agaricus crassipes O.F. Müller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 831, fig. 2 (nom. illegit.)
Agaricus muscarius var. ß rubens (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 98
Agaricus margaritiferus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57
Agaricus verrucosus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 316
Amanita rubescens Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 67 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Amanita rubescens var. ß circinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255
Agaricus circinatus (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 251
Agaricus adnatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 260
Hypophyllum vinosum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 357, tab. 161, fig. 1-4
Agaricus rubescens (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39
Amanita circinata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 600
Agaricus rubescens var. ß circinatus (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 7
Amanita incarnata ss. Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45
Amanita rubescens var. verrucosa (Bulliard) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45
Amanita rubens (Scopoli) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4
Amanita pustulata (Schaeffer) J. Schröter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 678
Amanita rubescens var. gracilis Gillot & Lucand (1889), Société d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 147
Venenarius rubens (Scopoli) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 75
Amanita rubens var. circinata (Persoon) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 45
Amanita marci Dupain (1928), Bulletin de la Société mycologique de France, 44(1), p. 113 (nom. inval.)
Amanita pseudorubescens Herrfurth (1936), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 14(6), p. 77, tab. 1 (nom. inval.)
Amplariella rubescens (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Amanita rubescens f. annulorosea A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 91 (nom. inval.)
Amanita rubescens f. exannulata A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 90 (nom. inval.)
Amanita rubescens f. verrucosa (Bulliard) A.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Société mycologique de France, 81(4), p. 657 (nom. inval.)
| - |
11/02/2022 | Amanita rubescens | Commentaires | Il est préférable d'éplucher et de bien cuire le champignon pour sa consommation car il est toxique cru ou mal cuit.
Attention à ne pas confondre avec Amanita pantherina qui est toxique. | Il est préférable d'éplucher et de bien cuire le champignon pour sa consommation car il est toxique cru ou mal cuit.
Attention à ne pas confondre avec Amanita pantherina qui est toxique. | - |
11/02/2022 | Amanita flavescens | Synonymes | Amanita vaginata var. flavescens E.-J. Gilbert & S. Lundell (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 29 (Basionyme)
Amanitopsis vaginata var. flavescens (E.-J. Gilbert & S. Lundell) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 75
Amanita flavescens (E.-J. Gilbert & S. Lundell) Contu (1988) , Pagine di botanica, 12, p. 12 (nom actuel)
Amanita contui Bon (1989) , Documents mycologiques, 19(76), p. 74
| Amanita vaginata var. flavescens E.-J. Gilbert & S. Lundell (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 29 (basionyme)
Amanitopsis vaginata var. flavescens(E.-J. Gilbert & S. Lundell) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 75
Amanita flavescens (E.-J. Gilbert & S. Lundell) Contu (1988), Pagine di botanica, 12, p. 12 (nom actuel)
Amanita contui Bon (1989), Documents Mycologiques, 19(76), p. 74
| - |
11/02/2022 | Amanita flavescens | Confusions possibles | - | Amanita crocea | - |
11/02/2022 | Amanita flavescens | Commentaires | - | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/position incertaine (stirpe Lividopallescens ?) | - |
11/02/2022 | Amanita excelsa | Synonymes | Agaricus verrucosus Hudson (1761) , Flora Anglica, Edn 1, p. 494
Agaricus pustulatus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416 (nom. illegit.)
Amanita ampla Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 255
Hypophyllum giganteum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 298, tab. 141, fig. 1-2
Hypophyllum maculatum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 355, tab. 159, fig. 1-4
Agaricus cinereus J. Otto (1816) , Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39 (nom. illegit.)
Agaricus persoonii Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 7
Agaricus excelsus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 17 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita cinerea Krombholz (1836) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 4, p. 22, tab. 29, fig. 1-5 (nom. illegit.)
Agaricus spissus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 9
Agaricus excelsus subsp.* cariosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8
Agaricus cariosus (Fries) Fries (1857) , Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 16
Amanita excelsa (Fries) Bertillon (1866) , in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 499 (nom actuel)
Amanita spissa (Fries) Bertillon (1866) , in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 502
Amanita persoonii (Fries) Bertillon (1866) , in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 503
Amanita cinerea Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49 (nom. illegit.)
Amanita cariosa (Fries) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 48
Lepiota persoonii (Fries) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 67
Amanita raphaniodora Ferry (1890) , Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173
Amanita solida Ferry (1890) , Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173
Venenarius spissus (Fries) Murrill (1913) , Mycologia, 5(2), p. 81
Amanita spissa var. cinerea E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 115 (nom. inval.)
Amanita spissa subsp.* excelsa (Fries) Konrad & Maublanc (1926) , Icones Selectae Fungorum, 6, p. 36
Limacella persoonii (Fries) Konrad & Maublanc (1926) , Icones Selectae Fungorum, 6, p. 38
Amanita spissa var. ampla (Persoon) Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 268
Amanita spissa var. euspissa Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 267
Amanita spissa f. cinerea Veselý (1934) , Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 42
Amplariella ampla (Persoon) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Venenarius excelsius (Fries) Murrill (1948) , Lloydia, 11, p. 101
Amplariella spissa (Fries) A.G. Parrot (1960) , Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 102, 171 (nom. inval.)
Amplariella excelsa (Fries) A.G. Parrot (1960) , Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 106, 170 (nom. inval.)
Amanita asperoides R. Heim (1963) , Revue de mycologie, Paris, 28, p. 9
Amanita spissa var. excelsa (Fries) Dörfelt & I.L. Roth (1982) , Die pilzflora des Vogtlandes, 1, p. 24 (nom. inval.)
Amanita excelsa var. spissa (Fries) Neville & Poumarat (2004) , Fungi Europaei, 9, p. 721, pl. 917-77ABC
| Agaricus verrucosus Hudson (1761), Flora Anglica, Edn 1, p. 494
Agaricus pustulatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416 (nom. illegit.)
Amanita ampla Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255
Hypophyllum giganteum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 298, tab. 141, fig. 1-2
Hypophyllum maculatum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 355, tab. 159, fig. 1-4
Agaricus cinereus J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39 (nom. illegit.)
Agaricus persoonii Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 7
Agaricus excelsus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 17 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita cinerea Krombholz (1836), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 4, p. 22, tab. 29, fig. 1-5 (nom. illegit.)
Agaricus spissus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 9
Agaricus excelsus subsp.* cariosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8
Agaricus cariosus (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 16
Amanita excelsa (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 499 (nom actuel)
Amanita spissa (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 502
Amanita persoonii (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 503
Amanita cinerea Secretan ex Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49 (nom. illegit.)
Amanita cariosa (Fries) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 48
Lepiota persoonii (Fries) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 67
Amanita raphaniodora Ferry (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173
Amanita solida Ferry (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173
Venenarius spissus (Fries) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 81
Amanita spissa var. cinerea E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 115 (nom. inval.)
Amanita spissa subsp.* excelsa (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 36
Limacella persoonii (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 38
Amanita spissa var. ampla (Persoon) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 268
Amanita spissa var. euspissa Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 267
Amanita spissa f. cinerea Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 42
Amplariella ampla (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Venenarius excelsius (Fries) Murrill (1948), Lloydia, 11, p. 101
Amplariella spissa (Fries) A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 102, 171 (nom. inval.)
Amplariella excelsa (Fries) A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 106, 170 (nom. inval.)
Amanita asperoides R. Heim (1963), Revue de mycologie, Paris, 28, p. 9
Amanita spissa var. excelsa (Fries) Dörfelt & I.L. Roth (1982), Die pilzflora des Vogtlandes, 1, p. 24 (nom. inval.)
Amanita excelsa var. spissa (Fries) Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 721, pl. 917-77ABC | - |
11/02/2022 | Amanita excelsa | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Validae/série Validae | - |
11/02/2022 | Amanita yuaniana | Synonymes | Amanita yuaniana Zhu L. Yang (1994) , Mycotaxon, 51, p. 464 (Basionyme) | Amanita yuaniana Zhu L. Yang (1994), Mycotaxon, 51, p. 464 (basionyme) | - |
11/02/2022 | Amanita yuaniana | Références | amantaceae.org | amanitaceae.org | - |
11/02/2022 | Amanita yuaniana | Commentaires | Cette espèce a été décrite à l'origine de la province de Sichuan, en Chine. Très fréquente dans certaine partie du pays. | Sous-genre Amanita/section Caesareae/stirpe Hemibapha
Cette espèce a été décrite à l'origine de la province de Sichuan, en Chine. Très fréquente dans certaines parties du pays. | - |
11/02/2022 | Amanita erythrocephala | Commentaires | Trois récoltes sur la même station, dont le type de Ciatti (Savona) en 1996, puis en 2002. Appartiendrait à la section Validae. Ses couleurs vives et ses spores et basides de petite taille la rapproche de l'espèce américaine Amanita flavoconia.
Il est possible que cette espèce soit synonyme d'Amanita flavoconia var. inquinata, mais seules des analyses phylogénétiques plus poussées permettraient de le dire. | Sous-genre Lepidella/section Validae/series Validae
Trois récoltes sur la même station, dont le type de Ciatti (Savona) en 1996, puis en 2002. D'autres récoltes ont été réalisées plus récemment, toujours dans des zones méditerranéennes. Ses couleurs vives et ses spores et basides de petite taille la rapproche de l'espèce américaine Amanita flavoconia.
Il est possible que cette espèce soit synonyme d'Amanita flavoconia var. inquinata, mais seules des analyses phylogénétiques permettraient de le dire. | - |
09/02/2022 | Amanita eliae | Commentaires | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/position incertaine | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/position incertaine | - |
09/02/2022 | Amanita eliae | Commentaires | Section Vaginatae | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/position incertaine | - |
09/02/2022 | Amanita electra | Commentaires | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Albogrisescens | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Argentea | Correction classification |
09/02/2022 | Amanita electra | Synonymes | Amanita electra Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 97 (Basionyme) | Amanita electra Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 97 (basionyme) (nom actuel) | - |
09/02/2022 | Amanita electra | Commentaires | - | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Albogrisescens | - |
09/02/2022 | Amanita echinocephala | Synonymes | Agaricus albellus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417 (nom. rej.)
Agaricus solitarius Bulliard (1780) , Herbier de la France, 1, tab. 48
Hypophyllum adamantinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 358, tab. 162, fig. 2
Hypophyllum tricuspidatum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 359, tab. 163, fig. 3
Amanita nitida Fries (1815) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 4
Amanita procera Persoon (1818) , Traité sur les champignons comestibles, p. 186
Agaricus echinocephalus Vittadini (1835) , Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 346 (Basionyme)
Agaricus aculeatus Vittadini (1835) , Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 62
Amanita solitaria (Bulliard) Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 33
Agaricus nitidus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8 (nom. illegit.)
Amanita flandinia F. Plee (1864) , Types de chaque famille et des principaux genres des plantes croissant spontanément en France ..., 2, livret 57
Amanita echinocephala (Vittadini) Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 321 (309) (nom actuel)
Lepiota echinocephala (Vittadini) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 69
Amanita umbella var. echinocephala (Vittadini) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4
Amanita strobiliformis var. aculeata Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanita solitaria var. adamantina (Paulet) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanita strobiliformis subsp.* aculeata (Quélet) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 15
Amanita aculeata (Vittadini) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 305
Amanita solitaria f. echinocephala (Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891) , Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 1, p. 3
Amanita echinocephala var. bicollariata Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 4
Venenarius solitarius (Bulliard) Murrill (1912) , Mycologia, 4(5), p. 240
Amanita umbella f. bicollariata (Boudier) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 101
Lepidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1925) , Bulletin de la Société mycologique de France, 41, p. 304
Lepidella echinocephala f. bicollariata (Boudier) Konrad & Maublanc (1926) , Icones Selectae Fungorum, p. 38
Amanita vittadinii var. echinocephala (Vittadini) Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 285
Aspidella solitaria (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 79
Amanitina albella (E.-J. Gilbert) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Aspidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 79
Armillaria echinocephala (Vittadini) Locquin (1952) , Bulletin de la Société mycologique de France, 68, p. 167
Amanita solitaria subf. bicollariata (Boudier) Neville & Poumarat (1996) , Documents mycologiques, 26(101), p. 52
| Agaricus albellus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417 (nom. rej.)
Agaricus solitarius Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 48
Hypophyllum adamantinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 358, tab. 162, fig. 2
Hypophyllum tricuspidatum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 359, tab. 163, fig. 3
Amanita nitida Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 4
Amanita procera Persoon (1818), Traité sur les champignons comestibles, p. 186
Agaricus echinocephalus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 346 (basionyme)
Agaricus aculeatus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 62
Amanita solitaria (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 33
Agaricus nitidus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8 (nom. illegit.)
Amanita flandinia F. Plee (1864), Types de chaque famille et des principaux genres des plantes croissant spontanément en France ., 2, livret 57
Amanita echinocephala (Vittadini) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 321 (309) (nom actuel)
Lepiota echinocephala (Vittadini) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 69
Amanita umbella var. echinocephala(Vittadini) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4
Amanita strobiliformis var. aculeata Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanita solitaria var. adamantina (Paulet) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanita strobiliformis subsp.* aculeata (Quélet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 15
Amanita aculeata (Vittadini) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 305
Amanita solitaria f. echinocephala (Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 1, p. 3
Amanita echinocephala var. bicollariata Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 4
Venenarius solitarius (Bulliard) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240
Amanita umbella f. bicollariata (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 101
Lepidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1925), Bulletin de la Société mycologique de France, 41, p. 304
Lepidella echinocephala f. bicollariata (Boudier) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, p. 38
Amanita vittadinii var. echinocephala(Vittadini) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 285
Aspidella solitaria (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 79
Amanitina albella (E.-J. Gilbert) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Aspidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 79
Armillaria echinocephala (Vittadini) Locquin (1952), Bulletin de la Société mycologique de France, 68, p. 167
Amanita solitaria subf. bicollariata(Boudier) Neville & Poumarat (1996), Documents mycologiques, 26(101), p. 52 | - |
09/02/2022 | Amanita echinocephala | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Lepidella/sous-section Solitariae/stirpe Solitaria | - |
09/02/2022 | Amanita dryophila | Synonymes | Amanita pianei Migliozzi & Lavorato (1987) , Micologia e vegetazione mediterranea, 2(1), p. 43 (nom. inval.)
Amanita subavellana Consiglio & Contu (1997) , Micologia e vegetazione mediterranea, 12, p. 146
Amanita dryophila Consiglio & Contu (1999) , Persoonia, 17(2), p. 287 (Basionyme)
| Amanita pianei Migliozzi & Lavorato (1987), Micologia e vegetazione mediterranea, 2(1), p. 43 (nom. inval.)
Amanita subavellana Consiglio & Contu (1997), Micologia e vegetazione mediterranea, 12, p. 146
Amanita dryophila Consiglio & Contu (1999), Persoonia, 17(2), p. 287 (basionyme)
| - |
09/02/2022 | Amanita dunensis | Synonymes | Amanita phalloides f. dunensis R. Heim (1963) , Revue de mycologie, Paris, 28, p. 9 (nom. inval.)
Amanita dunensis R. Heim ex Bon & Andary (1983) , Documents mycologiques, 13(50), p. 13 (Basionyme)
| Amanita phalloides f. dunensis R. Heim (1963), Revue de mycologie, Paris, 28, p. 9 (nom. inval.)
Amanita dunensis R. Heim ex Bon & Andary (1983), Documents Mycologiques, 13(50), p. 13 (basionyme)
| - |
09/02/2022 | Amanita dunensis | Confusions possibles | Amanita phalloides est plus grande, plus colorée et son anneau est plus persistent. | Amanita phalloides a des spores moins ellipsoïdes et une marge non striée. | - |
09/02/2022 | Amanita dunensis | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Phalloideae | - |
09/02/2022 | Amanita dryophila | Confusions possibles | - | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Lividopallescens | - |
09/02/2022 | Amanita curtipes | Commentaires | sous-genre Lepidella/section Amidella
Amanita valens est possiblement un synonyme de cette espèce. | Sous-genre Lepidella/section Amidella
Amanita valens est possiblement un synonyme de cette espèce. | - |
09/02/2022 | Amanita betulae | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Betulae | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Betulae | - |
09/02/2022 | Amanita beckeri | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Simulans | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Simulans | - |
09/02/2022 | Amanita abrupta | Commentaires | Section Lepidella/stirpe Microlepis
Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères. | Sous-genre Lepidella/section Lepidella/stirpe Microlepis
Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères. | - |
09/02/2022 | Amanita alseides | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Albogrisescens | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Albogrisescens | - |
09/02/2022 | Amanita amerivirosa | Commentaires | Section Phalloideae | Sous-genre Lepidella/section Phalloideae | - |
09/02/2022 | Amanita argentea | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Argentea | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Argentea | - |
09/02/2022 | Amanita avellanea | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Fulva | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Fulva | - |
09/02/2022 | Amanita badia | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Fulva | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Fulva | - |
09/02/2022 | Amanita basiana | Commentaires | Section Vaginatae/position isolée avec Amanita variicolor | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/position isolée avec Amanita variicolor | - |
09/02/2022 | Amanita battarrae | Commentaires | Section Vaginatae/position inconnue (stirpe Magnivolvata ?) | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Magnivolvata | - |
09/02/2022 | Amanita asteropus | Commentaires | Sous-genre Lepidella/Section Validae/series Mappae/stirpe Brunnescens | Sous-genre Lepidella/section Validae/series Mappae/stirpe Brunnescens | - |
09/02/2022 | Amanita abrupta | Commentaires | Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères.
Section Lepidella/stirpe Microlepis | Section Lepidella/stirpe Microlepis
Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères. | - |
09/02/2022 | Amanita lividopallescens | Synonymes | Amanita livida Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita livida var. a pallescens Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 247
Agaricus lividus (Persoon) J. Otto (1816) , Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 37 (nom. illegit.)
Agaricus vaginatus var. a lividus (Persoon) Sommerfeldt (1826) , Supplementum florae lapponica, p. 249
Amanita vaginata var. pallescens (Persoon) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanita vaginata var. lividopallescens Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 (Basionyme)
Amanita vaginata var. livida (Persoon) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanitopsis lividopallescens (Secretan ex Gillet) Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 6
Amanita vaginata f. lividopallescens (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 140
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930) , Amanites et la tribu des Amanitées, p. 67 (nom actuel)
Amanita vaginata var. malleata Piane ex G. Becker (1975) , Bulletin trimestriel de la Fédération mycologique Dauphiné-Savoie, 15(56), p. 23 (nom. inval.)
Amanitopsis malleata Piane ex Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 33
Amanita malleata (Piane ex Bon) Contu (1986) , Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 3(6-7), p. 43
Amanita lividopallescens f. malleata (Piane ex Bon) Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 125 | Amanita livida Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita livida var. a pallescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 247
Agaricus lividus (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 37 (nom. illegit.)
Agaricus vaginatus var. a lividus (Persoon) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 249
Amanita vaginata var. pallescens (Persoon) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanita vaginata var. lividopallescens Secretan ex Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 (basionyme)
Amanita vaginata var. livida (Persoon) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanitopsis lividopallescens (Secretan ex Gillet) Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 6
Amanita vaginata f. lividopallescens (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 140
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930), Amanites et la tribu des Amanitées, p. 67 (nom actuel)
Amanita vaginata var. malleata Piane ex G. Becker (1975), Bulletin trimestriel de la Fédération mycologique Dauphiné-Savoie, 15(56), p. 23 (nom. inval.)
Amanitopsis malleata Piane ex Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 33
Amanita malleata (Piane ex Bon) Contu (1986), Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 3(6-7), p. 43
Amanita lividopallescens f. malleata (Piane ex Bon) Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 125 | - |
09/02/2022 | Amanita lividopallescens | Varéiétés/formes | Amanita lividopallescens var. tigrina a le stipe nettement tigré, chiné de brunâtre et l'arête des lames bordée, ponctuée de brunâtre bistré. | Amanita lividopallescens var. tigrina a le stipe nettement tigré, chiné de brunâtre et l'arête des lames bordée, ponctuée de brunâtre bistré. | - |
09/02/2022 | Amanita lividopallescens | Commentaires | Pierre Neville et Serge Poumarat disent :
Cette espèce a fait et fait encore couler beaucoup d'encre ! A l'arboretum d'Angers nous avons la chance de posséder le très rare livre de Gillet dont est extrait l'aquarelle figurant sur notre fiche. | Section Vaginatae/stirpe Lividopallescens
Pierre Neville et Serge Poumarat disent :
Cette espèce a fait et fait encore couler beaucoup d'encre ! A l'arboretum d'Angers nous avons la chance de posséder le très rare livre de Gillet dont est extrait l'aquarelle figurant sur notre fiche. | - |
09/02/2022 | Amanita badia | Synonymes | Nom actuel : Amanita fulvoides | Nom actuel : Amanita fulvoides | Corrections. |
09/02/2022 | Amanita badia | Confusions possibles | Amanita betulae, plus foncée et est liée au bouleau.
Amanita brunneofuliginea, pousse sous les épicéas et sa volve est tachée d'ocre.
Amanita avellanea, moins trapue, n'a jamais le pied fumé de brun.
Amanita spadicea, n'a pas le pied fumé, mais chiné de brun et peut pousser plus en plaine. | Amanita betulae est plus foncée et est liée au bouleau.
Amanita brunneofuliginea pousse sous les conifères et sa volve est souvent tachée d'ocre.
Amanita spadicea n'a pas le pied fumé, mais chiné de brun et a une volve plus épaisse. | Corrections. |
09/02/2022 | Amanita regalis | Confusions possibles | Amanita pseudoregalis. | Amanita pseudoregalis est de couleur plus claire, blanche dans sa jeunesse et est plus robuste. | Restauration des champs ayant été supprimés... |
09/02/2022 | Amanita regalis | Varéiétés/formes | Amanita regalis f. umbrina. | Amanita regalis f. alba est totalement blanche, récoltée en Sardaigne sous Eucalyptus camaldulensis (eucalyptus de Camalduli). | Restauration des champs ayant été supprimés... |
09/02/2022 | Amanita regalis | Ecologie Description | Dans les forêts de conifères, principalement sous Pinus.
Nordique et montagnarde. Rare, mais plus fréquent en Scandinavie. | Principalement sous Pinus spp. (pins). Dans les forêts de conifères. Nordique et montagnarde. Rare, mais plus fréquent en Scandinavie. | Restauration des champs ayant été supprimés... |
07/02/2022 | Omphalotus olearius | Confusions possibles | - | Omphalotus illudens, moins méridional, est souvent mamelonné et est de couleur orange. | - |
07/02/2022 | Omphalotus olearius | Commentaires | Sur souche de feuillus. Très toxique. | - | - |
07/02/2022 | Omphalotus olearius | Ecologie Description | - | Sur souches de divers feuillus. | - |
07/02/2022 | Cuphophyllus borealis | Confusions possibles | - | Cuphophyllus virgineus
Hygrocybe monteverdae | - |
07/02/2022 | Cuphophyllus borealis | Commentaires | Est parfois synomymisé avec Cuphophyllus virgineus. | - | - |
07/02/2022 | Porpolomopsis calyptriformis | Varéiétés/formes | Porpolomopsis calyptriformis f. nivea est de couleur entièrement blanche. | Porpolomopsis calyptriformis f. nivea est de couleur entièrement blanche. | - |
07/02/2022 | Hygrocybe ingrata | Confusions possibles | - | Neohygrocybe pseudoingrata
Neohygrocybe nitrata | - |
06/02/2022 | Entoloma incanum | Confusions possibles | - | Entoloma verae | - |
21/01/2022 | Puccinia adoxae | Confusions possibles | - | Puccinia albescens | - |
17/01/2022 | Cortinarius puniceus | Confusions possibles | Cortinarius purpureus | Cortinarius sanguineus est lié aux conifères et a un mycélium basal de couleur orange.
Cortinarius purpureus
Cortinarius mirandus | - |
17/01/2022 | Cortinarius puniceus | Commentaires | Diffère de phoenicus par son habitat. | - | - |
13/01/2022 | Pyronema domesticum | Confusions possibles | Pyronema domesticum | Pyronema omphalodes | - |
09/01/2022 | Rhytisma acerinum | Confusions possibles | - | Rhytisma americanum
Rhytisma punctatum
Rhytisma salicinum
Rhytisma andromedae
Une Rhytisma très ressemblante et encore non décrite vient sur Acer campestre (érable champêtre). | - |
09/01/2022 | Rhytisma acerinum | Commentaires | Champignon parasite se formant sur les feuilles vertes de l'arbre, et provoquant des taches noires qui renferment les conidies (anamorphe Melasmia acerina). | Champignon parasite se formant sur les feuilles vertes de l'arbre, et provoquant des taches noires qui renferment les conidies (anamorphe autrefois appelé Melasmia acerina). | - |
09/01/2022 | Rhytisma acerinum | Ecologie Description | Sur feuilles d'Acer pseudoplanatus (érable sycomore), Acer platanoides (érable plane) et d'Acer campestre (érable champêtre). Toute l'année. Commun et fréquent. | Sur feuilles d'Acer pseudoplanatus (érable sycomore) et d'Acer platanoides (érable plane). Toute l'année. Commun et fréquent. | - |
06/01/2022 | Pseudoomphalina compressipes | Ecologie Description | Sous conifères. Dans la litière ou sur les troncs dégradés et moussus. Assez rare. | Sous conifères. Dans la litière ou sur les troncs dégradés et moussus. Assez rare. Espèce nord-américaine, absente d'Europe. | - |
30/12/2021 | Hydnum umbilicatum | Commentaires | - | Espèce nord-américaine, absente d'Europe. | - |
25/12/2021 | Favolaschia calocera | Confusions possibles | Favolaschia pustulosa présente dans les serres chauffées, est de couleur blanche. | Favolaschia claudopus espèce néo-zélandaise et australienne, se retrouve aussi en Europe.
Favolaschia pustulosa présente dans les serres chauffées, est de couleur blanche. | - |
25/12/2021 | Favolaschia calocera | Ecologie Description | Sur bois de feuillus. Solitaire ou grégaire. Espèce néophyte. Très rare en Europe mais est introduite dans le Sud Ouest ou elle est présente dans les Pyrénées atlantique le Gers et les Hautes Pyrénées.
Très fréquent à Mayotte sur toutes sortes de débris végétaux (brindilles,
branches mortes, tronc abattus, etc.) surtout en début de saison des pluies. | Très fréquent à Mayotte sur toutes sortes de débris végétaux (brindilles, branches mortes, tronc abattus, etc.) surtout en début de saison des pluies. Répartition : Madagascar, Mayotte. | - |
16/12/2021 | Rhodocollybia butyracea | Confusions possibles | Rhodocollybia rufovinosa | Rhodocollybia rufovinosa
Rhodocollybia asema a un chapeau gris, jaune brun ou gris brun, sans aucune teinte rougeâtre, est plus grêle et est distinctement hygrophane. | - |
16/12/2021 | Rhodocollybia butyracea | Varéiétés/formes | Rhodocollybia butyracea f. albida possède un chapeau blanc.
Rhodocollybia butyracea var. asema, est plus svelte et plus pâle, tirant sur le gris, au pied moins renflé, plus cylindrique (asema signifie modestement "sans arguments", pour marquer la faiblesse des caractères différentiels), la microscopie et l'odeur étant identiques.
On les trouve d'ailleurs ensemble, mais la var. asema s'aventure plus volontiers dans l'herbe des lisières, cet habitat étant peut-être à l'origine des différences d'habitus. | Rhodocollybia butyracea f. albida possède un chapeau blanc. | - |
08/12/2021 | Phaeotremella foliacea | Synonymes | Tremella mesenteriformis Jacquin (1778) , Miscellanea austriaca, 1, p. 142, tab. 13
Tremella verticalis Bulliard (1785) , Herbier de la France, 6, tab. 272
Tremella undulata Hoffmann (1787) , Vegetabilia cryptogama, 1, p. 32, tab. 7, fig. 1
Tremella frondosa Bulliard (1791) , Herbier de la France, 11, tab. 499, fig. T
Tremella fimbriata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 97
Tremella foliacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 98 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella foliacea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303
Tremella quercina Pollini (1816) , Horti et provinciae veronensis plantae novae vel minus cognitae quas descriptio. et observatio. exoenavit, p. 31
Gyraria foliacea (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 594
Tremella tinctoria Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 101
Tremella erecta Sommerfelt (1826) , Magazin for naturvidenskaberne, 7, p. 296
Tremella fimbriata var. ß undulata (Hoffmann) Wallroth (1833) , Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 528
Tremella fimbriata var. b tinctoria (Persoon) Weinmann (1836) , Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 529
Naematelia frondosa (Bulliard) Bonorden (1851) , Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 152
Ulocolla foliacea (Persoon) Brefeld (1888) , Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 98, tab. 6, fig. 2
Exidia foliacea (Persoon) P. Karsten (1889) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 449
Exidia saccharina var. foliacea (Persoon) Patouillard (1900) , Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hyménomycètes, p. 24
Phaeotremella pseudofoliacea Rea (1912) [1911], Transactions of the British mycological Society, 3(5), p. 377, tab. 20
Ulocolla mesenteriformis (Jacquin) Saccardo (1916) , Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1277
Tremella foliacea var. pseudofoliacea (Rea) Kobayasi (1939) , Science reports of the Tokyo Bunrika Daigaku, section B, 4, p. 23
Tremella foliacea var. fimbriata ( Persoon) S. Lundell (1941) , Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, n° 940
Phaeotremella foliacea (Persoon) Wedin, J.C. Zamora & Millanes (2016) , Mycosphere, 7(3), p. 296 (nom actuel)
Phaeotremella fimbriata (Persoon) Spirin & V. Malysheva (2018) , Mycological progress, 17(4), p. 462
Phaeotremella frondosa (Fries) Spirin & V. Malysheva (2018) , Mycological progress, 17(4), p. 464
| Tremella mesenteriformis Jacquin (1778) , Miscellanea austriaca, 1, p. 142, tab. 13
Tremella verticalis Bulliard (1785) , Herbier de la France, 6, tab. 272
Tremella undulata Hoffmann (1787) , Vegetabilia cryptogama, 1, p. 32, tab. 7, fig. 1
Tremella foliacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 98 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella foliacea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303
Tremella quercina Pollini (1816) , Horti et provinciae veronensis plantae novae vel minus cognitae quas descriptio. et observatio. exoenavit, p. 31
Gyraria foliacea (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 594
Tremella tinctoria Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 101
Tremella erecta Sommerfelt (1826) , Magazin for naturvidenskaberne, 7, p. 296
Ulocolla foliacea (Persoon) Brefeld (1888) , Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 98, tab. 6, fig. 2
Exidia foliacea (Persoon) P. Karsten (1889) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 449
Exidia saccharina var. foliacea (Persoon) Patouillard (1900) , Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hyménomycètes, p. 24
Phaeotremella pseudofoliacea Rea (1912) [1911], Transactions of the British mycological Society, 3(5), p. 377, tab. 20
Ulocolla mesenteriformis (Jacquin) Saccardo (1916) , Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1277
Tremella foliacea var. pseudofoliacea (Rea) Kobayasi (1939) , Science reports of the Tokyo Bunrika Daigaku, section B, 4, p. 23
Phaeotremella foliacea (Persoon) Wedin, J.C. Zamora & Millanes (2016) , Mycosphere, 7(3), p. 296 (nom actuel)
| Suppression de synonymies introduites sans aucun fondement scientifique. |
26/11/2021 | Phaeotremella foliacea | Confusions possibles | Phaeotremella frondosa
Phaeotremella fimbriata | Phaeotremella frondosa pousse sur feuillus et est liée à d'autres espèces de Stereum.
Phaeotremella fimbriata pousse sur feuillus, est liée à d'autres espèces de Stereum, a des spores plus petites, des basidiomes plus crispés et de couleur plus foncée et noircissants. | - |
12/11/2021 | Cuphophyllus fornicatus | Confusions possibles | Cuphophyllus lepidopus | Cuphophyllus lepidopus a le stipe et le chapeau couvert de squamules rouille. | - |
08/11/2021 | Clitocybe font-queri | Synonymes | Clitocybe font-queri R. Heim (1934) , Treballs del Museu nacional de ciències naturals de Barcelona, sèrie botànica, 15(3), p. 97 (Basionyme) | Clitocybe font-queri R. Heim (1934) , Treballs del Museu nacional de ciències naturals de Barcelona, sèrie botànica, 15(3), p. 97 (basionyme)
Spodocybe font-queri (R. Heim) Vizzini, P. Alvarado & Dima, Rivista Micologica Romana, Boll. AMER 37(num. spec. (fuori ser.)): 36 (2021) | - |
08/11/2021 | Clitocybe font-queri | Commentaires | Possiblement inclus dans le genre Spodocybe de la famille des Hygrophoracées. | - | - |
08/11/2021 | Cortinarius epsomiensis | Synonymes | Cortinarius epsomiensis P.D. Orton (1958) , Cortinarius, Mycological Section of the Yorkshire Naturalist's Union, 2, p. 114, 147 (Basionyme) (nom actuel)
Cortinarius caninus f. epsomiensis (P.D. Orton) Nespiak (1975) , Flora Polska, Grzyby (Mycota), 7, Basidiomycetes, Agaricales, Cortinariaceae, Cortinarius 1, p. 36
| Cortinarius epsomiensis P.D. Orton (1958) , Cortinarius, Mycological Section of the Yorkshire Naturalist's Union, 2, p. 114, 147 (Basionyme) (nom actuel)
Cortinarius caninus f. epsomiensis (P.D. Orton) Nespiak (1975) , Flora Polska, Grzyby (Mycota), 7, Basidiomycetes, Agaricales, Cortinariaceae, Cortinarius 1, p. 36
Cortinarius pastoralis Soop, H. Lindstr., Dima, Niskanen, Liimat. & Kytöv., in Dima, Lindström, Liimatainen, Olson, Soop, Kytövuori, Dahlberg & Niskanen, Mycol. Progr. 15(9): 914 (2016) | - |
08/11/2021 | Cortinarius epsomiensis | Commentaires | La variété alpicola est associé aux saules ou aux dryades. | - | - |
03/11/2021 | Inocybe eutheles | Confusions possibles | - | Inocybe pholiotinoides
Inocybe eutheloides | - |
03/11/2021 | Inocybe eutheles | Commentaires | Sous pins.
Alain Gérault (2005) résume ainsi le problème de conception de ce Groupe difficile d’Inocybe eutheles ou d’Inocybe sindonia que l’on peut considérer comme formé d’une seule espèce assez variable ou de plusieurs espèces très voisines !
" Certains auteurs synonymisent à Inocybe sindonia :
Inocybe commutabilis Furrer-Ziogas,
Inocybe cortinata Rolland,
Inocybe eutheles (Berk. & Br.) Quélet,
Inocybe kuehneri Stangl & Veselsky,
Inocybe lepiotoides Reumaux,
Inocybe uliginosa Vel.,...
Les auteurs français séparent l’ Inocybe eutheles en deux espèces :
1. Inocybe eutheles = Inocybe sindonia à stipe poudré seulement au sommet et
2. Inocybe kuehneri/Inocybe eutheles p.p. à stipe poudré sur toute sa longueur.
Comme il est possible de trouver toutes les formes intermédiaires possibles, la question n’est pas encore tranchée ! " | Sous pins.
Alain Gérault (2005) résume ainsi le problème de conception de ce groupe difficile d’Inocybe eutheles ou d’Inocybe sindonia que l’on peut considérer comme formé d’une seule espèce assez variable ou de plusieurs espèces très voisines !
"Certains auteurs synonymisent à Inocybe sindonia :
Inocybe commutabilis Furrer-Ziogas,
Inocybe cortinata Rolland,
Inocybe eutheles (Berk. & Br.) Quélet,
Inocybe kuehneri Stangl & Veselsky,
Inocybe lepiotoides Reumaux,
Inocybe uliginosa Vel., etc.
Les auteurs français séparent Inocybe eutheles en deux espèces :
1. Inocybe eutheles = Inocybe sindonia à stipe poudré seulement au sommet et
2. Inocybe kuehneri/Inocybe eutheles p.p. à stipe poudré sur toute sa longueur.
Comme il est possible de trouver toutes les formes intermédiaires possibles, la question n’est pas encore tranchée !" | - |
03/11/2021 | Inocybe euviolacea | Confusions possibles | Inocybe ionolepis, poussant également sous feuillus, est de couleur moins vive, possède un mamelon de couleur brune et un chapeau devenant rapidement squamuleux.
Inocybe sublilacina pousse sous conifères, est de couleur moins vive et a un mamelon de couleur brune. | Inocybe ionolepis, poussant également sous feuillus, est de couleur moins vive, possède un mamelon de couleur brune et un chapeau devenant rapidement squamuleux.
Inocybe sublilacina pousse sous conifères, est de couleur moins vive et a un mamelon de couleur brune.
Inocybe pallidicremea
Inocybe lilacinomaculata | - |
01/11/2021 | Inocybe euviolacea | Confusions possibles | Inocybe ionolepis
Inocybe sublilacina | Inocybe ionolepis, poussant également sous feuillus, est de couleur moins vive, possède un mamelon de couleur brune et un chapeau devenant rapidement squamuleux.
Inocybe sublilacina pousse sous conifères, est de couleur moins vive et a un mamelon de couleur brune. | - |
01/11/2021 | Inocybe euviolacea | Ecologie Description | - | Sous Corylus spp. (noisetiers). Automne. Fréquent. | - |
01/11/2021 | Inocybe geophylla | Confusions possibles | Inocybe bellidiana
Inocybe huijsmanii
Inocybe miranda
Inocybe bolbitioides
Inocybe orionis
Inocybe whitei est une espèce similaire, mais nettement rougissante.
Inocybe armeniaca
Inocybe phaeodisca var. geophylloides | Inocybe bellidiana
Inocybe huijsmanii
Inocybe miranda
Inocybe bolbitioides
Inocybe orionis
Inocybe whitei est une espèce similaire, mais nettement rougissante.
Inocybe armeniaca
Inocybe phaeodisca var. geophylloides | - |
01/11/2021 | Inocybe geophylla | Confusions possibles | - | Inocybe bellidiana
Inocybe huijsmanii
Inocybe miranda
Inocybe bolbitioides
Inocybe orionis
Inocybe whitei est une espèce similaire, mais nettement rougissante.
Inocybe armeniaca
Inocybe phaeodisca var. geophylloides | - |
01/11/2021 | Inocybe geophylla | Varéiétés/formes | Inocybe geophylla var. fulva est de couleur brunâtre.
| Inocybe geophylla var. fulva est de couleur brunâtre. | - |
01/11/2021 | Inocybe geophylla | Commentaires | - | De nombreuses variétés violettes étaient autrefois décrites et son désormais considérées comme des espèces à part entières (Inocybe sublilacina, Inocybe ionolepis et Inocybe euviolacea). | - |
30/10/2021 | Mycena rosea | Synonymes | Agaricus roseus Bulliard (1783) , Herbier de la France, 4, tab. 162, fig. 4 & tab. 507 (nom. illegit.)
Hypophyllum subrubens Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 244, tab. 119, fig. 1-6
Mycena rosea Gramberg (1913) , Pilze der Heimat, 1, p. 36, tab. 36, fig. 2 (nom. illegit.)
Mycena pura f. rosea J.E. Lange (1936) , Flora agaricina Danica, 2, p. 40, pl. 53, fig. H
Mycena pura var. rosea (J.E. Lange) J.E. Lange (1938) , Dansk botanisk arkiv, 9(6), p. 75
| Agaricus roseus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 162, fig. 4 & tab. 507 (nom. illegit.)
Hypophyllum subrubens Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 244, tab. 119, fig. 1-6
Mycena rosea Gramberg (1913), Pilze der Heimat, 1, p. 36, tab. 36, fig. 2 (nom. illegit.)
Mycena pura f. rosea J.E. Lange (1936), Flora Agaricina Danica, 2, p. 40, pl. 53, fig. H
Mycena pura var. rosea (J.E. Lange) J.E. Lange (1938), Dansk botanisk Arkiv, 9(6), p. 75 | - |
10/10/2021 | Trichoderma alutaceum | Confusions possibles | - | Trichoderma leucopus
Trichoderma nibergyanum | - |
08/10/2021 | Aleurocystidiellum disciforme | Confusions possibles | Aleurocystidiellum subcruentatum, qui préfère les arbres du genre Pinus (pins). | Aleurocystidiellum subcruentatum, qui préfère les arbres du genre Pinus (pins) et autres conifères. | - |
08/10/2021 | Aleurocystidiellum disciforme | Confusions possibles | Aleurocystidiellum subcruentatum | Aleurocystidiellum subcruentatum, qui préfère les arbres du genre Pinus (pins). | Restauration d'informations supprimées par Christian Bouet |
07/10/2021 | Russula sanguinea | Comestibilité | - | Sans intérêt | - |
08/09/2021 | Amanita muscaria | Références | BK 4 152 ; Bon p. 297 ; CD 837 ; Cetto 5 ; Galli p. 113 ; Marchand 4 ; MT 84 ; Phillips p. 15 ; FE 9 photo 18 A et B ; Eyssartier et Roux p. 294.(4eme édition) 308 | BK 4 152 ; Bon p. 297 ; CD 837 ; Cetto 5 ; Galli p. 113 ; Marchand 4 ; MT 84 ; Phillips p. 15 ; FE 9 photo 18 A et B ; Eyssartier et Roux p. 294.(4eme édition) 308 ; GS p. 136 | Suppression de taxons infraspécifiques étant devenus des espèces et ajout de référénce |
08/09/2021 | Amanita muscaria | Varéiétés/formes | Amanita muscaria var. alba est de couleur blanche.
Amanita muscaria var. aureola, plus grêle, hygrophile, a le chapeau subnu.
Amanita muscaria var. emilii est de couleur jaune, plus robuste, sa chair est blanche sous sa cuticule et ses spores sont subcylindriques.
Amanita muscaria var. fuligineoverrucosa dont les flocons se tachent de brun-gris avec l'âge et possède une préférence écologique pour les Salicaceae.
Amanita muscaria var. persicina, au chapeau rosé à orange-melon, possède très peu de voile.
Amanita muscaria f. europaea, possède un chapeau de couleur orangé à jaune et pousse en Europe.
Amanita muscaria f. formosa identique à la précédente, mais est nord-américaine.
Amanita muscaria f. flavivolvata à voile jaune, pâlit facilement.
Amanita muscaria f. guessowii, au chapeau jaune à rougeâtre de grand diamètre, son voile est jaune et sa volve est circoncise.
Amanita muscaria f. puella dont le chapeau est plus ou moins nu, sa volve est circoncise ou forme des plaques irrégulières plus ou moins larges et est plus gracile.
Amanita muscaria f. vaginata possède une volve circoncise engainante.
| Amanita muscaria var. alba est de couleur blanche.
Amanita muscaria var. aureola, plus grêle, hygrophile, a le chapeau subnu.
Amanita muscaria var. fuligineoverrucosa dont les flocons se tachent de brun-gris avec l'âge et possède une préférence écologique pour les Salicaceae.
Amanita muscaria var. persicina, au chapeau rosé à orange-melon, possède très peu de voile.
Amanita muscaria f. europaea, possède un chapeau de couleur orangé à jaune et pousse en Europe.
Amanita muscaria f. formosa identique à la précédente, mais est nord-américaine.
Amanita muscaria f. puella dont le chapeau est plus ou moins nu, sa volve est circoncise ou forme des plaques irrégulières plus ou moins larges et est plus gracile.
Amanita muscaria f. vaginata possède une volve circoncise engainante.
| Suppression de taxons infraspécifiques étant devenus des espèces et ajout de référénce |
08/09/2021 | Amanita muscaria | Synonymes | Agaricus muscarius Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1172 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pseudoaurantiacus Bulliard (1782) , Herbier de la France, 3, tab. 122
Agaricus imperialis Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 59
Amanita muscaria (Linnaeus) Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 111 (nom actuel)
Agaricus nobilis Bolton (1788) , An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 46, tab. 46
Hypophyllum muscarium (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 346, tab. 157, fig. 1-3
Agaricus muscarius var. 4 sanguineus Purton (1821) , An appendix to Midland flora, 3(1), p. 202
Venenarius muscarius (Linnaeus) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 450
Amanitaria muscaria (Linnaeus) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 76
| Agaricus muscarius Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1172 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pseudoaurantiacus Bulliard (1782) , Herbier de la France, 3, tab. 122
Agaricus imperialis Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 59
Amanita muscaria (Linnaeus) Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 111 (nom actuel)
Agaricus nobilis Bolton (1788) , An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 46, tab. 46
Hypophyllum muscarium (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 346, tab. 157, fig. 1-3
Agaricus muscarius var. 4 sanguineus Purton (1821) , An appendix to Midland flora, 3(1), p. 202
Venenarius muscarius (Linnaeus) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 450
Amanitaria muscaria (Linnaeus) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 76
| Suppression de taxons infraspécifiques étant devenus des espèces et ajout de référénce |
03/09/2021 | Russula camarophylla | Confusions possibles | Russula farinipes dont elle est proche phylogénétiquement | Russula archaeosuberis pousse sous chênes verts et a des lames plus serrées.
Russula farinipes dont elle est proche phylogénétiquement. | - |
10/08/2021 | Trichaptum byssogenum | Auteur | Junghuhn) Ryvarden (1972) | (Junghuhn) Ryvarden (1972) | - |
09/08/2021 | Craterellus pertenuis | Photo | - | Craterellus_pertenuis_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Craterellus pertenuis, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
09/08/2021 | Craterellus pertenuis | Photo | - | Craterellus_pertenuis_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Craterellus pertenuis, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
09/08/2021 | Craterellus pertenuis | Photo | - | Craterellus_pertenuis_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Craterellus pertenuis, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
06/08/2021 | Craterellus pertenuis | Synonymes | Podoscypha pertenuis Skovsted (1956), Comptes rendus des travaux du Laboratoire Carlsberg, série physiologique, 25, p. 392 (basionyme)
Cotylidia pertenuis (Skovsted) Boidin (1959), Revue de mycologie, Paris, 24(3), p. 202
Pseudocraterellus pertenuis (Skovsted) D.A. Reid (1962), Persoonia, 2(2), p. 122
Craterellus pertenuis (Skovsted) Vila (2006), Errotari, Revista anual de micologiá, 3, p. 59 (nom actuel)
| Podoscypha pertenuis Skovsted (1956), Comptes rendus des travaux du Laboratoire Carlsberg, série physiologique, 25, p. 392 (basionyme)
Cotylidia pertenuis (Skovsted) Boidin (1959), Revue de mycologie, Paris, 24(3), p. 202
Pseudocraterellus pertenuis (Skovsted) D.A. Reid (1962), Persoonia, 2(2), p. 122
Craterellus pertenuis (Skovsted) Vila (2006), Errotari, 3, p. 59 (nom actuel)
| - |
02/08/2021 | Craterellus pertenuis | Genre | Pseudocraterellus | Craterellus | - |
02/08/2021 | Craterellus pertenuis | Auteur | (Skovsted) D.A. Reid (1962) | (Skovsted) Vila (2006) | - |
02/08/2021 | Craterellus pertenuis | Synonymes | Podoscypha pertenuis Skovsted (1956) , Comptes rendus des travaux du Laboratoire Carlsberg, série physiologique, 25, p. 392 (Basionyme)
Cotylidia pertenuis (Skovsted) Boidin (1959) , Revue de mycologie, Paris, 24(3), p. 202
Pseudocraterellus pertenuis (Skovsted) D.A. Reid (1962) , Persoonia, 2(2), p. 122 (nom actuel)
Craterellus pertenuis (Skovsted) Vila (2006) , Errotari, Revista anual de micologiá, 3, p. 59
| Podoscypha pertenuis Skovsted (1956), Comptes rendus des travaux du Laboratoire Carlsberg, série physiologique, 25, p. 392 (basionyme)
Cotylidia pertenuis (Skovsted) Boidin (1959), Revue de mycologie, Paris, 24(3), p. 202
Pseudocraterellus pertenuis (Skovsted) D.A. Reid (1962), Persoonia, 2(2), p. 122
Craterellus pertenuis (Skovsted) Vila (2006), Errotari, Revista anual de micologiá, 3, p. 59 (nom actuel)
| - |
02/08/2021 | Craterellus pertenuis | Noms français | - | Chanterelle minuscule | - |
02/08/2021 | Craterellus pertenuis | Confusions possibles | - | Craterellus sinuosus | - |
02/08/2021 | Craterellus sinuosus | Confusions possibles | Pseudocraterellus pertenuis. | Craterellus pertenuis est nettement plus petit. | - |
02/08/2021 | Albatrellus ovinus | Chapeau/Dessus Couleur | Crème, Jaune, Vert | Brun, Crème, Gris, Jaune, Vert | - |
01/08/2021 | Melanoleuca verrucipes | Noms français | Tricholome à pied verruqueux ; Tricholome à pied squameux | Tricholome à pied verruqueux | - |
27/07/2021 | Amanita citrina | Varéiétés/formes | Amanita citrina f. alba est toute blanche, mais peut avoir des reflets citrins avec l'âge et la sécheresse.
Amanita citrina f. crassior est plus imposante et plus massive, est de couleur crème-citrin, est plus tardive et pousse sous Pinus pinaster (pin maritime) dans les zones dunaires littorales.
Amanita citrina f. carneifolia a les lames et/ou la sporée de couleur rose.
Amanita citrina f. brunneoverrucosa possède un voile général brun.
Amanita citrina var. grisea est un sosie d'Amanita porphyria en plus gracile, mais avec un anneau jaune vif (gris noirâtre chez Amanita porphyria), la volve blanche tachée de brun et ses spores sont moins globuleuses. Espèce à part entière ? Japon, Chine. | Amanita citrina f. alba est toute blanche, mais peut avoir des reflets citrins avec l'âge et la sécheresse.
Amanita citrina f. crassior est plus imposante et plus massive, est de couleur crème-citrin, est plus tardive et pousse sous Pinus pinaster (pin maritime) dans les zones dunaires littorales.
Amanita citrina f. carneifolia a les lames et/ou la sporée de couleur rose.
Amanita citrina f. brunneoverrucosa possède un voile général brun.
Amanita citrina var. grisea est un sosie d'Amanita porphyria en plus gracile, mais avec un anneau jaune vif (gris noirâtre chez Amanita porphyria), la volve blanche tachée de brun et ses spores sont moins globuleuses. Espèce à part entière ? Japon, Chine. | Mise en forme |
17/07/2021 | Hygrophoropsis macrospora | Espèce | pallida | macrospora | - |
17/07/2021 | Hygrophoropsis macrospora | Auteur | (Peck) Kreisel (1960) | (D.A. Reid) Kuyper (1996) | - |
17/07/2021 | Hygrophoropsis macrospora | Synonymes | Cantharellus aurantiacus var. ß lacteus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318
Merulius aurantiacus var. β lacteus Harzer (1842) , Naturgetreue abbildungen der vorzüglichsten essbaren, giftigen und verdächtigen pilze, p. 560 Cantharellus aurantiacus var. pallidus Cooke (1890) , Illustrations of british fungi, 7, n° 1057, tab. 1104-b
Hygrophorus pallidus Peck (1902) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(2), p. 69 (Basionyme)
Camarophyllus pallidus (Peck) Murrill (1916) , North American flora, 9(5), p. 386
Clitocybe aurantiaca var. lacteal (Fries) Rea (1922) , British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 273
Hygrophoropsis pallida (Peck) Kreisel (1960) , Publication inconnue (?)
Hygrophoropsis aurantiaca var. lacteal (Fries) Corner (1966) , A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 134
Hygrophoropsis aurantiaca var. macrospora D.A. Reid (1972) , Fungorum rariorum icones coloratae, 6, p. 6
Hygrophoropsis aurantiaca var. pallida (Cooke) Heykoop & Esteve-Raventós (1995) , Boletín de la Sociedad micológica de Madrid, 20, p. 163
Hygrophoropsis macrospora (D.A. Reid) Kuyper (1996) , Persoonia, 16(2), p. 231
Hygrophoropsis lactea (Fries) Rea (2006) , in P. Roux, Mille et un champignons, p. 100 (nom. inval.)
| Cantharellus aurantiacus var. ß lacteus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318
Merulius aurantiacus var. β lacteus Harzer (1842) , Naturgetreue abbildungen der vorzüglichsten essbaren, giftigen und verdächtigen pilze, p. 560
Cantharellus aurantiacus var. pallidus Cooke (1890) , Illustrations of british fungi, 7, n° 1057, tab. 1104-b
Hygrophorus pallidus Peck (1902) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(2), p. 69 (Basionyme)
Camarophyllus pallidus (Peck) Murrill (1916) , North American flora, 9(5), p. 386
Clitocybe aurantiaca var. lacteal (Fries) Rea (1922) , British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 273
Hygrophoropsis pallida (Peck) Kreisel (1960) ,Publication inconnue (?)
Hygrophoropsis aurantiaca var. lacteal (Fries) Corner (1966) , A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 134
Hygrophoropsis aurantiaca var. macrospora D.A. Reid (1972) , Fungorum rariorum icones coloratae, 6, p. 6
Hygrophoropsis aurantiaca var. pallida (Cooke) Heykoop & Esteve-Raventós (1995) , Boletín de la Sociedad micológica de Madrid, 20, p. 163
Hygrophoropsis macrospora (D.A. Reid) Kuyper (1996) , Persoonia, 16(2), p. 231
Hygrophoropsis lactea (Fries) Rea (2006) , in P. Roux, Mille et un champignons, p. 100 (nom. inval.)
| - |
17/07/2021 | Hygrophoropsis macrospora | Confusions possibles | - | Hygrophoropsis fuscosquamula | - |
17/07/2021 | Hygrophoropsis macrospora | Ecologie Description | Lieux humides parmi les Carex | - | - |
17/07/2021 | Hygrophoropsis macrospora | Auteur | (Peck) Kreisel (1960) Publication inconnue (?) | (Peck) Kreisel (1960) | - |
12/07/2021 | Pluteus thomsonii | Noms français | Plutée cendrée | Plutée cendré | - |
12/07/2021 | Lactarius blennius | Noms français | lactaire muqueux | Lactaire muqueux | - |
12/07/2021 | Lactarius violascens | Noms français | Lactaire viollissant | Lactaire violissant | Faute d'orthographe |
12/07/2021 | Lactarius violascens | Noms français | Lactaire violascent | Lactaire viollissant | Le mot violascent n'existe pas en français. La traduction correcte est "violissant", participe présent du verbe violir. |
08/07/2021 | Cortinarius harcynicus | Synonymes | Agaricus harcynicus Persoon (1794) , in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 100 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Cortinarius harcynicus (Persoon) M.M. Moser (1967) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 278 (' hercynicus ') (nom actuel)
Cortinarius violaceus var. harcynicus (Persoon) Brandrud (1983) , Nordic journal of botany, 3(5), p. 590 278 (' hercynicus ')
Cortinarius violaceus subsp.* harcynicus (Persoon) Brandrud (1990) , Nordic journal of botany, 10(5), p. 538 278 (' hercynicus ')
| Nom actuel : Cortinarius violaceus | - |
08/07/2021 | Cortinarius harcynicus | Confusions possibles | Cortinarius violaceus, sous feuillus et spores plus étroites. | - | - |
08/07/2021 | Cortinarius harcynicus | Commentaires | Voir Jacques Melot, in Cortinarius, Flora photographica, 3ème partie, p. 18 (1994) pour l'orthographe de l’adjectif spécifique harcynicus ou hercynicus | Voir Jacques Melot, in Cortinarius, Flora photographica, 3ème partie, p. 18 (1994) pour l'orthographe de l’adjectif spécifique harcynicus ou hercynicus | - |
08/07/2021 | Cortinarius violaceus | Synonymes | Agaricus violaceus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita violacea (Linnaeus) Roussel (1796) , Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Cortinarius violaceus (Linnaeus) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 628 (nom actuel)
Agaricus araneosus var. a violaceus (Linnaeus) Mérat (1821) , Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 82
Gomphos violaceus (Linnaeus) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 478
Inoloma violaceum (Linnaeus) A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 73
| Agaricus violaceus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus harcynicus Persoon (1794), in Römer, Neues Magazin für die Botanik, 1, p. 100 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita violacea (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Cortinarius violaceus (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 628 (nom actuel)
Agaricus araneosus var. a violaceus (Linnaeus) Mérat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 82
Gomphos violaceus (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 478
Inoloma violaceum (Linnaeus) A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 73
Cortinarius harcynicus (Persoon) M.M. Moser (1967), Kleinen Kryptogamenflora von Nitteleuropa, Band 2b/2, Edn 3, p. 278 ('hercynicus')
Cortinarius violaceus var. harcynicus(Persoon) Brandrud (1983), Nordic journal of botany, 3(5), p. 590 278 ('hercynicus')
Cortinarius violaceus subsp.* harcynicus (Persoon) Brandrud (1990), Nordic journal of botany, 10(5), p. 538 278 ('hercynicus') | - |
08/07/2021 | Cortinarius violaceus | Confusions possibles | Cortinarius harcynicus. | - | - |
08/07/2021 | Cortinarius violaceus | Chapeau Description | 5-9-(12) cm, arrondi, puis déployé-aplani, parfois largement mamelonné, feutré-squamuleux, violet intense et foncé au début, puis un peu plus clair, souvent gris noirâtre à la fin. | Mesurant 5-9-(12) cm, arrondi, puis déployé-aplani, parfois largement mamelonné, feutré-squamuleux, violet intense et foncé au début, puis un peu plus clair, souvent gris noirâtre à la fin. | - |
08/07/2021 | Cortinarius violaceus | Stipe Description | 6-12 x 1-2 cm, violet, avec des restes de mycélium cotonneux d'un violet marqué. Voile fibrilleux, grisâtre. | Mesurant 6-12 x 1-2 cm, violet, avec des restes de mycélium cotonneux d'un violet marqué. Voile fibrilleux, grisâtre. | - |
08/07/2021 | Cortinarius violaceus | Spores Description | 11,5-13,5 x 7-8-(8,5) µm, ellipsoïdes a amygdaliformes, moyennement verruqueuses. | Mesurant 11,5-13,5 × 7-8-(8,5) µm, ellipsoïdes a amygdaliformes, moyennement verruqueuses. | - |
08/07/2021 | Cortinarius violaceus | Ecologie Description | Sous feuillus (Fagus, Betula, Populus tremula), sur des sols plutôt pauvres à assez riches, souvent herbeux. | Sous feuillus ou conifères, sur des sols plutôt pauvres à assez riches, souvent herbeux. | - |
07/07/2021 | Cortinarius prasinus | Confusions possibles | Cortinarius splendens. | Cortinarius splendens | - |
06/07/2021 | Macrolepiota procera | Confusions possibles | - | Macrolepiota rhodosperma a un pied peu ou pas chiné et des écailles labiles. | - |
06/07/2021 | Amanita verna | Varéiétés/formes | La var. decipiens diffère du type par sa réaction jaune doré au KOH. | Amanita verna var. decipiens diffère du type par sa réaction jaune doré au KOH. | - |
06/07/2021 | Amanita verna | Commentaires | La var. decipiens Trimbach diffère du type par sa réaction jaune doré au KOH. | - | - |
06/07/2021 | Rickenella mellea | Synonymes | Gerronema melleum Singer & Clémençon (1971) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 49(9), p. 120 (Basionyme)
Rickenella mellea (Singer & Clémençon) Lamoure (1979) , Beihefte zur Sydowia, 8, p. 251 (nom actuel)
| Gerronema melleum Singer & Clémençon (1971), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 49(9), p. 120 (basionyme)
Rickenella mellea (Singer & Clémençon) Lamoure (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 251 (nom actuel)
| - |
06/07/2021 | Rickenella mellea | Confusions possibles | Rickenella fibula
Rickenella piquiniana est de couleur entièrement blanche. | Rickenella fibula
Rickenella aulacomniophila
Rickenella piquiniana est de couleur entièrement blanche. | - |
02/07/2021 | Hygrophorus latitabundus | Confusions possibles | - | Hygrophorus limosus | - |
02/07/2021 | Hygrophorus olivaceoalbus | Synonymes | Agaricus striatus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 321 (nom. illegit.)
Agaricus olivaceoalbus Fries (1815) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus limacinus subsp.* olivaceoalbus (Fries) Persoon (1826) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 95
Hygrophorus olivaceoalbus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324 (nom actuel)
Limacium olivaceoalbum (Fries) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 119
Hygrophorus glutinosus var. olivaceoalbus (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891) , Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 49
| Agaricus striatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 321 (nom. illegit.)
Agaricus olivaceoalbus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 5 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus limacinus subsp.* olivaceoalbus (Fries) Persoon (1826), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 95
Hygrophorus olivaceoalbus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324 (nom actuel)
Limacium olivaceoalbum (Fries) P. Kummer (1871), Der fürher in die pilzkunde, p. 119
Hygrophorus glutinosus var. olivaceoalbus (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 49
| - |
02/07/2021 | Hygrophorus olivaceoalbus | Confusions possibles | - | Hygrophorus korhonenii
Hygrophorus marcocontui
Hygrophorus glutinifer | - |
02/07/2021 | Hygrophorus olivaceoalbus | Varéiétés/formes | La var. gracilis, plus petite, non mamelonnée, viendrait sous feuillus. | - | - |
02/07/2021 | Hygrophorus mesotephrus | Synonymes | Hygrophorus mesotephrus Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 402, tab. 15, fig. 2 (basionyme) (nom actuel)
Limacium mesotephrum (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213
Limacium arbustivum var. mesotephrum (Berkeley & Broome) Bohus (1939), Borbásia, 1, p. 92
| Hygrophorus mesotephrus Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 402, tab. 15, fig. 2 (basionyme) (nom actuel)
Limacium mesotephrum (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213
Hygrophorus olivaceoalbus var. gracilis Maire (1933), Treballs del Museu de Ciènces Naturals Barcelona, série botanique, 15(2), p. 53
Limacium arbustivum var. mesotephrum (Berkeley & Broome) Bohus (1939), Borbásia, 1, p. 92
| - |
02/07/2021 | Hygrophorus mesotephrus | Confusions possibles | Hygrophorus betulae pousse sous bouleaux et est plus olivacé au disque. | Hygrophorus betulae pousse sous bouleaux et est plus olivacé au disque.
Hygrophorus yadigarii | - |
02/07/2021 | Hygrophorus pustulatus | Synonymes | Agaricus discors Batsch (1789) , Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 31, tab. 34, fig. 196
Agaricus pustulatus Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 354 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Gymnopus pustulatus (Persoon) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2582
Hygrophorus pustulatus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 325 (nom actuel)
Limacium pustulatum (Persoon) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 119
| Agaricus discors Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 31, tab. 34, fig. 196
Agaricus pustulatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 354 (nom. sanct.) (basionyme)
Gymnopus pustulatus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2582
Hygrophorus pustulatus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis Systematis Mycologici, p. 325 (nom actuel)
Hygrophorus tephroleucus (Persoon) Fries (1838), Epicrisis Systematis Mycologici (Upsaliae), p. 325
Limacium pustulatum (Persoon) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 119
Limacium tephroleucum (Persoon) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 119 | - |
02/07/2021 | Tricholoma ustaloides | Synonymes | Agaricus glutinosus Bulliard (1785) , Herbier de la France, 6, tab. 258, tab. 539 & tab. 587, fig. 1 (nom. illegit.)
Hypophyllum viscidum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 193, tab. 87, fig. 1-2
Agaricus viscosus Purton (1821) , An appendix to Midland flora, 3(1), p. 208
Hygrophorus glutinifer Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 322
Agaricus albumineus Léveillé (1855) , Iconographie des champignons de Paulet, p. 41
Hygrophorus glutinosus Costantin & L.M. Dufour (1891) , Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 49
Limacium glutinifer (Fries) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213
Tricholoma glutinosum (Costantin & L.M. Dufour) Saccardo (1915) , Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 119
Tricholoma ustaloides Romagnesi (1954) , Bulletin de la Société des naturalistes d'Oyonnax, 8, p. 76, 121 (nom actuel)
| Agaricus glutinosus Bulliard (1785) , Herbier de la France, 6, tab. 258, tab. 539 & tab. 587, fig. 1 (nom. illegit.)
Hypophyllum viscidum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 193, tab. 87, fig. 1-2
Agaricus viscosus Purton (1821) , An appendix to Midland flora, 3(1), p. 208
Agaricus albumineus Léveillé (1855) , Iconographie des champignons de Paulet, p. 41
Hygrophorus glutinosus Costantin & L.M. Dufour (1891) , Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 49
Limacium glutinifer (Fries) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213
Tricholoma glutinosum (Costantin & L.M. Dufour) Saccardo (1915) , Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 119
Tricholoma ustaloides Romagnesi (1954) , Bulletin de la Société des naturalistes d'Oyonnax, 8, p. 76, 121 (nom actuel)
| - |
02/07/2021 | Hygrophorus glutinifer | Espèce | persoonii | glutinifer | - |
02/07/2021 | Hygrophorus glutinifer | Auteur | Arnolds (1979) | Fries (1838) | - |
02/07/2021 | Hygrophorus glutinifer | Synonymes | Agaricus limacinus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 74, tab. 312 (nom. illegit.)
Gymnopus limacinus Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 609
Hygrophorus dichrous Kühner & Romagnesi (1953) , Flore analytique des champignons supérieurs, p. 60 (nom. inval.)
Hygrophorus persoonii Arnolds (1979) , Persoonia, 10(3), p. 365 (Basionyme) (nom actuel)
| Agaricus glutinosus Bulliard (1786), Herbier de la France, 6, t. 258 (nom. illeg.) (basionyme)
Agaricus albobrunneus f. glutinosus Fries (1821), Systema Mycologicum, 1, p. 37 (nom. sanct.)
Hygrophorus glutinifer Fries (1838), Epicrisis Systematis Mycologicum (Upsaliae), p. 322 (nom actuel)
Hygrophorus dichrous Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 60 (nom. inval.)
Hygrophorus persoonii Arnolds (1979), Persoonia, 10(3), p. 365
| - |
02/07/2021 | Hygrophorus glutinifer | Commentaires | Sous feuillus.
Réaction vert sombre à l'ammoniaque sur la chair. | - | - |
02/07/2021 | Hygrophorus glutinifer | Chair Description | - | NH4OH (ammoniaque) : réaction vert sombre (chair). | - |
02/07/2021 | Hygrophorus glutinifer | Ecologie Description | - | Sous feuillus. | - |
02/07/2021 | Hygrophorus agathosmus | Confusions possibles | Hygrophorus hyacinthinus, plus clair et plus frêle, possède une odeur typique de jacinthe (ou aussi dite de "bonbon anglais" ou de colle à bois)
Hygrophorus roseifolius, a les lames roses et sont chapeau est brunâtre.
Hygrophorus exiguus est plus petit et possède un chapeau restant longtemps conico-campanulé.
Hygrophorus odoratus est similaire au précédent, mais semble restreint à l'Amérique du Nord.
Hygrophorus suaveolens pousse sous pins et a le chapeau plus sombre au disque. | Hygrophorus pinophilus
Hygrophorus agathosmoides
Hygrophorus hyacinthinus, plus clair et plus frêle, possède une odeur typique de jacinthe (ou aussi dite de "bonbon anglais" ou de colle à bois)
Hygrophorus roseifolius, a les lames roses et sont chapeau est brunâtre.
Hygrophorus exiguus est plus petit et possède un chapeau restant longtemps conico-campanulé.
Hygrophorus odoratus est similaire au précédent, mais semble restreint à l'Amérique du Nord.
Hygrophorus suaveolens pousse sous pins et a le chapeau plus sombre au disque. | Espèces publiées aujourd'hui dans Persoonia 46 |
02/07/2021 | Hygrophorus agathosmus | Commentaires | Deux espèces très similaires restent à publier, l'une poussant sous épicéas et l'autre sous pins. | - | Espèces publiées aujourd'hui dans Persoonia 46 |
30/06/2021 | Macrolepiota puellaris | Synonymes | Agaricus rhacodes subsp.* puellaris Fries (1863) , Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 285 (Basionyme)
Agaricus nympharum Kalchbrenner (1873) , Icones selectae hymenomycetum hungariae, 1, p. 10, tab. 2, fig. 1
Lepiota nympharum (Kalchbrenner) Kalchbrenner (1878) , Értekezések a természettudományok Köréböl, kiadja a magyar tudományos Akadémia, 8(16), p. 7
Lepiota puellaris (Fries) P. Karsten (1879) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 8
Agaricus rhacodes var. puellaris (Fries) Cooke (1883) , Handbook of british fungi, Edn 2, p. 11
Lepiota rhacodes var. puellaris (Fries) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 29
Mastocephalus nympharum (Kalchbrenner) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 860
Lepiota procera var. puellaris (Fries) Massee (1893) , British fungus flora, 3, p. 235
Lepiota densesquamosa Velenovský (1920) , Ceské houby, 2, p. 206
Lepiotophyllum rhacodes var. puellaris (Fries) Locquin (1942) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 11, p. 40 (nom. inval.)
Leucocoprinus puellaris (Fries) Locquin (1945) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 14, p. 91
Macrolepiota puellaris (Fries) M.M. Moser (1967) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 184 (nom actuel)
Leucoagaricus nympharum (Kalchbrenner) Bon (1977) , Documents mycologiques, 7(27-28), p. 20 (nom. inval.)
Macrolepiota nympharum (Kalchbrenner) Wasser (1985) , Agarikovye Griby SSSR (Kiev), p. 114
| Agaricus rhacodes subsp.* puellaris Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 285
Agaricus nympharum Kalchbrenner (1873), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 1, p. 10, tab. 2, fig. 1 (basionyme)
Lepiota nympharum (Kalchbrenner) Kalchbrenner (1878), Értekezések a természettudományok Köréböl, kiadja a magyar tudományos Akadémia, 8(16), p. 7
Lepiota puellaris (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 8
Agaricus rhacodes var. puellaris (Fries) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 11
Lepiota rhacodes var. puellaris (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 29
Mastocephalus nympharum (Kalchbrenner) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860
Lepiota procera var. puellaris (Fries) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 235
Lepiota densesquamosa Velenovský (1920), Ceské houby, 2, p. 206
Lepiotophyllum rhacodes var. puellaris(Fries) Locquin (1942), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 11, p. 40 (nom. inval.)
Leucocoprinus puellaris (Fries) Locquin (1945), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 14, p. 91
Macrolepiota puellaris (Fries) M.M. Moser (1967), Kleinen Kryptogamenflora von Mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 184 (nom. inval.)
Leucoagaricus nympharum (Kalchbrenner) Bon (1977), Documents Mycologiques, 7(27-28), p. 20 (nom. inval.)
Macrolepiota nympharum (Kalchbrenner) Wasser (1985), Agarikovye Griby SSSR (Kiev), p. 114 (nom actuel) | - |
30/06/2021 | Macrolepiota puellaris | Commentaires | - | Bien que le nom actuel soit Macrolepiota nympharum, cette espèce est très proche de Leucoagaricus leucothites. Un nouveau genre les accueillera probablement dans le futur car le type du genre Leucoagaricus (Leucoagaricus rubrotinctus) se trouve dans un autre clade voisin et que le genre est résolument polyphylétique. | - |
30/06/2021 | Leccinum callitrichum | Synonymes | Leccinum callitrichum Redeuilh (1995), Bulletin de la Société mycologique de France, 111(3), p. 169, Atlas 304 (basionyme) (nom actuel) | Leccinum callitrichum Redeuilh (1995), Bulletin de la Société mycologique de France, 111(3), p. 169, Atlas 304 (basionyme) (nom actuel) | - |
30/06/2021 | Leccinum callitrichum | Synonymes | Nom actuel : Leccinum versipelle | Leccinum callitrichum Redeuilh (1995), Bulletin de la Société mycologique de France, 111(3), p. 169, Atlas 304 (basionyme) (nom actuel) | - |
30/06/2021 | Leccinum versipelle | Synonymes | Boletus testaceus scaber Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 3, p. 8 (nom. inval.)
Boletus rufescens scaber Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 3, p. 11 (nom. inval.)
Boletus versipellis Fries (1835) , Boleti, fungorum generis, illustratio, p. 13 (Basionyme)
Boletus floccopus ss. Rostkovius (1844) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(24), p. 113, tab. 39
Krombholzia versipellis (Fries) P. Karsten (1881) , Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 17
Suillus versipellis (Fries) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Ceriomyces viscidus Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 139
Krombholzia floccopus E.-J. Gilbert (1931) , Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 118
Boletus rufescens Konrad (1932) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 1, p. 151
Krombholzia rufescens (Konrad) Singer (1938) , Revue de mycologie, Paris, 3, p. 189
Krombholziella floccopus (E.-J. Gilbert) Imler (1938) , Bulletin de la Société mycologique de France, 54(1), p. 62 (' floccopoda ')
Trachypus rufescens (Konrad) Romagnesi (1939) , Revue de mycologie, Paris, 4, p. 141
Leccinum versipelle (Fries) Snell (1944) , Lloydia, 7(1), p. 58 (nom actuel)
Leccinum testaceoscabrum Secretan ex Singer (1947) , The American midland naturalist, 37(1), p. 123 (nom. inval.)
Boletus versipellis var. rufescens (Fries) Vassilkov (1948) , Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38
Krombholzia aurantiaca f. rufescens (Konrad) Vassilkov (1956) , Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 11, p. 137
Leccinum aurantiacum subsp.* rufescens (Secretan) Hlavácek (1958) , Mykologický sbornik, 34(3-6), p. 64
Krombholziella rufescens (Konrad) Šutara (1982) , Ceská mykologie, 36(2), p. 82
Krombholziella versipellis (Fries) Bon (1985) , Documents mycologiques, 15(59), p. 51
Leccinum rufescens (Konrad) Šutara (1989) , Ceská mykologie, 43(1), p. 7
Leccinum floccopus (E.-J. Gilbert) Redeuilh (1990) , Documents mycologiques, 20(78), p. 35
| Boletus testaceus scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 8 (nom. inval.)
Boletus rufescens scaberSecretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 11 (nom. inval.)
Boletus versipellis Fries (1835), Boleti, fungorum generis, illustratio, p. 13 (basionyme)
Boletus floccopus ss. Rostkovius (1844), Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(24), p. 113, tab. 39
Krombholzia versipellis (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 17
Suillus versipellis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Ceriomyces viscidus Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 139
Krombholzia floccopus E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 118
Boletus rufescens Konrad (1932), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 1, p. 151
Krombholzia rufescens (Konrad) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 189
Krombholziella floccopus (E.-J. Gilbert) Imler (1938), Bulletin de la Société mycologique de France, 54(1), p. 62 ('floccopoda')
Trachypus rufescens (Konrad) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 141
Leccinum versipelle (Fries) Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 58 (nom actuel)
Leccinum testaceoscabrum Secretan ex Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 123 (nom. inval.)
Boletus versipellis var. rufescens (Fries) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38
Krombholzia aurantiaca f. rufescens (Konrad) Vassilkov (1956), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 11, p. 137
Leccinum aurantiacum subsp.* rufescens (Secretan) Hlavácek (1958), Mykologický sbornik, 34(3-6), p. 64
Krombholziella rufescens (Konrad) Šutara (1982), Ceská mykologie, 36(2), p. 82
Krombholziella versipellis (Fries) Bon (1985), Documents mycologiques, 15(59), p. 51
Leccinum rufescens (Konrad) Šutara (1989), Ceská mykologie, 43(1), p. 7
Leccinum floccopus (E.-J. Gilbert) Redeuilh (1990), Documents mycologiques, 20(78), p. 35 | - |
30/06/2021 | Leccinum versipelle | Confusions possibles | - | Leccinum aurantiacum
Leccinum albostipitatum
Leccinum atrostipitatum
Leccinum cerinum
Leccinum roseotinctum
Leccinum callitrichum | - |
30/06/2021 | Leccinum versipelle | Varéiétés/formes | La f. flavescens a un chapeau pâle citrin beige. Fe vert jaune. Formol rosé. | Leccinum versipelle f. flavescens a un chapeau pâle citrin beige. Fe vert jaune. Formol rosé. | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Varéiétés/formes | - | Leccinum cyaneobasileucum f. pubescentium pousse sous Betula pubescens dans les marais et tourbières.
Leccinum cyaneobasileucum f. chlorinum a un chapeau gris verdâtre. | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Stipe Description | Stipe vert-bleu à bleu plus ou moins étendu à la base. | Stipe vert-bleu à bleu plus ou moins étendu à la base. | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Ecologie Description | Souvent dans les tourbières et marais. Sous Betula spp. (bouleaux). Automne. Peu fréquent. | Sous Betula spp. (bouleaux). Automne. Peu fréquent. | - |
30/06/2021 | Leccinum brunneogriseolum | Synonymes | Krombholzia scabra var. coloratipes Singer (1940) , Revue de mycologie, Paris, 5(1), p. 12 (nom. inval.)
Leccinum scabrum f. coloratipes (Singer) Singer (1966) , Die pilze mitteleuropas, 6, Die röhrlinge, 2, p. 95 (nom. inval.)
Boletus coloratipes (Singer) J. Blum (1970) [1969], Bulletin de la Société mycologique de France, 85(4), p. 540, 560 (nom. inval.)
Krombholziella coloratipes (Singer) Courtecuisse (1986) , Clé de détermination des champignons supérieurs du Nord de la France, p. 119 (nom. inval.)
Leccinum brunneogriseolum Lannoy & Estadès (1991) , Documents mycologiques, 21(82), p. 1 (Basionyme) (nom actuel)
| Nom actuel : Leccinum cyaneobasileucum | - |
30/06/2021 | Leccinum brunneogriseolum | Varéiétés/formes | Leccinum brunneogriseolum f. pubescentium pousse sous Betula pubescens dans les marais et tourbières.
Leccinum brunneogriseolum f. chlorinum à chapeau gris verdâtre. | - | - |
30/06/2021 | Leccinum brunneogriseolum | Ecologie Habitat | Aulnes, Bouleaux, Saules | Bouleaux | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Synonymes | Krombholzia scabra var. coloratipes Singer (1940), Revue de mycologie, Paris, 5(1), p. 12 (nom. inval.)
Leccinum scabrum f. coloratipes (Singer) Singer (1966), Die Pilze Mitteleuropas, 6, Die Röhrlinge, 2, p. 95 (nom. inval.)
Boletus coloratipes (Singer) J. Blum (1970) [1969], Bulletin de la Société mycologique de France, 85(4), p. 540, 560 (nom. inval.)
Krombholziella coloratipes (Singer) Courtecuisse (1986), Clé de détermination des champignons supérieurs du Nord de la France, p. 119 (nom. inval.)
Leccinum cyaneobasileucum Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(81), p. 23 (basionyme) (nom actuel)
Leccinum brunneogriseolum Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(82), p. 1
Leccinum brunneogriseolum var. cyaneobasileucum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2007) [2006], Bulletin de la Société mycologique de France, 122(4), p. 373 (nom. inval.)
Leccinum cyaneobasileucum var. brunneogriseolum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2008) [2007], Bulletin de la Société mycologique de France, 123(1), p. 45
| Krombholzia scabra var. coloratipes Singer (1940), Revue de mycologie, Paris, 5(1), p. 12 (nom. inval.)
Leccinum scabrum f. coloratipes (Singer) Singer (1966), Die Pilze Mitteleuropas, 6, Die Röhrlinge, 2, p. 95 (nom. inval.)
Boletus coloratipes (Singer) J. Blum (1970) [1969], Bulletin de la Société mycologique de France, 85(4), p. 540, 560 (nom. inval.)
Krombholziella coloratipes (Singer) Courtecuisse (1986), Clé de détermination des champignons supérieurs du Nord de la France, p. 119 (nom. inval.)
Leccinum brunneogriseolum Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(82), p. 1
Leccinum cyaneobasileucum Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(81), p. 23 (basionyme) (nom actuel)
Leccinum brunneogriseolum var. pubescentium Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(82), p. 2
Leccinum brunneogriseolum f. chlorinum Lannoy & Estadès (1993), Documents Mycologiques, 23(89), p. 65
Leccinum brunneogriseolum var. cyaneobasileucum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2007) [2006], Bulletin de la Société mycologique de France, 122(4), p. 373 (nom. inval.)
Leccinum cyaneobasileucum var. brunneogriseolum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2008) [2007], Bulletin de la Société mycologique de France, 123(1), p. 45
Leccinum cyaneobasileucum f. chlorinum (Lannoy & Estadès) Klofac (2016), Österreischische Zeitschrift für Pilzkunde, 25, p. 2
Leccinum cyaneobasileucum f. pubescentium (Lannoy & Estadès) Klofac (2016), Österreischische Zeitschrift für Pilzkunde, 25, p. 2
Leccinum cyaneobasileucum var. pubescentium (Lannoy & Estadès) Blanco-Dios (2018), Index Fungorum, 383, p. 1 | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Synonymes | Leccinum cyaneobasileucum Lannoy & Estadès (1991) , Documents mycologiques, 21(81), p. 23 (Basionyme) (nom actuel)
Leccinum brunneogriseolum var. cyaneobasileucum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2007) [2006], Bulletin de la Société mycologique de France, 122(4), p. 373 (nom. inval.)
Leccinum cyaneobasileucum var. brunneogriseolum(Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2008) [2007], Bulletin de la Société mycologique de France, 123(1), p. 45
| Krombholzia scabra var. coloratipes Singer (1940), Revue de mycologie, Paris, 5(1), p. 12 (nom. inval.)
Leccinum scabrum f. coloratipes (Singer) Singer (1966), Die Pilze Mitteleuropas, 6, Die Röhrlinge, 2, p. 95 (nom. inval.)
Boletus coloratipes (Singer) J. Blum (1970) [1969], Bulletin de la Société mycologique de France, 85(4), p. 540, 560 (nom. inval.)
Krombholziella coloratipes (Singer) Courtecuisse (1986), Clé de détermination des champignons supérieurs du Nord de la France, p. 119 (nom. inval.)
Leccinum cyaneobasileucum Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(81), p. 23 (basionyme) (nom actuel)
Leccinum brunneogriseolum Lannoy & Estadès (1991), Documents Mycologiques, 21(82), p. 1
Leccinum brunneogriseolum var. cyaneobasileucum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2007) [2006], Bulletin de la Société mycologique de France, 122(4), p. 373 (nom. inval.)
Leccinum cyaneobasileucum var. brunneogriseolum (Lannoy & Estadès) Lannoy & Estadès (2008) [2007], Bulletin de la Société mycologique de France, 123(1), p. 45
| - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Confusions possibles | - | Leccinum variicolor | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Commentaires | Chair un peu rosi-roussissante puis olivacé grisâtre. Stipe vert-bleu à bleu plus ou moins étendu à la base.
Sous bouleaux verruqueux avec divers feuillus. | - | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Chair Description | - | Chair un peu rosi-roussissante puis olivacé grisâtre. | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Stipe Description | - | Stipe vert-bleu à bleu plus ou moins étendu à la base. | - |
30/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Ecologie Description | - | Souvent dans les tourbières et marais. Sous Betula spp. (bouleaux). Automne. Peu fréquent. | - |
30/06/2021 | Leccinum callitrichum | Synonymes | Leccinum callitrichum Redeuilh (1995) , Bulletin de la Société mycologique de France, 111(3), p. 169, Atlas 304 (Basionyme) | Nom actuel : Leccinum versipelle | - |
30/06/2021 | Tricholoma caligatum | Confusions possibles | Tricholoma ikkae possède un chapeau plus clair et des spores plus larges, ses squames contrastant moins avec la couleur de fond et pousse plutôt en zone tempérée.
Tricholoma dulciolens
Tricholoma anatolicum
Tricholoma matsutake | Tricholoma ilkkae possède un chapeau plus clair et des spores plus larges, ses squames contrastant moins avec la couleur de fond et pousse plutôt en zone tempérée.
Tricholoma dulciolens
Tricholoma anatolicum
Tricholoma matsutake | - |
30/06/2021 | Tricholoma matsutake | Confusions possibles | Tricholoma ikkaii
Tricholoma caligatum
Tricholoma dulciolens
Tricholoma anatolicum | Tricholoma ilkkae
Tricholoma caligatum
Tricholoma dulciolens
Tricholoma anatolicum | - |
30/06/2021 | Spathularia rufa | Synonymes | Souvent cité comme synonyme de Spathularia flavida | - | - |
30/06/2021 | Rheubarbariboletus persicolor | Synonymes | Boletus versicolor ss. A. Marchand (1975) , Champignons du Nord et du Midi, 3, p. 46, pl. 220
Xerocomus rubellus ss. Alessio (1993) , Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 28, p. 3
Xerocomus persicolor H. Engel, Klofac, H. Grünert & R. Grünert (1996) , Schmier und Filzröhlinge s.l. in Europa, p. 175, pl. 177-40 (Basionyme)
Boletus persicolor (H. Engel, Klofac, H. Grünert & R. Grünert) Assyov (2005) , Mycologia Balcanica, 2, p. 80
Rheubarbariboletus persicolor (H. Engel, Klofac, H. Grünert & R. Grünert) Vizzini, Simonini & Gelardi (2015) , Index fungorum, 244, p. 1 (nom actuel)
| Boletus versicolor ss. A. Marchand (1975), Champignons du Nord et du Midi, 3, p. 46, pl. 220
Xerocomus rubellus ss. Alessio (1993), Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 28, p. 3
Xerocomus persicolor H. Engel, Klofac, H. Grünert & R. Grünert (1996), Schmier und Filzröhlinge s.l. in Europa, p. 175, pl. 177-40 (basionyme)
Boletus persicolor (H. Engel, Klofac, H. Grünert & R. Grünert) Assyov (2005), Mycologia Balcanica, 2, p. 80 (nom actuel)
Rheubarbariboletus persicolor (H. Engel, Klofac, H. Grünert & R. Grünert) Vizzini, Simonini & Gelardi (2015), Index Fungorum, 244, p. 1 | - |
30/06/2021 | Rheubarbariboletus persicolor | Commentaires | Cuticule rouge vif se décolorant en jaune vers la marge. Base du pied atténuée, rougeâtre à la fin.
Périphérie méditerranéenne, sur sol calcaire. | - | - |
30/06/2021 | Rheubarbariboletus persicolor | Chapeau Description | - | Cuticule rouge vif se décolorant en jaune vers la marge. | - |
30/06/2021 | Rheubarbariboletus persicolor | Stipe Description | - | Base du pied atténuée, rougeâtre à la fin. | - |
30/06/2021 | Rheubarbariboletus persicolor | Ecologie Description | - | Périphérie méditerranéenne, sur sol calcaire. | - |
30/06/2021 | Rheubarbariboletus armeniacus | Synonymes | Boletus armeniacus Quélet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 281, tab. 8, fig. 11 (Basionyme)
Versipellis armeniaca (Quélet) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 157
Xerocomus armeniacus (Quélet) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 419
Suillus armeniacus (Quélet) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Xerocomus chrysenteron var. armeniacus (Quélet) Kühner & Romagnesi (1953) , Flore analytique des champignons supérieurs, p. 40 (nom. inval.)
Xerocomus versicolor var. armeniacus (Quélet) Skirgiello (1960) , Flora Polska, Grzyby, p. 60
Boletus bicolor var. subreticulatus ss. Dermek (1979) , Fungorum rariorum icones coloratae, 9, p. 5, pl. 65, fig. c
Xerocomellus armeniacus (Quélet) Šutara (2008) , Czech mycology, 60(1), p. 49
Rheubarbariboletus armeniacus (Quélet) Vizzini, Simonini & Gelardi (2015) , Index fungorum, 244, p. 1 (nom actuel)
| Boletus armeniacus Quélet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 281, tab. 8, fig. 11 (basionyme)
Versipellis armeniaca (Quélet) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 157
Xerocomus armeniacus (Quélet) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 419
Suillus armeniacus (Quélet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Xerocomus chrysenteron var. armeniacus (Quélet) Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 40 (nom. inval.)
Xerocomus versicolor var. armeniacus (Quélet) Skirgiello (1960), Flora Polska, Grzyby, p. 60
Boletus bicolor var. subreticulatus ss. Dermek (1979), Fungorum rariorum icones coloratae, 9, p. 5, pl. 65, fig. c
Xerocomellus armeniacus (Quélet) Šutara (2008), Czech mycology, 60(1), p. 49 (nom actuel)
Rheubarbariboletus armeniacus (Quélet) Vizzini, Simonini & Gelardi (2015), Index fungorum, 244, p. 1
| - |
30/06/2021 | Amanita curtipes | Commentaires | Amanita valens est possiblement un synonyme de cette espèce. | sous-genre Lepidella/section Amidella
Amanita valens est possiblement un synonyme de cette espèce. | - |
30/06/2021 | Amanita curtipes | Ecologie Description | Sous Pinus spp. (pins) et Quercus spp. (chênes). Dans les terrains sablonneux. Thermophile.
Grégaire ou solitaire. Printemps. Rare. | Sous Pinus spp. (pins) et Quercus spp. (chênes). Dans les terrains sablonneux. Méditerranéen.
Grégaire ou solitaire. Printemps. Rare. | - |
29/06/2021 | Ganoderma carnosum | Synonymes | Ganoderma carnosum Patouillard (1889) , Bulletin de la Société mycologique de France, 5(3), p. 66 (Basionyme) (nom actuel)
Fomes carnosum (Patouillard) Saccardo (1891) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 179
Scindalma carnosum (Patouillard) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Ganoderma atkinsonii H. Jahn, Kotlaba & Pouzar (1980) , Westfälische Pilzbriefe, 11(6), p. 97
| Ganoderma carnosum Patouillard (1889), Bulletin de la Société mycologique de France, 5(3), p. 66 (basionyme) (nom actuel)
Fomes carnosum (Patouillard) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 179
Scindalma carnosum (Patouillard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Ganoderma atkinsonii H. Jahn, Kotlaba & Pouzar (1980), Westfälische Pilzbriefe, 11(6), p. 97
| - |
29/06/2021 | Ganoderma carnosum | Confusions possibles | - | Ganoderma valesiacum
Ganoderma tsugae | - |
29/06/2021 | Ganoderma carnosum | Chapeau/Dessus Description | Fructification stipitée et piléée. Chapeau 40-200 (300) mm de diamètre irrégulièrement arrondi, ovale, le plus souvent stipité latéralement. Surface piléique ondulée, bosselée, scrobiculée, parfois zonée lisse, brillante comme laquée et recouverte d'une croûte molle de couleur acajou ou noir-rouge. Marge étroite, sinueuse, blanche puis jaunâtre à brun-rouge, et devenant concolore au chapeau. | Fructification stipitée et piléée. Chapeau mesurant 40-200 (300) mm de diamètre irrégulièrement arrondi, ovale, le plus souvent stipité latéralement. Surface piléique ondulée, bosselée, scrobiculée, parfois zonée lisse, brillante comme laquée et recouverte d'une croûte molle de couleur acajou ou noir-rouge. Marge étroite, sinueuse, blanche puis jaunâtre à brun-rouge, et devenant concolore au chapeau. | - |
29/06/2021 | Ganoderma carnosum | Stipe Description | 50-250 x 10-40 mm, cylindrique ou aplati souvent irrégulièrement noduleux, bosselé, sinueux, rétréci vers la base, brillant, laqué, brun-rouge foncé à noir. | Mesurant 50-250 × 10-40 mm, cylindrique ou aplati souvent irrégulièrement noduleux, bosselé, sinueux, rétréci vers la base, brillant, laqué, brun-rouge foncé à noir. | - |
29/06/2021 | Ganoderma carnosum | Spores Description | Elliptiques, plus ou moins tronquées, verruqueuses, brun clair, extémité aplatie avec un pore germinatif hyalin, 11-13,5 x 7,5-8,5 µm. Basides ventrues, tétrasporiques, non bouclées. Cystides inexistantes. Hyphes (1) génératrices hyalines, larges, cloisonnées, bouclées. (2) squelettiques à parois épaisses, brunâtres, larges, cyanophiles. (3) conjonctives à parois épaisses, larges et ramifiées fortement. | Elliptiques, plus ou moins tronquées, verruqueuses, brun clair, extémité aplatie avec un pore germinatif hyalin, mesurant 11-13,5 × 7,5-8,5 µm.
Basides ventrues, tétrasporiques, non bouclées.
Cystides absentes.
Hyphes (1) génératrices hyalines, larges, cloisonnées, bouclées. (2) squelettiques à parois épaisses, brunâtres, larges, cyanophiles. (3) conjonctives à parois épaisses, larges et ramifiées fortement. | - |
29/06/2021 | Ganoderma carnosum | Ecologie Description | Sur souches d'Abies, rarement sur d'autres conifères.
Provoque une pourriture blanche.
Isolé ou en groupes. Pérenne. Toute l'année. Peu fréquent à fréquent selon les régions. | Sur souches d'Abies spp. (sapins), rarement sur d'autres conifères. Provoque une pourriture blanche. Isolé ou en groupes. Pérenne. Toute l'année. Peu fréquent à fréquent selon les régions. | - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Confusions possibles | Dialonectria episphaeria
Dialonectria diatrypicola
Dialonectria diatrypellicola
Dialonectria quaternatae | Stylonectria wegeliniana
Dialonectria episphaeria
Dialonectria diatrypicola
Dialonectria diatrypellicola
Dialonectria quaternatae | - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Synonymes | Sphaeria purtonii Greville (1828) , Scottish cryptogamic flora, 6, p. 23 (index) (Basionyme)
Nectria purtonii (Greville) Berkeley (1860) , Outlines of british fungology, p. 394
Nectria applanata Fuckel (1865) , Fungi Rhenani exsiccati, n° 1581
Dialonectria purtonii (Greville) Cooke (1884) , Grevillea, 12(64), p. 110
Cucurbitaria purtonii (Greville) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Nectria episphaeria var. coronata Wollenweber (1931) , Zeitschrift für parasitenkunde, 3(3), p. 298
Dialonectria applanata (Fuckel) Petch (1941) [1941-42], Transactions of the British mycological Society, 25(2), p. 170
Cosmospora purtonii (Greville) Rossman & Samuels (1999) , Studies in mycology, 42, p. 124
Stylonectria purtonii (Greville) Gräfenhan (2011) , Studies in mycology, 68, p. 108 (nom actuel)
| Sphaeria purtonii Greville (1828), Scottish cryptogamic flora, 6, p. 23 (index) (basionyme)
Nectria purtonii (Greville) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 394
Nectria applanata Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1581
Dialonectria purtonii (Greville) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110
Cucurbitaria purtonii (Greville) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Nectria episphaeria var. coronata Wollenweber (1931), Zeitschrift für parasitenkunde, 3(3), p. 298
Dialonectria applanata (Fuckel) Petch (1941) [1941-42], Transactions of the British mycological Society, 25(2), p. 170
Cosmospora purtonii (Greville) Rossman & Samuels (1999), Studies in mycology, 42, p. 124
Stylonectria purtonii (Greville) Gräfenhan (2011), Studies in mycology, 68, p. 108 (nom actuel)
| - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Confusions possibles | - | Dialonectria episphaeria
Dialonectria diatrypicola
Dialonectria diatrypellicola
Dialonectria quaternatae | - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Commentaires | Isolé ou en troupes. Rare. Tout au long de l'année.( in litt. de Mars à Juin ).
Remarques : Une autre espèce croît également sur Pyrénomycètes : Nectria episphaeria.
| - | - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Fructification Description | Périthèces piriforme, ovale ou arrondi, avec l'extrémité aplatie, 0,15-0,3 mm de diamètre. Surface lisse, rouge vif à jaune et un peu translucide, | Périthèces piriformes, ovales ou arrondis, avec l'extrémité aplatie, mesurant 0,15-0,3 mm de diamètre. Surface lisse, rouge vif à jaune et un peu translucide. | - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Spores Description | Cylindriques-ovales, lisses, légèrement brun clair à brunâtres, septées ou un peu rétrécies au niveau de la cloison centrale, 7-8(-11) x (3)-3,5-4,5 µm. Asques octosporés, spores irrégulièrement unisériées, avec un anneau apical épaissi, 55-70 x 6-9µm, J-. L'état des conidies est une fusariose, 20-24 x 1,5-2 µm. | Spores cylindriques-ovales, lisses, légèrement brun clair à brunâtres, septées ou un peu rétrécies au niveau de la cloison centrale, mesurant 7-8(-11) × (3-)3,5-4,5 µm.
Asques octosporés, spores irrégulièrement unisériées, avec un anneau apical épaissi, mesurant 55-70 × 6-9 µm, J-.
L'état des conidies est une fusariose, 20-24 × 1,5-2 µm. | - |
28/06/2021 | Stylonectria purtonii | Ecologie Description | Sur vieux pyrénomycètes, tels que Diatrype, Diatrypella Hypoxylon et Valsa sp., colonisant les rameaux et les branches d'arbres à feuilles caduques, ( rarement conifères). | Sur vieux pyrénomycètes, tels que Diatrype spp., Diatrypella spp., Hypoxylon spp. et Valsa spp., colonisant les rameaux et les branches d'arbres à feuilles caduques, rarement conifères. Isolé ou en troupes. Tout au long de l'année. Rare. | - |
28/06/2021 | Dialonectria episphaeria | Synonymes | Sphaeria episphaeria Tode (1791) , Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 21, tab. 11, fig. 89 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Monosphaeria episphaeria (Tode) Roussel (1806) , Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45
Lophium episphaerium (Tode) Fries (1818) , Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1818, p. 116
Lophium episphaerium var. ß fuscescens Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 345
Platysphaera episphaeria (Tode) Dumortier (1822) , Commentationes botanicae, p. 87
Nectria episphaeria (Tode) Fries (1849) , Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388
Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke (1884) , Grevillea, 12(64), p. 110 (nom actuel)
Cucurbitaria episphaeria (Tode) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Fusarium episphaeria (Tode) W.C. Snyder & H.N. Hansen (1945) , American journal of botany, 32, p. 662
Cosmospora episphaeria (Tode) Rossman & Samuels (1999) , Studies in mycology, 42, p. 121
| Sphaeria episphaeria Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 21, tab. 11, fig. 89 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Monosphaeria episphaeria (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45
Lophium episphaerium (Tode) Fries (1818), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1818, p. 116
Lophium episphaerium var. ß fuscescens Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 345
Platysphaera episphaeria (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 87
Nectria episphaeria (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388
Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110 (nom actuel)
Cucurbitaria episphaeria (Tode) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Fusarium episphaeria (Tode) W.C. Snyder & H.N. Hansen (1945), American journal of botany, 32, p. 662
Cosmospora episphaeria (Tode) Rossman & Samuels (1999), Studies in mycology, 42, p. 121
| - |
28/06/2021 | Dialonectria episphaeria | Confusions possibles | Stylonectria purtonii. | Dialonectria diatrypellicola
Dialonectria quaternatae
Stylonectria purtonii | - |
28/06/2021 | Dialonectria episphaeria | Commentaires | Tout au long de l'année. Répandu.
PS: Une autre espèce croît également sur Pyréno. A savoir, Nectria purtonii. | - | - |
28/06/2021 | Dialonectria episphaeria | Fructification Description | 0,15-0,20 mm, globuleuse à ovale, sans papille nette.
Surface lisse, translucide. | Mesurant 0,15-0,20 mm, globuleuse à ovale, sans papille nette.
Surface lisse, translucide. | - |
28/06/2021 | Dialonectria episphaeria | Spores Description | Fusiformes elliptiques, hyalines, faiblement brunâtres à maturité, ruguleuses, lègérement étranglées au niveau de la cloison centrale, une des deux cellules est souvent plus petite, 7-11 x 4,5-5µm. Asques octoporés, spores unisériées, 55-65 x 5,5-6µm. Pas de paraphyses. | Fusiformes elliptiques, hyalines, faiblement brunâtres à maturité, ruguleuses, lègérement étranglées au niveau de la cloison centrale, une des deux cellules est souvent plus petite, mesurant 7-11 × 4,5-5 µm.
Asques octoporés, spores unisériées, mesurant 55-65 × 5,5-6 µm.
Pas de paraphyses. | - |
28/06/2021 | Dialonectria episphaeria | Ecologie Description | Sur Pyrénomycètes, comme par exemple les Diatrype et Melanomma.
Tout au long de l'année. Répandu. | Sur vieilles fructifications de Diatrype stigma. Tout au long de l'année. Répandu. | - |
28/06/2021 | Typhula phacorrhiza | Synonymes | Clavaria phacorrhiza Reichard (1780) , Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 1(15), p. 315, tab. 1, fig. 4-5 (' phacorhiza ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sclerotium scutellatum Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 74, tab. 3, fig. 6
Clavaria phacorrhiza var. ßß epiphylla Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 293
Typhula phacorrhiza (Reichard) Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 298 (nom actuel)
Phacorhiza filiformis Greville (1824) , Flora edinensis, p. 415
Pistillaria phacorrhiza (Reichard) Fries (1828) , Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 238
Typhula flavescens Sauter (1841) , Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 317
Clavaria scutellata de Bary (1866) , in Hofmeister, Handbook of physiological botany, 2(1), p. 44 (?)
Clavaria juncea var. phacorrhiza (Reichard) Gillot & Lucand (1891) , Société d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 4, p. 441
Typhula subphacorrhiza Britzelmayr (1891) , Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 15, fig. 77-78
| Clavaria phacorrhiza Reichard (1780), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 1(15), p. 315, tab. 1, fig. 4-5 ('phacorhiza') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sclerotium scutellatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 74, tab. 3, fig. 6
Clavaria phacorrhiza var. ßß epiphylla Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 293
Typhula phacorrhiza (Reichard) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 298
Phacorhiza filiformis Greville (1824), Flora edinensis, p. 415
Pistillaria phacorrhiza (Reichard) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 238
Clavaria scutellata de Bary (1866), Handbook of physiological botany, 2(1), p. 44 (?)
Clavaria juncea var. phacorrhiza (Reichard) Gillot & Lucand (1891), Société d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 4, p. 441
Typhula subphacorrhiza Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 15, fig. 77-78
Macrotyphula phacorrhiza (Reichard) Olariaga, Huhtinen, Læssøe, J.H. Petersen & K. Hansen (2020), Studies in Mycology, 96, p. 175 (nom actuel) | - |
28/06/2021 | Typhula phacorrhiza | Confusions possibles | Avec Typhula juncea. | Typhula juncea | - |
28/06/2021 | Typhula phacorrhiza | Carpophore Description | Fructification filiforme, faiblement clavée vers le sommet, 20-60 (100) x 0,5-1 mm, crème à couleur de liel, les 2/3 supérieurs lisses et fertiles à l'exception du sommet obtus qui est stérile, le 1/3 inférieur stérile et indistinct par rapport à la portion supérieure, un peu plus foncé, lisse, légèrement feutré vers la base. | Fructification filiforme, faiblement clavée vers le sommet, mesurant 20-60(-100) × 0,5-1 mm, crème à couleur de liel, les 2/3 supérieurs lisses et fertiles à l'exception du sommet obtus qui est stérile, le 1/3 inférieur stérile et indistinct par rapport à la portion supérieure, un peu plus foncé, lisse, légèrement feutré vers la base. | - |
28/06/2021 | Typhula phacorrhiza | Hyménophore Description | Les fructifications naissent d'un sclérote lentiforme , brun clair ou pâle à brun d'ombre de 2-4 mm de longueur, comprimé discoïde ( Sclerotium scutellatum ) et gélifié au centre. | Les fructifications naissent d'un sclérote lentiforme, brun clair ou pâle à brun d'ombre de 2-4 mm de longueur, comprimé discoïde (Sclerotium scutellatum) et gélifié au centre. | - |
28/06/2021 | Typhula phacorrhiza | Spores Description | Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 11-15 x 4,5-5,5µm, I-. Basides clavées, 2-4 stérigmates, non bouclées ( bouclées selon Berthier 1976.) Caulocystides clavées à cylindriques, parfois ramifiées. Monomitique : (1) Hyphes hyalines à parois minces ou épaissies, larges , cloisons en général non bouclées, légèrement étranglées au niveau des cloisons , isolément ornées de cristaux. (2) Hyphes du sommet de la fructification pourvues d'excroissances rudimentaires en forme de basides. | Spores cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, Mesurant 11-15 × 4,5-5,5 µm, I-.
Basides clavées, 2-4 stérigmates, non bouclées (bouclées selon Berthier 1976).
Caulocystides clavées à cylindriques, parfois ramifiées.
Monomitique : (1) Hyphes hyalines à parois minces ou épaissies, larges, cloisons en général non bouclées, légèrement étranglées au niveau des cloisons, isolément ornées de cristaux. (2) Hyphes du sommet de la fructification pourvues d'excroissances rudimentaires en forme de basides. | - |
28/06/2021 | Typhula juncea | Synonymes | Clavaria filiformis Bulliard (1790) , Herbier de la France, 10, tab. 448, fig. 1
Clavaria cylindrica J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1445 (nom. illegit.)
Clavaria triuncialis Persoon (1797) , Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 82
Clavaria hirta Vahl (1799) , Flora danica, 21, p. 8, tab. 1257 (nom. illegit.)
Himantia lateritia Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 704
Himantia candida var. a lateritia (Persoon) Rebentisch (1804) , Prodomus florae neomarchicae, p. 392
Clavaria triuncialis var. ßß juncea Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 289 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria juncea (Albertini & Schweinitz) Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 291
Typhula ramentacea Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 496
Typhula filiformis (Bulliard) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 496
Clavaria tortilis Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 187
Ozonium lateritium (Persoon) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 87
Clavaria virgultorum Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 186
Clavaria klotzschii Lasch (1852) , in Rabenhorst, Botanische zeitung, 10(16), p. 286
Typhula juncea (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879) , Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 44 (nom actuel)
Clavaria ramentacea (Fries) P. Karsten (1882) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 180
Clavaria hortulana Velenovský (1922) , Ceské houby, 4-5, p. 785
Typhula oleae Maire (1928) , Bulletin de la Société mycologique de France, 44(1), p. 53
Pistillaria oleae (Maire) Corner (1950) , A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 485
Clavariadelphus junceus (Albertini & Schweinitz) Corner (1950) , A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 275
Macrotyphula juncea (Albertini & Schweinitz) Berthier (1974) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 43(6), p. 186
Macrotyphula filiformis (Bulliard) Rauschert (1987) , Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660
| Clavaria filiformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 448, fig. 1
Clavaria cylindrica J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1445 (nom. illegit.)
Clavaria triuncialis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 82
Clavaria hirta Vahl (1799), Flora danica, 21, p. 8, tab. 1257 (nom. illegit.)
Himantia lateritia Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 704
Himantia candida var. a lateritia (Persoon) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 392
Clavaria triuncialis var. ßß juncea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 289 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria juncea (Albertini & Schweinitz) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 291
Typhula ramentacea Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 496
Typhula filiformis (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 496
Clavaria tortilis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 187
Ozonium lateritium (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 87
Clavaria virgultorum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 186
Clavaria klotzschii Lasch (1852), in Rabenhorst, Botanische zeitung, 10(16), p. 286
Typhula juncea (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 44
Clavaria ramentacea (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 180
Clavaria hortulana Velenovský (1922), Ceské houby, 4-5, p. 785
Typhula oleae Maire (1928), Bulletin de la Société mycologique de France, 44(1), p. 53
Pistillaria oleae (Maire) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 485
Clavariadelphus junceus (Albertini & Schweinitz) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 275
Macrotyphula juncea (Albertini & Schweinitz) Berthier (1974), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 43(6), p. 186 (nom actuel)
Macrotyphula filiformis (Bulliard) Rauschert (1987), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660 | - |
28/06/2021 | Typhula juncea | Ecologie Description | En zone fraîche très ombragée, souvent au milieu de la litière des feuilles mortes et pourrissantes de Carpinus, Corylus, Alnus.
Isolé à grégaire. Assez fréquent. Tout au long de l'année. | En zone fraîche très ombragée, souvent au milieu de la litière des feuilles mortes et pourrissantes de Fagus spp. (hêtres), Carpinus spp. (charmes), Corylus spp. (noisetiers), Alnus spp. (aulnes). Isolé à grégaire. Assez fréquent. Tout au long de l'année. | - |
28/06/2021 | Typhula fistulosa | Synonymes | Clavaria fistulosa Holmskjold (1790) , Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 15 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria tubulosa J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443
Clavaria pilipes Vahl (1792) , Flora danica, 18, p. 8, tab. 1076, fig. 1
Clavaria pilosa Persoon (1797) , Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 74
Clavaria tuberosa Sowerby (1799) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 199
Clavaria ardenia Sowerby (1799) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 215
Clavaria strigosa Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 403
Ramaria tuberosa (Sowerby) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 655
Calocera tuberosa (Sowerby) Fries (1832) , Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 67
Eriocladus fistulosus (Holmskjold) Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 159
Clavaria fistulosa var. ardenia (Sowerby) Gillet (1877) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 761
Clavariella fistulosa (Holmskjold) P. Karsten (1881) , Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21
Clavaria fistulosa subsp.* ardenia (Sowerby) J. Stevenson (1886) , British fungi (Hymenomycetes), 2, p. 300
Clavariadelphus fistulosus (Holmskjold) Corner (1950) , A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 272
Macrotyphula fistulosa (Holmskjold) R.H. Petersen (1972) , Mycologia, 64(1), p. 140
Typhula fistulosa (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 41 (nom actuel)
| Clavaria fistulosa Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 15 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria tubulosa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443
Clavaria pilipes Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1076, fig. 1
Clavaria pilosa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 74
Clavaria tuberosa Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 199
Clavaria ardenia Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 215
Clavaria strigosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 403
Ramaria tuberosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655
Calocera tuberosa (Sowerby) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 67
Eriocladus fistulosus (Holmskjold) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 159
Clavaria fistulosa var. ardenia (Sowerby) Gillet (1877), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 761
Clavariella fistulosa (Holmskjold) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21
Clavaria fistulosa subsp.* ardenia (Sowerby) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 2, p. 300
Clavariadelphus fistulosus (Holmskjold) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 272
Macrotyphula fistulosa (Holmskjold) R.H. Petersen (1972), Mycologia, 64(1), p. 140 (nom actuel)
Typhula fistulosa (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 41
| - |
28/06/2021 | Typhula fistulosa | Confusions possibles | - | Macrotyphula contorta | - |
28/06/2021 | Typhula fistulosa | Carpophore Description | De forme cylindrique ou presque, dressée, étroitement clavée, parfois sillonnée, un peu pruineuse, à extrémité obtuse, sommet arrondi, rigide, 10-150-(200 ) x 1-8-(10) mm. | De forme cylindrique ou presque, dressée, étroitement clavée, parfois sillonnée, un peu pruineuse, à extrémité obtuse, sommet arrondi, rigide, 10-150-(200) × 1-8-(10) mm. | - |
28/06/2021 | Typhula fistulosa | Chair Description | Blanche ou un peu jaunâtre, élastique, tenace mais cassante, intérieur creux. Odeur faible, saveur douce ou légèrement amarescente. | Blanche ou un peu jaunâtre, élastique, tenace mais cassante, intérieur creux. Odeur faible, saveur douce ou légèrement amarescente. | - |
28/06/2021 | Typhula fistulosa | Spores Description | Ellipsoïdes, rarement ovoïdes, lisses, hyalines, 10-15-(18) x 5,5-8 µm. Basides étroitement clavées, sinueuses, 4 stérigmates bien développés, bouclées. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges, à parois fines ou un peu épaissies, cloisonnées et bouclées. | Ellipsoïdes, rarement ovoïdes, lisses, hyalines, mesurant 10-15-(18) × 5,5-8 µm.
Basides étroitement clavées, sinueuses, 4 stérigmates bien développés, bouclées.
Pas de cystide.
Monomitique : Hyphes larges, à parois fines ou un peu épaissies, cloisonnées et bouclées. | - |
28/06/2021 | Typhula fistulosa | Ecologie Description | Sur débris de bois mort cortiqué ou non, tiges ou branches de feuillus, Alnus, Querçus, Betula, Fagus, ... (in litt. conifères), également sur humus, parfois bois brûlé, et même sur fougères.
Isolés ou grégaires, croissance en masse. De l'été à l'automne. Assez rare ou rare, mais fidèle à la station pendant plusieurs années. | Sur débris de bois mort cortiqué ou non, tiges ou branches de feuillus, Alnus spp. (aulnes), Quercus spp. (chênes), Betula spp. (bouleaux), Fagus spp. (hêtres), également sur humus, parfois bois brûlé, et même sur fougères.
Isolés ou grégaires, croissance en masse. De l'été à l'automne. Assez rare ou rare, mais fidèle à la station pendant plusieurs années. | - |
28/06/2021 | Typhula contorta | Synonymes | Clavaria contorta Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 29, tab. 12 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Tremella ferruginea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 441
Clavaria brachiata Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 677 (nom. illegit.)
Pistillaria alnicola Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 29, tab. 2, fig. 22-24
Clavaria fistulosa f. brachiata Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 122
Clavaria fistulosa f. contorta (Holmskjold) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 92
Clavariadelphus contortus (Holmskjold) Pilát (1950), Studia botanica Cechica, 11(4), p. 153
Clavariadelphus fistulosus var. contortus (Holmskjold) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 273
Macrotyphula fistulosa var. contorta (Holmskjold) Nannfeldt & L. Holm (1985), Publications from the herbarium, University of Uppsala, 17, p. 8
Macrotyphula contorta (Holmskjold) Rauschert (1987), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660
Typhula contorta (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 40 (nom actuel)
| Clavaria contorta Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 29, tab. 12 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Tremella ferruginea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 441
Clavaria brachiata Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 677 (nom. illegit.)
Pistillaria alnicola Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 29, tab. 2, fig. 22-24
Clavaria fistulosa f. brachiata Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 122
Clavaria fistulosa f. contorta (Holmskjold) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 92
Clavariadelphus contortus (Holmskjold) Pilát (1950), Studia botanica Cechica, 11(4), p. 153
Clavariadelphus fistulosus var. contortus (Holmskjold) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 273
Macrotyphula fistulosa var. contorta (Holmskjold) Nannfeldt & L. Holm (1985), Publications from the herbarium, University of Uppsala, 17, p. 8
Macrotyphula contorta (Holmskjold) Rauschert (1987), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660 (nom actuel)
Typhula contorta (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 40
| - |
28/06/2021 | Typhula contorta | Synonymes | Clavaria contorta Holmskjold (1790) , Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 29, tab. 12 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Tremella ferruginea Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 441
Clavaria brachiata Fries (1874) , Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 677 (nom. illegit.)
Pistillaria alnicola Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 29, tab. 2, fig. 22-24
Clavaria fistulosa f. brachiata Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 122
Clavaria fistulosa f. contorta (Holmskjold) Donk (1933) , Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 92
Clavariadelphus contortus (Holmskjold) Pilát (1950) , Studia botanica Cechica, 11(4), p. 153
Clavariadelphus fistulosus var. contortus (Holmskjold) Corner (1950) , A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 273
Macrotyphula fistulosa var. contorta (Holmskjold) Nannfeldt & L. Holm (1985) , Publications from the herbarium, University of Uppsala, 17, p. 8
Macrotyphula contorta (Holmskjold) Rauschert (1987) , Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660
Typhula contorta (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 40 (nom actuel)
| Clavaria contorta Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 29, tab. 12 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Tremella ferruginea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 441
Clavaria brachiata Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 677 (nom. illegit.)
Pistillaria alnicola Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 29, tab. 2, fig. 22-24
Clavaria fistulosa f. brachiata Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 122
Clavaria fistulosa f. contorta (Holmskjold) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 92
Clavariadelphus contortus (Holmskjold) Pilát (1950), Studia botanica Cechica, 11(4), p. 153
Clavariadelphus fistulosus var. contortus (Holmskjold) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 273
Macrotyphula fistulosa var. contorta (Holmskjold) Nannfeldt & L. Holm (1985), Publications from the herbarium, University of Uppsala, 17, p. 8
Macrotyphula contorta (Holmskjold) Rauschert (1987), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660
Typhula contorta (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 40 (nom actuel)
| - |
28/06/2021 | Typhula contorta | Confusions possibles | - | Macrotyphula fistulosa | - |
25/06/2021 | Pholiota tuberculosa | Synonymes | Agaricus tuberculosus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 34, tab. 79 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus vitellinus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 83 (nom. illegit.)
Pholiota tuberculosa (Schaeffer) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 83 (nom actuel)
Dryophila tuberculosa (Schaeffer) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 68
Hypodendrum tuberculosum (Schaeffer) Overholts (1932) , North American flora, 10(5), p. 280
Pleuroflammula tuberculosa (Schaeffer) E. Horak (1986) , Veröffentlichungen des geobotanischen Institutes, stiftung Rübel, 87, p. 31
| Agaricus tuberculosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 34, tab. 79 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus vitellinus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83 (nom. illegit.)
Pholiota tuberculosa (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der fürher in die pilzkunde, p. 83
Dryophila tuberculosa (Schaeffer) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 68
Hypodendrum tuberculosum (Schaeffer) Overholts (1932), North American flora, 10(5), p. 280
Pleuroflammula tuberculosa (Schaeffer) E. Horak (1986), Veröffentlichungen des geobotanischen Institutes, stiftung Rübel, 87, p. 31 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Pholiota astragalina | Synonymes | Agaricus flavidus var. ßß maculosus Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 160
Agaricus astragalinus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 251 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus flavus Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 1, p. 135 (nom. inval.)
Agaricus neesii Barla (1858) [1857], Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 27, p. 245, tab. 16, fig. 1-4
Flammula astragalina (Fries) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 82
Dryophila astragalina (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 71
Naucoria astragalina (Fries) J. Schröter (1889) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 606
Flammopsis astragalinus (Fries) Fayod (1889) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 356
Gymnopilus laeticolor Murrill (1912) , Mycologia, 4(5), p. 251
Flammula laeticolor (Murrill) Murrill (1912) , Mycologia, 4(5), p. 262
Gymnopilus astragalinus (Fries) S. Imai (1938) , Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 234
Pholiota astragalina (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 516
| Agaricus flavidus var. ßß maculosusAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 160
Agaricus astragalinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 251 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus flavus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 135 (nom. inval.)
Agaricus neesii Barla (1858) [1857], Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 27, p. 245, tab. 16, fig. 1-4
Flammula astragalina (Fries) P. Kummer (1871), Der Fürher in die Pilzkunde, p. 82
Dryophila astragalina (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 71
Naucoria astragalina (Fries) J. Schröter (1889), Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 606
Flammopsis astragalinus (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 356
Gymnopilus laeticolor Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 251
Flammula laeticolor (Murrill) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 262
Gymnopilus astragalinus (Fries) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 234
Pholiota astragalina (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 516
Pyrrhulomyces astragalinus (Fries) E.J. Tian & Matheny (2020), Mycologia, 113(1), p. 156 (nom actuel)
| - |
24/06/2021 | Pholiota astragalina | Commentaires | Bois pourri de conifères.
Tendance montagnarde. | - | - |
24/06/2021 | Pholiota astragalina | Ecologie Description | - | Sur bois pourri de conifères. Tendance montagnarde. Automne. Fréquent. | - |
24/06/2021 | Helvella oblongispora | Synonymes | Helvella oblongispora Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57 (basionyme)
Dissingia oblongispora (Harmaja) T. Schumacher & Skrede (2019), Persoonia, 42, p. 198 (nom actuel) | Helvella oblongispora Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57 (basionyme)
Dissingia oblongispora (Harmaja) T. Schumacher & Skrede (2019), Persoonia, 42, p. 198 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Helvella oblongispora | Synonymes | Helvella oblongispora Harmaja (1978) , Karstenia, 18(2), p. 57 (Basionyme) | Helvella oblongispora Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57 (basionyme)
Dissingia oblongispora (Harmaja) T. Schumacher & Skrede (2019), Persoonia, 42, p. 198 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Helvella oblongispora | Chapeau/Tête Description | courtement stipitées, cupuliformes. Surface externe entièrement blanchâtre. | Courtement stipitées, cupuliformes. Surface externe entièrement blanchâtre. | - |
24/06/2021 | Helvella oblongispora | Stipe Description | cylindracé, très court. | Cylindracé, très court. | - |
24/06/2021 | Helvella leucomelaena | Synonymes | Peziza leucomelas Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739
Acetabula calyx Saccardo (1873), Atti della Società veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216
Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37
Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192
Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184
Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycètes, p. 37
Peziza debeauxii Roumeguère (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2174
Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Société mycologique de France, 1(1), p. 100
Acetabula debeauxii (Roumeguère) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60
Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina debeauxii (Roumeguère) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 452
Acetabula leucomelas var. percevalii(Berkeley & Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 40
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel)
Helvella pedunculata Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57
Dissingia leucomelaena (Persoon) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 198
| Peziza leucomelas Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739
Acetabula calyx Saccardo (1873), Atti della Società veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216
Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37
Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192
Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184
Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycètes, p. 37
Peziza debeauxii Roumeguère (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2174
Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Société mycologique de France, 1(1), p. 100
Acetabula debeauxii (Roumeguère) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60
Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina debeauxii (Roumeguère) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 452
Acetabula leucomelas var. percevalii (Berkeley & Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 40
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel)
Helvella pedunculata Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57
Dissingia leucomelaena (Persoon) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 198
| - |
24/06/2021 | Helvella leucomelaena | Synonymes | Peziza leucomelas Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739
Acetabula calyx Saccardo (1873) , Atti della Società veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216
Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875) , The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37
Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192
Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184
Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879) , Champignons de France, les discomycètes, p. 37
Peziza debeauxii Roumeguère (1882) , Fungi gallici exsiccati, n° 2174
Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885) , Bulletin de la Société mycologique de France, 1(1), p. 100
Acetabula debeauxii (Roumeguère) Saccardo (1889) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60
Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina debeauxii (Roumeguère) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895) , British fungus flora, 4, p. 452
Acetabula leucomelas var. percevalii (Berkeley & Cooke) Boudier (1907) , Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 40
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941) , Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel)
Helvella pedunculata Harmaja (1978) , Karstenia, 18(2), p. 57
| Peziza leucomelas Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739
Acetabula calyx Saccardo (1873), Atti della Società veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216
Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37
Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192
Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184
Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycètes, p. 37
Peziza debeauxii Roumeguère (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2174
Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Société mycologique de France, 1(1), p. 100
Acetabula debeauxii (Roumeguère) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60
Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina debeauxii (Roumeguère) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 452
Acetabula leucomelas var. percevalii(Berkeley & Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 40
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel)
Helvella pedunculata Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57
Dissingia leucomelaena (Persoon) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 198
| - |
24/06/2021 | Helvella leucomelaena | Confusions possibles | - | Dissingia confusa | - |
24/06/2021 | Helvella leucomelaena | Commentaires | Profondément cupulé. Intérieur gris brun à noirâtre et extérieur pubescent, gris brunâtre au sommet et blanc à la base.
Sous conifères (Pinus) sur sol calcaire. | Profondément cupulé. Intérieur gris brun à noirâtre et extérieur pubescent, gris brunâtre au sommet et blanc à la base.
| - |
24/06/2021 | Helvella leucomelaena | Ecologie Description | - | Sous Pinus spp. (pins) sur sol calcaire. | - |
24/06/2021 | Helvella confusa | Synonymes | Helvella confusa Harmaja (1977), Karstenia, 17(1), p. 43 (basionyme)
Dissingia confusa (Harmaja) K. Hansen & X.H. Wang (2019), in Hansen, Schumacher, Skrede, Huhtinen & Wang, Persoonia, 42, p. 197 (nom actuel) | Helvella confusa Harmaja (1977), Karstenia, 17(1), p. 43 (basionyme)
Dissingia confusa (Harmaja) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 197 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Psathyrella multipedata | Commentaires | La photo de R. Péan représente des exemplaires jeunes très pâles. | - | La photo n'est plus présente sur la fiche... |
24/06/2021 | Psathyrella multipedata | Synonymes | Psathyra multipedata Peck (1905) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(2), p. 80 (Basionyme)
Astylospora multipedata (Peck) Murrill (1922) , Mycologia, 14(5), p. 265
Psathyra stipatissima J.E. Lange (1926) , Meddelelser fra foreningen svampekundskabens fremme, 1926, 1, p. 1, 4
Psathyra multissima S. Imai (1938) , Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 293
Psathyra fasciculata Velenovský (1939) , Novitates mycologicae, p. 156
Psathyrella multipedata (Peck) A.H. Smith (1941) , Contributions from the University of Michigan Herbarum, 5, p. 33 (nom actuel)
Psathyrella multissima (S. Imai) Hongo (1952) , Journal of Japanese botany, 27, p. 193
Drosophila multipedata (Peck) Kühner & Romagnesi (1953) , Flore analytique des champignons supérieurs, p. 360 (nom. inval.)
Drosophila stipatissima (J.E. Lange) Romagnesi (1970) , Bulletin de la Société mycologique de France, 86(1), p. 112
| Psathyra multipedata Peck (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(2), p. 80 (basionyme)
Astylospora multipedata (Peck) Murrill (1922), Mycologia, 14(5), p. 265
Psathyra stipatissima J.E. Lange (1926), Meddelelser fra foreningen svampekundskabens fremme, 1926, 1, p. 1, 4
Psathyra multissima S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 293
Psathyra fasciculata Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 156
Psathyrella multipedata (Peck) A.H. Smith (1941), Contributions from the University of Michigan Herbarum, 5, p. 33
Psathyrella multissima (S. Imai) Hongo (1952), Journal of Japanese botany, 27, p. 193
Drosophila multipedata (Peck) Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 360 (nom. inval.)
Drosophila stipatissima (J.E. Lange) Romagnesi (1970), Bulletin de la Société mycologique de France, 86(1), p. 112
Britzelmayria multipedata (Peck) D. Wächter & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1213 (nom actuel)
| - |
24/06/2021 | Psathyrella multipedata | Varéiétés/formes | Psathyrella multipedata f. annulata, possède un anneau ou des restes de voiles sur sa marge. | Psathyrella multipedata f. annulata possède un anneau ou des restes de voiles sur sa marge. | - |
24/06/2021 | Psathyrella badiophylla | Synonymes | Psathyra gordonii var. badiophylla J.E. Lange (1939) , Flora agaricina Danica, 4, p. 93, pl. 151, fig. G (nom. inval.)
Drosophila badiophylla Romagnesi (1952) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 21, p. 155 (Basionyme)
Psathyrella badiophylla (Romagnesi) Parker-Rhodes (1954) , Transactions of the British mycological Society, 37(4), p. 339 (nom actuel)
| Psathyra gordonii var. badiophylla J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 93, pl. 151, fig. G (nom. inval.)
Drosophila badiophylla Romagnesi (1952), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 21, p. 155 (basionyme)
Psathyrella badiophylla (Romagnesi) Parker-Rhodes (1954), Transactions of the British mycological Society, 37(4), p. 339
Candolleomyces badiophyllus (Romagnesi) D. Wächter & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1231 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Psathyrella leucotephra | Synonymes | Agaricus leucotephrus Berkeley & Broome (1870) , The annals and magazine of natural history, series 4, 6, p. 468 (Basionyme)
Hypholoma candolleanum var. annulatum Quélet (1876) , Bulletin de la Société botanique de France, 23, p. 328
Agaricus hypsipus ss. Fries (1879) , Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 2(4), p. 32, tab. 132, fig. 2
Hypholoma leucotephrum (Berkeley & Broome) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Psathyra leucotephra (Berkeley & Broome) G. Bertrand (1913) , Bulletin de la Société mycologique de France, 29(1), p. 187
Drosophila leucotephra (Berkeley & Broome) Romagnesi (1937) , Revue de mycologie, Paris, 2, p. 247
Stropharia hypsipus ss. J.E. Lange (1939) , Flora agaricina Danica, 4, p. 70, pl. 144, fig. D
Psathyrella leucotephra (Berkeley & Broome) P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 180 (nom actuel)
| Agaricus leucotephrus Berkeley & Broome (1870), The annals and magazine of natural history, series 4, 6, p. 468 (basionyme)
Hypholoma candolleanum var. annulatum Quélet (1876), Bulletin de la Société botanique de France, 23, p. 328
Agaricus hypsipus ss. Fries (1879), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 2(4), p. 32, tab. 132, fig. 2
Hypholoma leucotephrum (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Psathyra leucotephra (Berkeley & Broome) G. Bertrand (1913), Bulletin de la Société mycologique de France, 29(1), p. 187
Drosophila leucotephra (Berkeley & Broome) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 247
Stropharia hypsipus ss. J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 70, pl. 144, fig. D
Psathyrella leucotephra (Berkeley & Broome) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 180
Candolleomyces leucotephrus (Berk. & Broome) D. Wächt. & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1233 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Psathyrella candolleana | Synonymes | Agaricus mutabilis O.F. Müller (1778) , Flora danica, 13, p. 8, tab. 774 (nom. illegit.)
Agaricus appendiculatus Bulliard (1788) , Herbier de la France, 9, tab. 392
Agaricus stipatus Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 423
Agaricus stipatus var. ß appendiculatus (Bulliard) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 423
Agaricus violaceolamellatus de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 153
Agaricus candolleanus Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 182 (' candollianus ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus stipatus var. ß candolleanus (Fries) Pollini (1824) , Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 646 (' candollianus ')
Agaricus dumortieri L. Marchand (1826) , Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 416
Pratella stipata (Persoon) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168 n° 2683
Agaricus vinosus Corda (1841) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 13, tab. 4 (nom. illegit.)
Agaricus egenulus Berkeley & Broome (1861) , The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 375
Agaricus lanaripes Cooke (1863) , The journal of botany, british and foreign, 1, p. 66, tab. 3, fig. 2
Hypholoma appendiculatum (Bulliard) Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 146(115)
Hypholoma candolleanum (Fries) Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 146(115)
Agaricus felinus Passerini (1872) , Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (nom. illegit.)
Agaricus coronatus Fries (1874) , Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 295 (nom. illegit.)
Agaricus catarius Fries (1874) , Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 296
Hypholoma appendiculatum var. stipatus (Persoon) Gillet (1876) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 570
Hypholoma coronatum P. Karsten (1879) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 501
Drosophila appendiculata (Bulliard) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116
Drosophila candolleana (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 115
Agaricus corrugis var. vinosus Cooke (1886) , Illustrations of british fungi, 4, n° 612, tab. 592
Hypholoma felinum Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Hypholoma lanaripes (Cooke) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1038
Hypholoma egenulum (Berkeley & Broome) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Glyptospora lanaripes (Cooke) Fayod (1889) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 378
Hypholoma catarius (Fries) Massee (1892) , British fungus flora, 1, p. 393
Psathyra corrugis var. vinosa (Cooke) Massee (1892) , British fungus flora, 1, p. 354
Hypholoma cutifractum Peck (1895) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(12), p. 490
Hypholoma flocculentum McClatchie (1897) , Proceedings of the Southern California Academy of sciences, 1, p. 381
Stropharia irregularis Peck (1900) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 27(1), p. 16
Psathyra candolleana (Fries) C.E. Bertrand (1901) , Bulletin de la Société mycologique de France, 17(4), p. 278
Psathyra appendiculata (Bulliard) C.E. Bertrand (1901) , Bulletin de la Société mycologique de France, 17(4), p. 278
Hypholoma violaceolamellatum (de Candolle) Feltgen (1906) , Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 87
Hypholoma appendiculatum var. egenulum (Berkeley & Broome) S. Petersen (1907) , Danske Agaricaceer, 1, p. 392
Hypholoma mutabile (O.F. Müller) Morgan (1908) , The journal of mycology, 14(1), p. 29
Hypholomopsis appendiculatum (Bulliard) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 436
Hypholoma appendiculatum var. coronatum (P. Karsten) Bigeard & H. Guillemin (1913) , Flore des champignons supérieurs de France, 2, p. 282
Hypholoma inocybeforme Kauffman (1930) , Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 193
Hypholoma appendiculatum var. candolleanum (Fries) R. Heim (1934) , Treballs del Museu nacional de ciències naturals de Barcelona, sèrie botànica, 15(3), p. 132
Drosophila cataria (Fries) Romagnesi (1937) , Revue de mycologie, Paris, 2, p. 245
Psathyrella candolleana (Fries) Maire (1937) , Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112 (nom actuel)
Psathyrella appendiculata (Bulliard) Maire & Werner (1937) , Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112
Psilocybe albobrunnea Beeli (1938) , Bulletin du Jardin botanique de l'Etat à Bruxelles, 15, p. 42, tab. 3-29 (nom. illegit.)
Hypholoma stipatum (Persoon) S. Imai (1938) , Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 280 (nom. illegit.)
Psathyrella coronata (P. Karsten) M.M. Moser (1953) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 206
Psathyrella egenula (Berkeley & Broome) M.M. Moser (1953) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 207
Psathyrella microlepidota P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 375
Psathyrella candolleana var. solitaria A.H. Smith (1972) , Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 91
Drosophila scotospora Romagnesi (1975) , Bulletin de la Société mycologique de France, 91(2), p. 155, 157
Drosophila proxima Romagnesi (1975) , Bulletin de la Société mycologique de France, 91(2), p. 149, 154
Psathyrella proxima (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 52
Psathyrella scotospora (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 52
| Agaricus mutabilis O.F. Müller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 774 (nom. illegit.)
Agaricus appendiculatus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 392
Agaricus stipatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 423
Agaricus stipatus var. ß appendiculatus(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 423
Agaricus violaceolamellatus de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 153
Agaricus candolleanus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 182 ('candollianus ') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus stipatus var. ß candolleanus (Fries) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 646 ('candollianus ')
Agaricus dumortieri L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 416
Pratella stipata (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168 n° 2683
Agaricus vinosus Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 13, tab. 4 (nom. illegit.)
Agaricus egenulus Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 375
Agaricus lanaripes Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 66, tab. 3, fig. 2
Hypholoma appendiculatum (Bulliard) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 146(115)
Hypholoma candolleanum (Fries) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 146(115)
Agaricus felinus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (nom. illegit.)
Agaricus coronatus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 295 (nom. illegit.)
Agaricus catarius Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 296
Hypholoma appendiculatum var. stipatus(Persoon) Gillet (1876), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 570
Hypholoma coronatum P. Karsten (1879), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 501
Drosophila appendiculata (Bulliard) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116
Drosophila candolleana (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 115
Agaricus corrugis var. vinosus Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 612, tab. 592
Hypholoma felinum Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Hypholoma lanaripes (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1038
Hypholoma egenulum (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Glyptospora lanaripes (Cooke) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 378
Hypholoma catarius (Fries) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 393
Psathyra corrugis var. vinosa (Cooke) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 354
Hypholoma cutifractum Peck (1895), Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(12), p. 490
Hypholoma flocculentum McClatchie (1897), Proceedings of the Southern California Academy of sciences, 1, p. 381
Stropharia irregularis Peck (1900), Bulletin of the Torrey botanical Club, 27(1), p. 16
Psathyra candolleana (Fries) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Société mycologique de France, 17(4), p. 278
Psathyra appendiculata (Bulliard) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Société mycologique de France, 17(4), p. 278
Hypholoma violaceolamellatum (de Candolle) Feltgen (1906), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 87
Hypholoma appendiculatum var. egenulum (Berkeley & Broome) S. Petersen (1907), Danske Agaricaceer, 1, p. 392
Hypholoma mutabile (O.F. Müller) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(1), p. 29
Hypholomopsis appendiculatum (Bulliard) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 436
Hypholoma appendiculatum var. coronatum(P. Karsten) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons supérieurs de France, 2, p. 282
Hypholoma inocybeforme Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 193
Hypholoma appendiculatum var. candolleanum (Fries) R. Heim (1934), Treballs del Museu nacional de ciències naturals de Barcelona, sèrie botànica, 15(3), p. 132
Drosophila cataria (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 245
Psathyrella candolleana (Fries) Maire (1937), Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112
Psathyrella appendiculata (Bulliard) Maire & Werner (1937), Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112
Psilocybe albobrunnea Beeli (1938), Bulletin du Jardin botanique de l'Etat à Bruxelles, 15, p. 42, tab. 3-29 (nom. illegit.)
Hypholoma stipatum (Persoon) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 280 (nom. illegit.)
Psathyrella coronata (P. Karsten) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 206
Psathyrella egenula (Berkeley & Broome) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 207
Psathyrella microlepidota P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 375
Psathyrella candolleana var. solitaria A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 91
Drosophila scotospora Romagnesi (1975), Bulletin de la Société mycologique de France, 91(2), p. 155, 157
Drosophila proxima Romagnesi (1975), Bulletin de la Société mycologique de France, 91(2), p. 149, 154
Psathyrella proxima (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents Mycologiques, 12(48), p. 52
Psathyrella scotospora (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents Mycologiques, 12(48), p. 52
Candolleomyces candolleanus (Fries) D. Wächter & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1233 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Humaria solsequia | Synonymes | Peziza hybrida Sowerby (1802) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza proximella P. Karsten (1869) , Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 10, p. 125
Peziza hemisphaerica var. ß proximella (P. Karsten) P. Karsten (1871) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 19, p. 69
Peziza hemisphaerica subsp.* proximella (P. Karsten) P. Karsten (1871) , Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 11, p. 230
Peziza brunnea Cooke (1874) , Grevillea, 3(26), p. 73, fig. 98 (nom. illegit.)
Humaria hirtella f. minor Rehm (1881) , Ascomyceten, 13, n° 605
Lachnea hybrida (Sowerby) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 284
Scutellinia hybrida (Sowerby) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Scutellinia chaetoloma Clements (1903) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89
Lachnea chaetoloma (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 34
Lachnea gregaria var. uliginosa Velenovský (1934) , Monographia discomycetum bohemiae, p. 311
Lachnea caespitosa Velenovský (1934) , Monographia discomycetum bohemiae, p. 311
Lachnea longesetosa Velenovský (1947) , Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 144
Lachnea vernalis Velenovský (1947) , Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 145 (nom. illegit.)
Trichophaea vernalis (Velenovský) Svrček (1977) , Česká mykologie, 31(2), p. 70
Trichophaea hybrida (Sowerby) T. Schumacher (1988) , Mycotaxon, 33, p. 166
| Lachnea solsequia Quélet (1892), Compte-Rendus de l'Association française de l'avancement des sciences, 20(2), p. 464 (basionyme)
Lachnea hybrida ss. Boudier (1905-1910), Icones mycologicae
Scutellinia hybrida ss. M. Moser (1963), Kleine Kryptogamen-flora, 2a, p. 106
Humaria solsequia (Quélet) Van Vooren & Moyne (2010), Bulletin mycologique et botanique Dauphiné-Savoie, 197, p.47
Aurantiolachnea solsequia (Quélet) Van Vooren (2021), Ascomycete.org, 13(1), p. 10 (nom actuel)
Sepultaria aurantia
Lachnea aurantia
Scutellinia aurantia
Humaria aurantia | - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Synonymes | Boletus erythropus Persoon (1795) , in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 23 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Suillus erythropus (Persoon) Poiret (1806) , in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 7, p. 500
Boletus luridus var. ß erythropus (Persoon) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 391
Boletus luridus subsp.* erythropus (Persoon) Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 133
Boletus miniatoporus Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 3, p. 28 (nom. inval.)
Tubiporus luridus subsp.* erythropus (Persoon) P. Karsten (1882) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 9
Dictyopus erythropus (Persoon) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Tubiporus erythropus (Persoon) Ricken (1918) , Vademecum für pilzfreunde, Edn 1, p. 205
Neoboletus erythropus (Persoon) C. Hahn (2015) , Mycologia Bavarica, 16, p. 132 (nom actuel)
| Boletus erythropusPersoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 23 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Suillus erythropus (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 7, p. 500
Boletus luridus var. ß erythropus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 391
Boletus luridus subsp.* erythropus(Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 133
Boletus miniatoporus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 28 (nom. inval.)
Tubiporus luridus subsp.* erythropus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 9
Dictyopus erythropus (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Tubiporus erythropus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum für pilzfreunde, Edn 1, p. 205
Neoboletus erythropus (Persoon) C. Hahn (2015), Mycologia Bavarica, 16, p. 132 (nom actuel)
| - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Confusions possibles | - | Neoboletus xanthopus | - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Commentaires | Ce bolet est appelé "la récompense du mycologue" pour ses qualités culinaires connues seulement des initiés. La couleur bleue de la chair disparaît totalement à la cuisson (propriété thermolabile). | Ce bolet est appelé "la récompense du mycologue" pour ses qualités culinaires connues seulement des initiés. La couleur bleue de la chair disparaît totalement à la cuisson (thermolabile). | - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Chapeau Description | 5-20 cm, sec et souvent velouté, brun , brun chocolat à brun châtain noirâtre, avec parfois des tons olivâtres. | Mesurant 5-20 cm de diamètre, sec et souvent velouté, brun, brun chocolat à brun châtain noirâtre, avec parfois des tons olivâtres. | - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Chair Description | Fortement bleuissante
Couleur jaune vif
| De couleur jaune vif, fortement bleuissante.
| - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Stipe Description | 5-15 x 1,5-5 cm, jaune vif mais entièrement couvert de fines ponctuations rouge vif, sans aucun réseau. | Mesurant 5-15 × 1,5-5 cm, jaune vif mais entièrement couvert de fines ponctuations rouge vif, sans aucun réseau. | - |
24/06/2021 | Neoboletus erythropus | Spores Description | 14-17,5 x 5,5-6 µm, allongées fusoïdes. | Mesurant 14-17,5 × 5,5-6 µm, allongées fusoïdes. | - |
24/06/2021 | Rubroboletus rubrosanguineus | Confusions possibles | Rubroboletus le-galiae | Rubroboletus le-galiae
Rubroboletus demonensis | - |
24/06/2021 | Rubroboletus le-galiae | Synonymes | Boletus splendidus C. Martín (1894) , Bulletin des travaux de la Société botanique de Genève, Section de la Société suisse de botanique, 7, p. 190
Suillus splendidus (C. Martín) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus lupinus ss. Le Gal (1949) [1948], Bulletin de la Société mycologique de France, 64(3-4), p. 203
Boletus satanas var. roseoderma F. Šmarda (1954) , Biologia, Bratislava, 9, p. 125
Boletus purpureus var. le-galiae Pilát (1961) [1959], Nase houby, 2, p. 4 (nom. inval.)
Boletus legalliae Pilát (1968) , in J. Blum, Revue de mycologie, Paris, 33(1), p. 124 (' Le Galliae ') (nom. inval.)
Boletus le-galiae Pilát ex Pilát & Dermek (1969) , Houby Ceskoslovenska ve svém životním prostredí (Praha), p. 52 (' legaliae ') (Basionyme)
Boletus purpureus ss. Romagnesi (1976) , Bulletin de la Société mycologique de France, 92(3), p. 305
Boletus satanoides ss. R. Phillips (1981) , Mushrooms, p. 198
Rubroboletus legaliae (Pilát) Mikšík (2014) , Index fungorum, 207, p. 1 (nom. inval.)
Suillellus legaliae (Pilát) Blanco-Dios (2015) , Index fungorum, 211, p. 1 (nom. inval.)
Rubroboletus le-galiae (Pilát ex Pilát & Dermek) Della Maggiora & Trassinelli (2015) , Index fungorum, 246, p. 1 (' legaliae ') (nom actuel)
| Boletus splendidus C. Martín (1894), Bulletin des travaux de la Société botanique de Genève, Section de la Société suisse de botanique, 7, p. 190
Suillus splendidus (C. Martín) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus lupinus ss. Le Gal (1949) [1948], Bulletin de la Société mycologique de France, 64(3-4), p. 203
Boletus satanas var. roseoderma F. Šmarda (1954), Biologia, Bratislava, 9, p. 125
Boletus purpureus var. le-galiae Pilát (1961) [1959], Nase houby, 2, p. 4 (nom. inval.)
Boletus legalliae Pilát (1968), Revue de mycologie, Paris, 33(1), p. 124 ('Le Galliae') (nom. inval.)
Boletus le-galiae Pilát ex Pilát & Dermek (1969), Houby Ceskoslovenska ve svém životním prostredí (Praha), p. 52 ('legaliae') (basionyme)
Boletus purpureus ss. Romagnesi (1976), Bulletin de la Société mycologique de France, 92(3), p. 305
Boletus satanoides ss. R. Phillips (1981), Mushrooms, p. 198
Rubroboletus legaliae (Pilát) Mikšík (2014), Index Fungorum, 207, p. 1 (nom. inval.)
Suillellus legaliae (Pilát) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 1 (nom. inval.)
Rubroboletus le-galiae (Pilát ex Pilát & Dermek) Della Maggiora & Trassinelli (2015), Index Fungorum, 246, p. 1 ('legaliae') (nom actuel)
| - |
24/06/2021 | Rubroboletus le-galiae | Confusions possibles | - | Rubroboletus rubrosanguineus
Rubroboletus demonensis | - |
24/06/2021 | Rubroboletus le-galiae | Commentaires | Dans les Documents Mycologiques, tome 36 (2015), p. 107, Mikšík, P.-A. Moreau & Assyov préconisent l’écriture de l’adjectif spécifique « le-galiae » | Dans les Documents Mycologiques, tome 36 (2015), p. 107, Mikšík, P.-A. Moreau & Assyov préconisent l’écriture de l’adjectif spécifique « le-galiae ». | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Synonymes | Boletus siculus Inzenga (1869) , Funghi Siciliani, centuria 2, p. 57, tab. 10, fig. 2
Suillus siculus (Inzenga) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus permagnificus Pöder (1981) , Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 34, p. 151 (Basionyme)
Exsudoporus permagnificus (Pöder) Vizzini, Simonini & Gelardi (2014) , Index fungorum, 183, p. 1
Suillellus permagnificus (Pöder) Blanco-Dios (2015) , Index fungorum, 211, p. 1 (nom actuel)
| Boletus siculus Inzenga (1869), Funghi Siciliani, centuria 2, p. 57, tab. 10, fig. 2
Suillus siculus (Inzenga) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus permagnificusPöder (1981), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 34, p. 151 (basionyme)
Exsudoporus permagnificus (Pöder) Vizzini, Simonini & Gelardi (2014), Index Fungorum, 183, p. 1 (nom actuel)
Suillellus permagnificus (Pöder) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 1
| - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Confusions possibles | - | Cupreoboletus poikilochromus | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Commentaires | Méditerranéen. | - | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Chapeau Description | jusqu'à 8 cm, viscidule, lisse ou subfeutré, rouge sang écarlate saturé, puis terni de cuivré, de brun rouge ou d'ocracé, bleuissant au toucher. | Mesurant jusqu'à 8 cm de diamètre, viscidule, lisse ou subfeutré, rouge sang écarlate saturé, puis terni de cuivré, de brun rouge ou d'ochracé, bleuissant au toucher. | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Chair Description | jaunâtre, marbrée, bleuissant en coupe. | Jaunâtre, marbrée, bleuissant à la coupe. | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Pores Description | petits, rouge sanguin, plus orange vers le bord, bleuissants. | Petits, rouge sanguin, plus orange vers le bord, bleuissants. | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Stipe Description | jusqu'à 6 x 3 cm, subradicant à réseau vif dense sur fond jaune d'or, bleu noir au toucher. | Mesurant jusqu'à 6 × 3 cm, subradicant à réseau vif dense sur fond jaune d'or, bleu noir au toucher. | - |
24/06/2021 | Suillellus permagnificus | Ecologie Description | parfois cespiteux, forêts, maquis, surtout sous chênes. | Parfois cespiteux, forêts, maquis, surtout sous chênes. Méditerranéen. | - |
24/06/2021 | Suillellus mendax | Confusions possibles | Suillellus luridus | Suillellus comptus
Suillellus luridus | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia ilerdensis | Confusions possibles | Hohenbuehelia bonii | Hohenbuehelia culmicola
Hohenbuehelia bonii | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia culmicola | Synonymes | Hohenbuehelia culmicola Bon (1980) [1979], Documents mycologiques, 10(37-38), p. 89 (Basionyme) | Hohenbuehelia culmicola Bon (1980) [1979], Documents Mycologiques, 10(37-38), p. 89 (basionyme) (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia culmicola | Confusions possibles | - | Hohenbuehelia bonii
Hohenbuehelia ilerdensis | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia culmicola | Spores Description | 8.5-10 x 5-6 µm | Mesurant 8,5-10 × 5-6 µm. | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia culmicola | Ecologie Description | Sur ou au pied des oyats | Sur ou au pied des oyats. | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia ilerdensis | Synonymes | Hohenbuehelia ilerdensis Courtecuisse, Vila & Rocabruna (1999) , Mycotaxon, 70, p. 2 (Basionyme) | Hohenbuehelia ilerdensis Courtecuisse, Vila & Rocabruna (1999), Mycotaxon, 70, p. 2 (basionyme) (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia ilerdensis | Confusions possibles | - | Hohenbuehelia bonii | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia ilerdensis | Chair Description | douce | Douce. | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia ilerdensis | Spores Description | 8-10 x 4-5 µm | Mesurant 8-10 × 4-5 µm. | - |
24/06/2021 | Hohenbuehelia ilerdensis | Ecologie Description | Sur terrain sablonneux presque nu, greffé sur la graminée Festuca vaginata. | Sur terrain sablonneux presque nu, greffé sur la graminée Festuca vaginata. | - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Commentaires | Sous-genre Lepidella/Section Validae/series Mappae/stirpe Citrina
TL4 : jaune vif puis cyan (ensemble du champignon), cyan (anneau)
Cette espèce est parfois parasitée par Syzygites megalocarpus. | Sous-genre Lepidella/section Validae/series Mappae/stirpe Citrina
TL4 : jaune vif puis cyan (ensemble du champignon), cyan (anneau)
Cette espèce est parfois parasitée par Syzygites megalocarpus. | - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Confusions possibles | Amanita asteropus
Amanita intermedia | Amanita asteropus, un peu plus thermophile, est plus gracile, a un chapeau longtemps campanulé, se tache de rouille et a le bulbe qui s'éclate en étoile.
Amanita intermedia présente généralement des tons brun olivâtre et a le chapeau souvent vergeté. | - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Commentaires | Sous-genre Lepidella/Section Validae/series Mappae/stirpe Citrina
Cette espèce est parfois parasitée par Syzygites megalocarpus. | Sous-genre Lepidella/Section Validae/series Mappae/stirpe Citrina
TL4 : jaune vif puis cyan (ensemble du champignon), cyan (anneau)
Cette espèce est parfois parasitée par Syzygites megalocarpus. | - |
24/06/2021 | Saproamanita singeri | Synonymes | Amanita singeri Bas (1969) , Persoonia, 5(4), p. 364 (Basionyme)
Aspidella singeri (Bas) Vizzini & Contu (2012) , Micologia e vegetazione mediterranea, 27(2), p. 84
Saproamanita singeri (Bas) Redhead, Vizzini, Drehmel & Contu (2016) , IMA fungus (International Mycological Association), 7(1), p. 124 (nom actuel)
| Amanita singeri Bas (1969), Persoonia, 5(4), p. 364 (basionyme) (nom actuel)
Aspidella singeri (Bas) Vizzini & Contu (2012), Micologia e vegetazione mediterranea, 27(2), p. 84
Saproamanita singeri (Bas) Redhead, Vizzini, Drehmel & Contu (2016), IMA fungus (International Mycological Association), 7(1), p. 124
| - |
24/06/2021 | Saproamanita singeri | Confusions possibles | - | Amanita codinae | - |
24/06/2021 | Saproamanita singeri | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Lepidella/sous-section Vittadiniae/stirpe Vittadinii | - |
24/06/2021 | Saproamanita singeri | Ecologie Habitat | Sous conifères | Sous feuillus ou Sous conifères | - |
24/06/2021 | Saproamanita singeri | Ecologie Description | Sous cyprès. | - | - |
24/06/2021 | Amanita crocea | Synonymes | Amanita vaginata var. crocea Quélet (1898) , in Bourdot, Revue scientifique Bourbonnais et du centre de la France, 11(123), p. 52 (Basionyme)
Amanitopsis crocea (Quélet) E.-J. Gilbert (1928) , Bulletin de la Société mycologique de France, 44(2), p. 161
Amanita crocea (Quélet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 386 (nom actuel)
| Amanita vaginata var. crocea Quélet (1898), Revue scientifique Bourbonnais et du centre de la France, 11(123), p. 52 (basionyme)
Amanitopsis crocea (Quélet) E.-J. Gilbert (1928), Bulletin de la Société mycologique de France, 44(2), p. 161
Amanita crocea (Quélet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 386 (nom actuel)
| - |
24/06/2021 | Amanita crocea | Confusions possibles | - | Amanita flavescens
Amanita romagnesiana
Amanita subnudipes (voir "Variétés/formes") | - |
24/06/2021 | Amanita crocea | Varéiétés/formes | Amanita crocea var. subnudipes n'a pas le stipe chiné ni de flocons concolores au chapeau et est de couleur plus pâle et le revêtement de son chapeau est plus mat. Elle semble également pousser uniquement sous feuillus.
Amanita crocea var. aurantiofulva est de taille plus grande, une volve plus grande et plus ample, munie d'un bourrelet et son pied est pruineux voire même recouvert de flocons de couleur orangée. | Amanita crocea var. subnudipes n'a pas le stipe chiné ni de flocons concolores au chapeau et est de couleur plus pâle et le revêtement de son chapeau est plus mat. Elle semble également pousser uniquement sous feuillus. Il s'agit potentiellement d'une espèce à part entière.
Amanita crocea var. aurantiofulva est de taille plus grande, une volve plus grande et plus ample, munie d'un bourrelet et son pied est pruineux voire même recouvert de flocons de couleur orangée. | - |
24/06/2021 | Amanita crocea | Commentaires | Phénol (C6H6O) : pourpre vineux (chair)
Commentaires de Guy Fourré pour Amanita crocea var. subnudipes :
Cuticule d'un jaune orange lumineux, ocre jaune citron sur le pourtour (Seguy 213), un peu plus foncé au centre (Seguy 212). Marge très nettement striée, sur 3 à 4 mm ou davantage. Lames blanches très serrées, un peu fourchues à partir du centre. Chair très mince. Stipe élancé, aminci en haut, sans anneau ni ornementation, nu, blanchâtre. Base revêtue d'une volve blanche étroitement engaînante, membraneuse, souvent entièrement enterrée, blanche à l'extérieur, légèrement jaune crème à l'intérieur. Spores (de sporée) 8,5 - 9,5 (10) x 7-8 µm. Habitat : sous feuillus, chênes à proximité, terrain légèrement acide. | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Lividopallescens
Phénol (C6H6O) : pourpre vineux (chair)
Commentaires de Guy Fourré pour Amanita crocea var. subnudipes :
Cuticule d'un jaune orange lumineux, ocre jaune citron sur le pourtour (Seguy 213), un peu plus foncé au centre (Seguy 212). Marge très nettement striée, sur 3 à 4 mm ou davantage. Lames blanches très serrées, un peu fourchues à partir du centre. Chair très mince. Stipe élancé, aminci en haut, sans anneau ni ornementation, nu, blanchâtre. Base revêtue d'une volve blanche étroitement engaînante, membraneuse, souvent entièrement enterrée, blanche à l'extérieur, légèrement jaune crème à l'intérieur. Spores (de sporée) 8,5 - 9,5 (10) x 7-8 µm. Habitat : sous feuillus, chênes à proximité, terrain légèrement acide. | - |
24/06/2021 | Amanita coryli | Synonymes | Amanita coryli Neville & Poumarat (2009) , Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 34 (Basionyme) | Amanita coryli Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 34 (basionyme) | - |
24/06/2021 | Amanita coryli | Commentaires | - | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Coryli | - |
24/06/2021 | Amanita asteropus | Commentaires | Section Validae/série Mappae/stirpe Brunnescens | Sous-genre Lepidella/Section Validae/series Mappae/stirpe Brunnescens | - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Synonymes | Agaricus stramineus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 418
Agaricus citrinus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 11, tab. 20, fig. 1-5 (nom. illegit.)
Agaricus bulbosus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 61, tab. 241 (nom. illegit.)
Agaricus squamosus Lamarck (1778) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 115 (nom. illegit.)
Amanita verrucosa Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 111
Agaricus mappa Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 57
Amanita citrina Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66 (Basionyme) (nom actuel)
Amanita candida Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita bulbosa Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 250
Amanita citrina var. ß mappa (Batsch) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 251
Hypophyllum albocitrinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 353, tab. 158, fig. 1-2
Amanita venenosa Persoon (1818) , Traité sur les champignons comestibles, p. 178
Amanita citrina var. mappalis Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 599
Agaricus muscarius var. 3 albus Purton (1821) , An appendix to Midland flora, 3(1), p. 201
Agaricus muscarius var. 5 stramineus (Scopoli) Purton (1821) , An appendix to Midland flora, 3(1), p. 203
Agaricus phalloides var. ß citrinus (Persoon) Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 850
Agaricus citrinoalbus Vittadini (1835) , Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 70, tab. 11
Amanita mappa (Batsch) Bertillon (1866) , in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 500 (nom. illegit.)
Amanita mappa var. straminea (Scopoli) Roumeguère (1879) , Flore mycologique du département du Tarn et Garonne, p. 49
Amanita bulbosa var. citrina (Persoon) J. Schröter (1889) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 681
Amanita venenosa var. mappa (Batsch) Gillot & Lucand (1889) , Société d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin 2, p. 143
Amanita junquillea f. virosa Hy (1909) , Bulletin de la Société mycologique de France, 25(2), p. 123
Amanita citrina f. straminea (Scopoli) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 64
Amanita phalloides f. citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 44
Amanita gemmata f. virosa (Hy) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 77
Amanita mappa var. citrina (Persoon) Rea (1922) , British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 100
Amanita citrina var. eucitrina Maire (1937) , Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 102
Amanitina citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Amanita citrina var. gracilis A.G. Parrot (1960) , Bulletin du Centre d'études et de recherches scientifiques Biarritz, 3(2), p. 193 (nom. inval.)
Amanita citrina var. grisea (Hongo) Hongo, Memoirs of the Faculty of Liberal Arts of the Shiga University 9: 71 (1959)
| Agaricus stramineus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 418
Agaricus citrinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 11, tab. 20, fig. 1-5 (nom. illegit.)
Agaricus bulbosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 61, tab. 241 (nom. illegit.)
Agaricus squamosus Lamarck (1778), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 115 (nom. illegit.)
Amanita verrucosa Lamarck (1783), Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 111
Agaricus mappa Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57
Amanita citrina Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66 (basionyme) (nom actuel)
Amanita candida Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita bulbosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 250
Amanita citrina var. ß mappa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 251
Hypophyllum albocitrinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 353, tab. 158, fig. 1-2
Amanita venenosa Persoon (1818), Traité sur les champignons comestibles, p. 178
Amanita citrina var. mappalis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 599
Agaricus muscarius var. 3 albus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 201
Agaricus muscarius var. 5 stramineus (Scopoli) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 203
Agaricus phalloides var. ß citrinus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 850
Agaricus citrinoalbus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 70, tab. 11
Amanita mappa (Batsch) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopédique des sciences médicales, série 1(3), p. 500 (nom. illegit.)
Amanita mappa var. straminea (Scopoli) Roumeguère (1879), Flore mycologique du département du Tarn et Garonne, p. 49
Amanita bulbosa var. citrina (Persoon) J. Schröter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 681
Amanita venenosa var. mappa (Batsch) Gillot & Lucand (1889), Société d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin 2, p. 143
Amanita junquillea f. virosa Hy (1909), Bulletin de la Société mycologique de France, 25(2), p. 123
Amanita citrina f. straminea (Scopoli) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 64
Amanita phalloides f. citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 44
Amanita gemmata f. virosa (Hy) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 77
Amanita mappa var. citrina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 100
Amanita citrina var. eucitrina Maire (1937), Mémoires de la Société des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 102
Amanitina citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78
Amanita citrina var. gracilis A.G. Parrot (1960), Bulletin du Centre d'études et de recherches scientifiques Biarritz, 3(2), p. 193 (nom. inval.)
Amanita citrina var. grisea (Hongo) Hongo, Memoirs of the Faculty of Liberal Arts of the Shiga University 9: 71 (1959)
| - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Confusions possibles | Amanita asteropus. | Amanita asteropus
Amanita intermedia | - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Varéiétés/formes | Amanita citrina f. alba.
Amanita citrina f. crassior.
Amanita citrina f. carneifolia.
Amanita citrina f. brunneoverrucosa.
Amanita citrina var. intermedia | Amanita citrina f. alba est toute blanche, mais peut avoir des reflets citrins avec l'âge et la sécheresse.
Amanita citrina f. crassior est plus imposante et plus massive, est de couleur crème-citrin, est plus tardive et pousse sous Pinus pinaster (pin maritime) dans les zones dunaires littorales.
Amanita citrina f. carneifolia a les lames et/ou la sporée de couleur rose.
Amanita citrina f. brunneoverrucosa possède un voile général brun. | - |
24/06/2021 | Amanita citrina | Commentaires | Cette espèce est parfois parasitée par Syzygites megalocarpus. | Sous-genre Lepidella/Section Validae/series Mappae/stirpe Citrina
Cette espèce est parfois parasitée par Syzygites megalocarpus. | - |
24/06/2021 | Amanita ceciliae | Commentaires | C'est l'une des plus grandes espèces du sous-genre Amanitopsis. Elle est caractérisée par la base du stipe plusieurs fois chinée, ainsi que par les restes de voile épais sur le chapeau. | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Ceciliae | - |
24/06/2021 | Amanita caesarea | Commentaires | Parfois parasitée par Mycogone rosea.
| Sous-genre Amanita/section Caesareae/stirpe Caesarea
Parfois parasitée par Mycogone rosea.
| - |
24/06/2021 | Amanita brunneofuliginea | Commentaires | - | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Mairei | - |
24/06/2021 | Amanita brunneoconulus | Commentaires | - | Sous-genre Amanita/section Vaginatae/position inconnue (stirpe Friabilis ?) | - |
24/06/2021 | Amanita bresadolana | Commentaires | Nous avons très peu d'informations sur ce champignon en l'état actuel. Aucun matériel sec n'existe. | Sous-genre Amanita/section Caesareae
Nous avons très peu d'informations sur ce champignon en l'état actuel. Aucun matériel sec n'existe. | - |
24/06/2021 | Amanita boudieri | Commentaires | - | Sous-genre Lepidella/section Lepidella/sous-section Solitariae/stirpe Polypyramis | - |
24/06/2021 | Amanita betulae | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Betulae | - |
24/06/2021 | Amanita beckeri | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Simulans | - |
24/06/2021 | Amanita battarrae | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/position inconnue (stirpe Magnivolvata ?) | - |
24/06/2021 | Amanita alseides | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Argentea | Section Vaginatae/stirpe Albogrisescens | - |
24/06/2021 | Amanita basiana | Synonymes | Amanita basiana Tulloss & M. Traverso (2001), Mycotaxon, 77, p. 47 (basionyme) | Amanita basiana Tulloss & M. Traverso (2001), Mycotaxon, 77, p. 47 (basionyme) (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Amanita basiana | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/position isolée avec Amanita variicolor | - |
24/06/2021 | Amanita badia | Synonymes | Agaricus badius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 63, tab. 245 (basionyme)
Amanita spadicea var. a badia (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 248
Amanita vaginata f. badia (Schaeffer) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 302
Amanita vaginata var. badia (Schaeffer) Quélet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lépiotes, p. 43
Amanitopsis vaginata var. badia (Schaeffer) R. Schulz (1913) [1912], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 54, p. 115
Amanita badia (Schaeffer) Bon & Contu (1985), Documents mycologiques, 15(59), p. 53 (nom actuel)
| Nom actuel : Amanita fulvoides | - |
24/06/2021 | Amanita badia | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Fulva | - |
24/06/2021 | Amanita fulvoides | Synonymes | Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46
Amanita fulvoides Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 44 (basionyme) (nom actuel)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 | Agaricus badius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 63, tab. 245
Amanita spadicea var. a badia (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 248
Amanita vaginata f. badia (Schaeffer) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 302
Amanita vaginata var. badia (Schaeffer) Quélet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lépiotes, p. 43
Amanita badia (Schaeffer) Bon & Contu (1985), Documents mycologiques, 15(59), p. 53
Amanitopsis vaginata var. badia (Schaeffer) R. Schulz (1913) [1912], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 54, p. 115
Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46
Amanita fulvoides Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 44 (basionyme) (nom actuel)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 | - |
24/06/2021 | Amanita fulvoides | Commentaires | Section Vaginatae/stirpe Fulva | Section Vaginatae/stirpe Fulva
Plusieurs noms sont en compétition pour cette espèce. Le nom actuellement usité le plus souvent est Amanita fulvoides. Le nom Amanita badia aurait la priorité. | - |
24/06/2021 | Amanita asteropus | Commentaires | Section Validae | Section Validae/série Mappae/stirpe Brunnescens | - |
24/06/2021 | Amanita argentea | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Argentea | - |
24/06/2021 | Amanita alseides | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Argentea | - |
24/06/2021 | Amanita abrupta | Commentaires | Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères.
Section Lepidella | Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères.
Section Lepidella/stirpe Microlepis | - |
24/06/2021 | Amanita fulvoides | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Fulva | - |
24/06/2021 | Amanita avellanea | Etymologie | de Corylus avellana, le noisettier, pour la couleur de son chapeau. | de Corylus avellana, le noisetier, pour la couleur de son chapeau. | - |
24/06/2021 | Amanita avellanea | Synonymes | Nom actuel : Amanita fulvoides
Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46 (basionyme)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 (nom actuel)
| Nom actuel : Amanita fulvoides | - |
24/06/2021 | Amanita avellanea | Commentaires | Section Vaginatae | Section Vaginatae/stirpe Fulva | - |
24/06/2021 | Amanita fulvoides | Noms français | Fausse amanite fauve | Amanite presque fauve | - |
24/06/2021 | Amanita amerivirosa | Synonymes | ? Amanita virosa var. levipes Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 600
Amanita amerivirosa Tulloss, L.V. Kudzma & M. Tulloss (2021), Amanitaceae, 1(4), p. 5 | ? Amanita virosa var. levipes Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 600
Amanita amerivirosa Tulloss, L.V. Kudzma & M. Tulloss (2021), Amanitaceae, 1(4), p. 5 (basionyme) (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Amanita amerivirosa | Commentaires | - | Section Phalloideae | - |
24/06/2021 | Pellidiscus pallidus | Synonymes | Cyphella pallida Berkeley & Broome (1871), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1415 (basionyme)
Cyphella bloxamii Berkeley & W. Phillips (1881), The annals and magazine of natural history, series 5, 7, p. 129
Calyptella pallida Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 216
Chaetocypha pallida (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha bloxamii (Berkeley & W. Phillips) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Pellidiscus pallidus (Berkeley & Broome) Donk (1959), Persoonia, 1(1), p. 90
Crepidotus pallidus (Berk. & Broome) Knudsen (2010), Cladistics 26, p. 67 (nom actuel) | Cyphella pallida Berkeley & Broome (1871), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1415 (basionyme)
Cyphella bloxamii Berkeley & W. Phillips (1881), The annals and magazine of natural history, series 5, 7, p. 129
Calyptella pallida Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 216
Chaetocypha pallida (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha bloxamii (Berkeley & W. Phillips) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Pellidiscus pallidus (Berkeley & Broome) Donk (1959), Persoonia, 1(1), p. 90
Crepidotus pallidus (Berkeley & Broome) Knudsen (2010), Cladistics, 26, p. 67 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Pellidiscus pallidus | Synonymes | Cyphella pallida Berkeley & Broome (1871) , in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1415 (Basionyme)
Cyphella bloxamii Berkeley & W. Phillips (1881) , The annals and magazine of natural history, series 5, 7, p. 129
Calyptella pallida Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 216
Chaetocypha pallida (Berkeley & Broome) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha bloxamii (Berkeley & W. Phillips) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Pellidiscus pallidus (Berkeley & Broome) Donk (1959) , Persoonia, 1(1), p. 90 (nom actuel)
| Cyphella pallida Berkeley & Broome (1871), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1415 (basionyme)
Cyphella bloxamii Berkeley & W. Phillips (1881), The annals and magazine of natural history, series 5, 7, p. 129
Calyptella pallida Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 216
Chaetocypha pallida (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha bloxamii (Berkeley & W. Phillips) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Pellidiscus pallidus (Berkeley & Broome) Donk (1959), Persoonia, 1(1), p. 90
Crepidotus pallidus (Berk. & Broome) Knudsen (2010), Cladistics 26, p. 67 (nom actuel) | - |
24/06/2021 | Paxillus rubicundulus | Noms français | - | Paxille rubicond | - |
24/06/2021 | Paxillus olivellus | Noms français | - | Paxille olivacé | - |
24/06/2021 | Paxillus obscurisporus | Noms français | - | Paxille à sporée foncée | - |
24/06/2021 | Paxillus ammoniavirescens | Noms français | - | Paxille verdissant à l'ammoniaque | - |
24/06/2021 | Paxillus adelphus | Noms français | - | Paxille frère | - |
23/06/2021 | Agrocybe dura | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Xerocomus chrysonemus | Confusions possibles | Xerocomus subtomentosus, Xerocomus ferrugineus | Xerocomus subtomentosus
Xerocomus ferrugineus | - |
22/06/2021 | Xerocomus ferrugineus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Xerocomus subtomentosus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Xerocomus silwoodensis | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Xerocomellus ripariellus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Xerocomellus pruinatus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Xerocomellus chrysenteron | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Xerocomellus dryophilus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Tricholoma squarrulosum | Comestibilité | Sans intérêt | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Tricholoma scalpturatum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Suillus luteus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Strobilurus esculentus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Seifertia azaleae | Confusions possibles | - | Seifertia alpina | - |
22/06/2021 | Russula lilacea | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Russula adulterina | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Psilocybe physaloides | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Psilocybe muscorum | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Psilocybe modesta | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Psilocybe modesta | Odeur | aromatique | - | - |
22/06/2021 | Pluteus boudieri | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Pleurotus tuber-regium | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Pholiotina aeruginosa | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Phlebopus marginatus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Paxillus obscurisporus | Comestibilité | Sans intérêt | Mortel | - |
22/06/2021 | Paxillus adelphus | Comestibilité | Sans intérêt | Mortel | - |
22/06/2021 | Paxillus ammoniavirescens | Comestibilité | Sans intérêt | Mortel | - |
22/06/2021 | Panaeolus atrobalteatus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus olivaceus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus rickenii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus subfirmus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus dunensis | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus guttulatus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus obliquoporus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus cinctulus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Panaeolus acuminatus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Neobulgaria pura | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Neoboletus erythropus | Varéiétés/formes | La ssp. discolor a un chapeau jaune orange.
La f. immutatus a une chair immuable.
La var. rubropileus a le chapeau rose, rose-rouge, violacé. | Boletus erythropus var. immutatus a une chair immuable.
Neoboletus erythropus var. rubropileus a le chapeau rose, rose-rouge, violacé. | - |
22/06/2021 | Morchella eximia | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Marasmius collinus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Macrolepiota subsquarrosa | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota rickenii | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota psammophila | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota procera | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota permixta | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota olivascens | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota nordica | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota mastoidea | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota konradii | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota heimii | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota fuligineosquarrosa | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Macrolepiota excoriata | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lyophyllum fumosum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lyophyllum loricatum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lyophyllum decastes | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lycoperdon perlatum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Limacellopsis guttata | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leucocybe houghtonii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Leucoagaricus brunneocingulatus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Lepista glaucocana | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lepiota clypeolarioides | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Lepiota clypeolaria | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Lentinus sajor-caju | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lentinus sajor-caju | Stipe Présent | - | Oui ou Non | - |
22/06/2021 | Lentinellus cochleatus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lentinellus inolens | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum molle | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum olivaceosum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum schistophilum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum fuscoalbum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum umbrinoides | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum versipelle | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum vulpinum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum salicola | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum roseotinctum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum percandidum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum rigidipes | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum pulchrum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum nigellum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum chioneum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum cyaneobasileucum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum callitrichum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum brunneogriseolum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum avellaneum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinum albostipitatum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinellum crocipodium | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Leccinellum crocipodium | Confusions possibles | Leccinellum corsicum
Leccinellum luteoporum
Leccinellum lepidum var. sardoum | Leccinellum corsicum
| - |
22/06/2021 | Leccinellum crocipodium | Varéiétés/formes | - | Leccinellum lepidum var. sardoum | - |
22/06/2021 | Leccinellum pseudoscabrum | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Lactifluus volemus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lactifluus volemus | Confusions possibles | Lactifluus oedematopus est plus sombre ou pourpré et le chapeau est plus craquelé. | Lactifluus oedematopus est plus sombre ou pourpré et le chapeau est plus craquelé.
Lactifluus subvolemus | - |
22/06/2021 | Lactifluus rugatus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Lactarius tuomikoskii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius scrobiculatus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius scoticus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius leonis | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius pyrogalus | Commentaires | Potasse caustique (KOH) : orange (lait)
Considéré comme toxique par sa grande âcreté. | Potasse caustique (KOH) : orange (lait) | - |
22/06/2021 | Lactarius pyrogalus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Lactarius mairei | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius intermedius | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius aquizonatus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Lactarius albocarneus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Laccaria bisporigera | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria impolita | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria vinaceorosea | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria pumila | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria amethystina | Comestibilité | Toxique | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria macrocystidiata | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria laccata | Comestibilité | Bon comestible | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria laccata | Commentaires | Laccaria laccata var. moelleri (L. proxima auct. pp.) est plus robuste ou charnue avec le chapeau squamuleux au centre et le stipe fibreux. | - | - |
22/06/2021 | Laccaria lateritia | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria bicolor | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria purpureobadia | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria proxima | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Laccaria amethystina | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inosperma insignissimum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inocybe grata | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inocybe lacera | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inocybe mystica | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inocybe mytiliodora | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inocybe ovoideicystis | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Inocybe viscosissima | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Imperator xanthocyaneus | Comestibilité | Inconnu | Toxique | - |
22/06/2021 | Hypholoma capnoides | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Hygrocybe veselskyi | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hygrocybe persistens | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Hydnum vesterholtii | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Hydnum albidum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Hydnum ellipsosporum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Hericium clathroides | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Hemileccinum impolitum | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Hebeloma velutipes | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma theobrominum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma sordescens | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma sinuosum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma populinum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma perpallidum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma ochroalbidum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma leucosarx | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma laterinum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma ingratum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma hiemale | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma geminatum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma fragilipes | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma eburneum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma circinans | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma cavipes | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma bulbiferum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma aestivale | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma quercetorum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hebeloma aanenii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hapalopilus nidulans | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Hapalopilus nidulans | Pores/Dessous Couleur | - | Brun, Orange, Rouge, Saumon | - |
22/06/2021 | Hapalopilus nidulans | Stipe Présent | - | Non | - |
22/06/2021 | Gyromitra gigas | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Gyromitra grandis | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Gyromitra infula | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Gyromitra infula | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Gymnopus graveolens | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Gymnopilus hybridus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Grifola frondosa | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Grifola frondosa | Commentaires |
|
| - |
22/06/2021 | Galerina discreta | Auteur | E. Horak, Senn-Irlet, Curti & Musumeci, Riv. Micol. 52(2): 99 (2009) | E. Horak, Senn-Irlet, Curti & Musumeci (2009) | - |
22/06/2021 | Galerina uncialis | Comestibilité | - | Mortel | - |
22/06/2021 | Galerina mniophila | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Galerina badipes | Comestibilité | Mortel | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Galerina alpestris | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Galerina alpestris | Commentaires | Ressemble à Galerina vittiformis var. tétraspora. Examen microscopique indispensable. | Ressemble à Galerina vittiformis var. tetraspora. Examen microscopique indispensable. | - |
22/06/2021 | Flammulina populicola | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Entoloma venosum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma triste | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma sordidulum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma sericeoides | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma sericatum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma saussetiense | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma bloxamii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma bloxamii | Varéiétés/formes | Il arrive que l'on trouve des formes de couleur rosée que l'on nomme Entoloma rubellum. | Il arrive que l'on trouve des formes de couleur rosée que l'on nomme Entoloma bloxamii var. rubellum (= Entoloma rubellum). | - |
22/06/2021 | Entoloma rubellum | Synonymes | Agaricus rubellus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 445 (Basionyme)
Entoloma rubellum (Scopoli) Gillet (1875) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 400 (' rubellus ')
Rhodophyllus rubellus (Scopoli) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 58
Hyporrhodius rubellus (Scopoli) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Entoloma bloxamii var. rubellum (Scopoli) Morgado & Noordeloos (2013) , Persoonia, 31, p. 174
| Agaricus rubellus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 445 (Basionyme)
Entoloma rubellum (Scopoli) Gillet (1875) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 400 (' rubellus ')
Rhodophyllus rubellus (Scopoli) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 58
Hyporrhodius rubellus (Scopoli) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Entoloma bloxamii var. rubellum (Scopoli) Morgado & Noordeloos (2013) , Persoonia, 31, p. 174
| - |
22/06/2021 | Entoloma rubellum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma pseudoexcentricum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma prunuloides | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma politum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma plebejum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma plebeioides | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma myrmecophilum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma majaloides | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma lucidum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma kuehnerianum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma jubatum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma inusitatum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma griseoluridum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma excentricum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma costatum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma conicosericeum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma brassicolens | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma ameides | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma alpicola | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Entoloma versatile | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Entoloma serrulatum | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Entoloma niphoides | Comestibilité | Toxique | Inconnu | - |
22/06/2021 | Echinoderma sinopicum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Echinoderma pseudoasperulum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Echinoderma perplexum | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Echinoderma jacobi | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Echinoderma bettinae | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Echinoderma carinii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Echinoderma calcicola | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Deconica velifera | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Deconica merdaria | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Deconica crobula | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Deconica chionophila | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Deconica chionophila | Odeur | aromatique | - | - |
22/06/2021 | Deconica coprophila | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cystolepiota moelleri | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cyanoboletus pulverulentus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cuphophyllus pratensis | Varéiétés/formes | Cuphophyllus pratensis f. pallidus est de couleur entièrement blanche. | Cuphophyllus pratensis f. pallidus est de couleur entièrement blanche. | - |
22/06/2021 | Cuphophyllus pratensis | Synonymes | Agaricus miniatus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 74, tab. 313 (nom. illegit.)
Agaricus fulvus Withering (1776) , A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 757 (nom. illegit.)
Agaricus fulvosus Bolton (1788) , An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 56, tab. 56
Agaricus fulvidus J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1402
Agaricus pratensis Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 304 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus turbinatus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 317 (nom. illegit.)
Agaricus ficoides Bulliard & Ventenat (1809) , Histoire des champignons de la France, 2(1), p. 526, tab. 587, fig. 1 (nom. illegit.)
Gymnopus pratensis (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 604
Hygrophorus pratensis (Persoon) Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 46
Camarophyllus pratensis (Persoon) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 118
Hygrophorus facessitus Britzelmayr (1885) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 135, fig. 18
Hygrophorus glossatus Britzelmayr (1885) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 135, fig. 28
Hygrophorus ficoides J. Schröter (1889) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 529
Hygrophorus acutisporus Britzelmayr (1890) , Bericht des naturwissenschaftlichen vereins für schwaben und Neuburg, 30, p. 31, fig. 20 (' acutesporus')
Hygrophorus ericeti Britzelmayr (1895) , Botanisches centralblatt, 62, p. 309, fig. 107
Hygrocybe pratensis (Persoon) Murrill (1914) , Mycologia, 6(1), p. 2 ('Hydrocybe')
Camarophyllus fulvosus (Bolton) Murrill (1916) , North American flora, 9(5), p. 387
Cuphophyllus pratensis (Persoon) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10 (nom actuel)
| Agaricus miniatus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 74, tab. 313 (nom. illegit.)
Agaricus fulvus Withering (1776) , A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 757 (nom. illegit.)
Agaricus fulvosus Bolton (1788) , An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 56, tab. 56
Agaricus fulvidus J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1402
Agaricus pratensis Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 304 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus turbinatus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 317 (nom. illegit.)
Agaricus ficoides Bulliard & Ventenat (1809) , Histoire des champignons de la France, 2(1), p. 526, tab. 587, fig. 1 (nom. illegit.)
Gymnopus pratensis (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 604
Hygrophorus pratensis (Persoon) Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 46
Agaricus phosphorus Berkeley (1848), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 7, p. 572
Camarophyllus pratensis (Persoon) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 118
Hygrophorus pratensis var. pallidus Berk. & Broome (1874), Grevillea, 2(no. 20), p. 118 ('pallida')
Hygrophorus facessitus Britzelmayr (1885) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 135, fig. 18
Hygrophorus glossatus Britzelmayr (1885) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 135, fig. 28
Pleurotus phosphorus (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 358
Hygrophorus ficoides J. Schröter (1889) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 529
Hygrophorus acutisporus Britzelmayr (1890) , Bericht des naturwissenschaftlichen vereins für schwaben und Neuburg, 30, p. 31, fig. 20 (' acutesporus')
Hygrophorus ericeti Britzelmayr (1895) , Botanisches centralblatt, 62, p. 309, fig. 107
Hygrocybe pratensis (Persoon) Murrill (1914) , Mycologia, 6(1), p. 2 ('Hydrocybe')
Camarophyllus fulvosus (Bolton) Murrill (1916) , North American flora, 9(5), p. 387
Hygrophorus berkeleyi P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 259 (nom. illegit.)
Hygrocybe berkeleyi P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131
Camarophyllus berkeleyanus Clémençon (1982), Beihefte zur Zeitschrift für Mykologie, 4, p. 55
Hygrocybe ortonii Bon (1983), Documents Mycologiques, 13(50), p. 27
Hygrocybe berkeleyana (Clémençon) Bon (1984), Documents Mycologiques, 14(53), p. 6
Cuphophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Bon (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 10
Cuphophyllus pratensis (Persoon) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10 (nom actuel)
Cuphophyllus pratensis var. pallidus (Berk. & Broome) Bon (1989), Documents Mycologiques, 19(no. 76), p. 73
Camarophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Papetti (1998), Rivista di micologia, 41(1), p. 17 | - |
22/06/2021 | Cuphophyllus pratensis | Confusions possibles | - | Cuphophyllus hygrophoroides | - |
22/06/2021 | Cuphophyllus pratensis | Varéiétés/formes | - | Cuphophyllus pratensis f. pallidus est de couleur entièrement blanche. | - |
22/06/2021 | Cuphophyllus berkeleyi | Synonymes | Nom actuel : Cuphophyllus pratensis f. pallidus
Agaricus phosphorus Berkeley (1848), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 7, p. 572
Pleurotus phosphorus (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 358
Hygrophorus berkeleyi P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 259 (nom. illegit.)
Hygrocybe berkeleyi P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131
Camarophyllus berkeleyanus Clémençon (1982), Beihefte zur Zeitschrift für Mykologie, 4, p. 55
Hygrocybe ortonii Bon (1983), Documents Mycologiques, 13(50), p. 27
Hygrocybe berkeleyana (Clémençon) Bon (1984), Documents Mycologiques, 14(53), p. 6
Cuphophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Bon (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 10
Camarophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Papetti (1998), Rivista di micologia, 41(1), p. 17
| Nom actuel : Cuphophyllus pratensis f. pallidus | - |
22/06/2021 | Cuphophyllus berkeleyi | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Craterellus lutescens | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Craterellus lutescens | Commentaires | La forme luteocomus est entièrement jaune orangé sans tons bruns.
Nous la gardons provisoirement en espèce. | - | - |
22/06/2021 | Craterellus fallax | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Craterellus luteocomus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Craterellus lutescens | Synonymes | Helvella tubaeformis Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 104, tab. 157 (' Elvela ') (nom. illegit.)
Agaricus aurora Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93
Helvella cantharelloides Bulliard (1790) , Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 3
Agaricus cantharelloides (Bulliard) Sowerby (1796) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 47
Merulius villosus Persoon (1798) , Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 17, tab. 6, fig. 1
Merulius tubiformis (Schaeffer) Persoon (1800) , Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 62
Merulius lutescens Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 489 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius cantharelloides (Bulliard) Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 (nom. illegit.)
Cantharellus villosus (Persoon) Ditmar (1814) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 61, tab. 30
Cantharellus lutescens (Persoon) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 320
Merulius xanthopus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19, tab. 13, fig. 1
Merulius tubiformis var. ß lutescens (Persoon) Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2,
Merulius undulatus subsp.* cervinus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 20
Merulius auroreus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19
Cantharellus xanthopus (Persoon) Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799
Craterellus lutescens (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 532 (nom actuel)
Trombetta lutescens (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Craterellus cantharelloides var. villosus (Persoon) Quélet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 619
Merulius luteolus Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 494
Cantharellus aurora (Batsch) Kuyper (1990) , Rivista di micologia, 33(3), p. 249
| Helvella tubaeformis Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 104, tab. 157 (' Elvela ') (nom. illegit.)
Agaricus aurora Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93
Helvella cantharelloides Bulliard (1790) , Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 3
Agaricus cantharelloides (Bulliard) Sowerby (1796) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 47
Merulius villosus Persoon (1798) , Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 17, tab. 6, fig. 1
Merulius tubiformis (Schaeffer) Persoon (1800) , Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 62
Merulius lutescens Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 489 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius cantharelloides (Bulliard) Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 (nom. illegit.)
Cantharellus villosus (Persoon) Ditmar (1814) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 61, tab. 30
Cantharellus lutescens (Persoon) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 320
Merulius xanthopus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19, tab. 13, fig. 1
Merulius tubiformis var. ß lutescens (Persoon) Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2,
Merulius undulatus subsp.* cervinus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 20
Merulius auroreus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19
Cantharellus xanthopus (Persoon) Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799
Craterellus lutescens (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 532 (nom actuel)
Trombetta lutescens (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Craterellus cantharelloides var. villosus (Persoon) Quélet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 619
Merulius luteolus Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 494
Cantharellus lutescens f. vitellinus P. Bouchet (1961) , Bulletin de la Fédération française Société de sciences naturelles de Versailles, série 2, 24, p. 45 (nom. inval.)
Cantharellus aurora (Batsch) Kuyper (1990) , Rivista di micologia, 33(3), p. 249 | - |
22/06/2021 | Craterellus lutescens | Confusions possibles | - | Craterellus luteocomus est une espèce critique nord-américaine et il probable qu'elle soit synonyme de celle-ci. | - |
22/06/2021 | Craterellus luteocomus | Synonymes | Cantharellus lutescens f. vitellinus P. Bouchet (1961) , Bulletin de la Fédération française Société de sciences naturelles de Versailles, série 2, 24, p. 45 (nom. inval.)
Cantharellus luteocomus H.E. Bigelow (1978) , Mycologia, 70(4), p. 733 (Basionyme)
Cantharellus lutescens f. luteocomus (H.E. Bigelow) Bon & Pacaud (1999) , Documents mycologiques, 29(114), p. 15
Craterellus luteocomus (H.E. Bigelow) Vila (2006) , Errotari, Revista anual de micologiá, 3, p. 59
Craterellus lutescens f. luteocomus (H.E. Bigelow) Eyssartier (2011) , Le guide des champignons France et Europe, p. 1083 (nom actuel)
| Probablement synonyme de : Craterellus lutescens
Cantharellus luteocomus H.E. Bigelow (1978) , Mycologia, 70(4), p. 733 (Basionyme)
Cantharellus lutescens f. luteocomus (H.E. Bigelow) Bon & Pacaud (1999) , Documents mycologiques, 29(114), p. 15
Craterellus luteocomus (H.E. Bigelow) Vila (2006) , Errotari, Revista anual de micologiá, 3, p. 59
Craterellus lutescens f. luteocomus (H.E. Bigelow) Eyssartier (2011) , Le guide des champignons France et Europe, p. 1083 (nom actuel)
| - |
22/06/2021 | Cortinarius venetus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius venetus | Confusions possibles | - | Cortinarius jimenezianus
Cortinarius selinolens
Cortinarius viridans | - |
22/06/2021 | Cortinarius cotoneus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius cotoneus | Confusions possibles | - | Cortinarius subcotoneus | - |
22/06/2021 | Cortinarius cotoneus | Varéiétés/formes | Cortinarius cotoneus var. xanthophyllus a les lames jaunes. | - | - |
22/06/2021 | Cortinarius cotoneus | Commentaires | La var. xanthophyllus a les lames jaunes. | - | - |
22/06/2021 | Cortinarius tubarius | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius meinhardii | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius splendentium | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius splendens | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius splendens | Commentaires | Réputé mortel. La ssp. meinhardii a une forte odeur désagréable de gaz d'éclairage, d'Asarum europaeum. | Cette espèce est réputée mortelle présentant des intoxications similaires au syndrome orellanien. Aucune étude n'a cependant réussi à isoler d'orellanine de cette espèce. Des dérivées d'anthraquinones sont cependant présentes et potentiellement cancérigènes, ceci étant suffisant pour justifier sa classification comme toxique. Cette recommandation s'applique à tous les cortinaires jaune vif, rouges, oranges ou verts. | - |
22/06/2021 | Cortinarius sphagnogenus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius puniceus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius phrygianus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius ominosus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius leproleptopus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius melanotus | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius croceoconus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Cortinarius uliginosus | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius uliginosus | Confusions possibles | Cortinarius croceoconus, au voile d'un rouge plus faible, sous conifères. | Cortinarius croceoconus a un voile d'un rouge plus faible, sous conifères. | - |
22/06/2021 | Cortinarius uliginosus | Commentaires | C. croceoconus, au voile d'un rouge plus faible, est voisin, mais c'est une espèce liée aux conifères. | - | - |
22/06/2021 | Cortinarius subanthracinus | Comestibilité | Mortel | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius splendentium | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius semisanguineus | Confusions possibles | Cortinarius fervidus | Cortinarius fervidus a le le centre du chapeau brun-rouge, des lames d'un rouge plus rouillé et est lié aux épicéas. | - |
22/06/2021 | Cortinarius semisanguineus | Ecologie Description | Dans les forêts de conifères des montagnes, rare dans les forêts de feuillus de la zone sylvatique (Quercus, Fagus) et dans les boulaies subalpines.
Commun dans les pinèdes à sols pauvres, souvent dans des conditions d'acidité marquées, dans des sols sablonneux ou des landes broussailleuses. Egalement dans les pessières pures (à myrtilles). | Dans les pinèdes à sols pauvres, souvent dans des conditions d'acidité marquées, dans des sols sablonneux ou des landes broussailleuses. | - |
22/06/2021 | Cortinarius semisanguineus | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius semisanguineus | Confusions possibles | Cortinarius fervidus. | Cortinarius fervidus | - |
22/06/2021 | Cortinarius spadochrous | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius sanguineus | Comestibilité | Mortel | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius rubicundulus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius purpurascens | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius pallidogriseus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius meinhardii | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius intermedius | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius intermedius | Confusions possibles | Certainement une forme de Cortinarius splendens | Cortinarius splendens | - |
22/06/2021 | Cortinarius intermedius | Commentaires | Nom à changer, publié postérieurement à Cortinarius intermedius Rea (1927) , Transactions of the British mycological Society, 12(2-3), p. 209
|
| - |
22/06/2021 | Cortinarius infractus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius gentilis | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius elegantissimus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius cinnamomeobadius | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Cortinarius cedretorum | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius bolaris | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius atrovirens | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Cortinarius anthracinus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Coprinopsis insignis | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Coprinopsis romagnesiana | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Clitopilus abprunulus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Clitocybe angustissima | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Clitocybe metachroides | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Clitocybe metachroa | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
22/06/2021 | Clitocybe odora | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Clitocybe odora | Chapeau Surface | - | Sublisse | - |
22/06/2021 | Clitocybe odora | Saveur | - | Douce, Fruitée | - |
22/06/2021 | Clitocybe odora | Ecologie Habitat | - | Sous feuillus, Sous conifères | - |
22/06/2021 | Chlorophyllum olivieri | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Cerioporus squamosus | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Cerioporus corylinus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus friesii | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus pseudominimus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus carneoalbus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus ilicis | Synonymes | Cantharellus ilicis Olariaga & Salcedo (2008) , Revista Catalana de micologia, 30, p. 109 (Basionyme) | Nom actuel : Cantharellus ilicis | - |
22/06/2021 | Cantharellus ilicis | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus ferruginascens | Synonymes | Cantharellus ferruginascens P.D. Orton (1969) , Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 83 (Basionyme) (nom actuel)
Cantharellus cibarius var. ferruginascens (P.D. Orton) Courtecuisse (1993) , Documents mycologiques, 23(91), p. 3
| Cantharellus ferruginascens P.D. Orton (1969) , Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 83 (Basionyme) (nom actuel)
Cantharellus cibarius var. ferruginascens (P.D. Orton) Courtecuisse (1993) , Documents Mycologiques, 23(91), p. 3 | - |
22/06/2021 | Cantharellus ferruginascens | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus ferruginascens | Varéiétés/formes | Cantharellus ferruginascens f. lilacinopruinatus. | - | - |
22/06/2021 | Cantharellus atlanticus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus gallaecicus | Synonymes | Cantharellus cibarius var. gallaecicus Blanco-Dios (2004) , Boletín de la Sociedad micológica de Madrid, 28, p. 182 (Basionyme)
Cantharellus gallaecicus (Blanco-Dios) Olariaga (2007) , Anales del Jardín botánico de Madrid, 64(2), p. 222
Cantharellus romagnesianus f. gallaecicus (Blanco-Dios) Blanco-Dios (2016) , Micolucus, 3, p. 43 (nom actuel)
| Nom actuel : Cantharellus romagnesianus | - |
22/06/2021 | Cantharellus cibarius | Synonymes | Agaricus chantarellus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828) , Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 169
Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Führ. Pilzfr., 1, no. 82
Cantharellus carneoalbus R. Heim (1960) , Revue de mycologie, Paris, 25(3-4), p. 225 (nom. inval.)
Cantharellus cibarius var. carneoalbus R. Heim ex Corner (1966) , A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 40 (Basionyme) | Agaricus chantarellus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828) , Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 169
Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Führ. Pilzfr., 1, no. 82
Cantharellus carneoalbus R. Heim (1960) , Revue de mycologie, Paris, 25(3-4), p. 225 (nom. inval.)
Cantharellus cibarius var. carneoalbus R. Heim ex Corner (1966) , A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 40
Cantharellus cibarius var. atlanticus Romagnesi (1995), Documents mycologiques, 25(98-100), p. 421
Cantharellus atlanticus (Romagnesi) Eyssartier & P. Roux (2011), Le guide des champignons France et Europe, p. 588, 1083 | - |
22/06/2021 | Cantharellus alborufescens | Confusions possibles | - | Cantharellus ferruginascens | - |
22/06/2021 | Cantharellus alborufescens | Synonymes | Cantharellus cibarius var. alborufescens Malençon (1975) , Flore des champignons supérieurs du Maroc, 2, p. 519 (Basionyme)
Cantharellus alborufescens (Malençon) Papetti & S. Alberti (1998) , Bollettino del Circolo micologico G. Carini di Brescia, 36, p. 27 (nom actuel)
| Cantharellus cibarius var. alborufescens Malençon (1975) , Flore des champignons supérieurs du Maroc, 2, p. 519 (Basionyme)
Cantharellus alborufescens (Malençon) Papetti & S. Alberti (1998) , Bollettino del Circolo micologico G. Carini di Brescia, 36, p. 27 (nom actuel)
Cantharellus ilicis Olariaga & Salcedo (2008) , Revista Catalana de Micologia, 30, p. 109 | - |
22/06/2021 | Cantharellus alborufescens | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus atlanticus | Synonymes | Cantharellus cibarius var. atlanticus Romagnesi (1995) , Documents mycologiques, 25(98-100), p. 421 (Basionyme)
Cantharellus atlanticus (Romagnesi) Eyssartier & P. Roux (2011) , Le guide des champignons France et Europe, p. 588, 1083 (nom actuel)
| Nom actuel : Cantharellus cibarius | - |
22/06/2021 | Cantharellus pallens | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus amethysteus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus amethysteus | Confusions possibles | - | Cantharellus cibarius
Cantharellus pallens | - |
22/06/2021 | Cantharellus carneoalbus | Synonymes | Cantharellus carneoalbus R. Heim (1960) , Revue de mycologie, Paris, 25(3-4), p. 225 (nom. inval.)
Cantharellus cibarius var. carneoalbus R. Heim ex Corner (1966) , A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 40 (Basionyme)
| Nom actuel : Cantharellus cibarius | - |
22/06/2021 | Cantharellus carneoalbus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus cibarius | Synonymes | Agaricus chantarellus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828) , Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 169
Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Führ. Pilzfr., 1, no. 82 | Agaricus chantarellus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828) , Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 169
Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Führ. Pilzfr., 1, no. 82
Cantharellus carneoalbus R. Heim (1960) , Revue de mycologie, Paris, 25(3-4), p. 225 (nom. inval.)
Cantharellus cibarius var. carneoalbus R. Heim ex Corner (1966) , A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 40 (Basionyme) | - |
22/06/2021 | Cantharellus cibarius | Confusions possibles | Cantharellus pallens.
Cantharellus amethysteus.
Hygrophoropsis aurantiaca, souvent confondu, a de vrais lames, possède des tons plus orangés, est plus grêle et est lié au bois de conifères.
Omphalotus illudens et Omphalotus olearius poussent sur le bois. | Cantharellus pallens est très similaire, à le chapeau pruineux au moins dans la jeunesse, possède une couleur d'hyménophore plus claire proche de la marge du chapeau et a des spores de 7,5–9,5 x 3,5–5,5 µm.
Cantharellus amethysteus possède en général des tons violets sur le chapeau, son revêtement est souvent écailleux et se tache fortement au frottement.
Hygrophoropsis aurantiaca, souvent confondu par les mycophiles peu expérimentés, a de vrais lames, possède des tons plus orangés, est plus grêle et est lié au bois de conifères.
Omphalotus illudens et Omphalotus olearius, tout deux très toxiques, poussent sur le bois, sont plus grands et sont plus thermophiles. Le premier est plus clair et monte plus haut dans les latitudes tandis que le second et plus méridional et est plus orangé. | - |
22/06/2021 | Cantharellus cibarius | Synonymes | Agaricus chantarellus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828) , Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 169
| Agaricus chantarellus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828) , Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909) , Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910) , North American flora, 9(3), p. 169
Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Führ. Pilzfr., 1, no. 82 | - |
22/06/2021 | Cantharellus cibarius | Varéiétés/formes | Cantharellus cibarius var. nanus.
Cantharellus cibarius var. carneoalbus.
Cantharellus cibarius var. salmoneus.
Cantharellus cibarius var. squamulosus.
Cantharellus cibarius var. umbrinus.
Cantharellus cibarius var. rufipes.
Cantharellus cibarius var. albidus.
Cantharellus cibarius var. atlanticus.
Cantharellus cibarius var. bicolor.
Cantharellus cibarius var. flavipes.
Cantharellus cibarius f. pallidus. | Cantharellus cibarius var. nanus plus grêle, est teintée de rose sur le pied uniquement.
Cantharellus cibarius var. carneoalbus a le chapeau blanc crème au disque, l'hyménophore de couleur rosée et le stipe blanc.
Cantharellus cibarius var. salmoneus (?= Cantharellus subcarneus) a l'hyménophore de couleur rose.
Cantharellus cibarius var. squamulosus possède des squames brunes sur le chapeau.
Cantharellus cibarius var. umbrinus a le chapeau teinté de brun châtain.
Cantharellus cibarius var. rufipes qui est roussissant.
Cantharellus cibarius var. albidus a le chapeau blanchâtre et l'hyménophore discolore plus pâle.
Cantharellus cibarius var. atlanticus, possède une couleur plus vive et une pruine blanche sur le chapeau.
Cantharellus cibarius var. bicolor, possède un chapeau et un pied blanc, l'hyménophore jaune (champignon bicolore) et pousse sous les chênes thermophiles.
Cantharellus cibarius var. flavipes, comme la précédente mais poussant sous noisetiers. | - |
22/06/2021 | Cantharellus romagnesianus | Synonymes | Cantharellus cibarius var. tenuis Romagnesi (1995) , Documents mycologiques, 25(98-100), p. 422
Cantharellus romagnesianus Eyssartier & Buyck (1999) , Cryptogamie, Mycologie, 20(2), p. 108 (Basionyme) (nom actuel)
| Cantharellus minimus L.L. Daniel (1912) , Revue bretonne de botanique pure et appliquée, 7, p. 2 (nom. illegit.)
Cantharellus cibarius var. minimus Bigeard and H. Guill., Flore des Champignons Supérieurs de France, 2, p. 323, 1913 (nom. inval.)
Cantharellus cibarius var. tenuis Romagnesi (1995) , Documents mycologiques, 25(98-100), p. 422
Cantharellus cibarius var. minimus Romagnesi (1995) , Documents mycologiques, 25(98-100), p. 422 (nom. inval.)
Cantharellus romagnesianus Eyssartier & Buyck (1999) , Cryptogamie, Mycologie, 20(2), p. 108 (Basionyme) (nom actuel)
Cantharellus pseudominimus Eyssartier & Buyck (1999) , Cryptogamie, Mycologie, 20(2), p. 108
Cantharellus cibarius var. gallaecicus Blanco-Dios (2004), Boletín de la Sociedad Micológica de Madrid, 28, p. 181
Cantharellus lourizanianus Blanco-Dios (2011), Tarrelos, 13, p. 8
Cantharellus romagnesianus var. parvisporus Blanco-Dios (2011), Tarrelos, 13, p. 10
Cantharellus gallaecicus (Blanco-Dios) Olariaga (2007), Anales del Jardín Botánico de Madrid, 64(2), p. 222
Cantharellus romagnesianus f. rianxanus Blanco-Dios & Vela-Ces (2016), Micolucus, 3, p. 44 | - |
22/06/2021 | Cantharellus romagnesianus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Cantharellus romagnesianus | Confusions possibles | Cantharellus gallaecicus est de couleur blanchâtre à jaunâtre. | - | - |
22/06/2021 | Cantharellus romagnesianus | Varéiétés/formes | Cantharellus romagnesianus f. rianxanus est plus petite et de couleur blanc sale ou brunâtre. | - | - |
22/06/2021 | Cantharellus pseudominimus | Synonymes | Cantharellus minimus L.L. Daniel (1912) , Revue bretonne de botanique pure et appliquée, 7, p. 2 (nom. illegit.)
Cantharellus cibarius var. minimus Romagnesi (1995) , Documents mycologiques, 25(98-100), p. 422 (nom. inval.)
Cantharellus pseudominimus Eyssartier & Buyck (1999) , Cryptogamie, Mycologie, 20(2), p. 108 (Basionyme) (nom actuel)
| Nom actuel : Cantharellus romagnesianus | - |
22/06/2021 | Bogbodia uda | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Aureoboletus projectellus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Artomyces pyxidatus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Armillaria borealis | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Armillaria cepistipes | Confusions possibles | - | Amanita cepistipes f. pseudobulbosa est plus colorée, plus charnue et la base de son pied est tachée de jaune. | - |
22/06/2021 | Armillaria cepistipes | Commentaires | En groupe. Répandu. Eté-Automne. La f. pseudobulbosa Romagnesi & Marxmüller (1983) plus colorée, plus charnue et la base du pied est tachée de jaune. | - | - |
22/06/2021 | Armillaria cepistipes | Ecologie Description | Sur feuillus, parasite puis saprotrophe des troncs, des souches, ou des racines. | Sur feuillus, parasite puis saprotrophe des troncs, des souches, ou des racines. En groupe. Eté-automne. Répandu. | - |
22/06/2021 | Armillaria gallica | Synonymes | Armillaria mellea var. bulbosa Barla (1859) , Les champignons de la province de Nice, tab. 22, fig. 3-7
Armillaria lutea Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 83
Agaricus melleus f. luteoannulata Brunaud (1886) , Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 10, p. 126
Armillaria bulbosa (Barla) Velenovský (1927) , Mykologia, Praha, 4, p. 116
Armillariella bulbosa (Barla) Romagnesi (1973) , Bulletin de la Société mycologique de France, 89(2), p. 199
Armillaria gallica Romagnesi & Marxmüller (1987) , Bulletin de la Société mycologique de France, 103(2), p. 152 (Basionyme) (nom actuel)
| Armillaria mellea var. bulbosa Barla (1859) , Les champignons de la province de Nice, tab. 22, fig. 3-7
Armillaria lutea Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 83
Agaricus melleus f. luteoannulata Brunaud (1886) , Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 10, p. 126
Armillaria bulbosa (Barla) Velenovský (1927) , Mykologia, Praha, 4, p. 116
Armillariella bulbosa (Barla) Romagnesi (1973) , Bulletin de la Société mycologique de France, 89(2), p. 199
Armillaria gallica Romagnesi & Marxmüller (1987) , Bulletin de la Société mycologique de France, 103(2), p. 152 (Basionyme) (nom actuel)
Armillaria gallica var. marinensis Blanco-Dios (2017), Tarrelos, 19, p. 17 | - |
22/06/2021 | Armillaria gallica | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Armillaria gallica | Varéiétés/formes | Armillaria gallica var. marinensis n'est pas annelée. | - | - |
22/06/2021 | Armillaria griseofusca | Comestibilité | Sans intérêt | Toxique | - |
22/06/2021 | Amanita yuaniana | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita umbrinolutea | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita simulans | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita spadicea | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita spadicea | Confusions possibles | Amanita badia | - | - |
22/06/2021 | Amanita stenospora | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita stenospora | Références | Bollettino dell'Associazone Micologica edEcologica Romana, 46: 11 | Bollettino dell'Associazone Micologica ed Ecologica Romana, 46: 11 | - |
22/06/2021 | Amanita supravolvata | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita oblongospora | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita flavescens | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita pachyvolvata | Comestibilité | - | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita ochraceomaculata | Synonymes | Amanita ochraceomaculata Neville, Poumarat & Fraiture (2000) , Bollettino del Gruppo micologico G. Bresadola, 43(2), p. 261 (Basionyme)
Amanita brunneofuliginea f. ochraceomaculata (Neville, Poumarat & Fraiture) P.-A. Moreau (2020) [2017] , Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 119 (nom actuel) | Nom actuel : Amanita brunneofuliginea | - |
22/06/2021 | Amanita ochraceomaculata | Confusions possibles | Amanita battarrae
Amanita umbrinolutea
Amanita coryli
Amanita avellanea | - | - |
22/06/2021 | Amanita malleata | Synonymes | Amanita vaginata var. malleata Piane ex G. Becker (1975) , Bulletin trimestriel de la Fédération mycologique Dauphiné-Savoie, 15(56), p. 23 (nom. inval.)
Amanitopsis malleata Piane ex Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 33 (Basionyme)
Amanita malleata (Piane ex Bon) Contu (1986) , Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 3(6-7), p. 43
Amanita lividopallescens f. malleata (Piane ex Bon) Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 125 (nom actuel)
| Nom actuel : Amanita lividopallescens | - |
22/06/2021 | Amanita malleata | Commentaires | Voir Amanita simulans. | - | - |
22/06/2021 | Amanita lividopallescens | Synonymes | Amanita livida Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita livida var. a pallescens Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 247
Agaricus lividus (Persoon) J. Otto (1816) , Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 37 (nom. illegit.)
Agaricus vaginatus var. a lividus (Persoon) Sommerfeldt (1826) , Supplementum florae lapponica, p. 249
Amanita vaginata var. pallescens (Persoon) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanita vaginata var. lividopallescens Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 (Basionyme)
Amanita vaginata var. livida (Persoon) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanitopsis lividopallescens (Secretan ex Gillet) Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 6
Amanita vaginata f. lividopallescens (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 140
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930) , Amanites et la tribu des Amanitées, p. 67 (nom actuel)
| Amanita livida Persoon (1797) , Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita livida var. a pallescens Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 247
Agaricus lividus (Persoon) J. Otto (1816) , Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 37 (nom. illegit.)
Agaricus vaginatus var. a lividus (Persoon) Sommerfeldt (1826) , Supplementum florae lapponica, p. 249
Amanita vaginata var. pallescens (Persoon) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanita vaginata var. lividopallescens Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 (Basionyme)
Amanita vaginata var. livida (Persoon) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanitopsis lividopallescens (Secretan ex Gillet) Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 6
Amanita vaginata f. lividopallescens (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 140
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930) , Amanites et la tribu des Amanitées, p. 67 (nom actuel)
Amanita vaginata var. malleata Piane ex G. Becker (1975) , Bulletin trimestriel de la Fédération mycologique Dauphiné-Savoie, 15(56), p. 23 (nom. inval.)
Amanitopsis malleata Piane ex Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 33
Amanita malleata (Piane ex Bon) Contu (1986) , Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 3(6-7), p. 43
Amanita lividopallescens f. malleata (Piane ex Bon) Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 125 | - |
22/06/2021 | Amanita mairei | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita mairei | Confusions possibles | Amanita huijsmanii.
Amanita cistetorum.
Amanita supravolvata. | Amanita huijsmanii
Amanita cistetorum
Amanita supravolvata | - |
22/06/2021 | Amanita mairei | Chair Description | FeSO4 = vert clair.
Phénol = rouge vineux.
KOH, NaOH, NH4OH = nul. | - | - |
22/06/2021 | Amanita coryli | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita crocea | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita electra | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita ceciliae | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita betulae | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita avellanea | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita alseides | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita fulvoides | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita fulva | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
22/06/2021 | Amanita lividopallescens | Comestibilité | Bon comestible | Comestible | - |
22/06/2021 | Suillellus luridus | Commentaires | Donné toxique par certains auteurs comme Singer. Trois cas de légère intoxication (avec ingestion simultanée d'alcool, ou encore certains médicaments) signalés en Suisse. En tout, sept cas sont signalés dans ce pays.
Cependant, ces seuls cas ne permettent pas d'exclure Suillellus luridus des champignons comestibles (Schenk-Jäger 2019). Attention tout de même aux confusions !
Schenk-Jäger K. 2019. À propos de la valeur culinaire du Bolet blafard - Suillel[l]us luridus. Bulletin Suisse de Mycologie 97(1): 20-23. | Donné toxique par certains auteurs comme Singer. Trois cas de légère intoxication (avec ingestion simultanée d'alcool, ou encore certains médicaments) signalés en Suisse. En tout, sept cas sont signalés dans ce pays.
Cependant, ces seuls cas ne permettent pas d'exclure Suillellus luridus des champignons comestibles (Schenk-Jäger 2019). Il est toutefois nécessaire de le cuire longtemps afin de détruire certaines toxines thermolabiles qu'il contient. Attention tout de même aux confusions !
Schenk-Jäger K. 2019. À propos de la valeur culinaire du Bolet blafard - Suillel[l]us luridus. Bulletin Suisse de Mycologie 97(1): 20-23. | - |
21/06/2021 | Steccherinum fimbriatum | Synonymes | Odontia fimbriata Persoon (1796) , Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 88 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sistotrema fimbriatum (Persoon) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 553
Hydnum fimbriatum (Persoon) Poiret (1808) , in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 8, p. 201
Xylodon fimbriatum (Persoon) Chevallier (1826) , Flore générale des environs de Paris, 1, p. 273
Mycoleptodon fimbriatum (Persoon) Patouillard (1900) , Essai taxonomique sur les familles et les genres des hyménomycètes, p. 116
Etheirodon fimbriatum (Persoon) Banker (1902) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 29, p. 441
Gloiodon fimbriatum (Persoon) Donk (1931) , Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 190
Odontia rosea Rick (1933) , Egatea, 18, p. 43 (nom. illegit.)
Steccherinum fimbriatum (Persoon) J. Eriksson (1958) , Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 134 (nom actuel)
Cystidiodendron roseum Rick (1959) , Iheringia, série botânica, 5, p. 172
Irpex fimbriatus (Persoon) Kotiranta & Saarenoksa (2002) , Polish botanical journal, 47(2), p. 102
| Odontia fimbriata Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 88 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sistotrema fimbriatum (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 553
Hydnum fimbriatum (Persoon) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 8, p. 201
Xylodon fimbriatum (Persoon) Chevallier (1826), Flore générale des environs de Paris, 1, p. 273
Mycoleptodon fimbriatum (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hyménomycètes, p. 116
Etheirodon fimbriatum (Persoon) Banker (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29, p. 441 (nom actuel)
Gloiodon fimbriatum (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 190
Odontia rosea Rick (1933), Egatea, 18, p. 43 (nom. illegit.)
Steccherinum fimbriatum (Persoon) J. Eriksson (1958) , Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 134
Cystidiodendron roseum Rick (1959), Iheringia, série botânica, 5, p. 172
Irpex fimbriatus (Persoon) Kotiranta & Saarenoksa (2002), Polish botanical journal, 47(2), p. 102
| - |
19/06/2021 | Caloboletus polygonius | Auteur | (Estadès & Lannoy) Chapon & P. Roux (2019) | (A.E. Hills & Vassiliades) Vizzini (2014) | - |
19/06/2021 | Albatrellus confluens | Synonymes | Boletus aurantius Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 79, tab. 109-110
Boletus confluens Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 244 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus frondosus Swartz (1810) , Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 31, p. 13 (nom. illegit.)
Polyporus confluens (Albertini & Schweinitz) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 355
Polyporus confluens subsp.* pachypus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 47
Boletus artemidorus Lenz (1831) , Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 80, fig. 43
Polyporus aurantius (Schaeffer) Trog (1832) , Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 554
Polyporus artemidorus (Lenz) Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 60
Merisma confluens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1877) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 692
Polypilus confluens (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1881) , Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 29
Cladomeris confluens (Albertini & Schweinitz) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Caloporus confluens (Albertini & Schweinitz) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 405
Scutiger whiteae Murrill (1903) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(8), p. 432
Scutiger laeticolor Murrill (1903) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(8), p. 428
Polyporus laeticolor (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 102 (nom. illegit.)
Polyporus whiteae (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 103
Scutiger confluens (Albertini & Schweinitz) Bondartsev & Singer (1941) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 47
Albatrellus confluens (Albertini & Schweinitz) Kotlaba & Pouzar (1957) , Ceská mykologie, 11(3), p. 154 (nom actuel)
Albatrellopsis confluens (Albertini & Schweinitz) Teixeira (1993) , Boletim do Instituto de botänica, São-Paulo, 8, p. 21
| Boletus aurantius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 79, tab. 109-110
Boletus confluens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 244 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus frondosus Swartz (1810), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 31, p. 13 (nom. illegit.)
Polyporus confluens (Albertini & Schweinitz) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 355
Polyporus confluens subsp.* pachypusPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 47
Boletus artemidorus Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 80, fig. 43
Polyporus aurantius (Schaeffer) Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 554
Polyporus artemidorus (Lenz) Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 60
Merisma confluens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1877), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 692
Polypilus confluens (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 29
Cladomeris confluens (Albertini & Schweinitz) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Caloporus confluens (Albertini & Schweinitz) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 405
Scutiger whiteae Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(8), p. 432
Scutiger laeticolor Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(8), p. 428
Polyporus laeticolor (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 102 (nom. illegit.)
Polyporus whiteae (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 103
Scutiger confluens (Albertini & Schweinitz) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 47
Albatrellus confluens (Albertini & Schweinitz) Kotlaba & Pouzar (1957), Ceská mykologie, 11(3), p. 154
Albatrellopsis confluens (Albertini & Schweinitz) Teixeira (1993), Boletim do Instituto de botänica, São-Paulo, 8, p. 21 (nom actuel)
| - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Etymologie | du latin | - | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Synonymes | Ceriomyces crassus Battarra (1755) , Fungorum agri ariminensis historia, p. 62, tab. 29, fig. ABD
Boletus nigrescens Pallas (1771) , Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, 1, p. 31
Boletus luridus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 78, tab. 107 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus subvescus Schrank (1789) , Baiersche flora, 2, p. 620
Boletus rubeolarius Bulliard (1791) , Herbier de la France, 11, tab. 490, fig. 1
Boletus cinnamomeus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377 (nom. illegit.)
Boletus tuberosus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377
Suillus rubeolarius (Bulliard) Poiret (1806) , in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 7, p. 500
Tubiporus lividorubricosus Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 382, tab. 178, fig. 1-2
Tubiporus cepa Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 382, tab. 176, fig. 1-2
Tubiporus ruforubricosus Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 386, tab. 180, fig. 1-2
Leccinum rubeolarium (Bulliard) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Leccinum luridum (Schaeffer) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Boletus perniciosus Roques (1832) , Histoire des champignons comestibles et vénéneux, p. 65, tab. 7, fig. 1-3
Boletus fuliginascens Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 3, p. 25 (nom. inval.)
Boletus sordarius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 419
Boletus dictyonpus Rostkovius (1844) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 101, tab. 33
Boletus meyerii Rostkovius (1844) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 103, tab. 34
Boletus sullivantii Berkeley & Montagne (1856) , Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 152
Boletus xanthorhodius Schulzer (1866) , Die bisher bekannten pflanzen slavoniens, p. 43
Boletus magnisporus Frost (1875) [1874], Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 103
Boletus luridus var. rubeolarius (Bulliard) Gillet (1877) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 642
Tubiporus luridus (Schaeffer) P. Karsten (1881) , Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16
Tubiporus sordarius (Fries) P. Karsten (1882) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 9
Boletus lorinseri Beck (1884) , Flora von Hernstein in Niederösterreich und der weiteren Umgebung, p. 195
Dictyopus luridus (Schaeffer) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Dictyopus meyerii (Rostkovius) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Dictyopus erythropus var. sordarius (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Suillus luridus (Schaeffer) Richon & Roze (1888) , Atlas des champignons comestibles et vénéneux de la France et des pays circonvoisins, p. 189
Boletus macrosporus Britzelmayr (1896) , Botanisches centralblatt, 68, p. 140, fig. 83 (nom. illegit.)
Suillus lorinseri (Beck) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus sullivantii (Berkeley & Montagne) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus magnisporus (Frost) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus meyerii (Rostkovius) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus sordarius (Fries) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus chamaeleontinus G.F. Atkinson (1902) , The journal of mycology, 8(3), p. 112
Boletus dartmouthi A. Mackay (1905) , The proceedings and transactions of the Nova Scotian Institute of science, 11, p. 134
Suillellus luridus (Schaeffer) Murrill (1909) , Mycologia, 1(1), p. 17 (nom actuel)
Boletus variicolor Gramberg (1921) , Pilz- und Kräuterfreund, 5, p. 56
Tubiporus luridus var. typicus Maire (1937) , Publicaciones del Instituto botánico, Barcelona, 3(4), p. 45
| Ceriomyces crassus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 62, tab. 29, fig. ABD
Boletus nigrescens Pallas (1771), Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, 1, p. 31
Boletus luridus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 78, tab. 107 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus subvescus Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 620
Boletus rubeolarius Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 490, fig. 1
Boletus cinnamomeus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377 (nom. illegit.)
Boletus tuberosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377
Suillus rubeolarius (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 7, p. 500
Tubiporus lividorubricosus Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 382, tab. 178, fig. 1-2
Tubiporus cepa Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 382, tab. 176, fig. 1-2
Tubiporus ruforubricosus Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 386, tab. 180, fig. 1-2
Leccinum rubeolarium (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Leccinum luridum (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Boletus perniciosus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et vénéneux, p. 65, tab. 7, fig. 1-3
Boletus fuliginascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 25 (nom. inval.)
Boletus sordarius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 419
Boletus dictyonpus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 101, tab. 33
Boletus meyerii Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 103, tab. 34
Boletus sullivantii Berkeley & Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 152
Boletus xanthorhodius Schulzer (1866), Die bisher bekannten pflanzen slavoniens, p. 43
Boletus magnisporus Frost (1875) [1874], Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 103
Boletus luridus var. rubeolarius (Bulliard) Gillet (1877), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 642
Tubiporus luridus (Schaeffer) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16
Tubiporus sordarius (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 9
Boletus lorinseri Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederösterreich und der weiteren Umgebung, p. 195
Dictyopus luridus (Schaeffer) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Dictyopus meyerii (Rostkovius) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Dictyopus erythropus var. sordarius (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Suillus luridus (Schaeffer) Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et vénéneux de la France et des pays circonvoisins, p. 189
Boletus macrosporus Britzelmayr (1896), Botanisches centralblatt, 68, p. 140, fig. 83 (nom. illegit.)
Suillus lorinseri (Beck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus sullivantii (Berkeley & Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus magnisporus (Frost) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus meyerii (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus sordarius (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus chamaeleontinus G.F. Atkinson (1902), The journal of mycology, 8(3), p. 112
Boletus dartmouthi A. Mackay (1905), The proceedings and transactions of the Nova Scotian Institute of science, 11, p. 134
Suillellus luridus (Schaeffer) Murrill (1909), Mycologia, 1(1), p. 17 (nom actuel)
Boletus variicolor Gramberg (1921), Pilz- und Kräuterfreund, 5, p. 56
Tubiporus luridus var. typicus Maire (1937), Publicaciones del Instituto botánico, Barcelona, 3(4), p. 45
Boletus luridus var. caucasicus Singer (1947), The American Midland Naturalist, 37, p. 83 (nom. inval.)
Boletus caucasicus Singer (1966), Pilze Mitteleuropas, 6, p. 63 (nom. inval.)
Boletus caucasicus Singer ex Alessio (1985), Boletus Dill. ex L. (Saronno), p. 175 (nom. inval.)
Boletus luridus subsp. caucasicus (Singer ex Alessio) Hlaváček (1995), Mykologický Sborník, 72(3), p. 83 (nom. inval.)
Suillellus caucasicus (Singer ex Alessio) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 1 (nom. inval.) | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Confusions possibles | Longtemps considéré vénéneux dans les campagnes, confondu avec le bolet Satan. Le pied réticulé la distingue de queletii et erytropus. | Suillellus mendax
Suillellus comptus
Longtemps considéré vénéneux dans les campagnes, confondu avec le bolet Satan. Le pied réticulé la distingue de Suillellus queletii et Neoboletus erythropus. | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Chapeau Description | 6-20 cm, hémisphérique puis convexe-pulviné, sans mamelon, à la fin presque étalé. Revêtement adné, sec et mat, finement feutré, de chamois sale, olive pâle à brun orangé, brun rougeâtre, ou encore couleur de brique avec des nuances olivacées, marqué de bleu noirâtre dans les blessures; marge aiguë, faiblement excédante, unie, entière, régulière, concolore au chapeau. | Mesurant 6-20 cm de diamètre, hémisphérique puis convexe-pulviné, sans mamelon, à la fin presque étalé. Revêtement adné, sec et mat, finement feutré, de chamois sale, olive pâle à brun orangé, brun rougeâtre, ou encore couleur de brique avec des nuances olivacées, marqué de bleu noirâtre dans les blessures; marge aiguë, faiblement excédante, unie, entière, régulière, concolore au chapeau. | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Chair Description | épaisse, ferme puis assez molle, fibreuse dans le pied, jaune et typiquement rouge brique sous les tubes enlevés (ou visible sous forme de "ligne de Bataille" à la coupe), rouge vineux dans la base du pied, très bleuissante à la coupe. | Épaisse, ferme puis assez molle, fibreuse dans le pied, jaune et typiquement rouge brique sous les tubes enlevés (ou visible sous forme de "ligne de Bataille" à la coupe), rouge vineux dans la base du pied, très bleuissante à la coupe. | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Pores Description | petits, arrondis, formant une surface irrégulière avec de petites dépressions, jaunes puis orangé à rouge-orangé, bleuissant au toucher. Tubes déprimés autour du pied, facilement séparables, fins, jaune olivâtre à jaune orangé vers le bord, bleuissants. | Petits, arrondis, formant une surface irrégulière avec de petites dépressions, jaunes puis orangé à rouge-orangé, bleuissant au toucher. Tubes déprimés autour du pied, facilement séparables, fins, jaune olivâtre à jaune orangé vers le bord, bleuissants. | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Stipe Description | 8-15 (20) x 2-7 cm, bulbeux ou en massue ou fusiforme, atténué au sommet, plein, ferme, marqué d'un réseau typique à mailles étirées rouge vineux sur fond jaune orangé vers le haut et rouge carmin, voire brunâtre olivacé vers le bas. | Mesurant 8-15(-20) × 2-7 cm, bulbeux ou en massue ou fusiforme, atténué au sommet, plein, ferme, marqué d'un réseau typique à mailles étirées rouge vineux sur fond jaune orangé vers le haut et rouge carmin, voire brunâtre olivacé vers le bas. | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Spores Description | 11,5-16 x 5-7,5 µm, elliptiques à fusiformes, lisses.
Sporée brun olivâtre. | Mesurant 11,5-16 × 5-7,5 µm, elliptiques à fusiformes, lisses.
Sporée brun olivâtre. | - |
19/06/2021 | Suillellus luridus | Ecologie Description | Espèce ectomycorrhizique, courante en été-automne, plutôt sous feuillus calcicoles, forêts ou parc. | Espèce ectomycorhizique, plutôt sous feuillus calcicoles, forêts ou parcs. Été-automne. Fréquent. | - |
18/06/2021 | Verrucospora flavofusca | Synonymes | Inocybe flavofusca Hennings (1901) , Botanische jahrbücher für systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 30(1), p. 52 (Basionyme)
Horakia flavofusca (Hennings) Oberwinkler (1976) [1974-75], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 28(1-6), p. 359
Verrucospora flavofusca (Hennings) Jülich (1982) [1981], Bibliotheca mycologica, 85, p. 401 (nom actuel)
| Inocybe flavofusca Hennings (1901), Botanische Jahrbücher für Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie, 30(1), p. 52 (basionyme)
Horakia flavofusca (Hennings) Oberwinkler (1976) [1974-75], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 28(1-6), p. 359
Verrucospora flavofusca (Hennings) Jülich (1982) [1981], Bibliotheca Mycologica, 85, p. 401 (nom actuel)
| - |
18/06/2021 | Puccinia albescens | Synonymes | Aecidium albescens Greville (1824) , Flora edinensis, p. 444 (Basionyme)
Puccinia albescens (Greville) Plowright (1889) , A monograph of the British Uredineae and Ustilagineae, p. 153 (nom actuel)
| Aecidium albescens Greville (1824), Flora edinensis, p. 444 (basionyme)
Puccinia albescens (Greville) Plowright (1889), A monograph of the British Uredineae and Ustilagineae, p. 153 (nom actuel)
| - |
18/06/2021 | Puccinia albescens | Confusions possibles | Puccinia adoxae | Puccinia adoxae ne forme que des télia et ses téliospores sont mélangées à des urédospores. | - |
18/06/2021 | Puccinia albescens | Spores Description | Teliospores : 30-40 x 15-25 µm. | Téliospores mesurant 30-40 × 15-25 µm. | - |
18/06/2021 | Puccinia albescens | Ecologie Description | Sur tiges et feuilles d'Adoxa. | Sur tiges et feuilles d'Adoxa moschatellina (moscatelline). Printemps. Peu fréquent. | - |
12/06/2021 | Pluteus aurantiorugosus | Synonymes | Agaricus aurantiorugosus Trog (1857) , Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1857, p. 32 (Basionyme)
Agaricus leoninus ss. Cooke (1886) , Illustrations of british fungi, 3, n° 313, tab. 421- ab
Pluteus leoninus var. coccineus Massee (1893) , British fungus flora, 2, p. 290
Pluteus aurantiorugosus (Trog) Saccardo (1896) , Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(7), p. v (nom actuel)
Pluteus caloceps G.F. Atkinson (1909) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(4), p. 373
Hyporrhodius aurantiorugosus (Trog) Migula (1912) , Kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 581
Pluteus coccineus (Massee) Beardslee (1934) , Mycologia, 26(3), p. 256
| Agaricus aurantiorugosus Trog (1857), Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1857, p. 32 (basionyme)
Agaricus leoninus ss. Cooke (1886), Illustrations of British Fungi, 3, n° 313, tab. 421- ab
Pluteus leoninus var. coccineus Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 290
Pluteus aurantiorugosus (Trog) Saccardo (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(7), p. v (nom actuel)
Pluteus caloceps G.F. Atkinson (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(4), p. 373
Hyporrhodius aurantiorugosus (Trog) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 581
Pluteus coccineus (Massee) Beardslee (1934), Mycologia, 26(3), p. 256
| - |
12/06/2021 | Polyporus umbellatus | Ecologie Description | Sur le sol, dans les forêts de feuillus, surtout Fagus , Quercus, Acer, Carpinus, Populus, souvent près des souches.
Pourriture blanche. Isolé ou grégaire. Annuel. Au fort de l'été, après de gros orages. Commun à très rare. | Sur le sol, dans les forêts de feuillus, surtout Fagus spp. (hêtres), Quercus spp. (chênes), parfois Acer spp. (érables), Carpinus spp. (charmes), Populus spp. (peupliers), souvent près des souches. Sclérote présent, formant des rhizomorphes coriaces. Pourriture blanche. Isolé ou grégaire. Annuel. Au fort de l'été, après de gros orages. Commun à très rare. | - |
12/06/2021 | Polyporus umbellatus | Genre | Dendropolyporus | Polyporus | - |
12/06/2021 | Polyporus umbellatus | Auteur | (Persoon) Jülich (1982) [1981] | (Persoon) Fries (1821) | - |
12/06/2021 | Polyporus umbellatus | Synonymes | Boletus ramosissimus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 470
Boletus ramosus Vahl (1797) , Flora danica, 20, p. 8, tab. 1197 (nom. illegit.)
Boletus umbellatus Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 519 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus polycephalus Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 520
Polyporus umbellatus (Persoon) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 354
Merisma umbellata (Persoon) Gillet (1877) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 691
Polypilus umbellatus (Persoon) P. Karsten (1882) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 24
Cladomeris umbellata (Persoon) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Cerioporus umbellatus (Persoon) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 409
Polyporus ramosissimus (Scopoli) J. Schröter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 481
Pocillaria umbellata (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Cladomeris ramosissima (Scopoli) Murrill (1903) , The journal of mycology, 9(2), p. 95
Grifola ramosissima (Scopoli) Murrill (1904) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(6), p. 336
Grifola umbellata (Persoon) Pilát (1934) , Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 25
Polypilus ramosissimus (Scopoli) Bondartsev & Singer (1941) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 47
Dendropolyporus umbellatus (Persoon) Jülich (1982) [1981], Bibliotheca mycologica, 85, p. 400 (nom actuel)
| Boletus ramosissimus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 470
Boletus ramosus Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1197 (nom. illegit.)
Boletus umbellatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 519 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus polycephalus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 520
Polyporus umbellatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 354 (nom actuel)
Merisma umbellata (Persoon) Gillet (1877), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 691
Polypilus umbellatus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 24
Cladomeris umbellata (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Cerioporus umbellatus (Persoon) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 409
Polyporus ramosissimus (Scopoli) J. Schröter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 481
Pocillaria umbellata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Cladomeris ramosissima (Scopoli) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 95
Grifola ramosissima (Scopoli) Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(6), p. 336
Grifola umbellata (Persoon) Pilát (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 25
Polypilus ramosissimus (Scopoli) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 47
Dendropolyporus umbellatus (Persoon) Jülich (1982) [1981], Bibliotheca Mycologica, 85, p. 400
| - |
11/06/2021 | Psathyrella typhae | Synonymes | Agaricus typhae Kalchbrenner (1861) , in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 306 (Basionyme)
Psathyra typhae (Kalchbrenner) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1067
Naucoria scirpicola Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 19, tab. 2, fig. 6-10
Naucoria typhicola Hennings (1892) [1891], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 33, p. xl
Psathyra typhae var. iridis Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(1), p. 13
Pratella typhae (Kalchbrenner) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235
Pilosace typhae (Kalchbrenner) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 504
Drosophila typhae (Kalchbrenner) Romagnesi (1939) , Revue de mycologie, Paris, 4, p. 124
Conocybe typhicola (Hennings) Schweers (1941) , Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 25, p. 7 (nom. inval.)
Psathyrella typhae (Kalchbrenner) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British mycological Society, 31(3-4), p. 185 (nom actuel)
| Agaricus typhae Kalchbrenner (1861), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 306 (basionyme)
Psathyra typhae (Kalchbrenner) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1067
Naucoria scirpicola Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 19, tab. 2, fig. 6-10
Naucoria typhicola Hennings (1892) [1891], Verhandlungen des botanischen Vereins der Provinz Brandenburg, 33, p. xl
Psathyra typhae var. iridis Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(1), p. 13
Pratella typhae (Kalchbrenner) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235
Pilosace typhae (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504
Drosophila typhae (Kalchbrenner) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 124
Conocybe typhicola (Hennings) Schweers (1941), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 25, p. 7 (nom. inval.)
Psathyrella typhae (Kalchbrenner) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British Mycological Society, 31(3-4), p. 185
Candolleomyces typhae (Kalchbrenner) D. Wächter & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1234 (nom actuel) | - |
11/06/2021 | Taphrina padi | Photo | - | Taphrina_padi_2021_ns_4.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina padi, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina padi | Photo | - | Taphrina_padi_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina padi, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina padi | Photo | - | Taphrina_padi_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina padi, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina bullata | Photo | - | Taphrina_bullata_2021_ns_4.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina bullata, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina bullata | Photo | - | Taphrina_bullata_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina bullata, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina bullata | Photo | - | Taphrina_bullata_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina bullata, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina bullata | Photo | - | Taphrina_bullata_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Taphrina bullata, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
11/06/2021 | Taphrina tosquinetii | Confusions possibles | Acalitus brevitarsus (phytopte des aulnes) est un acarien de la famille des Eriophyidae pouvant provoquer des galles similaires, mais on peut y voir un érineum et ses spécimens vivants.
Taphrina alni pousse sur les strobiles des aulnes, et forme des excroissances en forme de langue vertes à rouges.
Taphrina sadebeckii forme des taches de plus petite taille, non froissées et colorant la face infère de jaune (immature) à blanc (mature). | Taphrina alni pousse sur les strobiles des aulnes, et forme des excroissances en forme de langue vertes à rouges.
Taphrina sadebeckii forme des taches de plus petite taille, non froissées et colorant la face infère de jaune (immature) à blanc (mature).
Acalitus brevitarsus (phytopte des aulnes) est un acarien de la famille des Eriophyidae pouvant provoquer des galles similaires, mais on peut y voir un érineum et ses spécimens vivants. | - |
11/06/2021 | Taphrina tosquinetii | Confusions possibles | Acalitus brevitarsus (phytopte des aulnes) est un acarien de la famille des Eriophyidae pouvant provoquer des galles similaires, mais on peut y voir un érineum et ses spécimens vivants. | Acalitus brevitarsus (phytopte des aulnes) est un acarien de la famille des Eriophyidae pouvant provoquer des galles similaires, mais on peut y voir un érineum et ses spécimens vivants.
Taphrina alni pousse sur les strobiles des aulnes, et forme des excroissances en forme de langue vertes à rouges.
Taphrina sadebeckii forme des taches de plus petite taille, non froissées et colorant la face infère de jaune (immature) à blanc (mature). | - |
10/06/2021 | Amanita umbrinolutea | Synonymes | Amanita inaurata var. umbrinolutea Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 42 (Basionyme)
Amanita umbrinolutea (Secretan ex Gillet) Bataille (1910) , Bulletin de la Société mycologique de France, 26(1), p. 139 (nom actuel)
Amanita vaginata var. umbrinolutea (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 146
Amanitopsis umbrinolutea (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1928) , Bulletin de la Société mycologique de France, 44(2), p. 164
Amanita vaginata f. umbrinolutea (Secretan ex Gillet) Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 279
Amanitopsis vaginata var. umbrinolutea (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 75
Amanita atrofusca Zhu L. Yang (1997) , Bibliotheca mycologica, 170, p. 73
| Amanita inaurata var. umbrinolutea Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 42 (Basionyme)
Amanita umbrinolutea (Secretan ex Gillet) Bataille (1910) , Bulletin de la Société mycologique de France, 26(1), p. 139 (nom actuel)
Amanita vaginata var. umbrinolutea (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918) , Le Genre Amanita, p. 146
Amanitopsis umbrinolutea (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1928) , Bulletin de la Société mycologique de France, 44(2), p. 164
Amanita vaginata f. umbrinolutea (Secretan ex Gillet) Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 279
Amanitopsis vaginata var. umbrinolutea (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 75 | - |
10/06/2021 | Amanita umbrinolutea | Confusions possibles | Amanita battarrae. | Amanita battarrae, qui pousse sous feuillus, possède un voile plus épais, est de couleur grisâtre et présente une réaction de K-K négative. | - |
10/06/2021 | Amanita umbrinolutea | Commentaires |
| - | - |
08/06/2021 | Caloboletus polygonius | Espèce | ereticulatus | polygonius | - |
08/06/2021 | Caloboletus polygonius | Synonymes | Boletus calopus f. ereticulatus Lannoy & Estadès (2001) , Documents mycologiques, 31(121), p. 61 (Basionyme)
Caloboletus calopus f. ereticulatus (Lannoy & Estadès) Blanco-Dios (2015) , Index fungorum, 215, p. 1
Caloboletus ereticulatus (Estadès & Lannoy) Chapon & P. Roux (2019) , Bulletin mycologique et botanique Dauphiné-Savoie, 59(232), p. 95
Caloboletus polygonius var. ereticulatus (Estadès & Lannoy) Chapon & P. Roux (2020) , Bulletin mycologique et botanique Dauphiné-Savoie, 60(236), p. 43 (nom actuel)
| Boletus polygonius A.E. Hills & Vassiliades (1999), Mycologist 13(4), p. 159 (basionyme)
Boletus calopus f. ereticulatus Lannoy & Estadès (2001), Documents Mycologiques, 31(121), p. 61
Caloboletus calopus f. ereticulatus (Lannoy & Estadès) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 215, p. 1
Caloboletus ereticulatus (Estadès & Lannoy) Chapon & P. Roux (2019), Bulletin mycologique et botanique Dauphiné-Savoie, 59(232), p. 95
Caloboletus polygonius var. ereticulatus (Estadès & Lannoy) Chapon & P. Roux (2020), Bulletin mycologique et botanique Dauphiné-Savoie, 60(236), p. 43
Caloboletus polygonius (A.E. Hills & Vassiliades) Vizzini (2014), Index Fungorum 146, p. 1 (nom actuel) | - |
07/06/2021 | Laetiporus sulphureus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
31/05/2021 | Puccinia behenis | Confusions possibles | Puccinia arenariae n'a pas la paroi apicale de la cellule tenant la téliospore épaissie.
Uromyces behenis ne forme pas d'urédinies et a des téliospores unicellulaires. | Puccinia arenariae n'a pas la paroi apicale du flagelle de la téliospore épaissie.
Uromyces behenis ne forme pas d'urédinies et a des téliospores unicellulaires. | - |
31/05/2021 | Puccinia behenis | Confusions possibles | Puccinia arenariaedont la paroi apicale de la cellule tenant la téliospore n'est pas épaissie.
Uromyces behenis ne forme pas d'urédinies et a des téliospores unicellulaires. | Puccinia arenariae n'a pas la paroi apicale de la cellule tenant la téliospore épaissie.
Uromyces behenis ne forme pas d'urédinies et a des téliospores unicellulaires. | - |
31/05/2021 | Puccinia behenis | Confusions possibles | Puccinia arenariae.
Uromyces behenis. | Puccinia arenariaedont la paroi apicale de la cellule tenant la téliospore n'est pas épaissie.
Uromyces behenis ne forme pas d'urédinies et a des téliospores unicellulaires. | - |
31/05/2021 | Puccinia behenis | Ecologie Description | Sur les feuilles de divers Caryophyllacées, tels que Cerastium, Dianthus, Gypsophila, Silene, Stellaria. | Sur les feuilles de diverses Caryophyllacées, tels que Cerastium spp. (céraistes), Dianthus spp. (œillets), Gypsophila spp. (gypsophiles), Silene spp. (silènes et lychnis) et Stellaria spp. (stellaires). | - |
30/05/2021 | Morchella purpurascens | Photo | - | Morchella_purpurascens_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Morchella purpurascens, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
30/05/2021 | Morchella purpurascens | Photo | - | Morchella_purpurascens_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Morchella purpurascens, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
30/05/2021 | Peniophora boidinii | Photo | - | Peniophora_boidinii_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Peniophora boidinii, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
30/05/2021 | Pucciniastrum areolatum | Photo | - | Pucciniastrum_areolatum_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Pucciniastrum areolatum, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
30/05/2021 | Pucciniastrum areolatum | Photo | - | Pucciniastrum_areolatum_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Pucciniastrum areolatum, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
28/05/2021 | Chlorophyllum olivieri | Chapeau Couleur | Bleu, Brun, Crème, Gris | Brun, Crème, Gris | - |
25/05/2021 | Puccinia albescens | Confusions possibles | - | Puccinia adoxae | - |
21/05/2021 | Ascobolus foliicola | Taille en cm | 0.05-0.1 | 0.1-0.5 | Tiré de Van Brummelen |
20/05/2021 | Phlebia tremellosa | Synonymes | Agaricus betulinus O.F. Müller (1778) , Flora danica, 13, p. 8, tab. 776, fig. 2 (nom. illegit.)
Agaricus cantharellus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 95, tab. 9, fig. 34 (‘ cantarellus ') (nom. illegit.)
Agaricus explicatus Hoffmann (1789) , Nomenclator fungorum, 1, p. 147
Merulius tremellosus Schrader (1794) , Spicilegium florae germanicae, 1, p. 139 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Xylomyzon tremellosum (Schrader) Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 30
Merulius tremellosus var. ß spongiosus Fries (1828) , Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 57
Merulius tremellosus subsp.* spongiosus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 500
Merulius spongiosus (Fries) Fries (1874) , Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 591
Sesia tremellosa (Schrader) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Merulius imbricatus Balfour-Browne (1955) , Bulletin of the British Museum (natural history). Botany series, 1(7), p. 192
Phlebia tremellosa (Schrader) Nakasone & Burdsall (1984) , Mycotaxon, 21, p. 245 (nom actuel)
| Agaricus betulinus O.F. Müller (1778) , Flora danica, 13, p. 8, tab. 776, fig. 2 (nom. illegit.)
Agaricus cantharellus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 95, tab. 9, fig. 34 (‘ cantarellus ') (nom. illegit.)
Agaricus explicatus Hoffmann (1789) , Nomenclator fungorum, 1, p. 147
Merulius tremellosus Schrader (1794) , Spicilegium florae germanicae, 1, p. 139 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Xylomyzon tremellosum (Schrader) Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 30
Merulius tremellosus var. ß spongiosus Fries (1828) , Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 57
Merulius tremellosus subsp.* spongiosus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 500
Merulius spongiosus (Fries) Fries (1874) , Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 591
Sesia tremellosa (Schrader) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Merulius imbricatus Balfour-Browne (1955) , Bulletin of the British Museum (natural history). Botany series, 1(7), p. 192
Phlebia tremellosa (Schrader) Nakasone & Burdsall (1984) , Mycotaxon, 21, p. 245 ('tremellosus') (nom actuel)
| - |
20/05/2021 | Phlebia tremellosa | Commentaires | Peu fréquent . Saisons humides . Automne mais surtout hiver. Pourriture blanche.
| - | - |
20/05/2021 | Phlebia tremellosa | Ecologie Description | Sur bois pourri de feuillus et de conifères, souvent sur souches et troncs couchés, Pinus, Populus, Alnus, Fagus, Querçus, Betula. | Sur bois pourri de feuillus et de conifères, souvent sur souches et troncs couchés, Pinus, Populus, Alnus, Fagus, Querçus, Betula. Fréquent. Saisons humides. Automne mais surtout hiver. Pourriture blanche. | - |
19/05/2021 | Amanita avellanea | Synonymes | Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46 (basionyme)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 (nom actuel)
| Nom actuel : Amanita fulvoides
Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46 (basionyme)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 (nom actuel)
| - |
19/05/2021 | Amanita fulvoides | Synonymes | Amanita fulvoides Neville & Poumarat (2009) , Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 44 (Basionyme) | Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46
Amanita fulvoides Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 44 (basionyme) (nom actuel)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 | - |
19/05/2021 | Amanita fulvoides | Confusions possibles | - | Amanita fulva
Amanita betulae | - |
19/05/2021 | Amanita fulvoides | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
18/05/2021 | Psathyrella spadiceogrisea | Confusions possibles | - | Psathyrella fatua
Psathyrella albescens
Psathyrella hellebosensis | - |
18/05/2021 | Psathyrella spadiceogrisea | Commentaires | Japon (アシナガイタチタケ Ashinaga_itachitaké = " Psathyrelle à long pied ") | - | - |
14/05/2021 | Amanita betulae | Synonymes | Amanita betulae Neville & Poumarat (2009) , Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 27 (Basionyme) | Amanita betulae Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 27 (basionyme) | - |
14/05/2021 | Amanita betulae | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita beckeri | Synonymes | Amanita strangulata ss. Huijsman (1959), Bulletin de la Société mycologique de France, 75(1), p. 24
Amanita beckeri Huijsman (1962), Bulletin de la Société mycologique de France, 78(2), p. 217 (basionyme) (nom actuel)
Amanitopsis beckeri (Huijsman) Bon (1975), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 44(6), p. 180
| Amanita strangulata ss. Huijsman (1959), Bulletin de la Société mycologique de France, 75(1), p. 24
Amanita beckeri Huijsman (1962), Bulletin de la Société mycologique de France, 78(2), p. 217 (basionyme) (nom actuel)
Amanitopsis beckeri (Huijsman) Bon (1975), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 44(6), p. 180
| - |
14/05/2021 | Amanita beckeri | Synonymes | Amanita strangulata ss. Huijsman (1959) , Bulletin de la Société mycologique de France, 75(1), p. 24
Amanita beckeri Huijsman (1962) , Bulletin de la Société mycologique de France, 78(2), p. 217 (Basionyme) (nom actuel)
Amanitopsis beckeri (Huijsman) Bon (1975) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 44(6), p. 180
| Amanita strangulata ss. Huijsman (1959), Bulletin de la Société mycologique de France, 75(1), p. 24
Amanita beckeri Huijsman (1962), Bulletin de la Société mycologique de France, 78(2), p. 217 (basionyme) (nom actuel)
Amanitopsis beckeri (Huijsman) Bon (1975), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 44(6), p. 180
| - |
14/05/2021 | Amanita beckeri | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita battarrae | Confusions possibles | Amanita umbrinolutea, qui pousse sous conifères, possède un voile moins épais, est de couleur plus olivacée et présente une réaction de K-K positive.
Amanita fusco-olivacea, est plus trapue, a le chapeau de couleur bronze et le pied chiné de gris. | Amanita umbrinolutea qui pousse sous conifères, possède un voile moins épais, est de couleur plus olivacée et présente une réaction de K-K positive.
Amanita fusco-olivacea est plus trapue, a le chapeau de couleur bronze et le pied chiné de gris. | - |
14/05/2021 | Amanita battarrae | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita basiana | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita badia | Synonymes | Agaricus badius Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 63, tab. 245 (Basionyme)
Amanita spadicea var. a badia (Schaeffer) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 248
Amanita vaginata f. badia (Schaeffer) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 302
Amanita vaginata var. badia (Schaeffer) Quélet & Bataille (1902) , Flore monographique des Amanites et Lépiotes, p. 43
Amanitopsis vaginata var. badia (Schaeffer) R. Schulz (1913) [1912], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 54, p. 115
Amanita badia (Schaeffer) Bon & Contu (1985) , Documents mycologiques, 15(59), p. 53 (nom actuel)
| Agaricus badius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 63, tab. 245 (basionyme)
Amanita spadicea var. a badia (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 248
Amanita vaginata f. badia (Schaeffer) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 302
Amanita vaginata var. badia (Schaeffer) Quélet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lépiotes, p. 43
Amanitopsis vaginata var. badia (Schaeffer) R. Schulz (1913) [1912], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 54, p. 115
Amanita badia (Schaeffer) Bon & Contu (1985), Documents mycologiques, 15(59), p. 53 (nom actuel)
| - |
14/05/2021 | Amanita badia | Commentaires | Espèce trapue et robuste. | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita avellanea | Synonymes | Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46 (Basionyme)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009) , Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 (nom actuel)
| Amanita vaginata f. avellanea M. Traverso (1999) [1998], Il genere Amanita in Italia (Roma), p. 46 (basionyme)
Amanita avellanea (M. Traverso) Neville & Poumarat (2009), Fungi non delineati raro vel haud perspecte et explorate descripti aut definite picti, 51-52, p. 77 (nom actuel)
| - |
14/05/2021 | Amanita avellanea | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita asteropus | Synonymes | Amanita citrina var. glabra ss. Rinaldi (1972), L'atlas des champignons, p. 26
Amanita asteropus Sabo ex Romagnesi (1982), Bulletin de la Société mycologique de France, 98(2), p. 165 (basionyme) (nom actuel)
Amanita aestivalis ss. Andary & Guinberteau (1983), Documents Mycologiques, 13(52), p. 45
Amanita porphyria var. asteropus (Sabo ex Romagnesi) Garcin (1984), Les Amanites Européennes, p. 189 (nom. inval.)
Amanita clarae Aste & Burattini (2000), in Mazza, Funghi commestibili e velenosi a confronto, p. 281
| Amanita citrina var. glabra ss. Rinaldi (1972), L'atlas des champignons, p. 26
Amanita asteropus Sabo ex Romagnesi (1982), Bulletin de la Société mycologique de France, 98(2), p. 165 (basionyme) (nom actuel)
Amanita aestivalis ss. Andary & Guinberteau (1983), Documents Mycologiques, 13(52), p. 45
Amanita porphyria var. asteropus (Sabo ex Romagnesi) Garcin (1984), Les Amanites Européennes, p. 189 (nom. inval.)
Amanita clarae Aste & Burattini (2000), Funghi commestibili e velenosi a confronto, p. 281
| - |
14/05/2021 | Amanita asteropus | Commentaires | - | Section Validae | - |
14/05/2021 | Amanita asteropus | Stipe Description | Bulbe basal éclaté en étoile. | Bulbe basal souvent éclaté en étoile. | - |
14/05/2021 | Amanita argentea | Synonymes | Amanita argentea Huijsman (1959) , Bulletin de la Société mycologique de France, 75(1), p. 14 (Basionyme) (nom actuel)
Amanita mairei var. argentea (Huijsman) Bon & Contu (1985) , Documents mycologiques, 15(59), p. 53
Amanitopsis argentea (Huijsman) Wasser (1988) , Ukraïns'kii botanichnii zhurnal, 45(6), p. 77
| Amanita argentea Huijsman (1959), Bulletin de la Société mycologique de France, 75(1), p. 14 (basionyme) (nom actuel)
Amanita mairei var. argentea (Huijsman) Bon & Contu (1985), Documents Mycologiques, 15(59), p. 53
Amanitopsis argentea (Huijsman) Wasser (1988), Ukraïns'kii botanichnii zhurnal, 45(6), p. 77
| - |
14/05/2021 | Amanita argentea | Confusions possibles | - | Amanita alseides
Amanita electra
Amanita huijsmanii | - |
14/05/2021 | Amanita argentea | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
14/05/2021 | Amanita argentea | Spores Description | 10-13 X 8-11 μm | Mesurant 10-13 × 8-11 μm. | - |
10/05/2021 | Amanita alseides | Synonymes | Amanita alseides Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 101 (Basionyme) | Amanita alseides Hanss (2020) [2017], Bulletin trimestriel de la Société mycologique de France, 133(1-2), p. 101 (basionyme) | - |
10/05/2021 | Amanita alseides | Confusions possibles | - | Amanita argentea
Amanita electra
Amanita huijsmanii | - |
10/05/2021 | Amanita alseides | Commentaires | - | Section Vaginatae | - |
10/05/2021 | Amanita alseides | Spores Description | 9-12 x 8-11 μm | 9-12 × 8-11 μm | - |
10/05/2021 | Amanita abrupta | Synonymes | Amanita abrupta Peck (1897) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 138 (Basionyme) (nom actuel)
Lepiota abrupta (Peck) E.-J. Gilbert & Kühner (1928) , Bulletin de la Société mycologique de France, 44, p. 151
Aspidella abrupta (Peck) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 79
Amanita sphaerobulbosa Hongo (1969), Journal of Japanese Botany 44, p. 230
| Amanita abrupta Peck (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 138 (basionyme) (nom actuel)
Lepiota abrupta (Peck) E.-J. Gilbert & Kühner (1928), Bulletin de la Société mycologique de France, 44, p. 151
Aspidella abrupta (Peck) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 79
Amanita sphaerobulbosa Hongo (1969), Journal of Japanese Botany 44, p. 230
| - |
10/05/2021 | Amanita abrupta | Noms français | Amanite à bulbe abrupt ; démon blanc bulbeux (タマシロオニタケ) | Amanite à bulbe abrupt ; démon blanc bulbeux (タマシロオニタケ) | - |
10/05/2021 | Amanita abrupta | Commentaires | Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères. | Les jeunes spécimens ressemblent à de petites haltères.
Section Lepidella | - |
10/05/2021 | Amanita eliae | Synonymes | Amanita eliae Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 230(209), tab. 22, fig. 1 (Basionyme) (nom actuel)
Amanita godeyi Gillet (1873) [1872], Bulletin de la Société linnéenne de Normandie, série 2, 7, p. 154
Agaricus eliae (Quélet) Fries (1874) , Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 25
Lepiota eliae (Quélet) Gillet (1884) , Tableaux analytiques d' Hyménomycètes de France, p. 10
Amanitopsis godeyi (Gillet) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 23
Pseudofarinaceus godeyi (Gillet) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata godeyi (Gillet) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanita cordae Velenovský (1920) , Ceské houby, 1, p. 191
Amanita gemmata var. eliae (Quélet) E.-J. Gilbert (1930) , Bulletin de la Société mycologique de France, 46, p. 170
Amanita gemmata f. godeyi (Gillet) Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 261
Amanita gemmata f. cordae (Velenovský) Veselý (1933) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 261
Amanita junquillea f. godeyi (Gillet) Veselý (1934) , Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanita junquillea f. cordae (Velenovský) Veselý (1934) , Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanitaria eliae (Quélet) E.-J. Gilbert (1940) , Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 77
Amanitaria eliae f. exannulata A.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Société mycologique de France, 81(4), p. 659 (nom. inval.)
Amanita eliae var. godeyi (Gillet) Garcin (1984) , Les Amanites Européennes, p. 98 (nom. inval.)
| Amanita eliae Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 230(209), tab. 22, fig. 1 (basionyme) (nom actuel)
Amanita godeyi Gillet (1873) [1872], Bulletin de la Société linnéenne de Normandie, série 2, 7, p. 154
Agaricus eliae (Quélet) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 25
Lepiota eliae (Quélet) Gillet (1884), Tableaux analytiques d' Hyménomycètes de France, p. 10
Amanitopsis godeyi (Gillet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 23
Pseudofarinaceus godeyi (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata godeyi (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanita cordae Velenovský (1920), Ceské houby, 1, p. 191
Amanita gemmata var. eliae (Quélet) E.-J. Gilbert (1930), Bulletin de la Société mycologique de France, 46, p. 170
Amanita gemmata f. godeyi (Gillet) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 261
Amanita gemmata f. cordae (Velenovský) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 261
Amanita junquillea f. godeyi (Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanita junquillea f. cordae (Velenovský) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanitaria eliae (Quélet) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 77
Amanitaria eliae f. exannulata A.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Société mycologique de France, 81(4), p. 659 (nom. inval.)
Amanita eliae var. godeyi(Gillet) Garcin (1984), Les Amanites Européennes, p. 98 (nom. inval.)
| Appartient à la section Vaginatae (mais annelé). Aucune intoxication enregistrée, menace uniquement anciennement théorique. |
10/05/2021 | Amanita eliae | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | Appartient à la section Vaginatae (mais annelé). Aucune intoxication enregistrée, menace uniquement anciennement théorique. |
10/05/2021 | Amanita eliae | Commentaires | espèce généralement solitaire enfoncée profondément dans le sol avec un voile général celluleux donc friable (volve) et un voile partiel (anneau) présent mais fragile | Section Vaginatae | Appartient à la section Vaginatae (mais annelé). Aucune intoxication enregistrée, menace uniquement anciennement théorique. |
10/05/2021 | Amanita eliae | Chapeau Description | couleur généralement d'un rose discret et délicat "coquille d'oeuf" | Couleur généralement d'un rose discret et délicat "coquille d'oeuf" | Appartient à la section Vaginatae (mais annelé). Aucune intoxication enregistrée, menace uniquement anciennement théorique. |
10/05/2021 | Amanita eliae | Stipe Description | - | Enfoncé profondément dans le sol avec un voile général celluleux donc friable (volve) et un voile partiel (anneau) présent mais fragile.. | Appartient à la section Vaginatae (mais annelé). Aucune intoxication enregistrée, menace uniquement anciennement théorique. |
10/05/2021 | Amanita eliae | Ecologie Description | Sous Fagus sylvatica (hêtre), Quercus spp. (chêne), Pinus spp. (pins) et Castanea sativa (châtaigner). Dans les forêts de feuillus mêlées. Juin-octobre (juin-novembre). Rare. | Sous Fagus sylvatica (hêtre), Quercus spp. (chêne), Pinus spp. (pins) et Castanea sativa (châtaigner). Dans les forêts de feuillus mêlées. Généralement solitaire. Juin-octobre (juin-novembre). Rare. | Appartient à la section Vaginatae (mais annelé). Aucune intoxication enregistrée, menace uniquement anciennement théorique. |
03/05/2021 | Dialonectria quaternatae | Synonymes | Dialonectria quaternatae Lechat, J. Fournier & Gardiennet (2019), Ascomycete.org, 11(1), p. 6 | Dialonectria quaternatae Lechat, J. Fournier & Gardiennet (2019), Ascomycete.org, 11(1), p. 6 | - |
03/05/2021 | Pustula spinulosa | Synonymes | - | Cystopus spinulosus de Bary (1862), Fungi europei exsiccati, no. 479
Albugo spinulosus (de Bary) Kuntze (1891), Revisio genera plantarum, 2, p. 658
Pustula spinulosa (de Bary) Thines (2005), Mycotaxon, 92, p. 455 | - |
03/05/2021 | Pustula spinulosa | Comestibilité | - | Sans intérêt | - |
03/05/2021 | Pustula spinulosa | Ecologie Description | - | Sur les feuilles de Cirsium spp. (cirses). Printemps-automne. | - |
01/05/2021 | Dialonectria quaternatae | Auteur | Lechat, J. Fourn. & Gardiennet 2019 | Lechat, J. Fournier & Gardiennet (2019) | - |
01/05/2021 | Dialonectria quaternatae | Synonymes | - | Dialonectria quaternatae Lechat, J. Fournier & Gardiennet (2019), Ascomycete.org, 11(1), p. 6 | - |
01/05/2021 | Dialonectria quaternatae | Confusions possibles | - | Dialonectria diatrypellicola
Dialonectria episphaeria | - |
01/05/2021 | Dialonectria quaternatae | Ecologie Description | - | Sur les fructifications de Quaternaria quaternata. Toute l'année. | - |
29/04/2021 | Ramularia ajugae | Photo | - | Ramularia_ajugae_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Ramularia ajugae, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Ramularia ajugae | Photo | - | Ramularia_ajugae_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Ramularia ajugae, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Urocystis ficariae | Photo | - | Urocystis_ficariae_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Urocystis ficariae, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Urocystis ficariae | Photo | - | Urocystis_ficariae_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Urocystis ficariae, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Urocystis anemones | Photo | - | Urocystis_anemones_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Urocystis anemones, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Puccinia adoxae | Photo | - | Puccinia_adoxae_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Puccinia adoxae, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Peronospora arborescens | Photo | - | Peronospora_arborescens_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Peronospora arborescens, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Peronospora arborescens | Photo | - | Peronospora_arborescens_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Peronospora arborescens, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Peronospora agrestis | Photo | - | Peronospora_agrestis_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Peronospora agrestis, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Mycosphaerella punctiformis | Photo | - | Mycosphaerella_punctiformis_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Mycosphaerella punctiformis, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Mycosphaerella punctiformis | Photo | - | Mycosphaerella_punctiformis_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Mycosphaerella punctiformis, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Nemania chestersii | Photo | - | Nemania_chestersii_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Nemania chestersii, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
29/04/2021 | Trematosphaeria wegeliniana | Photo | - | Trematosphaeria_wegeliniana_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Trematosphaeria wegeliniana, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
26/04/2021 | Cuphophyllus canescens | Synonymes | Hygrophorus canescens A.H. Smith & Hesler (1942) , Lloydia, 5, p. 10 (Basionyme)
Camarophyllus canescens (A.H. Smith & Hesler) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 148
Hygrocybe canescens (A.H. Smith & Hesler) P.D. Orton (1987) , Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 44(3), p. 489
Cuphophyllus canescens (A.H. Smith & Hesler) Bon (1990) , Documents mycologiques, 20(78), p. 40, 62 (nom actuel)
| Hygrophorus canescens A.H. Smith & Hesler (1942), Lloydia, 5, p. 10 (basionyme)
Camarophyllus canescens (A.H. Smith & Hesler) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 148
Hygrocybe canescens (A.H. Smith & Hesler) P.D. Orton (1987), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 44(3), p. 489
Cuphophyllus canescens (A.H. Smith & Hesler) Bon (1990), Documents Mycologiques, 20(78), p. 40, 62 (nom actuel)
| - |
26/04/2021 | Cuphophyllus canescens | Confusions possibles | - | Cuphophyllus atlanticus, l'équivalent européen de cette espèce, possède des spores subglobuleuses à subovoïdes. | - |
26/04/2021 | Cuphophyllus canescens | Ecologie Description | Dans les prairies maigres. Très rare. | Dans les prairies maigres et les forêts humides. Amérique du Nord. Très rare. | - |
26/04/2021 | Psathyrella potteri | Synonymes | Psathyrella potteri A.H. Smith (1972) , Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 265 (Basionyme) | Psathyra subatomata J.E. Lange (1936), Dansk Botanisk Arkiv Udgivet af Dansk Botanisk Forening, 9(no. 1), p. 16 (nom. inval.)
Psathyra subatomata J.E. Lange (1940), Flora Agaricina Danicica 5(Taxon. Consp.), VII
Psathyrella potteri A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 265 (basionyme) (nom actuel)
Drosophila albidula Romagnesi (1952) pro parte, Bulletin mensuel de la Société linnéenne et de la Socété Botanique de Lyon 21, p. 151 (nom. inval.)
Drosophila albidula ss. Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs
Psathyrella albidula (Romagnesi) M.M. Moser (1967), Kleine Kryptogamen-Flora, Edn 3, 2b/2, p. 215
Psathyrella prona f. albidula (M.M. Moser) Kits van Waveren (1972) pro parte, Persoonia, 7(1), p. 43
Drosophila atomata ss. Romagnesi (1975), Bulletin de la Société Mycologique de France, 91, pp. 137-224
Psathyrella subatomata (J.E. Lange) Legon & A. Henrici (2005), Checklist of the British & Irish Basidiomycota (Richmond), p. 243 (nom. inval.) | - |
26/04/2021 | Psathyrella prona | Synonymes | Agaricus pronus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 239 (Basionyme)
Agaricus atomatus subsp.* expolitus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 240
Psathyrella prona (Fries) Gillet (1877) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 618, tab. 589 (nom actuel)
Agaricus expolitus (Fries) Britzelmayr (1883) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 180, fig. 128, 252
Coprinarius pronus (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 120
Psathyrella expolita (Fries) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1132
Drosophila prona (Fries) Quélet (1888) , Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 57
Psathyrella atomata var. expolita (Fries) Rea (1922) , British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 422
| Agaricus pronus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 239 (basionyme)
Agaricus atomatus subsp.* expolitus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 240
Psathyrella prona (Fries) Gillet (1877), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 618, tab. 589 (nom actuel)
Agaricus expolitus (Fries) Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 180, fig. 128, 252
Coprinarius pronus (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 120
Psathyrella expolita (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1132
Drosophila prona (Fries) Quélet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 57
Psathyrella atomata var. expolita (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 422
| - |
26/04/2021 | Psathyrella prona | Confusions possibles | - | Psathyrella confundens
Psathyrella potteri
Psathyrella orbicularis
Psathyrella orbitarum | - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Espèce | balloui | ballouii | - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Synonymes | Boletus ballouii Peck (1912) [1911], Bulletin of the New York state Museum, 157, p. 22, 106, tab. 8, fig. 1-5 (Basionyme)
Gyrodon ballouii (Peck) Snell (1941) , Mycologia, 33(4), p. 422
Tylopilus ballouii (Peck) Singer (1947) , The American midland naturalist, 37(1), p. 104
Rubinoboletus ballouii (Peck) Heinemann & Rammeloo (1983) , Bulletin du Jardin botanique national de Belgique, 53(1-2), p. 295
Gyroporus ballouii (Peck) E. Horak (2011) , Malayan forest records, 51, p. 42 (nom actuel)
| Boletus ballouii Peck (1912) [1911], Bulletin of the New York state Museum, 157, p. 22, 106, tab. 8, fig. 1-5 (basionyme)
Gyrodon ballouii (Peck) Snell (1941), Mycologia, 33(4), p. 422
Tylopilus ballouii (Peck) Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 104
Rubinoboletus ballouii (Peck) Heinemann & Rammeloo (1983), Bulletin du Jardin botanique national de Belgique, 53(1-2), p. 295
Gyroporus ballouii (Peck) E. Horak (2011), Malayan Forest Records, 51, p. 42 (nom actuel)
| - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Chapeau Description | 2,5-10-(12)cm, convexe puis presque plan avec l'âge; revêtement piléique sec, quasi lisse à finement velouté, couleur vive rouge orangé dans la jeunesse, ternissant rapidement en brun rougeâtre sombre, brun cannelle à tan.
Jaunissant à l'ammoniaque. FeSO4 gris verdâtre. | Mesurant 2,5-10-(12)cm, convexe puis presque plan avec l'âge ; revêtement piléique sec, quasi lisse à finement velouté, couleur vive rouge orangé dans la jeunesse, ternissant rapidement en brun rougeâtre sombre, brun cannelle à tan.
Jaunissant à l'ammoniaque. FeSO4 gris verdâtre. | - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Chair Description | blanche et molle. Odeur indistincte, saveur souvent un peu amère. NH4OH nul sur la chair. FeSO4 gris bleuâtre.
| Blanche et molle. Odeur indistincte. Saveur souvent un peu amère. NH4OH nul sur la chair. FeSO4 gris bleuâtre.
| - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Pores Description | Surface porée presque blanche, se tachant de brun jaunâtre à brun olivacé au toucher; pores circulaires, 1-2/mm; tubes jusqu'à 1 cm de profondeur. | Surface porée presque blanche, se tachant de brun jaunâtre à brun olivacé au toucher; pores circulaires, 1-2/mm ; tubes jusqu'à 1 cm de profondeur. | - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Stipe Description | 3-7-(12)cm x 0,5-3 cm, égal ou clavé en bas; sec et lisse ou finement réticulé en haut, concolore (orangé vif) dans la jeunesse, bientôt palissant puis jaunâtre à blanchâtre dans la vieillesse. | Mesurant 3-7(-12)cm × 0,5-3 cm, égal ou clavé en bas; sec et lisse ou finement réticulé en haut, concolore (orangé vif) dans la jeunesse, bientôt palissant puis jaunâtre à blanchâtre dans la vieillesse. | - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Spores Description | Sporée brun jaunâtre pâle à brun rougeâtre.
Spore 5,5-8,5-(10) x 3-5 µm, ovoïde à elliptique.
Pleurocystides 40-75 x 9-12 µm. | Sporée brun jaunâtre pâle à brun rougeâtre.
Basidiospores mesurant 5,5-8,5(-10) × 3-5 µm, ovoïde à elliptique.
Pleurocystides mesurant 40-75 × 9-12 µm. | - |
26/04/2021 | Gyroporus ballouii | Ecologie Description | Amérique du Nord orientale, Malaisie, Singapour, Japon Ouest. Mycorhize en été-automne avec divers Quercus et Fagus, Pinus densiflora, Castanopsis, isolé ou généralement en petits groupes épars, parfois en colonie. | Mycorhize en été-automne avec Quercus spp. (chênes) et Fagus spp. (hêtres), Pinus densiflora (pin rouge du Japon), Castanopsis spp., isolé ou généralement en petits groupes épars, parfois en colonie. Amérique du Nord orientale, Malaisie, Singapour, ouest du Japon. | - |
26/04/2021 | Neoerysiphe galeopsidis | Photo | Neoerysiphe_galeopsidis_2018_ns_2.jpg | - | Dépublication photo |
26/04/2021 | Neoerysiphe galeopsidis | Photo | Neoerysiphe_galeopsidis_2018_ns_1.jpg | - | Dépublication photo : Mauvaise qualité |
26/04/2021 | Xylaria crozonensis | Synonymes | Xylaria crozonensis P. Leroy & Mornand (2004) , Documents mycologiques, 33(130), p. 35 (Basionyme) | Xylaria crozonensis P. Leroy & Mornand (2004), Documents Mycologiques, 33(130), p. 35 (basionyme) (nom actuel) | - |
26/04/2021 | Encoelia furfuracea | Synonymes | Peziza furfuracea Roth (1800) , Catalecta botanica, 2, p. 257, tab. 9, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza furfuracea var. ßß caespitosa Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 343
Peziza coryli de Candolle (1815) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27
Dermea furfuracea (Roth) Schweinitz (1832) , Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237
Phibalis furfuracea (Roth) Wallroth (1833) , Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Dermatea furfuracea (Roth) Fries (1849) , Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 362
Cenangium furfuraceum (Roth) De Notaris (1863) , Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 384
Encoelia furfuracea (Roth) P. Karsten (1871) , Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 11, p. 253 (nom actuel)
| Peziza furfuracea Roth (1800), Catalecta botanica, 2, p. 257, tab. 9, fig. 3 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza furfuracea var. ßß caespitosa Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 343
Peziza coryli de Candolle (1815), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27
Dermea furfuracea (Roth) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237
Phibalis furfuracea (Roth) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Dermatea furfuracea (Roth) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 362
Cenangium furfuraceum (Roth) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 384
Encoelia furfuracea (Roth) P. Karsten (1871), Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 11, p. 253 (nom actuel)
| - |
26/04/2021 | Encoelia furfuracea | Apothécie Description | Réceptacle érumpant, sessile, d'abord clos, puis ouvert avec la marge incurvée et entière, à la fin étalé et incisé-lobé, souvent irrégulier, large de 5 à 15 mm, cannelle ou jaune-brunâtre, plus ou moins foncé, parfois presque noir en dessus, pâle-ferrugineux et fortement furfuracé-crustacé en dessous, avec des flocons facilement détachables. | Apothécie érompante, sessile, d'abord close, puis ouverte avec la marge incurvée et entière, à la fin étalée et incisée-lobée, souvent irrégulière, large de 5 à 15 mm, cannelle ou jaune-brunâtre, plus ou moins foncée, parfois presque noire en dessus, pâle-ferrugineuse et fortement furfuracée-crustacée en dessous, avec des flocons facilement détachables. | - |
26/04/2021 | Encoelia furfuracea | Spores Description | Spores distiques, cylindriques, obtuses, hyalines, lisses, continues, à extrémités arrondies, ordinairement un peu courbées (allantoïdes), pourvues aux extrémités 2 à 4 petites gouttelettes et quelques fines granulations, mesurant 9-10-12 x 2-2,5-3 µm.
Asques claviformes, très longuement atténués dans la partie inférieure, octosporés, mesurant 90-100-(125) x 6-7-(8) µm, spores bisériées.
Paraphyses grêles, ordinairement simples, plus rarement divisées à la base, obscurément septées, épaissies dans la partie supérieure,(3-5) µm.
Les cellules détachables de l'excipulum sont brunes ou brun olivâtre au sommet, sphériques et mesurent 10-15 µm de diamètre. | Spores distiques, cylindriques, obtuses, hyalines, lisses, continues, à extrémités arrondies, ordinairement un peu courbées (allantoïdes), pourvues aux extrémités 2 à 4 petites gouttelettes et quelques fines granulations, mesurant 9-10-12 × 2-2,5-3 µm.
Asques claviformes, très longuement atténués dans la partie inférieure, octosporés, mesurant 90-100(-125) × 6-7(-8) µm, spores bisériées.
Paraphyses grêles, ordinairement simples, plus rarement divisées à la base, obscurément septées, épaissies dans la partie supérieure, (3-5) µm.
Les cellules détachables de l'excipulum sont brunes ou brun olivâtre au sommet, sphériques et mesurent 10-15 µm de diamètre. | - |
26/04/2021 | Encoelia furfuracea | Ecologie Description | Sur troncs et branches mortes tenant encore à l'arbre d'Alnus spp. (aulnes) et de Corylus spp. (noisetiers). Isolé à cespiteux. Répandu. Plutôt hivernal, décembre-mars. | Sur troncs et branches mortes tenant encore à l'arbre d'Alnus spp. (aulnes) et de Corylus spp. (noisetiers). Isolé à cespiteux. Répandu. Plutôt hivernal, décembre-mars. | - |
26/04/2021 | Amanita ceciliae | Synonymes | Agaricus solitarius subsp.* strangulatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 6
Agaricus ceciliae Berkeley & Broome (1854) , The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 396 (Basionyme)
Agaricus strangulates (Fries) Fries (1857) , Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 3
Amanita strangulata (Fries) Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 66(27)
Amanita inaurata Secretan ex Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 41, tab. 11
Amanitopsis strangulata (Fries) P. Karsten (1879) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 7
Amanita vaginata var. strangulata (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 5
Amanitopsis inaurata (Secretan ex Gillet) Fayod (1889) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 317
Pseudofarinaceus strangulatus (Fries) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata strangulata (Fries) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanitopsis vaginata var. strangulata (Fries) Magnus (1905) , Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 304
Amanita vaginata f. inaurata (Secretan ex Gillet) Veselý (1934) , Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 51
Vaginata inaurata (Secretan ex Gillet) A.H. Smith (1949) , Mushrooms in their natural habitats, p. 398
Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984) , Persoonia, 12(2), p. 192 (nom actuel)
Amanitopsis ceciliae (Berkeley & Broome) Wasser (1992) , Flora Fungorum RSS Ucrainicae: Amanital'nye griby, p. 144
| Agaricus solitarius subsp.* strangulatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 6
Agaricus ceciliae Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 396 (basionyme)
Agaricus strangulates (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 3
Amanita strangulata (Fries) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 66(27)
Amanita inaurata Secretan ex Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 41, tab. 11
Amanitopsis strangulata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 7
Amanita vaginata var. strangulata(Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 5
Amanitopsis inaurata (Secretan ex Gillet) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 317
Pseudofarinaceus strangulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata strangulata (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanitopsis vaginata var. strangulata (Fries) Magnus (1905), Die Pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 304
Amanita vaginata f. inaurata (Secretan ex Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 51
Vaginata inaurata (Secretan ex Gillet) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 398
Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984), Persoonia, 12(2), p. 192 (nom actuel)
Amanitopsis ceciliae (Berkeley & Broome) Wasser (1992), Flora Fungorum RSS Ucrainicae: Amanital'nye griby, p. 144
| - |
26/04/2021 | Amanita ceciliae | Chapeau Description | 8-150 (200) mm de diamètre, ovoïde au début, puis campanulé convexe, enfin aplani ; surface mate à soyeuse brillante à l'état sec, légèrement visqueuse collante à l'état humide, brun-jaune, brun rougeâtre à gris-brun ou brun olive, plus foncée vers le centre, striée par transparence sur 1/3 ou 1/4 du chapeau, recouverte d'épais restes de voile glébuleux et gris blanc sale, brunâtres avec l'âge, en larges lambeaux au centre, progressivement plus fragmentées vers la marge ; marge aigüe. | Mesurant 80-150(-200) mm de diamètre, ovoïde au début, puis campanulé convexe, enfin aplani ; surface mate à soyeuse brillante à l'état sec, légèrement visqueuse collante à l'état humide, brun-jaune, brun rougeâtre à gris-brun ou brun olive, plus foncée vers le centre, striée par transparence sur 1/3 ou 1/4 du chapeau, recouverte d'épais restes de voile glébuleux et gris blanc sale, brunâtres avec l'âge, en larges lambeaux au centre, progressivement plus fragmentées vers la marge ; marge aigüe. | - |
26/04/2021 | Amanita ceciliae | Chair Description | Blanche, mince. | Blanche, mince. Saveur douce. | - |
26/04/2021 | Amanita ceciliae | Stipe Description | 120-200 (250) x 20-40 mm, cylindrique, d'abord plein, creux avec l'âge, cassant, épaissi à la base ; surface blanchâtre, sommet finement pruineux, base dépourvue d'une volve engainante mais ceinturée par plusieurs zones squamuleuses, ornée au dessus de flocons blanc sale à brunâtres. | Mesurant 120-200(-250) × 20-40 mm, cylindrique, d'abord plein, creux avec l'âge, cassant, épaissi à la base ; surface blanchâtre, sommet finement pruineux, base dépourvue d'une volve engainante mais ceinturée par plusieurs zones squamuleuses, ornée au dessus de flocons blanc sale à brunâtres. | - |
26/04/2021 | Amanita ceciliae | Spores Description | 10,4-14,1 x 9,7-14 µm, sphériques, lisses, hyalines. | Mesurant 10,4-14,1 × 9,7-14 µm, sphériques, lisses, hyalines. | - |
26/04/2021 | Clitopilus prunulus | Synonymes | Agaricus prunulus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus obesus Batsch (1789) , Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 89, tab. 39, fig. 216
Agaricus orcellus Bulliard (1792) , Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 1 & tab. 591
Agaricus pallidus Sowerby (1798) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 143 (nom. illegit.)
Dendrosarcus mamola Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 117, tab. 26, fig. 1-2
Hypophyllum farinulentum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 182, tab. 78, fig. 1-2
Agaricus pallescens Swartz (1809) , Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 85 (nom. illegit.)
Agaricus prunulus var. ß spodoides Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 203
Gymnopus obesus (Batsch) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 607
Pleuropus prunulus (Scopoli) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Pleuropus orcellus (Bulliard) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Agaricus crassipes V. Briganti (1824) , Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, pl. 3 (nom. illegit.)
Agaricus sambucinus var. ß obesus (Batsch) Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 119
Omphalia prunula (Scopoli) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2657
Agaricus sowerbyi Krombholz (1843) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 8, tab. 55, fig. 7-8 ('sowerbei')
Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 97 (nom actuel)
Clitopilus orcella (Bulliard) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 97
Agaricus prunulus var. orcella (Bulliard) Cooke (1871) , Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 96
Agaricus prunulus subsp.* orcella (Bulliard) J. Stevenson (1886) , British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 203
Paxillus prunulus (Scopoli) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92
Paxillus prunulus var. orcella (Bulliard) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92
Rhodosporus prunulus (Scopoli) J. Schröter (1888) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 618
Hexajuga orcella (Bulliard) Fayod (1889) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 389
Hexajuga prunula (Scopoli) Fayod (1889) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 389
Orcella prunulus (Scopoli) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Orcella obesa (Batsch) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Hyporrhodius prunulus (Scopoli) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Hyporrhodius orcella (Bulliard) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Clitopilus obesus (Batsch) Murrill (1917) , Mycologia, 9(3), p. 180
Pleuropus obesus (Batsch) Murrill (1917) , North American flora, 10(2), p. 105
Paxillopsis prunulus (Scopoli) J.E. Lange (1940) , Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. vi
| Agaricus prunulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus obesus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 89, tab. 39, fig. 216
Agaricus orcellus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 1 & tab. 591
Agaricus pallidus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 143 (nom. illegit.)
Dendrosarcus mamola Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 117, tab. 26, fig. 1-2
Hypophyllum farinulentum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 182, tab. 78, fig. 1-2
Agaricus pallescens Swartz (1809), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 85 (nom. illegit.)
Agaricus prunulus var. ß spodoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 203
Gymnopus obesus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 607
Pleuropus prunulus (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Pleuropus orcellus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Agaricus crassipes V. Briganti (1824), Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, pl. 3 (nom. illegit.)
Agaricus sambucinus var. ß obesus (Batsch) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 119
Omphalia prunula (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2657
Agaricus sowerbyi Krombholz (1843), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 8, tab. 55, fig. 7-8 ('sowerbei')
Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 97 (nom actuel)
Clitopilus orcella (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 97
Agaricus prunulus var. orcella (Bulliard) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 96
Agaricus prunulus subsp.* orcella (Bulliard) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 203
Paxillus prunulus (Scopoli) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92
Paxillus prunulus var. orcella (Bulliard) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92
Rhodosporus prunulus (Scopoli) J. Schröter (1888), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 618
Hexajuga orcella (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 389
Hexajuga prunula (Scopoli) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 389
Orcella prunulus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Orcella obesa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Hyporrhodius prunulus (Scopoli) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Hyporrhodius orcella (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Clitopilus obesus (Batsch) Murrill (1917), Mycologia, 9(3), p. 180
Pleuropus obesus (Batsch) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 105
Paxillopsis prunulus (Scopoli) J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. vi
| - |
26/04/2021 | Clitopilus cystidiatus | Synonymes | Clitopilus cystidiatus Hausknecht & Noordeloos (1999), Österreichische Zeitschrift für Pilzkunde, 8, p. 200 (basionyme) | Clitopilus cystidiatus Hausknecht & Noordeloos (1999), Österreichische Zeitschrift für Pilzkunde, 8, p. 200 (basionyme) (nom actuel) | - |
26/04/2021 | Clitopilus cystidiatus | Synonymes | Clitopilus cystidiatus Hausknecht & Noordeloos (1999) , Österreichische zeitschrift für pilzkunde, 8, p. 200 (Basionyme) | Clitopilus cystidiatus Hausknecht & Noordeloos (1999), Österreichische Zeitschrift für Pilzkunde, 8, p. 200 (basionyme) | - |
26/04/2021 | Clitopilus cystidiatus | Confusions possibles | - | Clitopilus prunulus
Clitopilus abprunulus
Clitopilus chrischonensis | - |
26/04/2021 | Clitopilus cystidiatus | Commentaires | Pas confondable sur le terrain ni après avec prunulus de par sa couleur de lames peu rose, de par son élasticité et de par ses saveur et odeur seulement faiblement farineuses.
Pour preuve personne n'avait pu le nommer avant l'intervention judicieuse de Thierry Duchemin.
| - | - |
26/04/2021 | Clitopaxillus alexandri | Synonymes | Agaricus extenuatus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 448
Agaricus propinquus var. ß spadiceus Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 63
Paxillus extenuatus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 316
Paxillus alexandri Gillet (1873) [1872], Bulletin de la Société linnéenne de Normandie, série 2, 7, p. 157, pl. 5 (Basionyme)
Lepista alexandri (Gillet) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 196
Agaricus alexandri (Gillet) Britzelmayr (1879) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 25, p. 29
Lepista extenuata (Scopoli) P. Karsten (1879) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 480
Clitocybe alexandri (Gillet) Gillet (1884) , Tableaux analytiques des Hyménomycètes de France (Alençon), p. 28
Omphalia gilva ss. Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23
Agaricus ceraceolamellatus Britzelmayr (1895) , Botanisches centralblatt, referirendes organ für das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 62(9), p. 275, fig. 672
Clitocybe ceraceolamellata (Britzelmayr) Saccardo & P. Sydow (1899) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 75
Clitocybe extenuata (Scopoli) S. Imai (1938) , Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 88
Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado (2018) , Fungal diversity (Hong Kong), 90, p. 114 (nom actuel)
| Agaricus extenuatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 448
Agaricus propinquus var. ß spadiceus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 63
Paxillus extenuatus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 316
Paxillus alexandri Gillet (1873) [1872], Bulletin de la Société linnéenne de Normandie, série 2, 7, p. 157, pl. 5 (basionyme)
Lepista alexandri (Gillet) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 196
Agaricus alexandri (Gillet) Britzelmayr (1879), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 25, p. 29
Lepista extenuata (Scopoli) P. Karsten (1879), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 480
Clitocybe alexandri (Gillet) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hyménomycètes de France (Alençon), p. 28
Omphalia gilva ss. Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23
Agaricus ceraceolamellatus Britzelmayr (1895), Botanisches centralblatt, referirendes organ für das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 62(9), p. 275, fig. 672
Clitocybe ceraceolamellata (Britzelmayr) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 75
Clitocybe extenuata (Scopoli) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 88
Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado (2018), Fungal diversity (Hong Kong), 90, p. 114 (nom actuel)
| - |
26/04/2021 | Clitopaxillus alexandri | Confusions possibles | Clitopaxillus fibulatus, sous Abies et Picea en altitude. Spores 5,7–6,4 x 4,1–4,6 μm. Boucles présentes. | Clitopaxillus fibulatus possède des boucles dans l’entièreté de son basidiome, pousse plus en altitude sous Abies spp. (sapins) et Picea spp. (épicéas) souvent mêlés et a des spores mesurant 5,7–6,4 × 4,1–4,6 μm. | - |
26/04/2021 | Clitopaxillus alexandri | Ecologie Description | Sous les feuillus et les conifères.
Tendance méridionale à méditerranéenne. | Sous les feuillus et les conifères. Tendance méridionale à méditerranéenne. | - |
26/04/2021 | Clitocybe senilis | Commentaires | - | Possiblement inclus dans le genre Spodocybe de la famille des Hygrophoracées. | - |
26/04/2021 | Clitocybe collina | Confusions possibles | - | Clitocybe font-queri | - |
26/04/2021 | Clitocybe collina | Commentaires | Rare. | Possiblement inclus dans le genre Spodocybe de la famille des Hygrophoracées. | - |
26/04/2021 | Clitocybe collina | Chapeau Couleur | Brun | Brun, Gris | - |
26/04/2021 | Clitocybe collina | Ecologie Description | - | Rare. | - |
26/04/2021 | Clitocybe font-queri | Commentaires | Médit. | Possiblement inclus dans le genre Spodocybe de la famille des Hygrophoracées. | - |
26/04/2021 | Clitocybe font-queri | Chapeau Couleur | - | Gris | - |
26/04/2021 | Clitocybe font-queri | Ecologie Description | - | Méditerranéen. | - |
26/04/2021 | Albatrellus citrinus | Synonymes | Albatrellus citrinus Ryman (2003) , Mycological research, 107(10), p. 1243 (Basionyme) | Albatrellus citrinus Ryman (2003), Mycological Research, 107(10), p. 1243 (basionyme) (nom actuel) | - |
26/04/2021 | Albatrellus citrinus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
26/04/2021 | Albatrellus citrinus | Confusions possibles | - | Albatrellus ovinus | - |
25/04/2021 | Geastrum quadrifidum | Confusions possibles | - | Geastrum britannicum | - |
25/04/2021 | Geastrum michelianum | Espèce | triplex | michelianum | - |
25/04/2021 | Geastrum michelianum | Auteur | Junghuhn (1840) | W.G. Smith (1873) | - |
25/04/2021 | Geastrum michelianum | Synonymes | Geastrum tunicatum var. michelianum Cesati (1860), Erbario crittogamico Italiano, serie 1, n° 343, 979 (nom. inval.)
Geastrum michelianum W.G. Smith (1873), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 1, 1873, p. 608, fig. 115 (basionyme) (nom actuel)
Geastrum triplex Junghuhn (1840), Tijdschrift voor natuurlijke geschiedenis en physiologie, 7, p. 287 ss. auct. europ. | Geastrum tunicatum var. michelianum Cesati (1860), Erbario crittogamico Italiano, serie 1, n° 343, 979 (nom. inval.)
Geastrum michelianum W.G. Smith (1873), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 1, 1873, p. 608, fig. 115 (basionyme) (nom actuel)
Geastrum triplex ss. auct. europ. | - |
24/04/2021 | Russula atramentosa | Synonymes | Russula atramentosa Sarnari (1992) , Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 9(26), p. 27 (Basionyme) | Russula atramentosa Sarnari (1992), Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 9(26), p. 27 (basionyme) (nom actuel) | - |
24/04/2021 | Russula atramentosa | Ecologie Description | Sous chênes verts | Sous Quercus ilex (chêne vert). | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Synonymes | Russula viscida f. occidentalis Bon (1970) , Revue de mycologie, Paris, 35, p. 245 (Basionyme)
Russula occidentalis (Bon) Bon (1982) , Documents mycologiques, 12(46), p. 32 (nom. illegit.)
Russula artesiana Bon (1984) , Documents mycologiques, 14(53), p. 6 (nom actuel)
| Russula viscida f. occidentalis Bon (1970), Revue de mycologie, Paris, 35, p. 245 (basionyme)
Russula occidentalis (Bon) Bon (1982), Documents Mycologiques, 12(46), p. 32 (nom. illegit.)
Russula artesiana Bon (1984), Documents Mycologiques, 14(53), p. 6 (nom actuel)
| - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Comestibilité | - | Sans intérêt | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Confusions possibles | - | Russula viscida | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Commentaires | Stipe roussissant comme la chair.
Vicariant subatlantique de Russula viscida. | - | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Chapeau Description | 40-120 (180) mm de diamètre, hémisphérique au début, puis aplani, non ou peu déprimé au centre ; surface veinée radialement, mate par temps sec, visqueuse et brillante par imbibition, polychrome, pourtant en général brun pourpré, brun vineux, rouge brunâtre, parfois tachée d'ochracé, habituellement plus foncée o même noirâtre au centre marge aigüe, lisse à onduleuse, cuticule peu séparable. | Mesurant 40-120(-180) mm de diamètre, hémisphérique au début, puis aplani, non ou peu déprimé au centre ; surface veinée radialement, mate par temps sec, visqueuse et brillante par imbibition, polychrome, pourtant en général brun pourpré, brun vineux, rouge brunâtre, parfois tachée d'ochracé, habituellement plus foncée o même noirâtre au centre marge aigüe, lisse à onduleuse, cuticule peu séparable. | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Stipe Description | 40-80 (100) x 20-40 mm, cylindrique à clavé, plein ; surface veinée-ridulée, blanche au début, puis jaunissant et brunissant à partir de la base. | Mesurant 40-80 (100) x 20-40 mm, cylindrique à clavé, plein ; surface veinée-ridulée, blanche au début, puis jaunissant et brunissant à partir de la base. | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Spores Description | 7-8,5 x 6-7 µm, subsphériques à ellipsoïdales, à verrues (0,5 µm) entièrement reliées ou presque. | Mesurant 7-8,5 × 6-7 µm, subsphériques à ellipsoïdales, à verrues (0,5 µm) entièrement reliées ou presque. | - |
24/04/2021 | Russula artesiana | Ecologie Description | Sous feuillus en plaine. | Sous feuillus en plaine. Subatlantique. | - |
24/04/2021 | Russula arpalices | Synonymes | Russula arpalices Sarnari (1994) , Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 30-31, p. 12 (Basionyme) | Russula arpalices Sarnari (1994), Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 30-31, p. 12 (basionyme) (nom actuel) | - |
24/04/2021 | Russula armoricana | Synonymes | Russula zvarae ss. Romagnesi & Le Gal (1937) , Bulletin de la Société mycologique de France, 53(3-4), Atlas 76-77
Russula armoricana Romagnesi & Le Gal (1967) , Les russules d'Europe et d'Afrique du Nord, p. 532 (Basionyme)
| Russula zvarae ss. Romagnesi & Le Gal (1937), Bulletin de la Société mycologique de France, 53(3-4), Atlas 76-77
Russula armoricana Romagnesi & Le Gal (1967), Les russules d'Europe et d'Afrique du Nord, p. 532 (basionyme)
| - |
23/04/2021 | Synchytrium taraxaci | Photo | - | Synchytrium_taraxaci_2020_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Synchytrium taraxaci, Copyright (c) 2020 Nicolas Schwab |
23/04/2021 | Synchytrium taraxaci | Photo | - | Synchytrium_taraxaci_2020_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Synchytrium taraxaci, Copyright (c) 2020 Nicolas Schwab |
23/04/2021 | Synchytrium taraxaci | Photo | Synchytrium_taraxaci_2021_ns_1.jpg | - | Suppression photo : En réalité, début d'infection de Puccinia praecox. |
22/04/2021 | Melampsora rostrupii | Synonymes | Melampsora rostrupii G.H. Wagner (1896), Österreichische Botanische Zeitschrift, 46, p. 274 (basionyme) (nom actuel) | Uredo confluens var. mercurialis-perennis Persoon (1801), Synopsis Methodicae Fungorum, 1, p. 214
Uredo confluens var. mercurialis-perennis De Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edition 3, 5/6, p. 86 (nom. illeg.)
Caeoma mercurialis-perennis (Persoon) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's Kryptogamen-Flora, Edn 2, 1.1, p. 257
Melampsora rostrupii G.H. Wagner (1896), Österreichische Botanische Zeitschrift, 46, p. 274 (basionyme) (nom actuel)
| - |
22/04/2021 | Melampsora populnea | Synonymes | Sclerotium populneumPersoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 25 (‘= populinum ’) (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sclerotium populneum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 76 (nom. illegit.)
Uredo confluens var. mercurialis H. Martius (1817), Prodromus Florae Mosquensis, Edn 2, p. 229
Caeoma mercurialis (H. Martius) Link (1825), Species Plantarum, Edn 4, 6(2), p. 35 (nom. inval.)
Sclerotium versicolor var. ß populneum (Persoon) L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271
Xyloma populinum (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 875 (nom. illegit.)
Perisporium populinum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 746
Melampsora populi Montagne (1851), in Castagne, Supplément au catalogue des plantes qui croissent naturellement aux environs de Marseille, p. 80
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 31, p. 53 (nom actuel) | Sclerotium populneumPersoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 25 ('populinum') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sclerotium populneum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 76 (nom. illegit.)
Uredo confluens var. mercurialis H. de Martius (1817), Prodromus Florae Mosquensis, Edn 2, p. 229
Caeoma mercurialis (H. de Martius) Link (1825), Species Plantarum, Edn 4, 6(2), p. 35 (nom. inval.)
Sclerotium versicolor var. ß populneum (Persoon) L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271
Xyloma populinum (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 875 (nom. illegit.)
Perisporium populinum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 746
Melampsora populi Montagne (1851), in Castagne, Supplément au catalogue des plantes qui croissent naturellement aux environs de Marseille, p. 80
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 31, p. 53 (nom actuel) | - |
22/04/2021 | Melampsora populnea | Synonymes | Sclerotium populneum Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 25 (‘= populinum ’) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sclerotium populneum Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 76 (nom. illegit.)
Sclerotium versicolor var. ß populneum ( Persoon) L. Marchand (1829) , Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271
Xyloma populinum (Persoon) Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 875 (nom. illegit.)
Perisporium populinum (Persoon) Wallroth (1833) , Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 746
Melampsora populi Montagne (1851) , in Castagne, Supplément au catalogue des plantes qui croissent naturellement aux environs de Marseille, p. 80
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 31, p. 53 (nom actuel)
| Sclerotium populneumPersoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 25 (‘= populinum ’) (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sclerotium populneum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 76 (nom. illegit.)
Uredo confluens var. mercurialis H. Martius (1817), Prodromus Florae Mosquensis, Edn 2, p. 229
Caeoma mercurialis (H. Martius) Link (1825), Species Plantarum, Edn 4, 6(2), p. 35 (nom. inval.)
Sclerotium versicolor var. ß populneum (Persoon) L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271
Xyloma populinum (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 875 (nom. illegit.)
Perisporium populinum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 746
Melampsora populi Montagne (1851), in Castagne, Supplément au catalogue des plantes qui croissent naturellement aux environs de Marseille, p. 80
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 31, p. 53 (nom actuel) | - |
22/04/2021 | Melampsora populnea | Références | Ellis p. 190 ; Page Image In Published List. | Ellis p. 190 | - |
22/04/2021 | Megacollybia platyphylla | Synonymes | Agaricus grammocephalus Bulliard (1793) , Herbier de la France, 13, tab. 594
Agaricus platyphyllus Persoon (1796) , Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 47 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hypophyllum fissum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 211, tab. 97, fig. 1-2
Rhizomorpha xylostroma Acharius (1814) , Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1814, p. 233, tab. 9, fig. 7
Agaricus repens Fries (1815) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 14
Gymnopus platyphyllus (Persoon) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2591
Agaricus platyphyllus subsp.* repens (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 82
Collybia platyphylla (Persoon) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 117
Collybia platyphylla var. repens (Persoon) Gillet (1875) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 313
Agaricus praefoliatus Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 55
Agaricus tenuiceps Cooke & Massee (1883) , Handbook of british fungi, Edn 2, p. 398
Collybia grammocephala (Bulliard) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 27
Collybia repens (Acharius) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 204
Marasmius platyphyllus (Persoon) P. Karsten (1889) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 100
Agaricus pseudoplatyphyllus Britzelmayr (1891) , Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 4, fig. 216, 443
Lyophyllum platyphyllum (Persoon) P. Karsten (1892) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 51, p. 179
Tricholoma tenuiceps (Cooke & Massee) Massee (1893) , British fungus flora, 3, p. 198
Collybia pseudoplatyphylla (Britzelmayr) Saccardo (1895) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 19
Collybia pseudolacerata Hruby (1930) , Hedwigia, 70, p. 253
Tricholomopsis platyphylla (Persoon) Singer (1939) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 17, p. 56
Megacollybia platyphylla (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1972) , Ceská mykologie, 26(4), p. 220 (nom actuel)
Hydropus platyphyllus (Persoon) Kühner (1980) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 49, n° sp., p. 895 (nom. inval.)
Oudemansiella platyphylla (Persoon) M.M. Moser (1983) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 5, p. 156
Clitocybula platyphylla (Persoon) E. Ludwig (2001) , Pilzkompendium, 1, p. 58, pl. 1, fig. 14.3
| Agaricus grammocephalus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 594
Agaricus platyphyllus Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 47 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hypophyllum fissum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 211, tab. 97, fig. 1-2
Rhizomorpha xylostroma Acharius (1814), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1814, p. 233, tab. 9, fig. 7
Agaricus repens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 14
Gymnopus platyphyllus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2591
Agaricus platyphyllus subsp.* repens (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 82
Collybia platyphylla (Persoon) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 117
Collybia platyphylla var. repens(Persoon) Gillet (1875), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 313
Agaricus praefoliatus Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 55
Agaricus tenuiceps Cooke & Massee (1883), Handbook of British Fungi, Edn 2, p. 398
Collybia grammocephala (Bulliard) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 27
Collybia repens (Acharius) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 204
Marasmius platyphyllus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 100
Agaricus pseudoplatyphyllus Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 4, fig. 216, 443
Lyophyllum platyphyllum (Persoon) P. Karsten (1892), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 51, p. 179
Tricholoma tenuiceps (Cooke & Massee) Massee (1893), British Fungus Flora, 3, p. 198
Collybia pseudoplatyphylla (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 19
Collybia pseudolacerata Hruby (1930), Hedwigia, 70, p. 253
Tricholomopsis platyphylla (Persoon) Singer (1939), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 17, p. 56
Megacollybia platyphylla (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1972), Ceská Mykologie, 26(4), p. 220 (nom actuel)
Hydropus platyphyllus (Persoon) Kühner (1980), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 49, n° sp., p. 895 (nom. inval.)
Oudemansiella platyphylla (Persoon) M.M. Moser (1983), Kleinen Kryptogamenflora von Mitteleuropa, Band 2b/2, Edn 5, p. 156
Clitocybula platyphylla (Persoon) E. Ludwig (2001), Pilzkompendium, 1, p. 58, pl. 1, fig. 14.3
| - |
22/04/2021 | Melampsora helioscopiae | Photo | - | Melampsora_helioscopiae_2020_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Melampsora helioscopiae, Copyright (c) 2020 Nicolas Schwab |
22/04/2021 | Melampsora rostrupii | Synonymes | Melampsora rostrupii G.H. Wagner (1896), Österreichische Botanische Zeitschrift, 46, p. 274 | Melampsora rostrupii G.H. Wagner (1896), Österreichische Botanische Zeitschrift, 46, p. 274 (basionyme) (nom actuel) | - |
22/04/2021 | Melampsora rostrupii | Confusions possibles | - | Melampsora pulcherrima pousse sur Mercurialis annua (mercuriale annuelle), a tendance à attaquer tout d'abord les tiges et à déformer fortement la plante. | - |
22/04/2021 | Melampsora rostrupii | Commentaires | - | Fait partie de l'espèce collective Melampsora populnea. | - |
22/04/2021 | Melampsora rostrupii | Ecologie Description | - | Spermogonies (0) et écidies (I) :
Sur les feuilles de Mercurialis ovata (mercuriale à feuilles ovales) et M. perennis (mercuriale vivace), laissant une nécrose blanchâtre. Printemps.
Urédosores (II) et télia (III) :
Sur les feuilles de Populus alba (peuplier blanc), P. ×canescens (peuplier grisard) & P. tremula (peuplier tremble). Été-automne.
Répandu, mais peu répertorié. | - |
22/04/2021 | Ochropsora ariae | Macroscopie Description | Écidies hypophylles, déformant fortement la plante, de couleur tout d'abord blanc puis devenant jaunes à beiges, grégaires.
Spermogonies semi-immergées, sphériques, blanchâtres, semi-translucides, laissant une auréole verte et renflée sur l'hôte.
Télia hypophylles sur des taches jaunes ou rougeâtres, parfois rouge indien pâle, cireux comme un croûte. | Spermogonies (0) semi-immergées, sphériques, blanchâtres, semi-translucides, laissant une auréole verte et renflée sur l'hôte.
Écidies (I) hypophylles, déformant fortement la plante, de couleur tout d'abord blanc puis devenant jaunes à beiges, grégaires.
Télia (III) hypophylles sur des taches jaunes ou rougeâtres, parfois rouge indien pâle, cireux comme un croûte. | - |
22/04/2021 | Ochropsora ariae | Spores Description | Urédosores hypophylles, souvent avec des taches pâles, sous épidermique, avec un anneau de paraphyses.
Écidiospores, finement verruqueuses, mesurant 18-28 × 16-21 µm, brun pâle.
Téliospores: spores mesurant jusqu'à 70 × 10-14 µm à 3 septes. | Écidiospores (I) finement verruqueuses, mesurant 18-28 × 16-21 µm, brun pâle.
Urédosores (II) hypophylles, souvent avec des taches pâles, sous épidermique, avec un anneau de paraphyses.
Téliospores (III) spores mesurant jusqu'à 70 × 10-14 µm à 3 septes. | - |
22/04/2021 | Ochropsora ariae | Ecologie Description | Écidies et spermogonies :
Sur les feuilles (spermogonies également sur pétales) d'Anemone nemorosa (anémone sylvie), A. ranunculoides (anémone fausse renoncule), A. trifolia (anémone noble) et probablement A. ×lipsiensis (anémone de Leipzig). Par petits groupes. Printemps, tant que la partie aérienne de l'hôte est présente.
Urédosores et télia :
Sur les feuilles de diverses Rosacées.
Peu fréquent. | Spermogonies (0) et écidies (I) :
Sur les feuilles (spermogonies également sur pétales) d'Anemone nemorosa (anémone sylvie), A. ranunculoides (anémone fausse renoncule), A. trifolia (anémone noble) et probablement A. ×lipsiensis (anémone de Leipzig). Par petits groupes. Printemps, tant que la partie aérienne de l'hôte est présente.
Urédosores (II) et télia (III) :
Sur les feuilles de diverses Rosacées.
Peu fréquent. | - |
20/04/2021 | Bremia stellata | Auteur | (Desm.) Kochman & T. Majewski (1970) | (Desmazières) Kochman & T. Majewski (1970) | - |
20/04/2021 | Bremia stellata | Synonymes | - | Botrytis stellata Desmazières (1846), Annales des Sciences Naturelles, Botanique, série 3, 6, p. 65 (basionyme)
Peronospora stellata (Desmazières) Lacroix (1867), Flore Cryptogamique des Flandres, 2, p. 291
Bremia stellata (Desmazières) Kochman & T. Majewski (1970), Flora Polska, Grzyby (Mycota), IV, Glonowee (Phycomycetes) Wroglikowe (Peronosporales), p. 82 (nom actuel) | - |
20/04/2021 | Bremia stellata | Références | Index fungorum | Index Fungorum | - |
20/04/2021 | Bremia stellata | Confusions possibles | - | Bremia lactucae
Bremia stellata | - |
20/04/2021 | Bremia stellata | Ecologie Description | - | Sur les feuilles vivantes de Sonchus spp. (laiterons). Printemps-automne. Répandu, mais rarement inventorié. | - |
20/04/2021 | Bremia lapsanae | Auteur | Syd. (1938) | Sydow (1938) | - |
20/04/2021 | Bremia lapsanae | Synonymes | - | Bremia lapsanae Sydow (1938), Annales Mycologici, 36(4), p. 321 ('lampsanae') (basionyme) (nom actuel) | - |
20/04/2021 | Bremia lapsanae | Références | Index fungorum | Index Fungorum | - |
20/04/2021 | Bremia lapsanae | Confusions possibles | - | Bremia lactucae
Bremia stellata | - |
20/04/2021 | Bremia lapsanae | Ecologie Description | Sur Lampsana | Sur les feuilles vivantes de Lapsana communis (lampsane commune). Printemps-automne. Répandu, mais peu répertorié. | - |
20/04/2021 | Neonectria fuckeliana | Photo | - | Neonectria_fuckeliana_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Neonectria fuckeliana, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Neonectria fuckeliana | Photo | Neonectria_fuckeliana_2021_ns_2.jpg | - | Suppression photo : Doublon |
20/04/2021 | Neonectria fuckeliana | Photo | - | Neonectria_fuckeliana_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Neonectria fuckeliana, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Neonectria fuckeliana | Photo | - | Neonectria_fuckeliana_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Neonectria fuckeliana, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Uromyces ficariae | Photo | - | Uromyces_ficariae_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Uromyces ficariae, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Melampsora allii-populina | Photo | - | Melampsora_allii-populina_2021_ns_2.jpg | Publication photo |
20/04/2021 | Melampsora allii-populina | Photo | - | Melampsora_allii-populina_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Melampsora allii-populina, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Urocystis anemones | Photo | - | Urocystis_anemones_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Urocystis anemones, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Urocystis anemones | Photo | - | Urocystis_anemones_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Urocystis anemones, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
20/04/2021 | Pluteus variabilicolor | Synonymes | Pluteus variabilicolor Babos (1978) , Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 70, p. 93 (Basionyme)
Pluteus castri Justo & E.F. Malysheva (2011) , Mycological Progress 10(4), p. 470 (' castroae ')
| Pluteus variabilicolor Babos (1978) , Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 70, p. 93 (basionyme) (nom actuel)
Macrocystidia lutea Redhead & B. Liu (1982), Canadian Journal of Botany, 60(8), p. 1485
Pluteus luteus (Redhead & B. Liu) Redhead (1984), Sydowia, 37, p. 266
Pluteus castri Justo & E.F. Malysheva (2011) , Mycological Progress 10(4), p. 470 ('castroae')
| - |
20/04/2021 | Pluteus variabilicolor | Ecologie Description | Sur divers débris ligneux de bois, sciure, copeaux, branches, troncs de feuillus, tels que Populus tremula, Quercus cerris, Castanea sativa. | Sur divers débris ligneux de bois, sciure, copeaux, branches, troncs de feuillus, tels que Populus tremula (tremble), Quercus cerris (chêne chevelu), Castanea sativa (châtaigner commun). | - |
17/04/2021 | Trimmatostroma betulinum | Confusions possibles | - | Trimmatostroma salicinum | - |
16/04/2021 | Erysiphe thesii | Photo | - | Erysiphe_thesii_2020_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Erysiphe thesii, Copyright (c) 2020 Nicolas Schwab |
16/04/2021 | Erysiphe thesii | Photo | Erysiphe_thesii_2020_ns_1.jpg | - | Suppression photo : Mauvaise qualité |
16/04/2021 | Exobasidium rostrupii | Auteur | Nannfeldt | Nannfeldt (1981) | - |
16/04/2021 | Exobasidium rostrupii | Synonymes | - | Exobasidium rostrupii Nannfeldt (1981), Symbolae Botanicae Upsalienses, 23(no. 2), p. 56 (basionyme) (nom actuel) | - |
16/04/2021 | Exobasidium rostrupii | Confusions possibles | - | Exobasidium oxycocci pousse sur le même hôte, mais s'attaque à la plante entière, l'hypertrophiant et la dressant. | - |
16/04/2021 | Exobasidium rostrupii | Ecologie Description | Sur Vaccinum oxycoccos | Sur les feuilles de Vaccinium oxycoccos (canneberge à petits fruits). Juin-octobre. Peu répandu mais fréquent. | - |
16/04/2021 | Erysiphe adunca | Synonymes | Erysiphe salicis de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 273
Erysiphe populi de Candolle (1806) , Synopsis plantarum in flora Gallica descriptarum, p. 57
Alphitomorpha populi (de Candolle) Wallroth (1819) , Annalen der wetterauischen gesellschaft für die gesammte naturkunde, 4(2), p. 236
Alphitomorpha adunca Wallroth (1819) , Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 1(1), p. 37 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Alphitomorpha adunca var. a populi (de Candolle) Wallroth (1819) , Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 1(1), p. 37
Erysibe adunca (Wallroth) Link (1824) , Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 111
Erysiphe adunca (Wallroth) Fries (1829) , Systema mycologicum, 3(1), p. 245 (nom actuel)
Erysiphe capraeae Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 871
Uncinula adunca (Wallroth) Léveillé (1851) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 15, p. 151, tab. 7, fig. 15
Uncinula salicis (de Candolle) G. Winter (1884) , Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(2), p. 40
| Erysiphe salicis de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 273
Erysiphe populi de Candolle (1806), Synopsis plantarum in flora Gallica descriptarum, p. 57
Alphitomorpha populi (de Candolle) Wallroth (1819), Annalen der wetterauischen Gesellschaft für die gesammte Naturkunde, 4(2), p. 236
Alphitomorpha adunca Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin, 1(1), p. 37 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Alphitomorpha adunca var. a populi (de Candolle) Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin, 1(1), p. 37
Erysibe adunca (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 111
Erysibe adunca var. populi (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 111
Erysiphe adunca (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 245 (nom actuel)
Erysiphe capraeae Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 871
Uncinula adunca (Wallroth) Léveillé (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 15, p. 151, tab. 7, fig. 15
Uncinula heliciformis Howe (1874), Bulletin of Torrey Botanical Club, 5, p. 4
Uncinula adunca f. populorum (Rabenhorst) Rabenhorst (1876), Fungi Europaei Exsiccati, 2317, p. 1876
Uncinula conidiigena Cocconi (1904), Memorie della Reale Accademia delle Scienze dell'Istituto di Bologna, Ser. V, 10, p. 235
Uncinula salicis (de Candolle) G. Winter (1884), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(2), p. 40
Uncinula longispora R.Y. Zheng & G.Q. Chen (1977), Acta Microbiologica Sinica, 17(3), p. 204
Uncinula tenuitunicata R.Y. Zheng & G.Q. Chen (1981), Acta Microbiologica Sinica, 21(3), p. 305
Uncinula longispora var. minor R.Y. Zheng & G.Q. Chen (1981), Acta Microbiologica Sinica, 21(3), p. 306 | - |
16/04/2021 | Erysiphe adunca | Confusions possibles | - | Erysiphe capreae
Erysiphe salicis | - |
16/04/2021 | Erysiphe adunca | Ecologie Description | Sur les feuilles vivantes ou récemment tombées de Salix (saules) et Populus spp. (peupliers). De la pousse des feuilles à leur sénescens. Fréquent. | Sur les feuilles vivantes ou récemment tombées de Populus spp. (peupliers). Fréquent. | - |
15/04/2021 | Hyaloperonospora parasitica | Photo | - | Hyaloperonospora_parasitica_2021_ns_3.jpg | Ajout photo type Macro pour Hyaloperonospora parasitica, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
15/04/2021 | Hyaloperonospora parasitica | Photo | - | Hyaloperonospora_parasitica_2021_ns_2.jpg | Ajout photo type Macro pour Hyaloperonospora parasitica, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
15/04/2021 | Morchella semilibera | Ecologie Description | Dans les jardins, parcs, bords de rivières, forêts alluviales berges ou les ourlets. Sous Fraxinus spp. (frênes). souvent avec la Ficaria verna (ficaire) et Corydalis spp. (corydales). Avril-mai. | Dans les jardins, parcs, bords de rivières, forêts alluviales berges ou les ourlets. Sous Fraxinus spp. (frênes), souvent avec la Ficaria verna (ficaire) et Corydalis spp. (corydales). Avril-mai. | - |
15/04/2021 | Morchella semilibera | Synonymes | Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crassipes Ventenat (1798), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathématiques et physiques 1, p. 509 Sanctionnement : Fries
Phallus crispus Ventenat (1798), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathématiques et physiques, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella mitra Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen Schwämme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Morchella crispa (Krombholz) Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 1, p. 76
Morchella crassipes var. crispa (Krombholz) Krombholz (1834), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 3, p. 6
Mitrophora gigas (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora patula (Persoon) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla patula (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 151
Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13, p. 152
Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons supérieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) M.M. Moser (1983), Kleine Kryptogamen-Flora, Rev. Edn 5, 2a, p. 85
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 29
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Bresinsky & Stangl (1962) [1961], Zeitschrift für Pilzkunde, 27(2-4), p. 104
Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di Micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 339
| Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crassipes Ventenat (1798), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathématiques et physiques 1, p. 509 Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus crispus Ventenat (1798), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathématiques et physiques, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella mitra Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen Schwämme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Morchella crispa (Krombholz) Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 1, p. 76
Morchella crassipes var. crispa (Krombholz) Krombholz (1834), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 3, p. 6
Mitrophora gigas (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora patula (Persoon) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla patula (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 151
Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13, p. 152
Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons supérieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) M.M. Moser (1983), Kleine Kryptogamen-Flora, Rev. Edn 5, 2a, p. 85
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 29
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Bresinsky & Stangl (1962) [1961], Zeitschrift für Pilzkunde, 27(2-4), p. 104
Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di Micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 339
| - |
15/04/2021 | Morchella semilibera | Références | Bon p. 327 ; CD 14 ; Marchand 191 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; Moreau & Clowez p. 147 | Bon p. 327 ; CD 14 ; Marchand 191 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; Clowez & Moreau p. 147 | - |
15/04/2021 | Morchella crassipes | Synonymes | Phallus crassipes Ventenat (1799) , Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 509, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Morchella crassipes (Ventenat) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 621 (nom actuel)
Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 152
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984) , Boletus, 8, p. 29
| Nom actuel : Morchella semilibera
Phallus crassipes Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 509, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Morchella crassipes (Ventenat) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 621
Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 152
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984), Boletus, 8, p. 29
| - |
14/04/2021 | Morchella semilibera | Synonymes | Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crispus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella mitra Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Mitrophora patula (Persoon) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora gigas (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla semilibera (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla patula (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 151
Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons supérieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 339
| Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crassipes Ventenat (1798), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathématiques et physiques 1, p. 509 Sanctionnement : Fries
Phallus crispus Ventenat (1798), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathématiques et physiques, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella mitra Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen Schwämme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Morchella crispa (Krombholz) Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 1, p. 76
Morchella crassipes var. crispa (Krombholz) Krombholz (1834), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 3, p. 6
Mitrophora gigas (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora patula (Persoon) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla patula (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 151
Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13, p. 152
Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons supérieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) M.M. Moser (1983), Kleine Kryptogamen-Flora, Rev. Edn 5, 2a, p. 85
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 29
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Bresinsky & Stangl (1962) [1961], Zeitschrift für Pilzkunde, 27(2-4), p. 104
Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di Micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 339
| - |
14/04/2021 | Morchella semilibera | Références | Bon p. 327 ; CD 14 ; Marchand 191 ; Eyssartier et Roux p. 1070 | Bon p. 327 ; CD 14 ; Marchand 191 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; Moreau & Clowez p. 147 | - |
14/04/2021 | Morchella semilibera | Commentaires | Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 147 | - | - |
14/04/2021 | Morchella semilibera | Ecologie Description | Jardins, endroits frais, souvent avec la ficaire (Ficaria ranunculoides). | Dans les jardins, parcs, bords de rivières, forêts alluviales berges ou les ourlets. Sous Fraxinus spp. (frênes). souvent avec la Ficaria verna (ficaire) et Corydalis spp. (corydales). Avril-mai. | - |
14/04/2021 | Morchella dunalii | Comestibilité | - | Bon comestible | - |
14/04/2021 | Peniophora lycii | Photo | - | Peniophora_lycii_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Peniophora lycii, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Noms français | - | Morille pourprée | - |
14/04/2021 | Morchella elata | Synonymes | Phallus anastomosis Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 131
Phallus costatus Ventenat (1799) , Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 510
Morchella costata (Ventenat) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella elata Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Morchella conica var. ß metheformis Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 208
Morchella vaporaria Bartayrès (1830) , in Brondeau, Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 3, p. 33, tab. 9, fig. 1-3
Morilla esculenta var. elata (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus elatus (Fries) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella conica var. elata (Fries) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 67
Morchella hortensis var. vaporaria (Bartayrès) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 146
Morchella hortensis Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 145
Morchella pragensis Smotlacha (1952) , Mykologický sbornik, 29, p. 35
Morchella conica var. costata (Ventenat) A. Marchand (1971) , Champignons du Nord et du Midi, 1, pl. 86 (nom. inval.)
| Phallus anastomosis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus costatus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 510
Morchella costata (Ventenat) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella elata Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Morchella conica var. ß metheformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 208
Morchella vaporaria Bartayrès (1830), in Brondeau, Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 3, p. 33, tab. 9, fig. 1-3
Morilla esculenta var. elata (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus elatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella conica var. elata (Fries) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 67
Morchella hortensis var. vaporaria (Bartayrès) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 146
Morchella hortensis Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 145
Morchella pragensis Smotlacha (1952), Mykologický sbornik, 29, p. 35
Morchella conica var. costata (Ventenat) A. Marchand (1971), Champignons du Nord et du Midi, 1, pl. 86 (nom. inval.)
Morchella importuna M. Kuo, O'Donnell & T.J. Volk (2012), Mycologia, 104, p. 1172
Morchella vaporaria var. tholiformis Clowez & Courtecuisse (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 291 | - |
14/04/2021 | Morchella elata | Références | CD 12 ; BK 1 2 ; Marchand 89 ; Marchand 187 ; Eyssartier et Roux p. 1070 | CD 12 ; BK 1 2 ; Marchand 89 ; Marchand 187 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; Clowez & Moreau | - |
14/04/2021 | Morchella elata | Commentaires | Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 165 | - | - |
14/04/2021 | Morchella eximioides | Synonymes | Morchella eximioides Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 100 & p. 104 ('conicopapyracea') (nom. inval.)
Morchella eximioides Jacquetant ex R. Kristiansen (1990), Agarica, 10/11(19/20), p. 10 ('conicopapyracea') | Morchella eximioides Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 100 & p. 104 ('conicopapyracea') (nom. inval.)
Morchella eximioides Jacquetant ex R. Kristiansen (1990), Agarica, 10/11(19/20), p. 10 ('conicopapyracea') (basionyme) (nom actuel) | - |
14/04/2021 | Morchella eximia | Synonymes | Morchella eximia Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 208 (Basionyme) (nom actuel)
Morchella anthracophila Clowez & D. Winkler (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 322
Morchella carbonaria Clowez & R. Chesnaux (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 326
Morchella eximia f. multiformis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 327
Morchella eximia f. acuminata (J. Kickx f.) Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 329
| Morchella eximia Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 208 (basionyme) (nom actuel)
Morchella anthracophila Clowez & D. Winkler (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 322
Morchella carbonaria Clowez & R. Chesnaux (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 326
Morchella eximia f. multiformis Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 327
Morchella eximia f. acuminata (J. Kickx f.) Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 329
Morchella septimelata M. Kuo (2012), Mycologia, 104(5), p. 1171 | - |
14/04/2021 | Morchella vulgaris | Références | Bon p. 327 | Bon p. 327 ; Clowez & Moreau | - |
14/04/2021 | Morchella vulgaris | Synonymes | Phallus tremelloides Bulliard (1784) , Herbier de la France, 5, tab. 218, fig. F
Phallus esculentus var. ß vulgaris Persoon (1800) , Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Morchella esculenta var. ß vulgaris (Persoon) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella tremelloides (Bulliard) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 621
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 662 (nom actuel)
Gyrocephalus carnutensis Persoon (1825) [1823-24], Mémoires de la Société linnéenne de Paris, 3, p. 78
Morilla villica var. tremelloides (Bulliard) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus tremelloides (Bulliard) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella spongiola Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 138
Morchella vulgaris var. tremelloides (Bulliard) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 140
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 255
Morchella conica var. pygmaea Clowez & M.-A. Delaunoy (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 310
Morchella anthracina Clowez & Vanhille (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 258
Morchella lepida Clowez & F. Petit (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 259
Morchella vulgaris var. aucupariae Clowez & J.M. Moingeon (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 270
Morchella acerina Clowez & C. Boulanger (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 274
Morchella robiniae Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 287
| Phallus tremelloides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 218, fig. F
Phallus esculentus var. ß vulgaris Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Morchella esculenta var. ß vulgaris (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella tremelloides (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 621
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 662 (nom actuel)
Gyrocephalus carnutensis Persoon (1825) [1823-24], Mémoires de la Société linnéenne de Paris, 3, p. 78
Morilla villica var. tremelloides (Bulliard) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus tremelloides (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella spongiola Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 138
Morchella vulgaris var. tremelloides(Bulliard) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 140
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 255
Morchella conica var. pygmaea Clowez & M.-A. Delaunoy (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 310
Morchella anthracina Clowez & Vanhille (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 258
Morchella lepida Clowez & F. Petit (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 259
Morchella vulgaris var. aucupariae Clowez & J.M. Moingeon (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 270
Morchella acerina Clowez & C. Boulanger (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 274
Morchella robiniae Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 287
| - |
14/04/2021 | Morchella vulgaris | Commentaires | Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 101 | - | - |
14/04/2021 | Morchella dunalii | Synonymes | Morchella dunalii Boudier (1887), Bulletin de la Société mycologique de France, 3, p. 95
Morchella purpurascens sensu Loizides, Kyriakou & Tziakouris (2011), Edible & Toxic Fungi of Cyprus
Morchella fallax Clowez & Luc Martin (2012), in Clowez, Bulletin Trimestriel de la Société Mycologique de France, 126(3-4), p. 318
Morchella rielana sensu Clowez (2012), Bulletin Trimestriel de la Société Mycologique de France, 126(3-4) | Morchella dunalii Boudier (1887), Bulletin de la Société mycologique de France, 3, p. 95 (basionyme) (nom actuel)
Morchella purpurascens sensu Loizides, Kyriakou & Tziakouris (2011), Edible & Toxic Fungi of Cyprus
Morchella fallax Clowez & Luc Martin (2012), in Clowez, Bulletin Trimestriel de la Société Mycologique de France, 126(3-4), p. 318
Morchella rielana sensu Clowez (2012), Bulletin Trimestriel de la Société Mycologique de France, 126(3-4) | - |
14/04/2021 | Morchella disparilis | Auteur | Loizides & P.-A. Moreau | Loizides & P.-A. Moreau (2016) | - |
14/04/2021 | Morchella disparilis | Synonymes | Morchella disparilis Loizides & P.-A. Moreau (2016), in Loizides, Bellanger, Clowez, Richard & Moreau, Mycological Progress 15(39), p. 8 | Morchella disparilis Loizides & P.-A. Moreau (2016), in Loizides, Bellanger, Clowez, Richard & Moreau, Mycological Progress 15(39), p. 8 (basionyme) (nom actuel) | - |
14/04/2021 | Morchella deliciosa | Synonymes | Fungus cavernosus J.W. Weinmann (1745) [1737-45], Phytanthoza iconographia, tab. 553, fig. h (nom. inval.)
Phallus esculentus Oeder (1761) , Flora danica, 1, p. 11, tab. 53 (nom. illegit.)
Morchella continua Trattinnick (1805) , Fungi austriaci, 1, p. 67, tab. 6, fig. 11
Morchella conica Persoon (1818) , Traité sur les champignons comestibles, p. 257
Morchella esculenta var. d conica (Persoon) Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 7
Morchella deliciosa Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Morchella conica var. ceracea Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 10, tab. 16, fig. 11-12
Morchella crispa Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 5, fig. 26 (nom. illegit.)
Morchella pyramidalis Chevallier (1837) , Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 9-10
Morchella deliciosa var. b crispa (Krombholz) Rabenhorst (1844) , Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 383
Morchella costata var. deliciosa (Fries) Cordier (1870) , Les champignons de la France, deuxième partie, p. 188
Morilla conica (Persoon) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla deliciosa (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morchella conica var. a deliciosa (Fries) W. Phillips (1887) , A manual of the British Discomycetes, p. 5
Phalloboletus conicus (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus deliciosus (Fries) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morilla olivea Quélet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 465, pl. 2, fig. 7
Morchella olivea (Quélet) Saccardo (1895) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 391
Morchella conica f. deliciosa (Fries) Cetto (1973) , Funghi dal vero, 2, pl. 801 (nom. inval.)
Morchella conica var. flexuosa Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 306
Morchella conica var. nigra Clowez & Moyne (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 307
Morchella conica var. violeipes Clowez & Y. Mourgues (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 311
| Fungus cavernosus J.W. Weinmann (1745) [1737-45], Phytanthoza iconographia, tab. 553, fig. h (nom. inval.)
Phallus esculentus Oeder (1761), Flora danica, 1, p. 11, tab. 53 (nom. illegit.)
Morchella continua Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 67, tab. 6, fig. 11
Morchella conica Persoon (1818), Traité sur les champignons comestibles, p. 257
Morchella esculenta var. d conica (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 7
Morchella deliciosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Morchella conica var. ceracea Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 10, tab. 16, fig. 11-12
Morchella crispa Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 5, fig. 26 (nom. illegit.)
Morchella pyramidalis Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 9-10
Morchella deliciosa var. b crispa (Krombholz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 383
Morchella costata var. deliciosa (Fries) Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxième partie, p. 188
Morilla conica (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla deliciosa (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morchella conica var. a deliciosa (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 5
Phalloboletus conicus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus deliciosus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morilla olivea Quélet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 465, pl. 2, fig. 7
Morchella olivea (Quélet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 391
Morchella conica f. deliciosa (Fries) Cetto (1973), Funghi dal vero, 2, pl. 801 (nom. inval.)
Morchella conica var. flexuosa Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 306
Morchella conica var. nigra Clowez & Moyne (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 307
Morchella conica var. violeipes Clowez & Y. Mourgues (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 311
| - |
14/04/2021 | Morchella arbutiphila | Spores Description | Asocspores mesurant (22-)23-29(-31) × (14-)16-17(-18) μm, Me=26,5, Qm=1,6 (d'après Loizides et coll., 2016). | Ascospores mesurant (22-)23-29(-31) × (14-)16-17(-18) μm, Me=26,5, Qm=1,6 (d'après Loizides et coll., 2016). | - |
14/04/2021 | Morchella arbutiphila | Synonymes | Morchella arbutiphila Loizides, Bellanger & P.-A. Moreau (2016), in Loizides, Bellanger, Clowez, Richard & Moreau, Mycological Progresss, 15(n° 39), p. 7 | Morchella arbutiphila Loizides, Bellanger & P.-A. Moreau (2016), in Loizides, Bellanger, Clowez, Richard & Moreau, Mycological Progresss, 15(n° 39), p. 7 (basionyme) (nom actuel)
| - |
14/04/2021 | Morchella arbutiphila | Spores Description | Asocspores mesurant (22–)23–29(–31) × (14–)16–17(–18) μm, Me=26,5, Qm= 1,6 (d'après Loizides et coll., 2016). | Asocspores mesurant (22-)23-29(-31) × (14-)16-17(-18) μm, Me=26,5, Qm=1,6 (d'après Loizides et coll., 2016). | - |
14/04/2021 | Morchella angusticeps | Synonymes | Morchella angusticeps Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 44 (Basionyme) (nom actuel)
Phalloboletus angusticeps (Peck) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella conica var. angusticeps (Peck) Spegazzini (1921) , Boletín de la Academia nacional de ciencias en Córdoba, 25, p. 82
| Morchella angusticeps Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 44 (basionyme) (nom actuel)
Phalloboletus angusticeps (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella conica var. angusticeps (Peck) Spegazzini (1921), Boletín de la Academia nacional de ciencias en Córdoba, 25, p. 82
| - |
14/04/2021 | Morchella angusticeps | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
14/04/2021 | Morchella angusticeps | Ecologie Description | - | Amérique du Nord. | - |
14/04/2021 | Morchella esculenta | Synonymes | Phallus esculentus Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus avolvatus Scopoli (1760) , Flora carniolica, Edn 1, p. 49, n° 2-3
Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794) , in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 116 (nom actuel)
Helvella esculenta (Linnaeus) Sowerby (1796) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 51 (nom. illegit.)
Boletus esculentus (Linnaeus) Roussel (1796) , Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33
Phallus esculentus var. γ rotunda Persoon (1800) , Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81
Morchella esculenta var. a rotunda (Persoon) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 619
Coelomorum esculentum (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 412, tab. 189, fig. 9-11
Clathrus locellus Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 454, tab. 204, fig. 7
Morellus esculentus (Linnaeus) Eaton (1818) , A manual of botany for the Northern and Middle States, Edn 2, p. 324
Morchella esculenta subsp.* pubescens Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 207
Morchella pubescens (Persoon) Fries (1828) , Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 1
Morchella esculenta var. ß ovalis Wallroth (1833) , Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 552
Morilla esculenta (Linnaeus) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla villica Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus esculentus (Linnaeus) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella rotunda (Persoon) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 135
Morchella rotunda var. pubescens (Persoon) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 136
Morchella ovalis (Wallroth) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 137
Morchella hetieri Boudier (1903) , Bulletin de la Société mycologique de France, 19(3), p. 193
Morchella pseudoumbrina Jacquetant (1984) , Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella pseudoviridis Jacquetant (1984) , Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella rotunda var. esculenta (Linnaeus) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella pseudoumbrina var. ovalis (Wallroth) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella esculenta var. aurantia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 230
Morchella esculenta var. rubroris Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 236
Morchella ochraceoviridis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 239
Morchella ovalis var. minor Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 242
| Phallus esculentus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus avolvatus Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 49, n° 2-3
Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794), in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 116 (nom actuel)
Helvella esculenta (Linnaeus) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 51 (nom. illegit.)
Boletus esculentus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33
Phallus esculentus var. γ rotunda Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81
Morchella esculenta var. a rotunda (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Coelomorum esculentum (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 412, tab. 189, fig. 9-11
Clathrus locellus Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 454, tab. 204, fig. 7
Morellus esculentus (Linnaeus) Eaton (1818), A manual of botany for the Northern and Middle States, Edn 2, p. 324
Morchella esculenta subsp.* pubescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 207
Morchella pubescens (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 1
Morchella esculenta var. ß ovalis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 552
Morilla esculenta (Linnaeus) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla villica Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus esculentus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella rotunda (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 135
Morchella rotunda var. pubescens (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 136
Morchella ovalis (Wallroth) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 137
Morchella hetieri Boudier (1903), Bulletin de la Société mycologique de France, 19(3), p. 193
Morchella pseudoumbrina Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella pseudoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella rotunda var. esculenta (Linnaeus) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella pseudoumbrina var. ovalis (Wallroth) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella esculenta var. aurantia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 230
Morchella esculenta var. rubroris Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 236
Morchella ochraceoviridis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 239
Morchella ovalis var. minor Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 242
| - |
14/04/2021 | Morchella esculenta | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
14/04/2021 | Morchella esculenta | Confusions possibles | Proche de Morchella rotunda. | Morchella americana
Morchella castaneae | - |
14/04/2021 | Morchella esculenta | Ecologie Description | - | Dans les forêts de feuillus. Sous Fraxinus excelsior (frêne élevé), F. angustifolia (frêne à feuilles étroites), Ulmus minor (orme champêtre) et Populus spp. (peupliers). Avril-mai. Fréquent et répandu. | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Synonymes | Morchella americana Clowez & C. Matherly (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 243 (basionyme)
Morchella claviformis Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 275 (nom. inval.)
Morchella populina Clowez & R. Lebeuf (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella americana var. elongata Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella esculentoides M. Kuo, Dewsbury, Moncalvo & S.L. Stephenson (2012), Mycologia, 104, p. 1163 | Morchella americana Clowez & C. Matherly (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 243 (basionyme) (nom actuel)
Morchella claviformis Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 275 (nom. inval.)
Morchella populina Clowez & R. Lebeuf (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella americana var. elongata Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella esculentoides M. Kuo, Dewsbury, Moncalvo & S.L. Stephenson (2012), Mycologia, 104, p. 1163 | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Confusions possibles | Morchella esculenta | Morchella esculenta
Morchella castaneae | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Synonymes | Morchella americana Clowez & C. Matherly (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 243 (Basionyme)
Morchella claviformis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 275 (nom. inval.)
Morchella populina Clowez & R. Lebeuf (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella americana var. elongata Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
| Morchella americana Clowez & C. Matherly (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 243 (basionyme)
Morchella claviformis Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 275 (nom. inval.)
Morchella populina Clowez & R. Lebeuf (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella americana var. elongata Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 246
Morchella esculentoides M. Kuo, Dewsbury, Moncalvo & S.L. Stephenson (2012), Mycologia, 104, p. 1163 | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Noms français | - | Morille blonde américaine | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Confusions possibles | - | Morchella esculenta | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Spores Description | 20-23 μm | Mesurant 20-23 μm de longueur. | - |
14/04/2021 | Morchella americana | Ecologie Description | Dans les peupleraies plantées. | Sous Populus spp. (peupliers importés). Printemps. | - |
14/04/2021 | Morchella galilaea | Synonymes | Morchella galilaea Masaphy & Clowez 2012 [ | Morchella galilaea Masaphy & Clowez 2012 [2010], Bulletin Trimestriel de la Société Mycologique de France, 126(3-4), p. 238 | - |
14/04/2021 | Morchella dunensis | Synonymes | Morchella spongiola var. dunensis R. Heim (1957), Champignons d'Europe, p. 213 (nom. inval.)
Morchella esculenta f. dunensis R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno (1996), Yesca, 8, p. 27 (basionyme)
Morchella esculenta var. dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 213, p. 1
Morchella dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Clowez (1997), Documents Mycologiques, 27(106), p. 54 (nom actuel)
Morchella rigida sensu Loizides, Kyriakou & Tziakouris, Edible & Toxic Fungi of Cyprus
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012), in Clowez, Bulletin de la Société Mycologique de France, 126, p. 255
| Morchella spongiola var. dunensis R. Heim (1957), Champignons d'Europe, p. 213 (nom. inval.)
Morchella esculenta f. dunensis R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno (1996), Yesca, 8, p. 27 (basionyme)
Morchella esculenta var. dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 213, p. 1
Morchella dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Clowez (1997), Documents Mycologiques, 27(106), p. 54 (nom actuel)
Morchella rigida sensu Loizides, Kyriakou & Tziakouris (2011), Edible & Toxic Fungi of Cyprus
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012), in Clowez, Bulletin de la Société Mycologique de France, 126, p. 255
| - |
14/04/2021 | Morchella dunensis | Synonymes | Morchella spongiola var. dunensis R. Heim (1957) , Champignons d'Europe, p. 213 (nom. inval.)
Morchella esculenta f. dunensis R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno (1996) , Yesca, Sociedad micológica Cántabra, 8, p. 27 (Basionyme)
Morchella esculenta var. dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Blanco-Dios (2015) , Index fungorum, 213, p. 1
Morchella dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Clowez (1997) , Documents mycologiques, 27(106), p. 54 (nom actuel)
| Morchella spongiola var. dunensis R. Heim (1957), Champignons d'Europe, p. 213 (nom. inval.)
Morchella esculenta f. dunensis R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno (1996), Yesca, 8, p. 27 (basionyme)
Morchella esculenta var. dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 213, p. 1
Morchella dunensis (R. Heim ex Castañero, J.L. Alonso & G. Moreno) Clowez (1997), Documents Mycologiques, 27(106), p. 54 (nom actuel)
Morchella rigida sensu Loizides, Kyriakou & Tziakouris, Edible & Toxic Fungi of Cyprus
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012), in Clowez, Bulletin de la Société Mycologique de France, 126, p. 255
| - |
14/04/2021 | Morchella deliciosa | Confusions possibles | Morchella purpurascens
Morchella pulchella
Morchella eohespera, compliquée à différencier, possède des alvéoles finement pruineuses et des éléments stériles capités sur les côtes. | Morchella purpurascens présente des teintes nettement purpurine et jamais verdâtres.
Morchella pulchella
Morchella dunalii
Morchella disparilis
Morchella arbutiphila
Morchella eohespera possède des alvéoles finement pruineuses et des éléments stériles capités sur les côtes. | - |
14/04/2021 | Cudonia confusa | Photo | - | Cudonia_confusa_1932_mds-gmgb_1.jpg | Publication photo |
14/04/2021 | Cudonia confusa | Photo | - | Cudonia_confusa_1932_mds-gm"b_1.jpg | Ajout photo type Dessin pour Cudonia confusa, |
14/04/2021 | Bryoglossum rehmii | Photo | - | Bryoglossum_rehmii_1932_mds-gmgb_1.jpg | Ajout photo type Dessin pour Bryoglossum rehmii, |
14/04/2021 | Bryoglossum rehmii | Photo | - | Bryoglossum_rehmii_1932_mds-gm"b_1.jpg | Ajout photo type Dessin pour Bryoglossum rehmii, |
14/04/2021 | Verpa conica | Synonymes | Phallus conicus O.F. Müller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella relhani Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11
Leotia conica (O.F. Müller) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 613
Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614
Merulius conicus (O.F. Müller) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369
Morchella agaricoides de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212
Verpa conica (O.F. Müller) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel)
Relhanum conicum (O.F. Müller) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661
Verpa digitaliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3
Verpa morchellula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 24
Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5
Morchella serpoides L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420
Verpa krombholzii Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1
Verpa helvelloides Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33
Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270
Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197
Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 470
Verpa chicoensis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5
Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
| Phallus conicus O.F. Müller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella relhani Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11
Leotia conica (O.F. Müller) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 613
Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614
Merulius conicus (O.F. Müller) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369
Morchella agaricoides de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212
Verpa conica (O.F. Müller) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel)
Relhanum conicum (O.F. Müller) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661
Verpa digitaliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3
Verpa morchellula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 24
Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5
Morchella serpoides L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420
Verpa krombholzii Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1
Verpa helvelloides Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33
? Verpa fulvocincta Bresadola (1883), Fungi tridentini, 1(3), p. 40
Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270
Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197
Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 470
Verpa chicoensis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5
Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
| - |
14/04/2021 | Morchella tridentina | Photo | - | Morchella_tridentina_1932_mds-gmgb_1.jpg | Ajout photo type Dessin pour Morchella tridentina, |
14/04/2021 | Morchella tridentina | Photo | Morchella_tridentina_1932_mds_1.jpg | - | Suppression photo |
14/04/2021 | Morchella tridentina | Photo | - | Morchella_tridentina_1932_mds_1.jpg | Ajout photo type Dessin pour Morchella tridentina, Copyright (c) 1932 Museo Delle Scienze |
14/04/2021 | Morchella tridentina | Photo | - | Morchella_tridentina_1932_mds-gm"b_1.jpg | Ajout photo type Dessin pour Morchella tridentina, Copyright (c) 1932 Museo Delle Scienze - Gruppo Micologico "G. Bresadola" |
14/04/2021 | Morchella tridentina | Synonymes | Morchella tridentina Bresadola (1892), Fungi tridentini, 2(11-13), p. 65 (basionyme) (nom actuel)
Morchella conica var. pseudoeximia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 308
Morchella elatoides Jacquetant (1984), Les Morilles (Paris), p. 103 ('elatoïdes) (nom. inval.)
Morchella elatoides Jacquetant (1985) [1984], in Jacquetant & Bon, Documents Mycologiques, 14(no. 56), p. 1
Morchella elatoides var. elegans Jacquetant (1984), Les Morilles (Paris), p. 103 ('elatoïdes) (nom. inval.)
Morchella elatoides var. elegans Jacquetant (1985) [1984], in Jacquetant & Bon, Documents Mycologiques, 14(no. 56), p. 1
Morchella frustrata M. Kuo (2012), in Kuo, Dewsbury, O'Donnell, Carter, Rehner, Moore, Moncalvo, Canfield, Stephenson, Methven & Volk, Mycologia, 104(5), p. 1167
Morchella quercus-ilicis Clowez, L. Ballester & L. Romero (2012) [2010], in Clowez, Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 318 | Morchella tridentina Bresadola (1892), Fungi tridentini, 2(11-13), p. 65 (basionyme) (nom actuel)
Morchella conica var. pseudoeximia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 308
Morchella elatoides Jacquetant (1984), Les Morilles (Paris), p. 103 ('elatoïdes) (nom. inval.)
Morchella elatoides Jacquetant (1985) [1984], in Jacquetant & Bon, Documents Mycologiques, 14(no. 56), p. 1
Morchella elatoides var. elegans Jacquetant (1984), Les Morilles (Paris), p. 103 ('elatoïdes) (nom. inval.)
Morchella elatoides var. elegans Jacquetant (1985) [1984], in Jacquetant & Bon, Documents Mycologiques, 14(no. 56), p. 1
Morchella frustrata M. Kuo (2012), in Kuo, Dewsbury, O'Donnell, Carter, Rehner, Moore, Moncalvo, Canfield, Stephenson, Methven & Volk, Mycologia, 104(5), p. 1167
Morchella quercus-ilicis Clowez, L. Ballester & L. Romero (2012) [2010], in Clowez, Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 318 | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Photo | - | Morchella_purpurascens_2021_ns_1.jpg | Ajout photo type Macro pour Morchella purpurascens, Copyright (c) 2021 Nicolas Schwab |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Synonymes | Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella deliciosa f. carnea Bresadola (1932), Iconographia Mycologica, 24, tav. 1158
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
? Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
? Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella deliciosa f. carnea Bresadola (1932), Iconographia Mycologica, 24, tav. 1158
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 44 (nom. inval.)
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
? Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
? Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Synonymes | Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella deliciosa f. carnea Bresadolae (1932), Iconographia Mycologica, 24, tav. 1158
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
? Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
? Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella deliciosa f. carnea Bresadola (1932), Iconographia Mycologica, 24, tav. 1158
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
? Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
? Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Synonymes | Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella deliciosa f. carnea Bresadolae (1932), Iconographia Mycologica, 24, tav. 1158
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
? Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
? Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Confusions possibles | - | Morchella eohespera possède des spores un peu plus petites. | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Varéiétés/formes | Morchella purpurascens var. ionoviridis serait caractérisée par des alvéoles verdâtres, mais cela est caractéristique de Morchella deliciosa dont il est possible qu'il s'agisse d'un synonyme. | - | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Synonymes | Morchella elata ss. Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (Basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907) , Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
| Morchella elata ss. Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 12, tab. 16, fig. 24
Morchella elata var. purpurascens Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(2), p. 148 (basionyme)
Morchella conica var. purpurascens Boudier (1907), Icones mycologicae, tome 2, tab. 214
Morchella purpurascens (Boudier) Jacquetant (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 1 (nom actuel)
Morchella purpurascens f. heteroparaphysata Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.)
Morchella purpurascens f. ionoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 46 (nom. inval.) | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Varéiétés/formes | - | Morchella purpurascens var. ionoviridis serait caractérisée par des alvéoles verdâtres, mais cela est caractéristique de Morchella deliciosa dont il est possible qu'il s'agisse d'un synonyme. | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Ecologie Description | En montagne dans les forêts d'Abies et Picea. | Dans les forêts humides, les toubières ou marécages. Sous Abies spp. (sapins), Picea spp. (épicéas), Alnus spp. (aulnes), Betula spp. (bouleaux), Pinus sylvestris (pin sylvestre) et Corylus avellana (noisetier commun). Acidocline. Printemps. Peu fréquent à rare. | - |
14/04/2021 | Morchella semilibera | Synonymes | Phallus gigas Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crispus Ventenat (1799) , Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799) , Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella semilibera de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (Basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella mitra Lenz (1831) , Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Mitrophora patula (Persoon) Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora gigas (Batsch) Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Léveillé (1855) , Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla semilibera (de Candolle) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla patula (Persoon) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897) , Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 151
Morchella punctipes Peck (1903) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907) , Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909) , Flore des champignons supérieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954) , Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella varisiensis Ruini (2000) , Rivista di micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 339
| Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crispus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799), Mémoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella mitra Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Mitrophora patula (Persoon) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora gigas (Batsch) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla semilibera (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla patula (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Société mycologique de France, 13(3), p. 151
Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons supérieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin de la Société mycologique de France, 126(3-4), p. 339
| - |
14/04/2021 | Morchella semilibera | Confusions possibles | - | Morchella iberica
Morchella populiphila | - |
14/04/2021 | Morchella purpurascens | Photo | - | Morchella_purpurascens_2019_ns_1.jpg | Ajout photo type Micro pour Morchella purpurascens, Copyright (c) 2019 Nicolas Schwab |
14/04/2021 | Rubroboletus rubrosanguineus | Synonymes | Boletus satanoides Smotlacha (1920) , Mykologický sbornik, 2, p. 29
Boletus lupinus ss. Bresadola (1931) , Iconographia mycologica, 19, tab. 928
Boletus purpureus var. rubrosanguineus Walty (1947) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 9, p. 40 (nom. inval.)
Boletus splendidus subsp.* moseri Singer & Kuthan (1976) , Ceská mykologie, 30(3-4), p. 151 (nom. inval.)
Boletus rhodopurpureus ss. Mesplède (1978) , Bulletin de la Société mycologique de France, 94(1), p. 22
Boletus rubrosanguineus Cheype (1983) , Documents mycologiques, 13(52), p. 53 (Basionyme)
Rubroboletus rubrosanguineus (Cheype) Kuan Zhao & Zhu L. Yang (2014) , Phytotaxa, 188(2), p. 70 (nom actuel)
Suillellus rubrosanguineus (Cheype) Blanco-Dios (2015) , Index fungorum, 211, p. 2
| Boletus satanoides Smotlacha (1920), Mykologický sbornik, 2, p. 29
Boletus lupinus ss. Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 19, tab. 928
Boletus purpureus var. rubrosanguineus Walty (1947), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 9, p. 40 (nom. inval.)
Boletus splendidus subsp.* moseri Singer & Kuthan (1976), Ceská mykologie, 30(3-4), p. 151 (nom. inval.)
Boletus rhodopurpureus ss. Mesplède (1978), Bulletin de la Société mycologique de France, 94(1), p. 22
Boletus rubrosanguineus Cheype (1983), Documents mycologiques, 13(52), p. 53 (basionyme)
Rubroboletus rubrosanguineus (Cheype) Kuan Zhao & Zhu L. Yang (2014), Phytotaxa, 188(2), p. 70 (nom actuel)
Suillellus rubrosanguineus (Cheype) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 2
| - |
13/04/2021 | Rubroboletus satanas | Synonymes | Boletus satanas Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 67, tab. 8, fig. 33 (basionyme)
Boletus marmoreus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et vénéneux, p. 65, tab. 6, fig. 1-2
Boletus sanguineus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 23 (nom. rejic.)
Boletus luridus var. ß Viviani(1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 44, tab. 40, fig. 1-3
Boletus foetidusLagger (1836), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 19, p. 228
Tubiporus satanas (Lenz) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 7
Suillus satanas (Lenz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus crataegi Smotlacha (1935), Přehled hub, p. 70 (nom. inval.)
Boletus crataegi Smotlacha (1947), Atlas hub jedlých a nejedlých, p. 189 (nom. inval.)
Boletus crataegi Smotlacha (1952), Mykologický sborník (ČČSH), 29, p. 32 (nom. inval.)
Boletus pseudofechtneri Alessio (1986), Micologia Italiana, 15(1), p. 12
Boletus satanas f. crataegi Smotl. ex Antonín & Janda (2007), Acta Musei Moraviae, Scientae Biologicae, 92, p. 212
Rubroboletus satanas(Lenz) Kuan Zhao & Zhu L. Yang (2014), Phytotaxa, 188(2), p. 70 (nom actuel)
Suillellus satanas (Lenz) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 2
Suillellus satanas f. crataegi (Smotl.) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum 211, p. 2 (nom. inval.)
Rubroboletus satanas f. crataegi Mikšík (2015), Index Fungorum, 260, p. 1 (nom. inval.)
Rubroboletus satanas f. crataegi (Smotl. ex Antonín & Janda) Janda & Kříž (2016), Czech Mycology, 68(1), p. 109 | Boletus satanas Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen Schwämme, p. 67, tab. 8, fig. 33 (basionyme)
Boletus marmoreus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et vénéneux, p. 65, tab. 6, fig. 1-2
Boletus sanguineus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 23 (nom. rejic.)
Boletus luridus var. ß Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 44, tab. 40, fig. 1-3
Boletus foetidus Lagger (1836), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 19, p. 228
Tubiporus satanas (Lenz) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 7
Suillus satanas (Lenz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus crataegi Smotlacha (1935), Přehled hub, p. 70 (nom. inval.)
Boletus crataegi Smotlacha (1947), Atlas hub jedlých a nejedlých, p. 189 (nom. inval.)
Boletus crataegi Smotlacha (1952), Mykologický sborník (ČČSH), 29, p. 32 (nom. inval.)
Boletus pseudofechtneri Alessio (1986), Micologia Italiana, 15(1), p. 12
Boletus satanas f. crataegi Smotl. ex Antonín & Janda (2007), Acta Musei Moraviae, Scientae Biologicae, 92, p. 212
Rubroboletus satanas (Lenz) Kuan Zhao & Zhu L. Yang (2014), Phytotaxa, 188(2), p. 70 (nom actuel)
Suillellus satanas (Lenz) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 2
Suillellus satanas f. crataegi (Smotlacha) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum 211, p. 2 (nom. inval.)
Rubroboletus satanas f. crataegi Mikšík (2015), Index Fungorum, 260, p. 1 (nom. inval.)
Rubroboletus satanas f. crataegi (Smotlacha ex Antonín & Janda) Janda & Kříž (2016), Czech Mycology, 68(1), p. 109 | - |
13/04/2021 | Rubroboletus satanas | Synonymes | Boletus satanas Lenz (1831) , Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 67, tab. 8, fig. 33 (Basionyme)
Boletus marmoreus Roques (1832) , Histoire des champignons comestibles et vénéneux, p. 65, tab. 6, fig. 1-2
Boletus sanguineus Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 3, p. 23 (nom. inval.)
Boletus luridus var. ß Viviani (1834) , I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 44, tab. 40, fig. 1-3
Boletus foetidus Lagger (1836) , Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 19, p. 228
Tubiporus satanas (Lenz) P. Karsten (1882) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 7
Suillus satanas (Lenz) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus pseudofechtneri Alessio (1986) , Micologia italiana, 15(1), p. 12
Rubroboletus satanas (Lenz) Kuan Zhao & Zhu L. Yang (2014) , Phytotaxa, 188(2), p. 70 (nom actuel)
Suillellus satanas (Lenz) Blanco-Dios (2015) , Index fungorum, 211, p. 2
| Boletus satanas Lenz (1831), Die nützlichen und schädlichen schwämme, p. 67, tab. 8, fig. 33 (basionyme)
Boletus marmoreus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et vénéneux, p. 65, tab. 6, fig. 1-2
Boletus sanguineus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 23 (nom. rejic.)
Boletus luridus var. ß Viviani(1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 44, tab. 40, fig. 1-3
Boletus foetidusLagger (1836), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 19, p. 228
Tubiporus satanas (Lenz) P. Karsten (1882), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 37, p. 7
Suillus satanas (Lenz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus crataegi Smotlacha (1935), Přehled hub, p. 70 (nom. inval.)
Boletus crataegi Smotlacha (1947), Atlas hub jedlých a nejedlých, p. 189 (nom. inval.)
Boletus crataegi Smotlacha (1952), Mykologický sborník (ČČSH), 29, p. 32 (nom. inval.)
Boletus pseudofechtneri Alessio (1986), Micologia Italiana, 15(1), p. 12
Boletus satanas f. crataegi Smotl. ex Antonín & Janda (2007), Acta Musei Moraviae, Scientae Biologicae, 92, p. 212
Rubroboletus satanas(Lenz) Kuan Zhao & Zhu L. Yang (2014), Phytotaxa, 188(2), p. 70 (nom actuel)
Suillellus satanas (Lenz) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 2
Suillellus satanas f. crataegi (Smotl.) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum 211, p. 2 (nom. inval.)
Rubroboletus satanas f. crataegi Mikšík (2015), Index Fungorum, 260, p. 1 (nom. inval.)
Rubroboletus satanas f. crataegi (Smotl. ex Antonín & Janda) Janda & Kříž (2016), Czech Mycology, 68(1), p. 109 | - |
13/04/2021 | Rubroboletus satanas | Varéiétés/formes | - | Rubroboletus satanas f. crataegi n'a pas de tonalités roses et par conséquent un pied et des pores jaunes. | - |
13/04/2021 | Rubroboletus satanas | Commentaires | Pas de rouge sur le chapeau, mais du rose. Chair bleuissant lentement.
Thermophile. Calcicole.
| - | - |
13/04/2021 | Nectria mariae | Auteur | Hirooka, J. Fourn., Lechat, Rossman & P. Chaverri (2012) | Hirooka, J. Fournier, Lechat, Rossman & P. Chaverri (2012) | - |
13/04/2021 | Nectria mariae | Synonymes | Nectria mariae Hirooka, J. Fourn., Lechat, Rossman & P. Chaverri [as 'marieae'], in Hirooka, Rossman, Samuels, Lechat & Chaverri, Stud. Mycol. 71: 69 (2012) (Basionyme) | Nectria mariae Hirooka, J. Fournier, Lechat, Rossman & P. Chaverri (2012), in Hirooka, Rossman, Samuels, Lechat & Chaverri, Studies in Mycology, 71, p. 69 ('marieae') (basionyme) (nom actuel) | - |
13/04/2021 | Nectria mariae | Ecologie Description | Sur branches et troncs morts de Buxus. | Sur branches et troncs morts de Buxus spp. (buis). | - |
13/04/2021 | Calocybe buxea | Références | DM Hors Série N° 5, p. 97 | CD 470 ; Eyssartier et Roux p. 508 ; DM Hors Série N° 5, p. 97 | - |
13/04/2021 | Calocybe buxea | Synonymes | Tricholoma buxeum Maire (1930) , Bulletin de la Société mycologique de France, 46(3-4), p. 215 (Basionyme)
Lyophyllum buxeum (Maire) Singer (1943) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 99
Calocybe buxea (Maire) Raithelhuber (1979) , Metrodiana, 8(1), p. 10 (' buxeum ') (nom actuel)
| Tricholoma buxeum Maire (1930), Bulletin de la Société mycologique de France, 46(3-4), p. 215 (basionyme)
Lyophyllum buxeum (Maire) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 99
Lyophyllum hypoxanthum Josserand & Riousset (1975) [1974], Bulletin de la Société mycologique de France, 90(4), p. 353
Calocybe buxea (Maire) Raithelhuber (1979), Metrodiana, 8(1), p. 10 ('buxeum') (nom actuel)
Calocybe hypoxantha (Josserand & Riousset) Bon (1988), Documents Mycologiques, 19(74), p. 62
Calocybe hypoxantha var. occidentalis Bon (1988), Documents Mycologiques, 19(74), p. 62
Lyophyllum hypoxanthum var. occidentale (Bon) Contu & La Rocca (1999), Fungi Non Delineati, 9, p. 26 ('occidentalis')
Calocybe buxea var. hypoxantha (Josserand & Riousset) Consiglio & Vizzini (2015) [2014], Rivista di micologia, 57(4), p. 327 | - |
13/04/2021 | Calocybe buxea | Confusions possibles | - | Calocybe favrei pousse dans les forêts alluviales, est moins robuste, a la marge ne restant pas enroulée et est généralement plus violet. | - |
13/04/2021 | Calocybe buxea | Varéiétés/formes | - | Calocybe buxea var. hypoxantha est inodore et ne noircit pas. | - |
13/04/2021 | Calocybe buxea | Ecologie Description | Sous Cyprès | Sur sol sableux et sous litière épaisse d'aiguilles en particulier de Cupressus macrocarpa (Cyprès de Lambert). Tendance littorale. Automne. Rare. | - |
13/04/2021 | Calocybe hypoxantha | Synonymes | Lyophyllum hypoxanthum Josserand & Riousset (1975) [1974], Bulletin de la Société mycologique de France, 90(4), p. 353 (basionyme)
Calocybe hypoxantha (Josserand & Riousset) Bon (1988), Documents Mycologiques, 19(74), p. 62 (nom actuel)
Calocybe buxea var. hypoxantha (Josserand & Riousset) Consiglio & Vizzini (2015) [2014], Rivista di micologia, 57(4), p. 327
| Nom actuel : Calocybe buxea var. hypoxantha
Lyophyllum hypoxanthum Josserand & Riousset (1975) [1974], Bulletin de la Société mycologique de France, 90(4), p. 353 (basionyme)
Calocybe hypoxantha (Josserand & Riousset) Bon (1988), Documents Mycologiques, 19(74), p. 62
Calocybe buxea var. hypoxantha (Josserand & Riousset) Consiglio & Vizzini (2015) [2014], Rivista di micologia, 57(4), p. 327 (nom actuel)
| - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Synonymes | Agaricus georgii Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173
Amanita georgii (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Amanita pezeta Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 869
Agaricus mouceron Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 99, tab. 10, fig. 19 (nom. illegit.)
Hypophyllum muscicola Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 94, fig. 13-18
Hypophyllum aromaticum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 95, fig. 1-8
Hypophyllum rotundius Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 206, tab. 94, fig. 7-12
Agaricus gambosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 50 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus albellus var. flavicans Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 47
Tricholoma gambosum (Fries) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 131
Tricholoma georgii (Linnaeus) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 81(44)
Gyrophila georgii (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15
Agaricus allescheri Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 3, fig. 453
Tricholoma allescheri (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 12
Tricholoma georgii var. gambosa(Fries) Ricken (1914), Die Blätterpilze, p. 350
Tricholoma georgii var. pomonae (Lenz) Ricken (1914), Die Blätterpilze, p. 350
Lyophyllum gambosum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100
Lyophyllum georgii (Linnaeus) Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 162 (nom. inval.)
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962), Beihefte zur Nova Hedwigia, 5, p. 43 (nom actuel)
Calocybe georgii var. gambosa(Fries) Kalamees (1994), Zeitschrift für Mykologie, 60(2), p. 360
Calocybe georgii (Linnaeus) Kühner ex Kalamees (1994), Zeitschrift für Mykologie, 60(2), p. 360
| Agaricus georgii Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173
Amanita georgii (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Amanita pezeta Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 869
Agaricus mouceron Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 99, tab. 10, fig. 19 (nom. illegit.)
Hypophyllum muscicola Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 94, fig. 13-18
Hypophyllum aromaticum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 95, fig. 1-8
Hypophyllum rotundius Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 206, tab. 94, fig. 7-12
Agaricus gambosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 50 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus albellus var. flavicans Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 47
Tricholoma gambosum (Fries) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 131
Tricholoma georgii (Linnaeus) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 81(44)
Gyrophila georgii (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15
Agaricus allescheri Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 3, fig. 453
Tricholoma allescheri (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 12
Tricholoma georgii var. gambosa(Fries) Ricken (1914), Die Blätterpilze, p. 350
Tricholoma georgii var. pomonae (Lenz) Ricken (1914), Die Blätterpilze, p. 350
Lyophyllum gambosum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100
Lyophyllum georgii (Linnaeus) Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 162 (nom. inval.)
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962), Beihefte zur Nova Hedwigia, 5, p. 43 (nom actuel)
Calocybe georgii var. gambosa (Fries) Kalamees (1994), Zeitschrift für Mykologie, 60(2), p. 360
Calocybe georgii (Linnaeus) Kühner ex Kalamees (1994), Zeitschrift für Mykologie, 60(2), p. 360
| - |
13/04/2021 | Calocybe gangraenosa | Synonymes | Agaricus gangraenosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 56 (Basionyme)
Clitocybe gangraenosa (Fries) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 153
Lyophyllum gangraenosum (Fries) Bon (1999) , Documents mycologiques (mémoire hors série), 5, p. 89
Calocybe gangraenosa (Fries) V. Hofstetter, Moncalvo, Redhead & Vilgalys (2012) , Index fungorum, 8, p. 1 (nom actuel)
| Agaricus fumatofoetens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 91 (nom. rejic.)
Agaricus gangraenosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 56 (basionyme)
Agaricus leucophaeatus P. Karsten (1868), Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 9, p. 336
Clitocybe gangraenosa (Fries) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 153
Lyophyllum leucophaeatum (P. Karsten) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 3
Collybia leucophaeata (P. Karsten) P. Karsten (1879), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 142 ('leucophaeta')
Tricholoma leucophaeatum (P. Karsten) J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 58, pl. 25, fig. E
Lyophyllum fumatofoetens Secretan ex Jul. Schäffer (1947), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 27, p. 202
Lyophyllum gangraenosum (Fries) Bon (1999), Documents mycologiques (mémoire hors série), 5, p. 89
Calocybe gangraenosa (Fries) V. Hofstetter, Moncalvo, Redhead & Vilgalys (2012), Index fungorum, 8, p. 1 (nom actuel) | - |
13/04/2021 | Calocybe gangraenosa | Confusions possibles | - | Lyophyllum rhopalopodium
Lyophyllum pseudosinuatum
Lyophyllum transforme | - |
13/04/2021 | Calocybe hypoxantha | Synonymes | Lyophyllum hypoxanthum Josserand & Riousset (1975) [1974], Bulletin de la Société mycologique de France, 90(4), p. 353 (Basionyme)
Calocybe hypoxantha (Josserand & Riousset) Bon (1988) , Documents mycologiques, 19(74), p. 62 (nom actuel)
Calocybe buxea var. hypoxantha (Josserand & Riousset) Consiglio & Vizzini (2015) [2014], Rivista di micologia, 57(4), p. 327
| Lyophyllum hypoxanthum Josserand & Riousset (1975) [1974], Bulletin de la Société mycologique de France, 90(4), p. 353 (basionyme)
Calocybe hypoxantha (Josserand & Riousset) Bon (1988), Documents Mycologiques, 19(74), p. 62 (nom actuel)
Calocybe buxea var. hypoxantha (Josserand & Riousset) Consiglio & Vizzini (2015) [2014], Rivista di micologia, 57(4), p. 327
| - |
13/04/2021 | Calocybe hypoxantha | Confusions possibles | - | Calocybe favrei pousse dans les forêts alluviales, est moins robuste, a la marge ne restant pas enroulée et est généralement plus violet. | - |
13/04/2021 | Calocybe hypoxantha | Varéiétés/formes | Calocybe hypoxantha var. occidentalis diffère par l'absence de mauve, la chair à odeur de farine, grisonnante puis noircissante et les lames d'un jaune plus sombre. | Calocybe hypoxantha var. occidentalis diffère par l'absence de mauve, la chair à odeur de farine, grisonnante puis noircissante et les lames d'un jaune plus sombre. | - |
13/04/2021 | Calocybe hypoxantha | Ecologie Description | Sur sol sableux et sous litière épaisse d'aiguilles en particulier de Cupressus macrocarpa. | Sur sol sableux et sous litière épaisse d'aiguilles en particulier de Cupressus macrocarpa (Cyprès de Lambert). Tendance littorale. Automne. Rare. | - |
13/04/2021 | Calocybe hymenoderma | Auteur | Corriol 2017 | Corriol (2017) | - |
13/04/2021 | Calocybe hymenoderma | Synonymes | - | Calocybe hymenoderma Corriol (2017), in Corriol, Moreau & Bellanger, Errotari, 14, p. 36 | - |
13/04/2021 | Calocybe hymenoderma | Noms français | - | Tricholome à revêtement hyménodermique | - |
13/04/2021 | Calocybe hymenoderma | Confusions possibles | - | Calocybe caucasica possède des basidiomes concolores, de couleur miel, une chair jaunâtre sulfurin et un épicutis non intégralement hyménodermique. | - |
13/04/2021 | Calocybe hymenoderma | Spores Description | 2,9-3,7 x 1,9-2,5 μm | Mesurant 2,9-3,7 × 1,9-2,5 μm. | - |
13/04/2021 | Calocybe hymenoderma | Ecologie Description | - | Dans la litière de Carpinus betulus (charme commun) et Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia). Automne. Très rare. | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Synonymes | Agaricus georgii Linnaeus (1753) , Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173
Amanita georgii (Linnaeus) Roussel (1796) , Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Amanita pezeta Delarbre (1800) , Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 869
Agaricus mouceron Trattinnick (1805) , Fungi austriaci, 1, p. 99, tab. 10, fig. 19 (nom. illegit.)
Hypophyllum muscicola Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 94, fig. 13-18
Hypophyllum aromaticum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 95, fig. 1-8
Hypophyllum rotundius Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 206, tab. 94, fig. 7-12
Agaricus gambosus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 50 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus albellus var. flavicans Léveillé (1855) , Iconographie des champignons de Paulet, p. 47
Tricholoma gambosum (Fries) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 131
Tricholoma georgii (Linnaeus) Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 81(44)
Gyrophila georgii (Fries) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15
Agaricus allescheri Britzelmayr (1891) , Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 3, fig. 453
Tricholoma allescheri (Britzelmayr) Saccardo (1895) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 12
Tricholoma georgii var. gambosa (Fries) Ricken (1914) , Die Blätterpilze, p. 350
Tricholoma georgii var. pomonae (Lenz) Ricken (1914) , Die Blätterpilze, p. 350
Lyophyllum gambosum (Fries) Singer (1943) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100
Lyophyllum georgii (Linnaeus) Kühner & Romagnesi (1953) , Flore analytique des champignons supérieurs, p. 162 (nom. inval.)
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962) , Beihefte zur Nova Hedwigia, 5, p. 43 (nom actuel)
Calocybe georgii var. gambosa (Fries) Kalamees (1994) , Zeitschrift für mykologie, 60(2), p. 360
Calocybe georgii (Linnaeus) Kühner ex Kalamees (1994) , Zeitschrift für mykologie, 60(2), p. 360
| Agaricus georgii Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173
Amanita georgii (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Amanita pezeta Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 869
Agaricus mouceron Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 99, tab. 10, fig. 19 (nom. illegit.)
Hypophyllum muscicola Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 94, fig. 13-18
Hypophyllum aromaticum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 207, tab. 95, fig. 1-8
Hypophyllum rotundius Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 206, tab. 94, fig. 7-12
Agaricus gambosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 50 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus albellus var. flavicans Léveillé (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 47
Tricholoma gambosum (Fries) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 131
Tricholoma georgii (Linnaeus) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 81(44)
Gyrophila georgii (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15
Agaricus allescheri Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Südbayern, 8, p. 3, fig. 453
Tricholoma allescheri (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 12
Tricholoma georgii var. gambosa(Fries) Ricken (1914), Die Blätterpilze, p. 350
Tricholoma georgii var. pomonae (Lenz) Ricken (1914), Die Blätterpilze, p. 350
Lyophyllum gambosum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100
Lyophyllum georgii (Linnaeus) Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 162 (nom. inval.)
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962), Beihefte zur Nova Hedwigia, 5, p. 43 (nom actuel)
Calocybe georgii var. gambosa(Fries) Kalamees (1994), Zeitschrift für Mykologie, 60(2), p. 360
Calocybe georgii (Linnaeus) Kühner ex Kalamees (1994), Zeitschrift für Mykologie, 60(2), p. 360
| - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Confusions possibles | Calocybe graveolens a un chapeau de couleur brune, une odeur forte devenant désagréable et des spores plutôt ovoïdes, plus courtes et plus larges.
Calocybe albella | Tricholomella constricta pousse en automne, a un pied radicant et est annelé. | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Varéiétés/formes | Calocybe gambosa var. flavida a le chapeau de couleur jaune vitellin à ocre.
Calocybe gambosa f. palumbina a le chapeau crème lilacin
| Calocybe gambosa var. flavida a le chapeau de couleur jaune vitellin à ocre.
Calocybe gambosa f. palumbina a le chapeau crème lilacin
Calocybe gambosa var. graveolens a un chapeau de couleur brune, une odeur forte devenant désagréable et des spores plutôt ovoïdes, plus courtes et plus larges.
| - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Chapeau Description | Chapeau 4-8-(12) cm, convexe, épais, restant bombé, à marge longtemps enroulée, ondulée irrégulièrement. Surface lisse, mate, soyeuse, blanche puis beige, couleur mastic mais aussi parfois dans les tons gris brunâtre. | Chapeau 4-8(-12) cm, convexe, épais, restant bombé, à marge longtemps enroulée, ondulée irrégulièrement. Surface lisse, mate, soyeuse, blanche puis beige, couleur mastic mais aussi parfois dans les tons gris brunâtre. | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Chair Description | Chair très épaisse, ferme, un peu spongieuse, blanche, immuable. Odeur forte de farine, saveur de farine. | Chair très épaisse, ferme, un peu spongieuse, blanche, immuable.
Odeur forte de farine. Saveur douce ; goût de farine. | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Stipe Description | Pied 3-8 x 1-2 cm, plus ou moins cylindrique, fibreux blanchâtre, plein puis farci. | Pied 3-8 × 1-2 cm, plus ou moins cylindrique, fibreux blanchâtre, plein puis farci. | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Spores Description | Spores elliptiques, lisses, hyalines, 5-7 x 3-4 µm, I-. Sporée blanchâtre crème.
Basides étroitement clavées, 15-20 x 4-6 µm, tétrasporiques, rarement bisporiques, pourvues de granulations sidérophiles.
Absence de cystides.
Cuticule formée d'hyphes fourchues et enchevêtrées, en général bouclées, larges de 1,5-4 µm, d'orientation plus ou moins parallèle.
| Sporée blanchâtre crème.
Spores elliptiques, lisses, hyalines, mesurant 5-7 × 3-4 µm, I-.
Basides étroitement clavées, mesurant 15-20 × 4-6 µm, tétrasporiques, rarement bisporiques, pourvues de granulations sidérophiles.
Cystides absentes.
Cuticule formée d'hyphes fourchues et enchevêtrées, en général bouclées, larges de 1,5-4 µm, d'orientation plus ou moins parallèle.
| - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Ecologie Description | Dans les prairies, les forêts, poussant en ronds de sorcière.
Grégaires voire cespiteux. Au printemps, parfois en automne. Fréquent. | Dans les prairies, les forêts claires, les lisières et les ourlets. Croissance souvent circulaire. Grégaires voire cespiteux. Au printemps, parfois en automne. Fréquent et répandu. | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Confusions possibles | Calocybe graveolens. | Calocybe graveolens a un chapeau de couleur brune, une odeur forte devenant désagréable et des spores plutôt ovoïdes, plus courtes et plus larges.
Calocybe albella | - |
13/04/2021 | Calocybe gambosa | Varéiétés/formes | Calocybe gambosa var. flavida.
Calocybe gambosa f. palumbina.
Calocybe gambosa var. albellum
| Calocybe gambosa var. flavida a le chapeau de couleur jaune vitellin à ocre.
Calocybe gambosa f. palumbina a le chapeau crème lilacin
| - |
13/04/2021 | Hysterium pulicare | Confusions possibles | Les espèces de ce genre ressemblent un peu à certaines espèces de la famille des Hypodermataceae mais s'en distinguent par des hystérothèces dures à consistance de charbon et des spores pigmentées. | Hysteropatella prostii | - |
13/04/2021 | Hysterium pulicare | Commentaires | Répandu. Toute l'année. | Les espèces de ce genre ressemblent un peu à certaines espèces de la famille des Hypodermataceae mais s'en distinguent par des hystérothèces dures à consistance de charbon et des spores pigmentées. | - |
13/04/2021 | Hysterium pulicare | Spores Description | Cylindriques, allongées, parfois arquées, lisses au début, hyalines, puis avec des cellules brunâtres plus claires aux extrémités, guttulées,28-38 x 8-10µm. (4 à 6 cellules). | Cylindriques, allongées, parfois arquées, lisses au début, hyalines, puis avec des cellules brunâtres plus claires aux extrémités, guttulées, 28-38 x 8-10 µm. (4 à 6 cellules). | - |
13/04/2021 | Hysterium pulicare | Ecologie Description | Sur l'écorce des rameaux et branches de feuillus vivants, en particulier Betula, Hedera, Fraxinus, Populus, mais plus spécialement Querçus.
Répandu.Toute l'année. | Sur l'écorce des rameaux et branches de feuillus vivants, en particulier Betula spp. (bouleau), Hedera helix (lierre), Fraxinus spp. (frênes), Populus spp. (peupliers), mais aussi Quercus spp. (chêne). Répandu. Toute l'année. | - |
12/04/2021 | Acrospermum compressum | Synonymes | Acrospermum compressum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 8, tab. 2, fig. 13 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Clavaria herbarumPersoon (1794), in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 118
Clavaria herbarum var. ßß fungorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 291
Scleroglossum lanceolatum Mougeot & Nestler (1820), Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 7, n° 671
Geoglossum herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 659
Clavaria compressa (Tode) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 331
Acrospermum compressum var. ß fungorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 245
| Acrospermum compressum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 8, tab. 2, fig. 13 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Clavaria herbarum Persoon (1794), in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 118
Clavaria herbarum var. ßß fungorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 291
Scleroglossum lanceolatum Mougeot & Nestler (1820), Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 7, n° 671
Geoglossum herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 659
Clavaria compressa (Tode) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 331
Acrospermum compressum var. ß fungorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 245
| - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Synonymes | Helvella laricina Villars (1789) , Histoire des plantes de Dauphiné, 3(2), p. 1045, tab. 55
Clavaria phalloides Bulliard (1790) , Herbier de la France, 10, tab. 463, fig. 3
Clavaria epiphylla Dickson (1793) , Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 22, tab. 9, fig. 10
Leotia ludwigii Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 611, tab. 3, fig. 13
Leotia bulliardii Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 612
Leotia dicksonii Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 612
Leotia laricina (Villars) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 614, tab. 3, fig. 13
Helvella bulliardii (Persoon) de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 95
Mitrula paludosa Fries (1816) , in Liljeblad, Utkast till en Svensk flora, Edn 3, p. 664 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Mitrula dicksonii (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 660
Leotia uliginosa var. ß ludwigii (Persoon) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200
Leotia uliginosa Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200
Leotia uliginosa var. a bulliardii (Persoon) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200
Mitrula phalloides (Bulliard) Chevallier (1826) , Flore générale des environs de Paris, 1, p. 114
Mitrula laricina (Persoon) Massee (1897) , Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 271
Mitrula norvegica Rostrup (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(4), p. 5
Microglossum norvegicum (Rostrup) Saccardo (1906) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 6
| Helvella laricina Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphiné, 3(2), p. 1045, tab. 55
Clavaria phalloides Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 463, fig. 3
Clavaria epiphyllaDickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 22, tab. 9, fig. 10
Leotia ludwigii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 611, tab. 3, fig. 13
Leotia bulliardii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 612
Leotia dicksonii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 612
Leotia laricina (Villars) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614, tab. 3, fig. 13
Helvella bulliardii (Persoon) de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 95
Mitrula paludosa Fries (1816), in Liljeblad, Utkast till en Svensk flora, Edn 3, p. 664 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Mitrula dicksonii (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 660
Leotia uliginosa var. ß ludwigii (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200
Leotia uliginosa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200
Leotia uliginosa var. a bulliardii (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200
Mitrula phalloides (Bulliard) Chevallier (1826), Flore générale des environs de Paris, 1, p. 114
Mitrula laricina (Persoon) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 271
Mitrula norvegica Rostrup (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(4), p. 5
Microglossum norvegicum (Rostrup) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 6
| - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Confusions possibles | - | Mitrula elegans est très similaire, pousse en Amérique du Nord et a des spores un peu plus petites. | - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Commentaires | Grégaire. Répandu ( mais peu fréquent ). Du printemps à l'automne . | - | - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Apothécie Description | Hauteur totale : 4 à 6 cm . Réceptacle en massue ovoïde-oblongue, mais souvent irrégulière, lisse, quelque peu ridée longitudinalement, jaune ou jaune-orangé ( de 5 à 15 mm de hauteur) à sommet atténué ou renflé, rarement bifide, creuse intérieurement , entièrement adnée mais cependant bien distincte au pied. | Hauteur totale : 4 à 6 cm . Réceptacle en massue ovoïde-oblongue, mais souvent irrégulière, lisse, quelque peu ridée longitudinalement, jaune ou jaune-orangé (de 5 à 15 mm de hauteur) à sommet atténué ou renflé, rarement bifide, creuse intérieurement, entièrement adnée mais cependant bien distincte au pied. | - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Stipe Description | Long de 2-à 3 cm, et épais de 2 à 4 mm, lisse, soyeux, droit ou un peu flexueux, creux, blanc, légèrement carné ou jaunâtre. | Long de 2-3 cm, et épais de 2-4 mm, lisse, soyeux, droit ou un peu flexueux, creux, blanc, légèrement carné ou jaunâtre. | - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Spores Description | Cylindriques, arrondies aux extrémités, lisses, hyalines, continues mais uniseptées dans le vieil âge, (in litt. 10-1,5 x 2,5-3 µm ), 19-23 x 3-4 µm d'après Boudier, subfisiformes et mesurant 12-14 x 3,5-4 µm d'après Saccardo. Asques cylindriques claviformes, octosporés, 90-150 x 8-9 µm ,( 100-200 x 8-12, à foramen seul bleuissant par l'iode, spores bisériées.¨Paraphyses grêles, rameuses, filiformes, septées, parfois ramifiées, à sommet peu ou point épaissi plus ou moins garni intérieurement de granulations jaunes ou orangées. | Cylindriques, arrondies aux extrémités, lisses, hyalines, continues mais uniseptées dans le vieil âge, (in litt. 10-1,5 × 2,5-3 µm), 19-23 × 3-4 µm d'après Boudier, subfusiformes et mesurant 12-14 × 3,5-4 µm d'après Saccardo. Asques cylindriques claviformes, octosporés, 90-150 × 8-9 µm, (100-200 × 8-12, à foramen seul bleuissant par l'iode, spores bisériées.¨Paraphyses grêles, rameuses, filiformes, septées, parfois ramifiées, à sommet peu ou point épaissi plus ou moins garni intérieurement de granulations jaunes ou orangées. | - |
12/04/2021 | Mitrula paludosa | Ecologie Description | Dans les fossé des marais, sur les sphaignes, les aiguilles, les feuilles pourries et les débris végétaux de toute espèce recouverts d'eau. | Dans les fossé des marais, sur les sphaignes, les aiguilles, les feuilles pourries et les débris végétaux de toute espèce recouverts d'eau. Grégaire. Toute l'année. Répandu mais peu fréquent. | - |
11/04/2021 | Inonotus patouillardii | Synonymes | Xanthochrous radiatovelutinus Patouillard (1907) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(4), p. 365
Polystictus patouillardii Rick (1907) , Brotéria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botânica, 6(2), p. 89 (Basionyme)
Polyporus radiatovelutinus (Patouillard) Saccardo & Trotter (1912) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 270
Polyporus fuscobadius Bresadola (1915) , Hedwigia, 56(1-6), p. 293 (nom. illegit.)
Xanthochrous patouillardii (Rick) Rick (1933) , Annales de cryptogamie exotique, 6, p. 144
Inonotus patouillardii (Rick) Imazeki (1943) , Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 105 (nom actuel)
| Xanthochrous radiatovelutinus Patouillard (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(4), p. 365
Polystictus patouillardii Rick (1907), Brotéria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botânica, 6(2), p. 89 (basionyme)
Polyporus radiatovelutinus (Patouillard) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 270
Polyporus fuscobadius Bresadola (1915), Hedwigia, 56(1-6), p. 293 (nom. illegit.)
Xanthochrous patouillardii (Rick) Rick (1933), Annales de cryptogamie exotique, 6, p. 144
Inonotus patouillardii (Rick) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 105 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Inonotus obliquus | Synonymes | Boletus obliquus Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 548 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus obliquus (Persoon) Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 378
Polyporus umbrinus var. ß humosus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 94
Polyporus umbrinus Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 94
Polyporus incrustans Persoon (1825) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 93
Physisporus obliquus (Persoon) Chevallier (1826) , Flore générale des environs de Paris, 1, p. 261
Poria obliqua (Persoon) P. Karsten (1881) , Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 10
Fomes obliquus (Persoon) Cooke (1885) , Grevillea, 14(69), p. 21
Phaeoporus obliquus (Persoon) J. Schröter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 489
Mucronoporus obliquus (Persoon) Ellis & Everhart (1889) , The journal of mycology, 5(2), p. 91
Scindalma obliquum (Persoon) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Phellinus obliquus (Persoon) Patouillard (1900) , Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hyménomycètes, p. 97
Xanthochrous obliquus (Persoon) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 642
Inonotus obliquus (Persoon) Pilát (1942) , Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 572 (nom actuel)
Fuscoporia obliqua (Persoon) Aoshima (1951) , Bulletin of the Tokyo University forests, 39, p. 200
| Boletus obliquus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 548 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus obliquus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 378
Polyporus umbrinus var. ß humosusPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 94
Polyporus umbrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 94
Polyporus incrustans Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 93
Physisporus obliquus (Persoon) Chevallier (1826), Flore générale des environs de Paris, 1, p. 261
Poria obliqua (Persoon) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 10
Fomes obliquus (Persoon) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21
Phaeoporus obliquus (Persoon) J. Schröter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 489
Mucronoporus obliquus (Persoon) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 91
Scindalma obliquum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Phellinus obliquus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hyménomycètes, p. 97
Xanthochrous obliquus (Persoon) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 642
Inonotus obliquus (Persoon) Pilát (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 572 (nom actuel)
Fuscoporia obliqua (Persoon) Aoshima (1951), Bulletin of the Tokyo University forests, 39, p. 200
| - |
11/04/2021 | Inonotus obliquus | Noms français | Polypore incrusté | Polypore incrusté ; Chaga ; Tchaga ; Polypore cendré | - |
11/04/2021 | Inonotus obliquus | Commentaires | Ce n'est qu'après la mort de l'arbre que le champignon donne naissance à la forme parfaite, avec pores et basides sous l'écorce.
PS: Communément connu sous le nom vernaculaire de "polypore cendre" ou de "Chaga", une latinisation du terme russe "Yara"
Inonotus obliquus est un polypore parasite obligatoire des feuillus, surtout du bouleau et du hêtre, à distribution circum-boréale et alpine. Connu en Russie sous le nom de chaga ou tchaga, il est utilisé en médecine populaire comme remède contre certains cancers et d'autres maladies depuis le XVIe et le XVIIe siècles (REID, 1976). Ce polypore comporte un stade hyménial parfait (forme porée) et un stade imparfait (voir REID, 1976 ; ROY, 1977 et CERNY, 1979 pour la description des deux stades).
Seule la forme du bouleau qui présente toujours des excroissances stériles serait utilisée pour ses vertus antitumorales (ROY, op. cit.). C'est à ce champignon que SOLJENITSYNE fait allusion dans Le Pavillon des cancéreux : « on trouve sur les vieux bouleaux des sortes de verrues ; ce sont d'horribles excroissances, on dirait des sortes d'échines, c'est noir par-dessous et marron à l'intérieur... ».
MASLENNIKOV (cité par ROY) aurait observé que les paysans du nord de la Russie, pour faire des économies, préparaient un thé avec le tchaga et qu'aucun d'eux n'est atteint par le cancer. On trouvera des renseignements complémentaires sur les utilisations du tchaga en Union Soviétique dans la note de DUNN (1973). Depuis 1955, un extrait aqueux du tchaga est entré officiellement dans la pharmacopée soviétique sous le nom de Befunginum. La substance active est un composé polyphénolique à action oxydoréductrice. | Ce n'est qu'après la mort de l'arbre que le champignon donne naissance à la forme parfaite, avec pores et basides sous l'écorce.
PS: Communément connu sous le nom vernaculaire de "polypore cendre" ou de "Chaga", une latinisation du terme russe "Yara"
Inonotus obliquus est un polypore parasite obligatoire des feuillus, surtout du bouleau et du hêtre, à distribution circumboréale et alpine. Connu en Russie sous le nom de chaga ou tchaga, il est utilisé en médecine populaire comme remède contre certains cancers et d'autres maladies depuis le XVIe et le XVIIe siècles (Reid, 1976). Ce polypore comporte un stade hyménial parfait (forme porée) et un stade imparfait (voir Reid, 1976 ; Roy, 1977 et Cerny, 1979 pour la description des deux stades).
Seule la forme du bouleau qui présente toujours des excroissances stériles serait utilisée pour ses vertus antitumorales (Roy, op. cit.). C'est à ce champignon que Soljenitsyne fait allusion dans Le Pavillon des cancéreux : « on trouve sur les vieux bouleaux des sortes de verrues ; ce sont d'horribles excroissances, on dirait des sortes d'échines, c'est noir par-dessous et marron à l'intérieur…».
Maslennikov (cité par Roy) aurait observé que les paysans du nord de la Russie, pour faire des économies, préparaient un thé avec le chaga et qu'aucun d'eux n'est atteint par le cancer. On trouvera des renseignements complémentaires sur les utilisations du chaga en Union Soviétique dans la note de Dunn (1973). Depuis 1955, un extrait aqueux du chaga est entré officiellement dans la pharmacopée soviétique sous le nom de Befunginum. La substance active est un composé polyphénolique à action oxydoréductrice. | - |
11/04/2021 | Inonotus obliquus | Spores Description | (A1)-Chamydospores ovales 1-2(4) cellules, lisses, brun olive 7-10 x 3,5-5,5µm, support de conidies
(A2)-Basidiospores elliptiques, hyalines, guttulées, 8-10 x 5-7,5µm. Basides, 2-4 stérigmates. Soies (1) fructification imparfaite brun-rouge, parois épaisses (20)50-100 x 5-10µm. (2) forme parfaite atteignant 45µm de longueur. | Chamydospores ovales 1-2(4) cellules, lisses, brun olive, mesurant 7-10 × 3,5-5,5 µm, support de conidies. Basidiospores elliptiques, hyalines, guttulées, mesurant 8-10 × 5-7,5 µm.
Basides avec 2-4 stérigmates.
Soies (1) fructification imparfaite brun-rouge, parois épaisses, mesurant (20)50-100 × 5-10 µm. (2) forme parfaite atteignant 45 µm de longueur. | - |
11/04/2021 | Inonotus obliquus | Ecologie Description | La forme imparfaite vient en parasite sur les troncs de Betula, plus rarement sur Alnus et sur d'autres feuillus.
Tout au long de l'année. Rare. Annuel. | La forme imparfaite vient en parasite sur les troncs de Betula, plus rarement sur Alnus et sur d'autres feuillus. Toute l'année. Rare. Annuel. | - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Synonymes | Polyporus mikadoi Lloyd (1912) , Mycological writings, 4, letter n° 43, p. 3 (Basionyme)
Polyporus cuticularis var. mikadoi (Lloyd) A. Kawamura (1954) , Icones of Japanese Fungi, 1, p. 125
Inonotus mikadoi (Lloyd) Pegler (1964) , Transactions of the British mycological Society, 47(2), p. 190 (nom actuel)
| Polyporus mikadoi Lloyd (1912), Mycological writings, 4, letter n° 43, p. 3 (basionyme)
Polyporus cuticularis var. mikadoi (Lloyd) A. Kawamura (1954), Icones of Japanese Fungi, 1, p. 125
Inonotus mikadoi (Lloyd) Pegler (1964), Transactions of the British mycological Society, 47(2), p. 190 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Commentaires | Cette belle espèce est caractérisée par ses petits basidiocarpes, l'absence totale de setae, et l'hôte exclusif (pruniers et cerisiers du Japon) | Cette belle espèce est caractérisée par ses petits basidiocarpes, l'absence totale de soies, et l'hôte exclusif (pruniers et cerisiers du Japon). | - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Chapeau/Dessus Description | Petits basidiocarpes annuels, dimidiés à subongulés, à base contractée, 1,5 - 2,5 x 0,5 - 1 cm; surface piléique "brun soudan" à "brun mars", striée radialement, marge aiguë, réfléchie; | Petits basidiocarpes annuels, dimidiés à subongulés, à base contractée, mesurant 1,5-2,5 × 0,5-1 cm ; surface piléique "brun soudan" à "brun mars", striée radialement, marge aiguë, réfléchie; | - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Pores/Dessous Description | surface porée concave, brun à grisâtre, un peu brillante, pores 2-3 par mm, tubes concolores jusqu'à 7 mm de long, dissépiments épais, farineux;
| Surface porée concave, brun à grisâtre, un peu brillante, pores 2-3 par mm, tubes concolores jusqu'à 7 mm de long, dissépiment épais, farineux;
| - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Chair Description | contexte mince (<2mm), brun rouille, fibreux, légèrement brillant, avec une base granuleuse jusqu'à 5 mm de diamètre. | Contexte mince (< 2mm), brun rouille, fibreux, légèrement brillant, avec une base granuleuse jusqu'à 5 mm de diamètre. | - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Spores Description | Basides clavées, 20-25 x 4-5 µm, avec un étranglement médian, 2-4 stérigmates de 4-6 µm de long.
Basidiospores abondantes, brun rouille, largement ellipsoïdes, 4.5-6 x 3.5-4 µm.
Système hyphal monomitique, les génératives uni-septées, hyalines à jaunâtre dans la trame, jusqu'à 5 µm de large, contexte brun foncé et paroi épaisse, 4-7.5 µm large.
Setae absent. | Basidiospores abondantes, brun rouille, largement ellipsoïdes, 4.5-6 × 3.5-4 µm.
Basides clavées, mesurant 20-25 × 4-5 µm, avec un étranglement médian, 2-4 stérigmates de 4-6 µm mesurant de long.
Système hyphal monomitique, les génératives uniseptées, hyalines à jaunâtre dans la trame, jusqu'à 5 µm de large, contexte brun foncé et paroi épaisse, 4-7,5 µm large.
Soies absentes. | - |
11/04/2021 | Inonotus mikadoi | Ecologie Description | Sur Prunus spp. vivants
Distribution: climats chauds ou tempérés, Japon, Corée, Taïwan. | Sur Prunus ×yedoensis (cerisier Yoshino) vivants.
Distribution: climats chauds ou tempérés, Japon, Corée, Taïwan. | - |
11/04/2021 | Odontia calcicola | Synonymes | Caldesiella ferruginosa var. calcicola Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 471 (Basionyme)
Caldesiella calcicola (Bourdot & Galzin) M.P. Christiansen (1960) , Dansk botanisk arkiv, 19(2), p. 303
Tomentella calcicola (Bourdot & Galzin) M.J. Larsen (1967) , Taxon, 16, p. 511 (nom actuel)
Trechispora calcicola (Bourdot & Galzin) Malençon (1983) , Anales de biolgogia, Universidad de Murcia, 39(1-4), p. 49
Odontia calcicola (Bourdot & Galzin) Kõljalg (2014) , Fungal ecology, 11, p. 86 (nom actuel)
| Caldesiella ferruginosa var. calcicolaBourdot & Galzin (1928) [1927], Hyménomycètes de France. Hétérobasidiés- Homobasidiés Gymnocarpes, p. 471 (basionyme)
Caldesiella calcicola (Bourdot & Galzin) M.P. Christiansen (1960), Dansk botanisk arkiv, 19(2), p. 303
Tomentella calcicola (Bourdot & Galzin) M.J. Larsen (1967), Taxon, 16, p. 511
Trechispora calcicola (Bourdot & Galzin) Malençon (1983), Anales de biolgogia, Universidad de Murcia, 39(1-4), p. 49
Odontia calcicola (Bourdot & Galzin) Kõljalg (2014), Fungal ecology, 11, p. 86 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Odontia calcicola | Commentaires | Peu fréquent. En toute saison. | - | - |
11/04/2021 | Odontia calcicola | Spores Description | Sphériques à subglobuleuses, brunes, à contour entier, densément et finement aspérulées, 4,5-5-6 x 4-4,5-5 µm. Basides tétrasporiques, 30-40 x 6-7(-8) µm. Hyphes génératrices hyalines, brun-jaune, 2-3,5-5 µm de diamètre, à parois minces,bouclées. Hyphes squelettiques, jaunâtres. | Sphériques à subglobuleuses, brunes, à contour entier, densément et finement aspérulées, mesurant 4,5-5-6 × 4-4,5-5 µm.
Basides tétrasporiques, mesurant 30-40 × 6-7(-8) µm.
Hyphes génératrices hyalines, brun-jaune, mesurant 2-3,5-5 µm de diamètre, à parois minces,bouclées. Hyphes squelettiques, jaunâtres. | - |
11/04/2021 | Odontia calcicola | Ecologie Description | Sur pierres calcaires, raremenent sur feuillus, et plus rarement sur conifères. | Sur pierres calcaires, rarement sur feuillus, et plus rarement sur conifères. Peu fréquent. Toute l'année. | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Synonymes | Hygrophoropsis fuscosquamula P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 245 (basionyme) (nom actuel) | Hygrophoropsis fuscosquamula P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 245 ('fuscosquamulosa') (basionyme) (nom actuel) | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Confusions possibles | Hygrophoropsis rufa est de couleur orangée et son écologie est différente. | Hygrophoropsis rufa est de couleur orangée et son écologie est différente.
Hygrophoropsis macrospora | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis rufa | Synonymes | Hygrophoropsis aurantiaca var. atrotomentosa Jaccotet (1925) , Les champignons dans la nature, p. 105
Hygrophoropsis aurantiaca var. rufa D.A. Reid (1972) , Fungorum rariorum icones coloratae, 6, p. 5 (Basionyme)
Hygrophoropsis rufa (D.A. Reid) Knudsen (2008) , Funga Nordica, Agaricoid, Boletoid and Cyphelloid Genera, Edn 1, p. 913 (nom actuel)
| Hygrophoropsis aurantiaca var. atrotomentosa Jaccotet (1925), Les champignons dans la nature, p. 105
Hygrophoropsis aurantiaca var. rufa D.A. Reid (1972), Fungorum rariorum icones coloratae, 6, p. 5 (basionyme)
Hygrophoropsis rufa (D.A. Reid) Knudsen (2008), Funga Nordica, Agaricoid, Boletoid and Cyphelloid Genera, Edn 1, p. 913 (nom actuel)
Hygrophoropsis fuscosquamula ss. Eyssartier & Roux (2017), Le Guide des champignons – France et Europe
Hygrophoropsis fuscosquamulosa ss. Courtecuisse & Duhem (1994), Guide des champignons de France et d'Europe | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis rufa | Références | Mycobank | - | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis rufa | Confusions possibles | - | Hygrophoropsis aurantiaca est souvent moins robuste, n'est pas couvert de méchules brunes et a des spores moins dextrinoïdes.
Hygrophoropsis fuscosquamula est de couleur blanc à crème et pousse dans les lieux humides parmi les joncs. | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis rufa | Ecologie Description | Sous Pinus | Sur le bois enterré, les copeaux ou la sciure de bois de conifères. Notamment Picea spp. (épicéas) et Pinus spp. (pins). Automne. Peu fréquent. | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Références | CD 1609 ; Eyssartier et Roux p. 554 | - | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Synonymes | Hygrophoropsis fuscosquamula P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 245 (Basionyme) | Hygrophoropsis fuscosquamula P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 245 (basionyme) (nom actuel) | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Confusions possibles | - | Hygrophoropsis rufa est de couleur orangée et son écologie est différente. | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Chapeau Couleur | Brun | Blanc, Brun, Crème | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Fausses lames Couleur | Orange | Blanc, Crème | - |
11/04/2021 | Hygrophoropsis fuscosquamula | Ecologie Description | - | Parmi les joncs, dans les lieux humides. Automne. Très rare. | - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Synonymes | Agaricus absinthiatus Lasch (1828) , Linnaea, Ein journal für die botanik, 3, p. 382 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus pachyphyllus subsp.* absinthiatus (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 80
Agaricus clusilis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 98
Collybia clusilis (Fries) Gillet (1875) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 310
Omphalia pachyphylla var. absinthiata (Lasch) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 26
Clitocybe absinthiata (Lasch) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 192
Clitocybe clusilis (Fries) Singer (1943) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 42
Omphalia clusilis (Fries) Kühner & Romagnesi (1953) , Flore analytique des champignons supérieurs, p. 126 (nom. inval.)
Omphalia clusiliformis Kühner & Romagnesi (1953) , Flore analytique des champignons supérieurs, p. 125 (nom. inval.)
Pseudoomphalina clusiliformis Kühner & Romagnesi ex Bon (1978) , Documents mycologiques, 9(33), p. 13
Pseudoomphalina absinthiata (Lasch) Knudsen & L. Hansen (1992) , Nordic journal of botany, 11(4), p. 479 (nom actuel)
| Agaricus absinthiatus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal für die botanik, 3, p. 382 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus pachyphyllus subsp.* absinthiatus (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 80
Agaricus clusilis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 98
Collybia clusilis (Fries) Gillet (1875), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 310
Omphalia pachyphylla var. absinthiata (Lasch) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 26
Clitocybe absinthiata (Lasch) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 192
Clitocybe clusilis (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 42
Omphalia clusilis (Fries) Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 126 (nom. inval.)
Omphalia clusiliformis Kühner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons supérieurs, p. 125 (nom. inval.)
Pseudoomphalina clusiliformis Kühner & Romagnesi ex Bon (1978), Documents Mycologiques, 9(33), p. 13
Pseudoomphalina absinthiata (Lasch) Knudsen & L. Hansen (1992), Nordic journal of botany, 11(4), p. 479 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Noms français | Clitocybe absinthiata, Omphalina clusiformis | - | - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Chapeau Description | vite déprimé ou ombiliqué, glabre ou un peu ruguleux, hygropnane | Vite déprimé ou ombiliqué, glabre ou un ruguleux, hygropnane | - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Lames Description | isabelle ou grisâtre | Isabelle ou grisâtres. | - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Chair Description | amarescente. Sulfate de fer gris-ardoisé. | Saveur amarescente. Sulfate de fer gris-ardoisé. | - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Stipe Description | atténué vers le bas. Glabre ou soyeux, à sommet pruineux | Atténué vers le bas, glabre ou soyeux, à sommet pruineux. | - |
11/04/2021 | Pseudoomphalina absinthiata | Spores Description | 10-11 x 6-7 µm, elliptiques à amyloïdité douteuse. | Mesurant 10-11 × 6-7 µm, elliptiques à amyloïdité douteuse. | - |
11/04/2021 | Helvella macropus | Synonymes | Helvella hispida Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 167 ( Elvela ')
Peziza stipitata Hudson (1778) , Flora Anglica, Edn 2, p. 636
Peziza macropus Persoon (1795) , in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza macropus var. ß lacunosa Persoon (1795) , in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26, tab. 1, fig. 2
Peziza macropus var. γ laevipes Persoon (1795) , in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26
Peziza sublicia Holmskjold (1799) , Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 26, tab. 10
Macroscyphus macropus (Persoon) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Peziza macropus hirta Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 3, p. 304 (nom. inval.)
Macropodia macropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbücher des nassauischen vereins für naturkunde, 23-24, p. 331
Helvella macropus (Persoon) P. Karsten (1871) , Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 11, p. 234 (nom actuel)
Peziza helvelloides ss. Cooke (1876) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 108, tab. 48, fig. 190
Aleuria macropus (Persoon) Gillet (1879) , Champignons de France, les discomycètes, p. 35
Peziza subclavipes W. Phillips & Ellis (1887) , in Ellis & Everhart, The North America fungi, n° 985
Lachnea macropus (Persoon) W. Phillips (1887) , A manual of the British Discomycetes, p. 207
Sarcoscypha macropus (Persoon) Lambotte (1888) , Mémoires de la Société royale des sciences de Liège, série 2, 14, p. 302
Helvella macropus var. brevis Peck (1902) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(2), p. 74
Macropodia urceolata Clements (1903) , Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 91
Macropodia subclavipes (W. Phillips & Ellis) Rehm (1904) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(4), p. 354
Cowlesia macropus (Persoon) Nieuwland (1916) , The American midland naturalist, 4, p. 380
Paxina hispida (Schaeffer) Seaver (1928) , The North American cup-fungi (operculates), p. 205
Paxina subclavipes (W. Phillips & Ellis) Seaver (1928) , The North American cup-fungi (operculates), p. 206
Cyathipodia macropus (Persoon) Dennis (1960) , British Cup Fungi and their Allies, p. 7
Helvella brevis (Peck) Harmaja (1974) , Karstenia, 14, p. 104
| Helvella hispida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 167 ('Elvela ')
Peziza stipitata Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636
Peziza macropus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza macropus var. ß lacunosa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der Botanik, 15, p. 26, tab. 1, fig. 2
Peziza macropus var. γ laevipes Persoon (1795), in Usteri, Annalen der Botanik, 15, p. 26
Peziza sublicia Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 26, tab. 10
Macroscyphus macropus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Peziza macropus hirta Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 304 (nom. rejic.)
Macropodia macropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbücher des nassauischen Vereins für Naturkunde, 23-24, p. 331
Helvella macropus (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sällskapets pro fauna et flora Fennica förhandlingar, 11, p. 234 (nom actuel)
Peziza helvelloides ss. Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 108, tab. 48, fig. 190
Aleuria macropus (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycètes, p. 35
Peziza subclavipes W. Phillips & Ellis (1887), in Ellis & Everhart, The North America fungi, n° 985
Lachnea macropus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 207
Sarcoscypha macropus (Persoon) Lambotte (1888), Mémoires de la Société royale des sciences de Liège, série 2, 14, p. 302
Helvella macropus var. brevis Peck (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(2), p. 74
Macropodia urceolata Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 91
Macropodia subclavipes (W. Phillips & Ellis) Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(4), p. 354
Cowlesia macropus (Persoon) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 380
Paxina hispida (Schaeffer) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 205
Paxina subclavipes (W. Phillips & Ellis) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 206
Cyathipodia macropus (Persoon) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 7
Helvella brevis (Peck) Harmaja (1974), Karstenia, 14, p. 104
Pergyromitra yulae Donadini (1987) [1986], Bulletin de la Société linnéenne de Provence, 38, p. 162 (nom. inval.)
Helvella yulae Van Vooren (2007), Bulletin de semestriel de la FAMM, 32, p. 16 (nom. inval.) | - |
11/04/2021 | Gyromitra accumbens | Synonymes | Gyromitra accumbens Harmaja (1986) , Karstenia, 26(2), p. 41 (Basionyme) (nom actuel)
Paradiscina accumbens (Rahm) Benedix (1972) , Kulturpflanze, Berlin, 19, p. 177 (nom. inval.)
Discina accumbens (Rahm ex Harmaja) Merdardi (2007) , Rivista di micologia, 49(4), p. 310
| Gyromitra accumbens Harmaja (1986), Karstenia, 26(2), p. 41 (basionyme) (nom actuel)
Paradiscina accumbens (Rahm) Benedix (1972), Kulturpflanze, Berlin, 19, p. 177 (nom. inval.)
Discina accumbens (Rahm ex Harmaja) Merdardi (2007), Rivista di micologia, 49(4), p. 310
| - |
11/04/2021 | Gyromitra accumbens | Chair Description | épaisse, aqueuse, blanchâtre ou gris beige pâle. | Épaisse, aqueuse, blanchâtre ou gris beige pâle. | - |
11/04/2021 | Gyromitra accumbens | Stipe Couleur | - | Blanc | - |
11/04/2021 | Gyromitra accumbens | Stipe Description | nul | Nul. | - |
11/04/2021 | Gyromitra accumbens | Spores Description | surmontées de calottes polairesarrondies ou tronquées. | Surmontées de calottes polaires arrondies ou tronquées. | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Commentaires | Solitaire ou en troupes. Rare ou assez rare. Printemps ou fin d'été jusqu'en automne. Surtout en région montagneuse.
Orophyte en région méditerranéenne, ce gyromitre ne dépasse guère 200 m d'altitude dans les régions sud fennoscandinaves, où il abonde sous épicéas.
Remarque : Très variable de forme et de taille. | - | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Chapeau/Tête Description | Mitriforme ou en forme de selle, 6-10 (12) de haut, 8-12 (14) cm de large, irrégulièrement plissé, formé de 2-3 ou 4 lobes soudés au pied par la seule marge, gonflé, creux, irrégulier, surmonté de 2 ou 3 cornes. Hyménium amphigène et brun-canelle à brun foncé, intérieur blanchâtre et cotonneux. | Mitriforme ou en forme de selle, 6-10(-12) × 8-12(-14) cm de large, irrégulièrement plissé, formé de 2-3 ou 4 lobes soudés au pied par la seule marge, gonflé, creux, irrégulier, surmonté de 2 ou 3 cornes. Hyménium amphigène et brun-canelle à brun foncé, intérieur blanchâtre et cotonneux. | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Chair Description | Blanchâtre à pâle, mince, caséeuse, moins fragile dans le pied que dans le chapeau. Odeur fongique faible , saveur douce. | Blanchâtre à pâle, mince, caséeuse, moins fragile dans le pied que dans le chapeau.
Odeur fongique faible.
Saveur douce. | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Stipe Description | 6-10-(12) x 1,5-3 cm, d'abord cylindrique, plein, puis comprimé, parfois sillonné si profond qu'il paraît double, atténué en bas, creux, pruineux-duveteux sur toute sa surface, blanchâtre dans la partie traversant le chapeau comme une columelle, brun pâle ailleurs, roussâtre rose à grisâtre lilacin, jaune à la base. | Mesurant 6-10-(12) × 1,5-3 cm, d'abord cylindrique, plein, puis comprimé, parfois sillonné si profond qu'il paraît double, atténué en bas, creux, pruineux-duveteux sur toute sa surface, blanchâtre dans la partie traversant le chapeau comme une columelle, brun pâle ailleurs, roussâtre rose à grisâtre lilacin, jaune à la base. | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Spores Description | Ellipsoïdes très allongées, lisses, hyalines, bi-guttulées ( 2 grosses guttules bien rondes ), appendiculées par un gonflement discret du périspore aux deux extrémités. Asques 200-250 x 10-20 µm, cylindriques, pédicellés, à 8 spores uni ou bisériées. Paraphyses parfois rameuses septées, à contenu granulaire brun rouge, capitées au bout x 10-12µm. | Ellipsoïdes très allongées, lisses, hyalines, biguttulées, appendiculées par un gonflement discret du périspore aux deux extrémités.
Asques mesurant 200-250 × 10-20 µm, cylindriques, pédicellés, à 8 spores uni ou bisériées.
Paraphyses parfois rameuses septées, à contenu granulaire brun rouge, capitées au bout 10-12 µm. | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Ecologie Description | Dans les forêts de feuillus ( surtout Fagus ) et de conifères, fréquemment autour ou sur les souches , sur fragments de bois enfouis, sur place à charbon , les lieux brulés, les bois tombés, les rémanents, etc..... | Dans les forêts de feuillus et de conifères, fréquemment autour ou sur les souches, sur fragments de bois enfouis, les bois tombés et les rémanents. Solitaire ou en troupes. Rare ou assez rare. Printemps ou fin d'été jusqu'en automne. Surtout en région montagneuse. Orophyte en région méditerranéenne, ce gyromitre ne dépasse guère 200 m d'altitude dans les régions au sud de la Scandinavie, où il abonde sous épicéas. | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Synonymes | Helvella infula Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 159 (' Elvela ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus triceps O.F. Müller (1780) , Flora danica, 14, p. 8, tab. 835
Helvella mitra var. ß nuda Afzelius (1783) , Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 303
Helvella mitra Willdenow (1787) , Florae berolinensis prodromus, p. 398 (nom. illegit.)
Helvella brunnea J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1450
Helvella triceps (O.F. Müller) Retzius (1795) , Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 321
Helvella infula var. ß nuda (Afzelius) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 618
Helvella inflata Cumino (1805) , Mémoires de l'Académie impériale des sciences, littérature et beaux-arts de Turin, 14, p. 231, tab. 3 (nom. illegit.)
Helvella infula var. γγ terrestris Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 299
Helvella infula var. a truncigena Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 299
Helvella erythrophaea Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 211
Helvella birretum Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 33, tab. 21, fig. 12-15
Helvella rhodopus Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 23, tab. 19, fig. 11-13
Helvella friesiana Cooke (1878) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 195, tab. 92, fig. 333
Gyromitra inflata Cooke (1879) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 248
Physomitra infula (Schaeffer) Boudier (1885) , Bulletin de la Société mycologique de France, 1(1), p. 99
Gyromitra infula (Schaeffer) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272 (nom actuel)
Gyromitra birretum (Krombholz) Saccardo (1889) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 22
Gyromitra esculenta var. crispa Peck (1898) , Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 299
Physomitra infula var. friesiana (Cooke) Boudier (1907) , Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 35
Physomitra infula var. rhodopus (Krombholz) Boudier (1907) , Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 35
Helvella infula f. friesiana (Cooke) Bresadola (1932) , Iconographia mycologica, 24, tab. 1167*
Maublancomyces inflata (Cooke) Herter (1950) , Revista Sudamericana de botánica, 8(5), p. 161
Gyromitra infula f. gyrosa Benedix (1967) [1966], Kulturpflanze, Berlin, 14, p. 363
| Helvella infulaSchaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 159 ('Elvela') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus triceps O.F. Müller (1780), Flora danica, 14, p. 8, tab. 835
Helvella mitra var. ß nuda Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 303
Helvella mitra Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 398 (nom. illegit.)
Helvella brunnea J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1450
Helvella triceps (O.F. Müller) Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 321
Helvella infula var. ß nuda (Afzelius) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 618
Helvella inflata Cumino (1805), Mémoires de l'Académie impériale des sciences, littérature et beaux-arts de Turin, 14, p. 231, tab. 3 (nom. illegit.)
Helvella infula var. γγ terrestris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 299
Helvella infula var. a truncigena Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 299
Helvella erythrophaea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 211
Helvella birretum Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 33, tab. 21, fig. 12-15
Helvella rhodopus Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 23, tab. 19, fig. 11-13
Helvella friesiana Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 195, tab. 92, fig. 333
Gyromitra inflata Cooke (1879), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 248
Physomitra infula (Schaeffer) Boudier (1885), Bulletin de la Société mycologique de France, 1(1), p. 99
Gyromitra infula (Schaeffer) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272 (nom actuel)
Gyromitra birretum (Krombholz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 22
Gyromitra esculenta var. crispa Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 299
Physomitra infula var. friesiana (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 35
Physomitra infula var. rhodopus (Krombholz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 35
Helvella infula f. friesiana (Cooke) Bresadola (1932), Iconographia mycologica, 24, tab. 1167*
Maublancomyces inflata (Cooke) Herter (1950), Revista Sudamericana de botánica, 8(5), p. 161
Gyromitra infula f. gyrosa Benedix (1967) [1966], Kulturpflanze, Berlin, 14, p. 363 | - |
11/04/2021 | Gyromitra infula | Confusions possibles | - | Gyromitra ambigua | - |
11/04/2021 | Gyromitra anthracobia | Synonymes | Gyromitra anthracobia Loizides, P.-A. Moreau & Bellanger (2018) , Persoonia, 40, p. 287 (Basionyme) | Gyromitra anthracobia Loizides, P.-A. Moreau & Bellanger (2018), Persoonia, 40, p. 287 (basionyme) | - |
11/04/2021 | Gyromitra anthracobia | Comestibilité | Toxique | Mortel | - |
11/04/2021 | Gyromitra anthracobia | Spores Description | (16–)18–21(–22,5) x (9–)10–11,5(–12) μm (Me = 19,7 × 11;
Q = 1.5–2.2; Qm = 1.79 (d'après Moreau et coll.), ellipsoïdes, biguttulées pour la plupart. | Mesurant (16–)18–21(–22,5) × (9–)10–11,5(–12) μm (Me = 19,7 × 11; Q = 1.5–2.2; Qm = 1.79 (d'après Moreau et coll.), ellipsoïdes, biguttulées pour la plupart. | - |
11/04/2021 | Gyromitra anthracobia | Ecologie Description | Dans les forêts brûlées, le plus souvent pendant les 2 printemps précédant le feu. Mars-avril. Rare. | Dans les forêts brûlées, le plus souvent pendant les deux printemps précédant le feu. Mars-avril. Rare. | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Espèce | fastigiata | grandis | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Auteur | (Krombholz) Rehm (1895) | (Cumino) Van Vooren & M. Carbone (2019) | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Synonymes | Helvella fastigiata Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 32, tab. 21, fig. 9-11 (Basionyme)
Gyromitra brunnea Underwood (1894) , Proceedings of the Indianan Academy of Sciences, 1893, p. 33
Gyromitra fastigiata (Krombholz) Rehm (1895) , Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1194 (nom actuel)
Gyromitra krombholzii Bezdek (1905) , Houby jedlé a jim podobné jedovaté, p. 199 (nom. inval.)
Physomitra infula var. fastigiata (Krombholz) Boudier (1907) , Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 35
Helvella underwoodii Seaver (1928) , The North American cup-fungi (operculates), p. 254 ('Elvela')
Gyromitra pratensis Velenovský (1934) , Monographia discomycetum bohemiae, p. 389
Maublancomyces pratensis (Velenovský) Herter (1950) , Revista Sudamericana de botánica, 8(5), p. 160
Maublancomyces fastigiata (Krombholz) Herter (1951) , Revista Sudamericana de botánica, 10(1), p. 17
Neogyromitra brunnea (Underwood) Herter (1951) , Revista Sudamericana de botánica, 10(1), p. 16
Neogyromitra fastigiata (Krombholz) McKnight (1968) , Mycologia, 60(3), p. 725
Discina brunnea (Underwood) Raitviir (1970) , Botaanike-alased tööd, 9, p. 368
Discina fastigiata (Krombholz) Svrcek & J. Moravec (1972) , Ceská mykologie, 26(1), p. 5
| Helvella grandis Cumino (1806) [1805], Mémoires de l'Académie des Sciences, Littérature et Beaux-Arts de Turin : Littérature et Beaux-Arts, 8, p. 230 (basionyme)
Helvella fastigiata Krombholz (1834), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 3, p. 32, tab. 21, fig. 9-11
Gyromitra fastigiata (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1194
Gyromitra krombholzii Bezdek (1905), Houby jedlé a jim podobné jedovaté, p. 199 (nom. inval.)
Physomitra infula var. fastigiata (Krombholz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 35
Gyromitra pratensis Velenovský (1934), Monographia Discomycetum Bohemiae, p. 389
Gyromitra inflata ss. Velenovský (1934), Monographia Discomycetum Bohemiae
Maublancomyces pratensis (Velenovský) Herter (1950), Revista Sudamericana de botánica, 8(5), p. 160
Maublancomyces fastigiata (Krombholz) Herter (1951), Revista Sudamericana de botánica, 10(1), p. 17
Neogyromitra fastigiata (Krombholz) McKnight (1968), Mycologia, 60(3), p. 725
Discina fastigiata (Krombholz) Svrček & J. Moravec (1972), Ceská mykologie, 26(1), p. 5
Gyromitra slonevskii V.P. Heluta (2001), Ukrainian Botanical Journal, 58(1), p. 83
Gyromitra grandis (Cumino) Van Vooren & M. Carbone (2019), Ascomycete.org, 11, p. 72 (nom actuel) | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Confusions possibles | - | Gyromitra brunnea est une espèce nord-américaine très similaire et a parfois été considérée comme synonyme. | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Chapeau/Tête Description | Deux lobes relevés plus ou moins adnés, à hymenium irrégulier, bosselé, ridé, brun roux, puis brun chocolat.
Surface externe blanchâtre à beige pâle. | Deux lobes relevés plus ou moins adnés, à hyménium irrégulier, bosselé, ridé, brun roux, puis brun chocolat.
Surface externe blanchâtre à beige pâle. | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Stipe Description | cylindracé, généralement trapu, marqué de creux, blanchâtre, mais rapidement taché de gris-brun. | Cylindracé, généralement trapu, marqué de creux, blanchâtre, mais rapidement taché de gris-brun. | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Spores Description | 27-34 µm, ellipsoïdes, hyalines, contenant une goutte centrale, accompagnée de une ou deux guttules, à surface verruqueuse, à minuscules verrues denses, donnant parfois un effet de réticule, cyanophiles, et avec des verrues épineuses aux pôles. | Mesurant 27-34 µm, ellipsoïdes, hyalines, contenant une goutte centrale, accompagnée de une ou deux guttules, à surface verruqueuse, à minuscules verrues denses, donnant parfois un effet de réticule, cyanophiles, et avec des verrues épineuses aux pôles. | - |
11/04/2021 | Gyromitra grandis | Ecologie Description | A l'étage montagnard au sol, dans les boisements de conifères ou mixtes. D'avril à mai. | A l'étage montagnard au sol, dans les forêts de feuillus ou mixtes. Mars-mai. Peu fréquent à rare. | - |
11/04/2021 | Collybia cirrhata | Synonymes | Agaricus amanitae Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 109, tab. 18, fig. 93
Agaricus alumnus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 155, tab. 155
Agaricus amanitae subsp.* cirratus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 53 (basionyme)
Agaricus tuberosus var. ß cirratus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 374
Agaricus parasiticus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 (nom. illegit.)
Agaricus cirratus (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 ('ou cirrhatus ')
Agaricus epiphyllus Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 112, tab. 11, fig. 22 (nom. illegit.)
Agaricus parasiticus var. ß agaricola Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 150
Agaricus tuberosus var. b amanitae (Batsch) Mérat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 72
Collybia cirrata (Persoon) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 96(60) ('ou cirrhata ') (nom actuel)
Collybia alumna (Bolton) Gillet (1875), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 318 ('alumnus')
Marasmius cirrhatus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Collybia tuberosa var. etuberosa Jaap (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 45
Delicatula ramosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 45
Microcollybia cirrhata (Persoon) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 193
Collybia amanitae (Batsch) Kreisel (1987), Pilzflora der Deutschen Demokratischen Republik, Basidiomycetes, p. 47 (nom. inval.)
| Agaricus amanitae Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 109, tab. 18, fig. 93
Agaricus alumnus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 155, tab. 155
Agaricus amanitae subsp.* cirratus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 53 (basionyme)
Agaricus tuberosus var. ß cirratus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 374
Agaricus parasiticus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 (nom. illegit.)
Agaricus cirratus (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 ('ou cirrhatus')
Agaricus epiphyllus Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 112, tab. 11, fig. 22 (nom. illegit.)
Agaricus parasiticus var. ß agaricola Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 150
Agaricus tuberosus var. b amanitae (Batsch) Mérat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 72
Collybia cirrata (Persoon) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 96(60) ('ou cirrhata') (nom actuel)
Collybia alumna (Bolton) Gillet (1875), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 318 ('alumnus')
Marasmius cirrhatus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Collybia tuberosa var. etuberosa Jaap (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 45
Delicatula ramosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 45
Microcollybia cirrhata (Persoon) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 193
Collybia amanitae (Batsch) Kreisel (1987), Pilzflora der Deutschen Demokratischen Republik, Basidiomycetes, p. 47 (nom. inval.)
| - |
11/04/2021 | Collybia cirrhata | Ecologie Description | Débris pourris de vielles russules et autres champignons ou matière végétale pourrie. | Débris pourris de vieilles russules et autres champignons ou matière végétale pourrie. | - |
11/04/2021 | Collybia cirrhata | Espèce | cirrata | cirrhata | - |
11/04/2021 | Collybia cirrhata | Synonymes | Agaricus amanitae Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 109, tab. 18, fig. 93
Agaricus alumnus Bolton (1791) , An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 155, tab. 155
Agaricus amanitae subsp.* cirratus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 53 (Basionyme)
Agaricus tuberosus var. ß cirratus (Persoon) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 374
Agaricus parasiticus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 (nom. illegit.)
Agaricus cirratus (Persoon) Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 ('ou cirrhatus ')
Agaricus epiphyllus Trattinnick (1805) , Fungi austriaci, 1, p. 112, tab. 11, fig. 22 (nom. illegit.)
Agaricus parasiticus var. ß agaricola Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 150
Agaricus tuberosus var. b amanitae (Batsch) Mérat (1821) , Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 72
Collybia cirrata (Persoon) Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 96(60) (' ou cirrhata ') (nom actuel)
Collybia alumna (Bolton) Gillet (1875) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 318 (' alumnus')
Marasmius cirrhatus (Persoon) P. Karsten (1889) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Collybia tuberosa var. etuberosa Jaap (1908) , Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 45
Delicatula ramosa Velenovský (1947) , Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 45
Microcollybia cirrhata (Persoon) Lennox (1979) , Mycotaxon, 9(1), p. 193
Collybia amanitae (Batsch) Kreisel (1987) , Pilzflora der deutschen demokratischen republik, Basidiomycetes, p. 47 (nom. inval.)
| Agaricus amanitae Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 109, tab. 18, fig. 93
Agaricus alumnus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 155, tab. 155
Agaricus amanitae subsp.* cirratus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 53 (basionyme)
Agaricus tuberosus var. ß cirratus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 374
Agaricus parasiticus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 (nom. illegit.)
Agaricus cirratus (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 308 ('ou cirrhatus ')
Agaricus epiphyllus Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 112, tab. 11, fig. 22 (nom. illegit.)
Agaricus parasiticus var. ß agaricola Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 150
Agaricus tuberosus var. b amanitae (Batsch) Mérat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 72
Collybia cirrata (Persoon) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 96(60) ('ou cirrhata ') (nom actuel)
Collybia alumna (Bolton) Gillet (1875), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 318 ('alumnus')
Marasmius cirrhatus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Collybia tuberosa var. etuberosa Jaap (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 45
Delicatula ramosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 45
Microcollybia cirrhata (Persoon) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 193
Collybia amanitae (Batsch) Kreisel (1987), Pilzflora der Deutschen Demokratischen Republik, Basidiomycetes, p. 47 (nom. inval.)
| - |
11/04/2021 | Collybia cirrhata | Commentaires | Débris pourris de vielles russules et autres champignons ou matière végétale pourrie. | - | - |
11/04/2021 | Collybia cirrhata | Ecologie Description | - | Débris pourris de vielles russules et autres champignons ou matière végétale pourrie. | - |
11/04/2021 | Collybia ocellata | Synonymes | Agaricus clavus Bulliard (1812) , Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 541, tab. 569, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus ocellatus Fries (1815) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 83 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus cirratus var. γ ocellatus (Fries) Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 125
Agaricus guldenstaedtii Weinmann (1836) , Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 98
Collybia ocellata (Fries) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 114 (nom actuel)
Collybia clavus Quélet (1872) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 98(63) (nom. illegit.)
Marasmius ocellatus (Fries) P. Karsten (1889) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 104
| Nom actuel : Collybia cirrhata
Agaricus clavus Bulliard (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 541, tab. 569, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus ocellatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 83 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus cirratus var. γ ocellatus(Fries) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 125
Agaricus guldenstaedtii Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 98
Collybia ocellata (Fries) P. Kummer (1871), Der fürher in die pilzkunde, p. 114
Collybia clavus Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 98(63) (nom. illegit.)
Marasmius ocellatus (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 104
| - |
11/04/2021 | Gymnopus graveolens | Synonymes | Collybia graveolens G. Poirault ex Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 65 (Basionyme)
Gymnopus graveolens (G. Poirault ex Boudier) Antonín & Noordeloos (1997) , Mycotaxon, 63, p. 364 (nom. illegit.)
Gymnopus impudicus var. graveolens (G. Poirault ex Boudier) Vila & Llimona (2006) , Revista Catalana de micologia, 28, p. 180 (nom actuel)
| Nom actuel : Gymnopus impudicus var. graveolens
Collybia graveolens G. Poirault ex Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 65 (basionyme)
Gymnopus graveolens (G. Poirault ex Boudier) Antonín & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 364 (nom. illegit.)
Gymnopus impudicus var. graveolens (G. Poirault ex Boudier) Vila & Llimona (2006), Revista Catalana de micologia, 28, p. 180 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Gymnopus oreadoides | Synonymes | Marasmius oreadoides Passerini (1872) , Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 109 (Basionyme)
Chamaeceras oreadoides (Passerini) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 456 ('oreadodes')
Collybia oreadoides (Passerini) P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174
Rhodocollybia stenosperma Romagnesi & Coquand (1978) , Bulletin de la Société mycologique de France, 94(2), p. 101
Collybia stenosperma (Romagnesi & Coquand) Bon & Courtecuisse (1987) , Documents mycologiques, 18(69), p. 38
Gymnopus oreadoides (Passerini) Antonín & Noordeloos (1997) , Mycotaxon, 63, p. 365 (nom actuel)
| Marasmius oreadoides Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 109 (basionyme)
Chamaeceras oreadoides (Passerini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 ('oreadodes')
Collybia oreadoides (Passerini) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174
Rhodocollybia stenosperma Romagnesi & Coquand (1978), Bulletin de la Société mycologique de France, 94(2), p. 101
Collybia stenosperma (Romagnesi & Coquand) Bon & Courtecuisse (1987), Documents Mycologiques, 18(69), p. 38
Gymnopus oreadoides (Passerini) Antonín & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 365 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Gymnopus oreadoides | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
11/04/2021 | Gymnopus oreadoides | Chapeau Description | Se tachant de brun rougeâtre avec l'âge | Se tachant de brun rougeâtre avec l'âge. | - |
11/04/2021 | Gymnopus oreadoides | Stipe Description | Se tachant de rougeâtre | Se tachant de rougeâtre. | - |
11/04/2021 | Marasmiellus confluens | Genre | Gymnopus | Marasmiellus | - |
11/04/2021 | Marasmiellus confluens | Auteur | (Persoon) Zawadzki (1835) | (Persoon) J.S. Oliveira (2019) | - |
11/04/2021 | Marasmiellus confluens | Synonymes | Agaricus tremulus Batsch (1786) , Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 129, tab. 20, fig. 104 (nom. illegit.)
Agaricus dispar Batsch (1789) , Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 75, tab. 38, fig. 210
Agaricus tremebundus J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1418
Agaricus confluens Persoon (1795) , in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hypophyllum tintinnabulum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 251, tab. 122, fig. 3
Agaricus archyropus Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 135, tab. 25, fig. 4
Gymnopus confluens (Persoon) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2598 (nom actuel)
Marasmius erythropus subsp.* dispar Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 378
Marasmius archyropus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 378
Collybia confluens (Persoon) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 117
Marasmius dispar (Batsch) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 510 (nom. illegit.)
Marasmius confluens (Persoon) P. Karsten (1889) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Chamaeceras dispar (Batsch) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Chamaeceras archyropus (Persoon) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 455
Collybia confluens var. niveipes Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 963
Collybia confluens var. campanulata Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 963
| Agaricus tremulus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 129, tab. 20, fig. 104 (nom. illegit.)
Agaricus dispar Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 75, tab. 38, fig. 210
Agaricus tremebundus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1418
Agaricus confluens Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 8 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hypophyllum tintinnabulum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 251, tab. 122, fig. 3
Agaricus archyropus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 135, tab. 25, fig. 4
Gymnopus confluens (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2598 (nom actuel)
Marasmius erythropus subsp.* dispar Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 378
Marasmius archyropus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 378
Collybia confluens (Persoon) P. Kummer (1871), Der fürher in die pilzkunde, p. 117
Marasmius dispar (Batsch) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 510 (nom. illegit.)
Marasmius confluens (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Chamaeceras dispar (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Chamaeceras archyropus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455
Collybia confluens var. niveipesPeck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 963
Collybia confluens var. campanulataPeck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 963
Marasmiellus confluens (Persoon) J.S. Oliveira (2019), in Oliveira, Vargas-Isla, Cabral, Rodrigues & Ishikawa, Mycological Progress, 18(5), p. 734
| - |
11/04/2021 | Marasmiellus confluens | Commentaires | Odeur coumarinique. | - | - |
11/04/2021 | Marasmiellus confluens | Chair Description | - | Odeur coumarinique. | - |
11/04/2021 | Agaricus urinascens | Synonymes | Psalliota bernardii ss. Rea (1911) [1910], Transactions of the British mycological Society, 3(4), p. 285, tab. 14
Psalliota augusta ss. Ricken (1912) , Die Blätterpilze, p. 235
Agaricus crocodilinus Murrill (1912) , Mycologia, 4(6), p. 300
Psalliota lepiotoides R. Schulz (1924) [1923], Führer für pilzfreunde: Systematisch geordnet und gänzlich neu bearbeitet von Roman Schulz, 1, tab. 50 (nom. illegit.)
Psalliota arvensis subsp.* macrospora F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78
Psalliota urinascens F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 79 (Basionyme)
Psalliota straminea F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78 (' staminea ')
Psalliota collina Velenovský (1939) , Novitates mycologicae, p. 152
Psalliota villatica ss. J.E. Lange (1939) , Flora agaricina Danica, 4, p. 56, pl. 139, fig. C
Psalliota augusta ss. Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopédie mycologique, 14, p. 104
Agaricus urinascens (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 431 (nom actuel)
Agaricus macrosporus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1951) , Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 9 (nom. illegit.)
Agaricus stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 432 (nom. illegit.)
Agaricus arvensis subsp.* urinascens (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 400
Agaricus arvensis subsp.* stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 400
Agaricus arvensis subsp.* macrosporus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 400
Psalliota macrospora (F.H. Møller & Jul. Schäffer) F.H. Møller (1952) [1951], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(3), p. 181, pl. 34
Agaricus collinus (Velenovský) Damblon & Lambinon (1959) [1958], Lejeunia: Revue de botanique, 22, p. 100 (nom. illegit.)
Agaricus crocodilinus var. stramineus(F.H. Møller & Jul. Schäffer) Hlavácek (1976) , Mykologický sbornik, 53(1), p. 7
Agaricus crocodilinus var. collinus (Velenovský) Hlavácek (1976) , Mykologický sbornik, 53(1), p. 7
Agaricus macrosporus var. stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Bon (1985) , Documents mycologiques, 15(60), p. 25
Agaricus substramineus Courtecuisse (1985) , Documents mycologiques, 16(61), p. 49
Agaricus albertii var. stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Bon (1985) , Documents mycologiques, 15(60), p. 25
Agaricus schaefferianus Hlavácek (1987) , Mykologický sbornik, 64(4), p. 114
Agaricus albertii Bon (1988) , Documents mycologiques, 18(72), p. 63
Agaricus stramineosquamulosus Rauschert (1992) , Nova Hedwigia, 54(1-2), p. 215
| Psalliota bernardii ss. Rea (1911) [1910], Transactions of the British mycological Society, 3(4), p. 285, tab. 14
Psalliota augusta ss. Ricken (1912), Die Blätterpilze, p. 235
Agaricus crocodilinus Murrill (1912), Mycologia, 4(6), p. 300
Psalliota lepiotoides R. Schulz (1924) [1923], Führer für pilzfreunde: Systematisch geordnet und gänzlich neu bearbeitet von Roman Schulz, 1, tab. 50 (nom. illegit.)
Psalliota arvensis subsp.* macrospora F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78
Psalliota urinascens F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 79 (basionyme)
Psalliota straminea F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78 ('staminea')
Psalliota collina Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 152
Psalliota villatica ss. J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 56, pl. 139, fig. C
Psalliota augusta ss. Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopédie mycologique, 14, p. 104
Agaricus urinascens (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 431 (nom actuel)
Agaricus macrosporus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 9 (nom. illegit.)
Agaricus stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 432 (nom. illegit.)
Agaricus arvensis subsp.* urinascens (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 400
Agaricus arvensis subsp.* stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 400
Agaricus arvensis subsp.* macrosporus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 400
Psalliota macrospora (F.H. Møller & Jul. Schäffer) F.H. Møller (1952) [1951], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(3), p. 181, pl. 34
Agaricus collinus (Velenovský) Damblon & Lambinon (1959) [1958], Lejeunia: Revue de botanique, 22, p. 100 (nom. illegit.)
Agaricus crocodilinus var. stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Hlavácek (1976), Mykologický sbornik, 53(1), p. 7
Agaricus crocodilinus var. collinus (Velenovský) Hlavácek (1976), Mykologický sbornik, 53(1), p. 7
Agaricus macrosporus var. stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Bon (1985), Documents Mycologiques, 15(60), p. 25
Agaricus substramineus Courtecuisse (1985), Documents Mycologiques, 16(61), p. 49
Agaricus albertii var. stramineus (F.H. Møller & Jul. Schäffer) Bon (1985), Documents Mycologiques, 15(60), p. 25
Agaricus schaefferianus Hlavácek (1987), Mykologický sbornik, 64(4), p. 114
Agaricus albertii Bon (1988), Documents Mycologiques, 18(72), p. 63
Agaricus stramineosquamulosus Rauschert (1992), Nova Hedwigia, 54(1-2), p. 215
| - |
11/04/2021 | Agaricus urinascens | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus altipes | Synonymes | Psalliota altipes F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 46, fig. 9 (basionyme)
Psalliota aestivalis F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 50, pl. 4a
Agaricus altipes (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 12 (nom actuel)
Agaricus aestivalis (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 25 (nom. illegit.)
Agaricus albosericeus Rauschert (1992), Nova Hedwigia, 54(1-2), p. 213 (nom. illegit.)
| Psalliota cretacea f. grandis R. Schulz (1923), Führer für Pilzfreunde 1, pl. & n° 51
Psalliota altipes F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 46, fig. 9 (basionyme)
Psalliota aestivalis F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 50, pl. 4a
Psalliota aestivalis var. flavotacta F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 51
Agaricus altipes (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 12 (nom actuel)
Agaricus aestivalis (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 25 (nom. illegit.)
Agaricus aestivalis var. flavotactus (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7B(1), p. 13
Agaricus albosericeus Rauschert (1992), Nova Hedwigia, 54(1-2), p. 213 (nom. illegit.)
Agaricus annulospecialis Bohus, Locsmandi & Vasas (1999), Annales historico-naturales Musei Nationalis Hungarici, 91, p. 39 | - |
11/04/2021 | Agaricus altipes | Confusions possibles | - | Agaricus cappellii
Agaricus chionodermus | - |
11/04/2021 | Agaricus depauperatus | Synonymes | Psalliota depauperata F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 24, pl. 3, 9 (basionyme)
Agaricus depauperatus (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 6 (nom actuel)
Agaricus deylii Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 131
Agaricus annae Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 132 | Psalliota depauperata F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 24, pl. 3, 9 (basionyme)
Agaricus depauperatus (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 6 ('depauperátus') (nom actuel)
Agaricus deylii Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 131
Agaricus annae Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 132
Psalliota annae (Pilát) Malençon & Bertault (1970), Flore des champignons supérieurs du Maroc, 1, p. 156 (nom. inval.) | - |
11/04/2021 | Agaricus depauperatus | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
11/04/2021 | Agaricus annae | Synonymes | Agaricus sylvaticus var. pallens Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 67
Agaricus annae Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 132 (basionyme) (nom actuel)
Psalliota annae (Pilát) Malençon & Bertault (1970), Flore des champignons supérieurs du Maroc, 1, p. 156 (nom. inval.)
| Nom actuel : Agaricus depauperatus
Agaricus annae Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 132 (basionyme) (nom actuel)
Psalliota annae (Pilát) Malençon & Bertault (1970), Flore des champignons supérieurs du Maroc, 1, p. 156 (nom. inval.) | - |
11/04/2021 | Agaricus depauperatus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus depauperatus | Confusions possibles | Agaricus campestris var. squamulosus | - | - |
11/04/2021 | Agaricus altipes | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus benesii | Synonymes | Psalliota bernardii ss. Ricken (1918), Vademecum für pilzfreunde, Edn 1, p. 136
Psalliota benesii Pilát (1925), Mykologia, Praha, 2(3-4), p. 49, fig. 24 (basionyme)
Agaricus albosanguineus Hotson & D.E. Stuntz (1938), Mycologia, 30(2), p. 217
Psalliota squamulifera F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 21, fig. 6
Agaricus benesii (Pilát) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 432 (nom actuel)
Agaricus squamuliferus (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 7
| Psalliota bernardii ss. Ricken (1918), Vademecum für pilzfreunde, Edn 1, p. 136
Psalliota benesii Pilát (1925), Mykologia, Praha, 2(3-4), p. 49, fig. 24 (basionyme)
Agaricus albosanguineus Hotson & D.E. Stuntz (1938), Mycologia, 30(2), p. 217
Psalliota squamulifera F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 21, fig. 6
Agaricus benesii (Pilát) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 432 (nom actuel)
Agaricus squamuliferus (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 7
| - |
11/04/2021 | Agaricus benesii | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus cappellii | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus moellerianus | Synonymes | Psalliota campestris var. floccipes F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 57, fig. 12
Agaricus campestris var. floccipes (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 14
Agaricus floccipes (F.H. Møller) Bohus (1978), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 70, p. 107 (nom. illegit.)
Agaricus moellerianus Bon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 6 (basionyme) (nom actuel)
| Psalliota campestris var. floccipes F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 57, fig. 12
Agaricus campestris var. floccipes (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 14
Agaricus floccipes (F.H. Møller) Bohus (1978), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 70, p. 107 (nom. illegit.)
Agaricus moellerianus Bon (1985), Documents Mycologiques, 15(60), p. 6 (basionyme) (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Agaricus moellerianus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus osecanus | Synonymes | Psalliota campestris var. floccipes F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 57, fig. 12
Agaricus campestris var. floccipes (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 14
Agaricus floccipes (F.H. Møller) Bohus (1978), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 70, p. 107 (nom. illegit.)
Agaricus moellerianus Bon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 6 (basionyme) (nom actuel)
| Psalliota campestris var. floccipes F.H. Møller (1950) [1949-50], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(1-2), p. 57, fig. 12
Agaricus campestris var. floccipes (F.H. Møller) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 14
Agaricus floccipes (F.H. Møller) Bohus (1978), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 70, p. 107 (nom. illegit.)
Agaricus moellerianus Bon (1985), Documents Mycologiques, 15(60), p. 6 (basionyme) (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Agaricus osecanus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus pampeanus | Synonymes | Agaricus pampeanus Spegazzini (1880) , Anales de la Sociedad científica Argentina, 9(6), p. 280 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus campestris var. pampeanus (Spegazzini) Spegazzini (1883) , Anales de la Sociedad científica Argentina, 16(6), p. 272
Fungus pampeanus (Spegazzini) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Psalliota pampeana (Spegazzini) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
| Agaricus pampeanus Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad científica Argentina, 9(6), p. 280 (basionyme) (nom actuel)
Agaricus campestris var. pampeanus(Spegazzini) Spegazzini (1883), Anales de la Sociedad científica Argentina, 16(6), p. 272
Fungus pampeanus (Spegazzini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Psalliota pampeana (Spegazzini) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
| - |
11/04/2021 | Agaricus pampeanus | Confusions possibles | - | Agaricus campestris | - |
11/04/2021 | Agaricus pampeanus | Spores Description | 7,5-8,7 x 5,5-7,5 μm | Mesurant 7,5-8,7 × 5,5-7,5 μm. | - |
11/04/2021 | Agaricus macrocarpus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus macrolepis | Synonymes | Agaricus arvensis var. macrolepis Pilát & Pouzar (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 134 (basionyme)
Agaricus arvensis subsp.* macrolepis (Pilát & Pouzar) Bohus (1990), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 81, p. 41
Agaricus macrolepis (Pilát & Pouzar) Boisselet & Courtecuisse (2008), Documents Mycologiques, 34(135-136), p. 48 (nom actuel)
| Agaricus arvensis var. macrolepis Pilát & Pouzar (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 134 (basionyme)
Agaricus arvensis subsp.* macrolepis (Pilát & Pouzar) Bohus (1990), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 81, p. 41
Agaricus macrolepis (Pilát & Pouzar) Boisselet & Courtecuisse (2008), Documents Mycologiques, 34(135-136), p. 48 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Agaricus macrolepis | Synonymes | Agaricus arvensis var. macrolepis Pilát & Pouzar (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 134 (basionyme)
Agaricus arvensis subsp.* macrolepis (Pilát & Pouzar) Bohus (1990), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 81, p. 41
Agaricus macrolepis (Pilát & Pouzar) Boisselet & Courtecuisse (2008), Documents mycologiques, 34(135-136), p. 48 (nom actuel)
| Agaricus arvensis var. macrolepis Pilát & Pouzar (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 134 (basionyme)
Agaricus arvensis subsp.* macrolepis (Pilát & Pouzar) Bohus (1990), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 81, p. 41
Agaricus macrolepis (Pilát & Pouzar) Boisselet & Courtecuisse (2008), Documents Mycologiques, 34(135-136), p. 48 (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Agaricus macrolepis | Confusions possibles | - | Agaricus arvensis | - |
11/04/2021 | Agaricus macrolepis | Commentaires | Grande espèce surtout calcicole, à roue dentelée comme Agaricus arvensis, à gros squames faisant penser à Agaricus augustus, mais odeur forte d'anis et non pas benzoylée. | - | - |
11/04/2021 | Agaricus porphyrizon | Synonymes | Agaricus arvensis var. purpurascens Cooke (1886) , Illustrations of british fungi, 4, n° 541, tab. 584
Psalliota arvensis var. purpurascens (Cooke) W.G. Smith (1908) , Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 171
Agaricus sylvicola var. purpurascens (Cooke) Konrad & Maublanc (1924) , Icones Selectae Fungorum, p. 73
Agaricus purpurascens (Cooke) Pilát (1951) , Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 10 (nom. illegit.)
Psalliota purpurascens (Cooke) F.H. Møller (1952) [1951], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(3), p. 187, pl. 21a, 35
Agaricus porphyrizon P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 (Basionyme) (nom actuel)
| Agaricus arvensis var. purpurascens Cooke (1886), Illustrations of British fungi, 4, n° 541, tab. 584
Psalliota arvensis var. purpurascens (Cooke) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 171
Agaricus sylvicola var. purpurascens (Cooke) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, p. 73
Agaricus purpurascens (Cooke) Pilát (1951), Sborník Národního muzea v Praze, rada B, Prírodní vedy, 7(1), p. 10 (nom. illegit.)
Psalliota purpurascens (Cooke) F.H. Møller (1952) [1951], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(3), p. 187, pl. 21a, 35
Agaricus porphyrizon P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 (basionyme) (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Agaricus porphyrizon | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
11/04/2021 | Agaricus kuehnerianus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus fissuratus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus arvensis | Synonymes | Agaricus arvensis Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 73, tab. 310-311 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)(nom actuel)
Agaricus campestris var. γ arvensis (Schaeffer) Mattuschka (1779) , Enumeratio stirpium in Silesia sponte crescentium, p. 326
Agaricus edulis Persoon (1800) , Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 123 (nom. illegit.)
Agaricus georgii Sowerby (1801) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 304 (nom. illegit.)
Agaricus pratella P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802) , Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 318
Hypophyllum exquisitum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 286, tab. 134, fig. 1-2
Agaricus exquisitus Vittadini (1835) , Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 146, tab. 18
Agaricus arvensis var. exquisitus (Vittadini) Hussey (1847) , Illustrations of british mycology, London, 1, tab. 76
Psalliota arvensis (Schaeffer) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 74
Pratella arvensis (Schaeffer) Gillet (1876) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 563
Fungus arvensis (Schaeffer) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Psalliota cretacea ss. Ricken (1912) , Die Blätterpilze, p. 236, pl. 61, fig. 7
Psalliota arvensis subsp.* exquisita (Vittadini) F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78
| Agaricus arvensis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 73, tab. 310-311 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)(nom actuel)
Agaricus campestris var. γ arvensis (Schaeffer) Mattuschka (1779), Enumeratio stirpium in Silesia sponte crescentium, p. 326
Agaricus edulis Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 123 (nom. illegit.)
Agaricus georgii Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 304 (nom. illegit.)
Agaricus pratella P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische Flora der Wetterau, 3(2), p. 318
Hypophyllum exquisitum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 286, tab. 134, fig. 1-2
Agaricus exquisitus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 146, tab. 18
Agaricus arvensis var. exquisitus(Vittadini) Hussey (1847), Illustrations of British mycology, London, 1, tab. 76
Psalliota arvensis (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 74
Pratella arvensis (Schaeffer) Gillet (1876), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 563
Fungus arvensis (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Psalliota cretacea ss. Ricken (1912), Die Blätterpilze, p. 236, pl. 61, fig. 7
Psalliota arvensis subsp.* exquisita(Vittadini) F.H. Møller & Jul. Schäffer (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78
| - |
11/04/2021 | Agaricus bisporus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
11/04/2021 | Agaricus augustus | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
11/04/2021 | Agaricus augustus | Confusions possibles | Agaricus impudicus, a des squames moins marquées, plus foncées.
Agaricus bellaniae, est plus petit et a des spores de 6-8 x 4,5 µm.
Agaricus salicophilus, a des spores plus larges.
| Agaricus impudicus, a des squames moins marquées, plus foncées.
Agaricus bellaniae, est plus petit et a des spores de 6-8 × 4,5 µm.
Agaricus salicophilus, a des spores plus larges.
| - |
11/04/2021 | Hygrophorus russula | Synonymes | Agaricus russula Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 25, tab. 58 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus roseus Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 32, tab. 75 (nom. illegit.)
Agaricus russula var. ß roseus Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 338
Hypophyllum vinosum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 150, tab. 57, fig. 1-2
Gymnopus russulus (Schaeffer) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 607
Agaricus rubicundus Peck (1873) , Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 42 (nom. illegit.)
Tricholoma russula (Schaeffer) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 91
Hygrophorus russula (Schaeffer) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 49 (nom actuel)
Agaricus sanguineoalbus Britzelmayr (1895) , Botanisches centralblatt, 62, p. 274, fig. 662
Tricholoma sanguineoalbum (Britzelmayr) Saccardo & P. Sydow (1899) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 73
Limacium russula (Schaeffer) Ricken (1910) , Die Blätterpilze, p. 10, pl. 4, fig. 1
Melanoleuca russula (Schaeffer) Murrill (1914) , North American flora, 10(1), p. 22
| Agaricus russula Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 25, tab. 58 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus roseus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 32, tab. 75 (nom. illegit.)
Agaricus russula var. ß roseus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 338
Hypophyllum vinosum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 150, tab. 57, fig. 1-2
Gymnopus russulus (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 607
Agaricus rubicundus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 42 (nom. illegit.)
Tricholoma russula (Schaeffer) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 91
Hygrophorus russula (Schaeffer) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 49 (nom actuel)
Agaricus sanguineoalbus Britzelmayr (1895), Botanisches Centralblatt, 62, p. 274, fig. 662
Tricholoma sanguineoalbum (Britzelmayr) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 73
Limacium russula (Schaeffer) Ricken (1910), Die Blätterpilze, p. 10, pl. 4, fig. 1
Melanoleuca russula (Schaeffer) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 22
| - |
11/04/2021 | Hygrophorus russula | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
11/04/2021 | Hygrophorus russula | Commentaires | Thermophile calcicole. | - | - |
11/04/2021 | Hygrophorus russula | Ecologie Description | - | Thermophile calcicole. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Synonymes | Hygrophorus penarius ss. Bon (1977) , Documents mycologiques, 7(27-28), p. 28
Hygrophorus penarioides Jacobsson & E. Larsson (2007) , Mycotaxon, 99, p. 341 (Basionyme)
| Hygrophorus penarius ss. Bon (1977), Documents Mycologiques, 7(27-28), p. 28
Hygrophorus penarioides Jacobsson & E. Larsson (2007), Mycotaxon, 99, p. 341 (basionyme)
| - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Chapeau Description | 4-15 cm, un peu gras au toucher, souvent avec un large mamelon, non strié. | Mesurant 4-15 cm, un peu gras au toucher, souvent avec un large mamelon, non strié. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Chair Description | Epaisse, blanche. | Epaisse, blanche. Saveur douce. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Stipe Description | 4-9 x 1-2 cm, à base effilée et se tâchant d'ochracé. | Mesurant 4-9 × 1-2 cm, à base rétrécie et se tachant d'ochracé. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Spores Description | 6-7 x 4,5-5,5 µm. | Mesurant 6-7 × 4,5-5,5 µm. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarioides | Ecologie Description | Sous Quercus. | Sous Quercus spp. (chênes). | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarius | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarius | Synonymes | Agaricus nitens Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 60, tab. 238 (indisponible)
Amanita glutinosa Lamarck (1783) , Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 107
Hygrophorus penarius Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 45 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus penarius (Fries) Staude (1857) , Die schwämme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 103
Limacium penarium (Fries) Wünsche (1877) , Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 118
Hygrophorus barbatulus G. Becker (1954) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 32(6), p. 91
Hygrophorus penarius var. barbatulus (G. Becker) Bon (1989) , Documents mycologiques, 19(75), p. 57
| Agaricus nitens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 60, tab. 238 (indisponible)
Amanita glutinosa Lamarck (1783), Encyclopédie méthodique, Botanique, 1, p. 107
Hygrophorus penarius Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 45 (basionyme) (nom actuel)
Agaricus penarius (Fries) Staude (1857), Die Schwämme mitteldeutschlands, in besondere des Herzogthums, p. 103
Limacium penarium (Fries) Wünsche (1877), Die Pilze: eine Anleitung zur Kenntniss derselben, p. 118
Hygrophorus barbatulus G. Becker (1954), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 32(6), p. 91
Hygrophorus penarius var. barbatulus (G. Becker) Bon (1989), Documents Mycologiques, 19(75), p. 57 | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarius | Confusions possibles | Hygrophorus penarioides. | Hygrophorus penarioides | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarius | Varéiétés/formes | - | Hygrophorus penarius var. barbatulus à marge pubescente est acidophile. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarius | Spores Description | 6-8 x 3,5-5,5 µm. | Mesurant 6-8 × 3,5-5,5 µm. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus penarius | Ecologie Description | Uniquement sous Fagus. | Uniquement sous Fagus spp. (hêtres). | - |
11/04/2021 | Hygrophorus fagi | Synonymes | Hygrophorus penarius ss. Bresadola (1928) , Iconographia mycologica, 7, tab. 305
Hygrophorus fagi G. Becker & Bon (1974) , Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 43(9), p. 340 (Basionyme)
| Hygrophorus penarius ss. Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 7, tab. 305
Hygrophorus fagi G. Becker & Bon (1974), Bulletin mensuel de la Société linnéenne de Lyon, 43(9), p. 340 (basionyme) (nom actuel)
| - |
11/04/2021 | Hygrophorus fagi | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Hygrophorus fagi | Commentaires | Synonyme de Hygrophorus penarius selon certains auteurs. | Synonyme probable de Hygrophorus penarius. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus fagi | Ecologie Description | Sous Fagus. | Sous Fagus sylvatica (hêtre commun). | - |
11/04/2021 | Hygrophorus atramentosus | Synonymes | Agaricus camarophyllus var. ß atramentosus Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 177 (Basionyme)
Agaricus elixus var. ß atramentosus (Albertini & Schweinitz) Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 97
Agaricus atramentosus (Albertini & Schweinitz) Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 2, p. 191 (nom. inval.)
Hygrophorus caprinus ss. Bresadola (1928) , Iconographia mycologica, 7, tab. 324
Hygrophorus atramentosus (Albertini & Schweinitz) H. Haas & R. Haller Aar. ex Bon (1985) , Documents mycologiques, 15(59), p. 52 (nom actuel)
Hygrophorus camarophyllus var. atramentosus (Albertini & Schweinitz) P. Roux , Publication inconnue (?)
| Agaricus camarophyllus var. ß atramentosusAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 177 (basionyme)
Agaricus elixus var. ß atramentosus(Albertini & Schweinitz) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 97
Agaricus atramentosus (Albertini & Schweinitz) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 191 (nom. rejic.)
Hygrophorus caprinus ss. Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 7, tab. 324
Hygrophorus atramentosus (Albertini & Schweinitz) H. Haas & R. Haller Aar. ex Bon (1985), Documents Mycologiques, 15(59), p. 52 (nom actuel)
Hygrophorus camarophyllus var. atramentosus (Albertini & Schweinitz) P. Roux, Publication inconnue (?)
| - |
11/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Spores Description | Mesurant 5-7,5 × 4-6 µm, hyalines, lisses, ellipsoïdes.
Basides 50-65 × 6-8 µm.
Cystides absentes, quelques poils en massue entre les jeunes basides.
Trame des lames un peu emmêlée, pas nettement bilatérale.
Pileipellis filamenteux en ixocutis et hyphes bouclées.
Pigment intracellulaire brun. | Mesurant 5-7,5 × 4-6 µm, hyalines, lisses, ellipsoïdes.
Basides mesurant 50-65 × 6-8 µm.
Cystides absentes, quelques poils en massue entre les jeunes basides.
Trame des lames un peu emmêlée, pas nettement bilatérale.
Pileipellis filamenteux en ixocutis et hyphes bouclées.
Pigment intracellulaire brun. | - |
11/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
11/04/2021 | Hygrophorus latitabundus | Synonymes | Agaricus limacinus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 422
Agaricus glutinosus Hoffmann (1789) , Nomenclator fungorum, 1, p. 78 (nom. illegit.)
Hypophyllum scoparium Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 194, tab. 87, fig. 3
Agaricus limacinus var. ß viscophorus Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 95
Gymnopus limacinus (Scopoli) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2583
Hygrophorus limacinus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324
Limacium limacinum (Fries) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 118
Hygrophorus latitabundus Britzelmayr (1885) , Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 134, fig. 14 (Basionyme) (nom actuel)
Hygrophorus olivaceoalbus f. obesa Bresadola (1887) , Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 84, tab. 92
Hygrophorus olivaceoalbus var. obesus (Bresadola) Rea (1922) , British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 296
| Agaricus limacinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 422
Agaricus glutinosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 78 (nom. illegit.)
Hypophyllum scoparium Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 194, tab. 87, fig. 3
Agaricus limacinus var. ß viscophorus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 95
Gymnopus limacinus (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2583
Hygrophorus limacinus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324
Limacium limacinum (Fries) P. Kummer (1871), Der fürher in die pilzkunde, p. 118
Hygrophorus latitabundus Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 134, fig. 14 (basionyme) (nom actuel)
Hygrophorus olivaceoalbus f. obesa Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 84, tab. 92
Hygrophorus olivaceoalbus var. obesus (Bresadola) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 296
| Dans la liste de la DGCCRF. |
11/04/2021 | Hygrophorus latitabundus | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | Dans la liste de la DGCCRF. |
11/04/2021 | Hygrophorus latitabundus | Commentaires | Pinèdes calcicoles. | - | Dans la liste de la DGCCRF. |
11/04/2021 | Hygrophorus latitabundus | Ecologie Description | - | Dans les forêts, les lisières, les ourlets ou sous les arbres isolés. Sous Pinus spp. (pins). Calcicole. Automne. Fréquent à rare. | Dans la liste de la DGCCRF. |
11/04/2021 | Hygrocybe punicea | Synonymes | Agaricus conicus O.F. Müller (1780) , Flora danica, 14, p. 7, tab. 833, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus aurantius Relhan (1785) , Flora cantabrigiensis, p. 458 (nom. illegit.)
Agaricus aurantiocrocatus Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 291
Agaricus puniceus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 104 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus coccineus subsp.* puniceus (Fries) Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 236
Hygrophorus puniceus (Fries) Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 45
Hygrocybe punicea (Fries) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Hydrocybe punicea (Fries) Murrill (1916) , North American flora, 9(6), p. 381
Godfrinia punicea (Fries) Herink (1958) , Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 68
Pseudohygrocybe punicea (Fries) Kovalenko (1988) , Mikologiya i Fitopatologiya, 22(3), p. 208
| Agaricus conicus O.F. Müller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 833, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus aurantius Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 458 (nom. illegit.)
Agaricus aurantiocrocatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 291
Agaricus puniceus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 104 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus coccineus subsp.* puniceus (Fries) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 236
Hygrophorus puniceus (Fries) Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 45
Hygrocybe punicea (Fries) P. Kummer (1871), Der fürher in die pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Hydrocybe punicea (Fries) Murrill (1916), North American flora, 9(6), p. 381
Godfrinia punicea (Fries) Herink (1958), Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 68
Pseudohygrocybe punicea (Fries) Kovalenko (1988), Mikologiya i Fitopatologiya, 22(3), p. 208
| - |
11/04/2021 | Hygrocybe punicea | Comestibilité | Sans intérêt | Comestible | - |
11/04/2021 | Hygrocybe punicea | Confusions possibles | - | Hygrocybe splendidissima
Hygrocybe aurantiosplendens | - |
11/04/2021 | Hygrocybe punicea | Ecologie Description | - | Dans les prairies maigres. Parmi l'herbe et les mousses. Automne. Rare. | - |
11/04/2021 | Cuphophyllus angustifolius | Genre | Hygrocybe | Cuphophyllus | - |
11/04/2021 | Cuphophyllus angustifolius | Espèce | angustifolia | angustifolius | - |
11/04/2021 | Cuphophyllus angustifolius | Auteur | (Murrill) Candusso (1997) | (Murrill) Bon (1985) [1984] | - |
11/04/2021 | Cuphophyllus angustifolius | Synonymes | Camarophyllus angustifolius Murrill (1916) , North American flora, 9(5), p. 386 (Basionyme)
Hygrophorus angustifolius (Murrill) Murrill (1917) , Mycologia, 9(1), p. 40
Cuphophyllus angustifolius (Murrill) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10
Hygrocybe angustifolia (Murrill) Candusso (1997) , Fungi Europaei, 6, p. 357 (nom actuel)
| Camarophyllus angustifolius Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 386 (basionyme)
Hygrophorus angustifolius (Murrill) Murrill (1917), Mycologia, 9(1), p. 40
Cuphophyllus angustifolius (Murrill) Bon (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 10 (nom actuel)
Hygrocybe angustifolia (Murrill) Candusso (1997), Fungi Europaei, 6, p. 357
| - |
11/04/2021 | Cuphophyllus angustifolius | Spores Description | 4,5-6 x 3,5-4,3 μm. | Mesurant 4,5-6 × 3,5-4,3 μm. | - |
11/04/2021 | Cuphophyllus angustifolius | Ecologie Description | Prairie | Parmi l'herbe et les mousses des prairies ou dans les forêts humides. Automne. Très rare. | - |
11/04/2021 | Verpa bohemica | Synonymes | Morchella bohemica Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 3, tab. 15, fig. 1-13, tab. 17, fig. 5-8 (Basionyme)
Verpa speciosa Vittadini (1835) , Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 120, tab. 15, fig. 5-8
Morchella dubia Mérat (1846) , Nouvelle flore des environs de Paris, suppl., p. 493 (nom. illegit.)
Verpa dubia Léveillé (1846) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Morchella gigaspora Cooke (1870) , Transactions and proceedings of the botanical Society of Edinburgh, 10, p. 442
Morchella bispora Sorokin (1872) , Mycol. Unters., 1872, p. 21, tab. 6, fig. 1-3
Morchella bohemica var. bispora (Sorokin) Cooke (1878) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 188, tab. 87, fig. 326
Mitrophora bohemica (Krombholz) Gillet (1879) , Champignons de France, les discomycètes, p. 18
Morilla speciosa var. bohemica (Krombholz) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla speciosa (Vittadini) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus gigaspora (Cooke) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus bohemicus (Krombholz) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus bispora (Sorokin) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella bispora var. truncata Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 38
Verpa bohemica (Krombholz) J. Schröter (1893) , in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 25 (nom actuel)
Ptychoverpa bohemica (Krombholz) Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 218
| Morchella bohemica Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 3, tab. 15, fig. 1-13, tab. 17, fig. 5-8 (basionyme)
Verpa speciosa Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 120, tab. 15, fig. 5-8
Morchella dubia Mérat (1846), Nouvelle flore des environs de Paris, suppl., p. 493 (nom. illegit.)
Verpa dubia Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 250
Morchella gigaspora Cooke (1870), Transactions and proceedings of the botanical Society of Edinburgh, 10, p. 442
Morchella bispora Sorokin (1872), Mycol. Unters., 1872, p. 21, tab. 6, fig. 1-3
Morchella bohemica var. bispora (Sorokin) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 188, tab. 87, fig. 326
Mitrophora bohemica (Krombholz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycètes, p. 18
Morilla speciosa var. bohemica (Krombholz) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla speciosa (Vittadini) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus gigaspora (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus bohemicus (Krombholz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus bispora (Sorokin) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella bispora var. truncata Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 38
Verpa bohemica (Krombholz) J. Schröter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 25 (nom actuel)
Ptychoverpa bohemica (Krombholz) Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 218
| - |
11/04/2021 | Verpa bohemica | Noms français | Verpe de bohême | Verpe de Bohême | - |
11/04/2021 | Verpa conica | Synonymes | Phallus conicus O.F. Müller (1775) , Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella relhani Sowerby (1796) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11
Leotia conica (O.F. Müller) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 613
Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 614
Merulius conicus (O.F. Müller) Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369
Morchella agaricoides de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212
Verpa conica (O.F. Müller) Swartz (1815) , Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel)
Relhanum conicum (O.F. Müller) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 661
Verpa digitaliformis Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3
Verpa morchellula Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 24
Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5
Morchella serpoides L. Marchand (1826) , Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420
Verpa krombholzii Corda (1829) , in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1
Verpa helvelloides Krombholz (1831) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33
Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270
Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895) , Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197
Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895) , British fungus flora, 4, p. 470
Verpa chicoensis Copeland (1904) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5
Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907) , Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
| Phallus conicus O.F. Müller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella relhani Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11
Leotia conica (O.F. Müller) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 613
Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614
Merulius conicus (O.F. Müller) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369
Morchella agaricoides de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212
Verpa conica (O.F. Müller) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel)
Relhanum conicum (O.F. Müller) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661
Verpa digitaliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3
Verpa morchellula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 24
Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5
Morchella serpoides L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420
Verpa krombholzii Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1
Verpa helvelloides Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen Schwämme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33
Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270
Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197
Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 470
Verpa chicoensis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5
Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycètes d'Europe, p. 34
| - |
11/04/2021 | Verpa conica | Confusions possibles | - | Verpa bohemica a un chapeau fortement plissé. | - |
11/04/2021 | Verpa conica | Chair Description | - | Fragile, peu épaisse. Odeur faible. Saveur douce. | - |
11/04/2021 | Verpa conica | Stipe Description | - | Cylindrique, fragile, faiblement granuleux, parfois avec des chinures concentriques. | - |
11/04/2021 | Verpa conica | Ecologie Description | Endroits frais et humides. | Dans les forêts humides. Printemps. Peu fréquent. | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus radiatus | Genre | Hygrocybe | Cuphophyllus | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus radiatus | Espèce | radiata | radiatus | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus radiatus | Auteur | Arnolds (1989) | (Arnolds) Bon (1990) | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus radiatus | Synonymes | Hygrophorus subradiatus ss. Konrad & Maublanc (1937) , Icones Selectae Fungorum, 4, pl. 379, fig. 1
Hygrocybe radiata Arnolds (1989) , Persoonia, 14(1), p. 44 (Basionyme) (nom actuel)
Cuphophyllus radiatus (Arnolds) Bon (1990) , Documents mycologiques, 20(78), p. 40
Camarophyllus radiatus (Arnolds) Papetti (2000) , Micologia 2000 (Trento), p. 407
| Hygrophorus subradiatus ss. Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, 4, pl. 379, fig. 1
Hygrocybe radiata Arnolds (1989), Persoonia, 14(1), p. 44 (basionyme)
Cuphophyllus radiatus (Arnolds) Bon (1990), Documents Mycologiques, 20(78), p. 40 (nom actuel)
Camarophyllus radiatus (Arnolds) Papetti (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 407 | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus radiatus | Confusions possibles | - | Cuphophyllus esteriae
Cuphophyllus cinereus
Cuphophyllus cinerellus | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus berkeleyi | Genre | Hygrocybe | Cuphophyllus | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus berkeleyi | Auteur | P.D. Orton & Watling (1969) | (P.D. Orton & Watling) Bon (1985) [1984] | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus russocoriaceus | Genre | Hygrocybe | Cuphophyllus | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus russocoriaceus | Espèce | russocoriacea | russocoriaceus | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus russocoriaceus | Auteur | (Berkeley & T.K. Miller) P.D. Orton & Watling (1969) | (Berkeley & T.K. Miller) Bon (1986) | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus russocoriaceus | Synonymes | Hygrophorus russocoriaceus Berkeley & T.K. Miller (1848) , The annals and magazine of natural history, series 2, 2, p. 261 (Basionyme)
Camarophyllus russocoriaceus (Berkeley & T.K. Miller) J.E. Lange (1923) , Dansk botanisk arkiv, 4(4), p. 20
Hygrophorus virgineus var. russocoriaceus (Berkeley & T.K. Miller) Maire (1937) , Publicaciones del Instituto botánico, Barcelona, 3(4), p. 60
Hygrocybe russocoriacea (Berkeley & T.K. Miller) P.D. Orton & Watling (1969) , Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131 (nom actuel)
Cuphophyllus russocoriaceus (Berkeley & T.K. Miller) Bon (1986) , Documents mycologiques, 16(62), p. 66
| Hygrophorus russocoriaceus Berkeley & T.K. Miller (1848), The annals and magazine of natural history, series 2, 2, p. 261 (basionyme)
Camarophyllus russocoriaceus (Berkeley & T.K. Miller) J.E. Lange (1923), Dansk botanisk arkiv, 4(4), p. 20
Hygrophorus virgineus var. russocoriaceus (Berkeley & T.K. Miller) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botánico, Barcelona, 3(4), p. 60
Hygrocybe russocoriacea (Berkeley & T.K. Miller) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131
Cuphophyllus russocoriaceus (Berkeley & T.K. Miller) Bon (1986), Documents Mycologiques, 16(62), p. 66 (nom actuel)
| - |
10/04/2021 | Cuphophyllus russocoriaceus | Confusions possibles | - | Cuphophyllus virgineus n'a pas d'odeur pénétrante de cuir de Russie. | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus russocoriaceus | Ecologie Description | - | Dans les prairies maigres. Parmi l'herbe et les mousses. Automne. Rare. | - |
10/04/2021 | Hygrocybe riparia | Synonymes | Hygrocybe riparia Kreisel (1960) , Westfälische Pilzbriefe, 2(7), p. 112 (Basionyme) | Hygrocybe riparia Kreisel (1960), Westfälische Pilzbriefe, 2(7), p. 112 (basionyme) (nom actuel) | - |
10/04/2021 | Hygrocybe riparia | Commentaires | Bord des dépressions humides dans les dunes. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe riparia | Ecologie Description | - | Bord des dépressions humides dans les dunes. | - |
10/04/2021 | Hygrocybe ovina | Synonymes | Agaricus ovinus Bulliard (1793) , Herbier de la France, 13, tab. 580, fig. A-B (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus obscurus var. ßß rimosus Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 174
Hygrophorus ovinus (Bulliard) Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 45, 47
Camarophyllus ovinus (Bulliard) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 118
Hygrophorus nitiosus A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 88 ('err. nitrosus')
Hygrocybe ovina (Bulliard) Kühner (1926) , Le Botaniste, 17(1-4), p. 44 (nom actuel)
Neohygrocybe ovina (Bulliard) Herink (1958) , Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 72
Hygrocybe nitiosa (A. Blytt) M.M. Moser (1967) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 63
| Agaricus ovinus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 580, fig. A-B (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus obscurus var. ßß rimosus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 174
Hygrophorus ovinus (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 45, 47
Camarophyllus ovinus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 118
Hygrophorus nitiosus A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 88 ('nitrosus')
Hygrocybe ovina (Bulliard) Kühner (1926), Le Botaniste, 17(1-4), p. 44
Neohygrocybe ovina (Bulliard) Herink (1958), Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 72 (nom actuel)
Hygrocybe nitiosa (A. Blytt) M.M. Moser (1967), Kleinen Kryptogamenflora von Mitteleuropa, Band 2b/2, Edn 3, p. 63
| - |
10/04/2021 | Hygrocybe ovina | Confusions possibles | Neohygrocybe subovina, a les lames plus blanches, rougit moins, est moins trapu et est une espèce américaine.
Hygrocybe nitrata, a la surface du chapeau de couleur beige, est immuable et possède une forte odeur de nitre. Rappelle Entoloma nidorosum.
| Neohygrocybe subovina, a les lames plus blanches, rougit moins, est moins trapu et est une espèce américaine.
Neohygrocybe nitrata, a la surface du chapeau de couleur beige, est immuable et possède une forte odeur de nitre. Rappelle Entoloma nidorosum.
| - |
10/04/2021 | Hygrocybe ovina | Commentaires | Chair rougissante puis noircissante. Odeur faible de nitre. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe ovina | Chair Description | - | Chair rougissante puis noircissante. Odeur faible de nitre. | - |
10/04/2021 | Hygrocybe murinacea | Synonymes | Agaricus murinaceus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 520 (basionyme)
Agaricus nitratus var. ß murinaceus(Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 210
Hygrophorus murinaceus(Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 333
Hygrocybe murinacea (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Tricholoma murinaceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 100 | Nom actuel : Neohygrocybe nitrata
Agaricus murinaceus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 520 (basionyme)
Agaricus nitratus var. ß murinaceus(Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 210
Hygrophorus murinaceus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 333
Hygrocybe murinacea (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 112
Tricholoma murinaceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 100 | Lodge et al. |
10/04/2021 | Hygrocybe murinacea | Synonymes | Nom actuel : Neohygrocybe nitrata
Agaricus murinaceus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 520 (basionyme)
Agaricus nitratus var. ß murinaceus(Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 210
Hygrophorus murinaceus(Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 333
Hygrocybe murinacea (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Tricholoma murinaceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 100 | Agaricus murinaceus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 520 (basionyme)
Agaricus nitratus var. ß murinaceus(Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 210
Hygrophorus murinaceus(Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 333
Hygrocybe murinacea (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Tricholoma murinaceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 100 | - |
10/04/2021 | Hygrocybe nitrata | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
10/04/2021 | Hygrocybe murinacea | Synonymes | Agaricus murinaceus Bulliard (1791) , Herbier de la France, 11, tab. 520 (Basionyme)
Agaricus nitratus var. ß murinaceus (Bulliard) Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 210
Hygrophorus murinaceus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 333
Hygrocybe murinacea (Bulliard) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Tricholoma murinaceum (Bulliard) Gillet (1874) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 100
| Nom actuel : Neohygrocybe nitrata
Agaricus murinaceus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 520 (basionyme)
Agaricus nitratus var. ß murinaceus(Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 210
Hygrophorus murinaceus(Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 333
Hygrocybe murinacea (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Führer in die Pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Tricholoma murinaceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 100 | - |
10/04/2021 | Hygrocybe murinacea | Commentaires | Synonyme de Hygrocybe nitrata ss. auct. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe ingrata | Synonymes | Hygrophorus nitratus var. thejophyllus Bresadola (1928) , Iconographia mycologica, 8, tab. 354, fig. 2
Hygrocybe ingrata J.P. Jensen & F.H. Møller (1945) , Fungi of the Faeröes, Copenhagen, 1, p. 136 (Basionyme) (nom actuel)
Hygrocybe nitiosa ss. R. Haller Aar. (1951) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 29, p. 182
Neohygrocybe ingrata (J.P. Jensen & F.H. Møller) Herink (1958) , Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 74
| Hygrophorus nitratus var. thejophyllus Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 8, tab. 354, fig. 2
Hygrocybe ingrata J.P. Jensen & F.H. Møller (1945), Fungi of the Faeröes, Copenhagen, 1, p. 136 (basionyme)
Hygrocybe nitiosa ss. R. Haller Aar. (1951), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 29, p. 182
Neohygrocybe ingrata (J.P. Jensen & F.H. Møller) Herink (1958), Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 74 (nom actuel) | - |
10/04/2021 | Hygrocybe ingrata | Commentaires | Chair rosissante. Odeur nitreuse. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe ingrata | Chair Description | - | Chair rosissante. Odeur nitreuse. | - |
10/04/2021 | Cuphophyllus berkeleyi | Synonymes | Agaricus phosphorus Berkeley (1848) , in W.J. Hooker, The London journal of botany, 7, p. 572
Pleurotus phosphorus (Berkeley) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 358
Hygrophorus berkeleyi P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 259 (nom. illegit.)
Hygrocybe berkeleyi P.D. Orton & Watling (1969) , Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131 (Basionyme) (nom actuel)
Camarophyllus berkeleyanus Clémençon (1982) , Beihefte zur zeitschrift für mykologie, 4, p. 55
Hygrocybe ortonii Bon (1983) , Documents mycologiques, 13(50), p. 27
Hygrocybe berkeleyana (Clémençon) Bon (1984) , Documents mycologiques, 14(53), p. 6
Cuphophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10
Camarophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Papetti (1998) , Rivista di micologia, 41(1), p. 17
| Nom actuel : Cuphophyllus pratensis f. pallidus
Agaricus phosphorus Berkeley (1848), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 7, p. 572
Pleurotus phosphorus (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 358
Hygrophorus berkeleyi P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 259 (nom. illegit.)
Hygrocybe berkeleyi P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131
Camarophyllus berkeleyanus Clémençon (1982), Beihefte zur Zeitschrift für Mykologie, 4, p. 55
Hygrocybe ortonii Bon (1983), Documents Mycologiques, 13(50), p. 27
Hygrocybe berkeleyana (Clémençon) Bon (1984), Documents Mycologiques, 14(53), p. 6
Cuphophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Bon (1985) [1984], Documents Mycologiques, 14(56), p. 10
Camarophyllus berkeleyi (P.D. Orton & Watling) Papetti (1998), Rivista di micologia, 41(1), p. 17
| - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantioviscida | Synonymes | Hygrocybe aurantioviscida Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 384 (Basionyme) | Hygrocybe aurantioviscida Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca Mycologica, 90, p. 384 (basionyme) (nom actuel) | - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantioviscida | Commentaires | Marge striée. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantioviscida | Chapeau Description | - | Marge striée. | - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantiosplendens | Synonymes | Hygrocybe aurantiosplendens R. Haller Aar. (1954) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 32, p. 89 (Basionyme) (nom actuel)
Godfrinia aurantiosplendens (R. Haller Aar.) Herink (1958) , Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 65
Hygrophorus aurantiosplendens (R. Haller Aar.) P.D. Orton (1960) , Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 176
| Hygrocybe aurantiosplendens R. Haller Aar. (1954), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 32, p. 89 (basionyme) (nom actuel)
Godfrinia aurantiosplendens (R. Haller Aar.) Herink (1958), Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 65
Hygrophorus aurantiosplendens (R. Haller Aar.) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 176
| - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantiosplendens | Confusions possibles | - | Hygrocybe punicea
Hygrocybe splendidissima | - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantiosplendens | Varéiétés/formes | - | Hygrocybe aurantiosplendens f. luteosplendens est entièrement jaune. | - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantiosplendens | Commentaires | La f. luteosplendens a le chapeau jaune. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe aurantiosplendens | Chapeau Couleur | Orange, Rouge | Jaune, Orange, Rouge | - |
10/04/2021 | Hygrocybe acutopunicea | Synonymes | Hygrocybe acuta ss. F.H. Møller (1945) , Fungi of the Faeröes, Copenhagen, 1, p. 143,
Hygrocybe acutopunicea R. Haller Aar. (1956) , Schweizerische zeitschrift für pilzkunde, 34, p. 66 (Basionyme) (nom actuel)
Godfrinia acutopunicea (R. Haller Aar.) Herink (1958) , Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 65
| Hygrocybe acuta ss. F.H. Møller (1945), Fungi of the Faeröes, Copenhagen, 1, p. 143,
Hygrocybe acutopunicea R. Haller Aar. (1956), Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 34, p. 66 (basionyme) (nom actuel)
Godfrinia acutopunicea (R. Haller Aar.) Herink (1958), Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 65
| - |
10/04/2021 | Hygrocybe acutopunicea | Comestibilité | Toxique | Sans intérêt | - |
10/04/2021 | Hygrocybe intermedia | Synonymes | Hygrophorus intermedius Passerini (1872) , Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 103 (Basionyme)
Hygrocybe intermedia (Passerini) Fayod (1889) , Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 309 (nom actuel)
Godfrinia intermedia (Passerini) Herink (1958) , Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 67
Pseudohygrocybe intermedia (Passerini) Kovalenko (1988) , Mikologiya i Fitopatologiya, 22(3), p. 208
| Hygrophorus intermedius Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 103 (basionyme)
Hygrocybe intermedia (Passerini) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, série 7, 9, p. 309 (nom actuel)
Godfrinia intermedia (Passerini) Herink (1958), Sborník Severoceského Muzea, Prírodní Vedy, 1, p. 67
Pseudohygrocybe intermedia (Passerini) Kovalenko (1988), Mikologiya i Fitopatologiya, 22(3), p. 208
| - |
10/04/2021 | Hygrocybe intermedia | Confusions possibles | - | Hygrocybe citrinovirens est de couleur jaune verdâtre. | - |
10/04/2021 | Hygrocybe intermedia | Commentaires | Chapeau fibrillo-squamuleux. | - | - |
10/04/2021 | Hygrocybe intermedia | Chapeau Description | - | Chapeau jaune-orangé à orange-rouge, conique à campanulé, fibrilleux. | - |
10/04/2021 | Martininia panamaensis | Commentaires | - | Les populations européennes sont différentes des populations sud-américaines. Il s'agit probablement d'une espèce distincte. | - |
10/04/2021 | Hygrophorus discoideus | Confusions possibles | - | Hygrophorus subviscifer | - |
09/04/2021 | Armillaria mellea | Confusions possibles | - | Armillaria griseofusca est une forme grise qui prend rapidement une odeur désagréable. | - |
09/04/2021 | Armillaria mellea | Commentaires | Comestible jeune mais parfois indigeste donc référencé comme toxique. | - | - |
07/04/2021 | Xeromphalina campanella | Confusions possibles | - | Xeromphalina enigmatica est une espèce cryptique.
Xeromphalina kauffmanii est une espèce cryptique présente en Amérique du Nord et en Asie.
Xeromphalina brunneola | - |
07/04/2021 | Xeromphalina campanella | Commentaires | Souches de conifères. Tendance montagnarde. | - | - |
07/04/2021 | Xeromphalina campanella | Chapeau Couleur | Crème, Orange | Crème, Jaune, Orange | - |
07/04/2021 | Xeromphalina campanella | Lames Couleur | - | Brun, Jaune, Orange | - |
07/04/2021 | Xeromphalina campanella | Stipe Couleur | Brun, Crème, Orange | Brun, Crème, Jaune, Orange | - |
07/04/2021 | Xeromphalina campanella | Ecologie Description | - | Sur souches pourries de conifères. Tendance montagnarde. | - |
07/04/2021 | Lycoperdon pseudogemmatum | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
07/04/2021 | Lactarius vinosus | Comestibilité | Comestible | Bon comestible | - |
07/04/2021 | Lactarius deterrimus | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
07/04/2021 | Lactarius quieticolor | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
07/04/2021 | Lactarius quieticolor | Varéiétés/formes | La f. semisanguinascens à lait lie-de-vin en quelques minutes serait acidophile. | f. semisanguinascens à lait lie-de-vin en quelques minutes serait acidophile. | - |
07/04/2021 | Lactarius salmonicolor | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
07/04/2021 | Hygrocybe subglobispora | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
07/04/2021 | Gomphus crassipes | Comestibilité | Comestible | Inconnu | - |
07/04/2021 | Galerina sahleri | Comestibilité | Comestible | Sans intérêt | - |
07/04/2021 | Laccaria proxima | Etymologie | - | Laccaire de Møller | - |
07/04/2021 | Verpa bohemica | Varéiétés/formes | Verpa bohemica var. pallida | Verpa bohemica var. pallida possède une tête de couleur jaune doré vif. | - |
07/04/2021 | Verpa bohemica | Ecologie Description | - | Dans les forêts riveraines ou alluviales. Fréquent à rare selon les régions. Printemps. | - |
06/04/2021 | Erysiphe arcuata | Synonymes | Erysiphe arcuata U. Braun, V.P. Heluta & S. Takamatsu (2007), Schlechtendalia, 16, p. 99 (basionyme) | Erysiphe arcuata U. Braun, V.P. Heluta & S. Takamatsu (2007), Schlechtendalia, 16, p. 99 (basionyme) (nom actuel) | - |
06/04/2021 | Erysiphe arcuata | Synonymes | Erysiphe arcuata U. Braun, V.P. Heluta & S. Takamatsu (2007) , Schlechtendalia, 16, p. 99 (Basionyme) | Erysiphe arcuata U. Braun, V.P. Heluta & S. Takamatsu (2007), Schlechtendalia, 16, p. 99 (basionyme) | - |
06/04/2021 | Erysiphe alphitoides | Synonymes | Oidium alphitoides Griffon & Maublanc (1910) , Bulletin de la Société mycologique de France, 26(1), p. 137
Microsphaera alphitoides Griffon & Maublanc (1912) , Bulletin de la Société mycologique de France, 28(1), p. 103 (Basionyme)
Erysiphe alphitoides (Griffon & Maublanc) U. Braun & S. Takamatsu (2000) , Schlechtendalia, 4, p. 5 (nom actuel)
| Oidium alphitoides Griffon & Maublanc (1910), Bulletin de la Société mycologique de France, 26(1), p. 137
Microsphaera alphitoides Griffon & Maublanc (1912), Bulletin de la Société mycologique de France, 28(1), p. 103 (basionyme)
Erysiphe alphitoides (Griffon & Maublanc) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 5 (nom actuel)
| - |
06/04/2021 | Erysiphe tortilis | Ecologie Description | Sur feuilles vivantes ou récemment tombées de Cornus spp. (cournouillers). De la pousse des feuilles à leur sénescence. Fréquent. | Sur feuilles vivantes ou récemment tombées de Cornus spp. (cornouillers). De la pousse des feuilles à leur sénescence. Fréquent. | - |
06/04/2021 | Erysiphe tortilis | Apothécie Description | Cléistothèce brun, sphérique ; appendices très longs et filiformes, hyalins. | Cléistothèce brun, sphérique ; appendices très longs et filiformes, brunâtres. | - |
06/04/2021 | Erysiphe tortilis | Synonymes | Alphitomorpha tortilis Wallroth (1819) , Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 1(1), p. 35 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Erysibe tortilis (Wallroth) Link (1824) , Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 111
Erysiphe tortilis (Wallroth) Fries (1829) , Systema mycologicum, 3(1), p. 243 (nom actuel)
Erysiphe corni Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 870
Erysibe punctiformis Opiz (1852) , Seznam rostlin kveteny ceské, p. 124
Trichocladia tortilis (Wallroth) Neger (1905) , Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 7(1), p. 121
Microsphaera tortilis (Wallroth) Speer (1979) [1978], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 31(1-6), p. 248
| Alphitomorpha tortilis Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin, 1(1), p. 35 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Erysibe tortilis (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 111
Erysiphe tortilis (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 243 (nom actuel)
Erysiphe corni Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 870
Erysibe punctiformis Opiz (1852), Seznam rostlin kveteny ceské, p. 124
Trichocladia tortilis (Wallroth) Neger (1905), Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender Gebiete, 7(1), p. 121
Microsphaera tortilis (Wallroth) Speer (1979) [1978], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 31(1-6), p. 248
| - |
06/04/2021 | Erysiphe tortilis | Noms français | - | Oïdium du cornouiller | - |
06/04/2021 | Erysiphe tortilis | Apothécie Description | Cléistothèce brun, sphérique; Appendices très longs et filiformes. | Cléistothèce brun, sphérique ; appendices très longs et filiformes, hyalins. | - |
06/04/2021 | Erysiphe tortilis | Ecologie Description | Sur feuilles vivantes ou récemment tombées de Cornus spp. (cournouillers). De la pousse des feuilles à leur sénescence. Fréquent. | Sur feuilles vivantes ou récemment tombées de Cornus spp. (cournouillers). De la pousse des feuilles à leur sénescence. Fréquent. | - |
06/04/2021 | Protounguicularia transiens | Synonymes | Pezizellaster transiens Höhnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche Klasse, Abt. 1, 127, p. 608 (basionyme)
Olla transiens (Höhnel) Baral (1993), Zeitschrift für mykologie, 59(1), p. 9
Protounguicularia transiens (Höhnel) Hutinen (2008), Lichenologist, 40(6), p. 555 (nom actuel)
| Pezizellaster transiens Höhnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche Klasse, Abt. 1, 127, p. 608 (basionyme)
Olla transiens (Höhnel) Baral (1993), Zeitschrift für Mykologie, 59(1), p. 9
Protounguicularia transiens (Höhnel) Hutinen (2008), Lichenologist, 40(6), p. 555 (nom actuel)
| - |
06/04/2021 | Protounguicularia transiens | Synonymes | Pezizellaster transiens Höhnel (1918) , Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 608 (Basionyme)
Olla transiens(Höhnel) Baral (1993) , Zeitschrift für mykologie, 59(1), p. 9
Protounguicularia transiens (Höhnel) Hutinen (2008) , Lichenologist, 40(6), p. 555 (nom actuel)
| Pezizellaster transiens Höhnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche Klasse, Abt. 1, 127, p. 608 (basionyme)
Olla transiens (Höhnel) Baral (1993), Zeitschrift für mykologie, 59(1), p. 9
Protounguicularia transiens (Höhnel) Hutinen (2008), Lichenologist, 40(6), p. 555 (nom actuel)
| - |
06/04/2021 | Lachnella villosa | Synonymes | Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 655
Peziza villosa Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 655 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza granuliformis Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 651
Peziza sessilis Sowerby (1803) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1
Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867) , Florule du Finistère, p. 61
Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbücher des nassauischen vereins für naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880) , Champignons de France, les discomycètes, p. 80
Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882) , Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202
Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898) , Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel)
| Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655
Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651
Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1
Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistère, p. 61
Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbücher des nassauischen Vereins für Naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycètes, p. 80
Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202
Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel)
| - |
06/04/2021 | Lachnella villosa | Commentaires | En troupes, cespiteuses et serrées. Peu fréquent.
| - | - |
06/04/2021 | Lachnella villosa | Chapeau Description | Sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoïde, fixé par un point au substrat, puis cupulaire, 0,5-1,5 et jusqu'à 3 mm de diamètre, aplani avec bords relevés, blanc villeux ou strigueux. Hyménium lisse, blanchâtre, violet pâle ou gris clair, gris lilacé, glauque ou verdâtre et parfois teinté de bleu. Marge enroulée , duveteuse, densément garnie de poils blancs, comme toute la face externe. | Basidiome cyphelloïde, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoïde, fixé par un point au substrat, puis cupulé, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diamètre, aplani avec bords relevés, blanc villeux ou strigueux.
Hyménium lisse, blanchâtre, violet pâle ou gris clair, gris lilacé, glauque ou verdâtre et parfois teinté de bleu.
Marge enroulée, duveteuse, densément garnie de poils blancs, comme toute la face externe. | - |
06/04/2021 | Lachnella villosa | Spores Description | Ovales, asymétriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, 7-12 x 5-7 µm. I-. Basides clavées, 50-70(-80) x 10-12-(16) µm, tétrasporiques, bouclées. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes à parois minces, larges de 1-3,5 (-6) µm, enchevêtrées et très serrées sous l'hyménium, cloisonnées et partiellement bouclées. Poils de la face externe hyalins, parois épaisses, cylindriques, brunâtres dans le 1/3 inférieur, terminés en pointes, finement incrustées et mesurant de 150 jusqu'à 250 x 5-6(-8) µm, dextrinoïdes. | Spores ovales, asymétriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-.
Basides clavées, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tétrasporiques, bouclées.
Cystides absentes.
Monomitique :
Hyphes à parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevêtrées et très serrées sous l'hyménium, cloisonnées et partiellement bouclées.
Poils de la face externe hyalins, parois épaisses, cylindriques, brunâtres dans le tiers inférieur, terminés en pointes, finement incrustées et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoïdes. | - |
06/04/2021 | Lachnella villosa | Ecologie Description | Sur branches sèches de différents feuillus, arbres ou arbustes, mais également sur tiges mortes de plantes herbacées. | Sur branches sèches de différents feuillus, arbres ou arbustes, mais également sur tiges mortes de plantes herbacées. En troupes, cespiteuses et serrées. Mai-septembre (toute l'année). Peu fréquent. | - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Synonymes | Peziza nigrocaesia Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803) , Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.)
Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 96
Peziza fallax Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza velutina Desmazières (1823) , Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14
Ascobolus vitis Wallroth (1828) , in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) , Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel)
Peziza syringae Wallroth (1859) , in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32
Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861) , The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379
Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867) , Florule du Finistère, p. 61
Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867) , in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489
Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873) , The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343
Corticium dubium Quélet (1875) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10
Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878) , The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25
Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880) , Champignons de France, les discomycètes, p. 81
Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai és természettudományi közlemények, vonatkozólag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235
Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891) , Grevillea, 20(93), p. 9
Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella pseudovillosa Hennings (1904) , Botanische jahrbücher für systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43
Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399
Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931) , Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129
| Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.)
Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96
Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza velutina Desmazières (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14
Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel)
Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32
Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379
Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistère, p. 61
Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489
Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343
Corticium dubium Quélet (1875), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10
Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25
Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycètes, p. 81
Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai és természettudományi közlemények, vonatkozólag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235
Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9
Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbücher für systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43
Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399
Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129
| - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Confusions possibles | - | Lachnella albohelvola, rappelant les Lachnellula et Capitotricha, a un hyménium coloré orange-brun à jaune. | - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Varéiétés/formes | - | Lachnella alboviolascens f. phyllophila possède des basidiomes plus petits, n'a pas de poils basaux colorés, n'a pas de poils marginaux et pousse sur les feuilles d'angiospermes et les frondes de fougères. | - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Commentaires | Cespiteux, en troupes serrées. Peu fréquent. Printemps- Automne- (In litt même en Hiver).
Remarques :Pas un ascomycète malgré la ressemblance. | - | - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Chapeau Description | Réceptacle sessile, dur, globuleux, puis cupulaire, 0,5 1,5 - (3 mm) de diamètre, et aplani, avec marge enroulée, duveteuse, densément garnie de poils blancs. Face interne tapissée par hyménophore lisse, souvent parsemé d'excroissances, gris-clair à blanchâtre et souvent teinté de bleu ou légèrement de verdâtre. . | Basidiome cyphelloïde, sessile, dur, globuleux, puis cupulé, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diamètre, et aplani, avec marge enroulée, duveteuse, densément garnie de poils blancs. Face interne tapissée par hyménium lisse, souvent parsemé d'excroissances, gris-clair à blanchâtre et souvent teinté de bleu ou légèrement de verdâtre. . | - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Spores Description | Ovoïdes, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule latéral, parfois avec des granulations. 12-15 - x 9-12 µm. Basides clavées, tétrasporiques, 50-70-(80) x 6-12-(16) µm, bouclées. Monomitique : Hyphes à parois minces, 1-3,5 µm, en couche horizontale à la base, enchevêtrées et très serrées sous l'hyménium, cloisonnées, partiellement bouclées. Poils de la cupule, à parois très épaisses, cylindriques, brunâtres dans le tiers de la partie inférieure, éffilés, finement incrustés, 150-200-(250) x 5-6-(8) µm, dextrinoïdes. | Spores ovoïdes, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule latéral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm.
Basides clavées, tétrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclées.
Monomitique :
Hyphes à parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale à la base, enchevêtrées et très serrées sous l'hyménium, cloisonnées, partiellement bouclées.
Poils du basidiome à parois très épaisses, cylindriques, brunâtres dans le tiers de la partie inférieure, effilés, finement incrustés, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoïdes. | - |
06/04/2021 | Lachnella alboviolascens | Ecologie Description | Sur branches sèches tombées, en particulier sur lilas, vigne, robinier, tilleuil, etc... également sur tiges mortes de plantes herbacées. ( voir liste des récoltes ). | Sur branches sèches tombées, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais également sur tiges mortes de plantes herbacées. Cespiteux, en troupes serrées. Toute l'année, mais surtout de janvier à juin. Fréquent. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus hyacinthinus | Synonymes | Hygrophorus hyacinthinus Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 48 (Basionyme) (nom actuel)
Limacium agathosmum f. hyacinthinum (Quélet) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 75
Hygrophorus agathosmus var. hyacinthinus (Quélet) Krieglsteiner (2001) , Die großpilze Baden-Württembergs, 3, p. 110
| Hygrophorus hyacinthinus Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 48 (basionyme) (nom actuel)
Limacium agathosmum f. hyacinthinum (Quélet) Pilát (1952) [1951], Klic kurcováni našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 75
Hygrophorus agathosmus var. hyacinthinus (Quélet) Krieglsteiner (2001), Die Großpilze Baden-Württembergs, 3, p. 110
| - |
06/04/2021 | Hygrophorus hyacinthinus | Confusions possibles | - | Hygrophorus agathosmus pousse dans le même habitat, mais est souvent plus foncé et son odeur est celle de l'amande amère. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus hyacinthinus | Commentaires | Odeur de fleur de jacinthe, de bonbon anglais. Rare.
Souvent sous Abies. | - | - |
06/04/2021 | Hygrophorus hyacinthinus | Chair Description | - | Odeur de fleur de jacinthe, de colle à bois. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus hyacinthinus | Ecologie Description | - | Sous Picea abies (épicéa commun). Tendance submontagnarde. Automne. Rare. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus camarophyllus | Confusions possibles | Hygrophorus marzuolus vient au printemps, sur sol calcaire et a un chapeau généralement marbré.
Hygrophorus calophyllus a des lames rosées à maturité et pousse sous les pins. | Hygrophorus marzuolus vient au printemps, sur sol calcaire et a un chapeau généralement marbré.
Hygrophorus calophyllus a des lames rosées à maturité, a un chapeau plus brun et pousse sous les pins. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus camarophyllus | Varéiétés/formes | Hygrophorus camarophyllus var. atramentosus a un chapeau avec des reflets souvent bleutés et pousse sous feuillus sur sol calcaire.
| Hygrophorus camarophyllus var. atramentosus a un chapeau avec des reflets souvent bleutés et pousse sous feuillus sur sol calcaire.
| - |
06/04/2021 | Hygrophorus camarophyllus | Synonymes | Agaricus caprinus Scopoli (1772) , Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 438
Agaricus elixus Sowerby (1798) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 172
Agaricus glandifer Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 352
Agaricus camarophyllus var. ß fuliginosus Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 177
Agaricus camarophyllus Albertini & Schweinitz (1805) , Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 177 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Omphalia elixa (Sowerby) Gray (1821) , A natural arrangement of British plants, 1, p. 614
Agaricus fuligoglaucus Secretan (1833) , Mycographie Suisse, 2, p. 191 (nom. inval.)
Gymnopus glandifer (Persoon) Zawadzki (1835) , Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2580
Hygrophorus caprinus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 326
Camarophyllus caprinus (Scopoli) P. Kummer (1871) , Der fürher in die pilzkunde, p. 118
Clitocybe elixa (Sowerby) P. Karsten (1879) , Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 69
Hygrophorus burnhami Peck (1907) [1906], Bulletin of the New York state Museum, 116, p. 24, 56
Hygrophorus camarophyllus (Albertini & Schweinitz) Dumée, Grandjean & Maire (1912) , Bulletin de la Société mycologique de France, 28(3), p. 292 (nom actuel)
Camarophyllus burnhami (Peck) Murrill (1916) , North American flora, 9(5), p. 389
Limacium caprinum (Scopoli) Singer (1936) , Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 327
Limacium camarophyllum (Albertini & Schweinitz) Herink (1949) , Ceská mykologie, 3(8-10), p. 107
| Agaricus caprinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 438
Agaricus elixus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 172
Agaricus glandifer Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 352
Agaricus camarophyllus var. ß fuliginosus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 177
Agaricus camarophyllus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 177 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Omphalia elixa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614
Agaricus fuligoglaucus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 191 (nom. rejic.)
Gymnopus glandifer (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2580
Hygrophorus caprinus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 326
Camarophyllus caprinus (Scopoli) P. Kummer (1871), Der Fürher in die Pilzkunde, p. 118
Clitocybe elixa (Sowerby) P. Karsten (1879), Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 32, p. 69
Hygrophorus burnhami Peck (1907) [1906], Bulletin of the New York State Museum, 116, p. 24, 56
Hygrophorus camarophyllus (Albertini & Schweinitz) Dumée, Grandjean & Maire (1912), Bulletin de la Société mycologique de France, 28(3), p. 292 (nom actuel)
Camarophyllus burnhami (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 389
Limacium caprinum (Scopoli) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 327
Limacium camarophyllum (Albertini & Schweinitz) Herink (1949), Ceská mykologie, 3(8-10), p. 107
| - |
06/04/2021 | Hygrophorus camarophyllus | Confusions possibles | - | Hygrophorus marzuolus vient au printemps, sur sol calcaire et a un chapeau généralement marbré.
Hygrophorus calophyllus a des lames rosées à maturité et pousse sous les pins. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus camarophyllus | Varéiétés/formes | - | Hygrophorus camarophyllus var. atramentosus a un chapeau avec des reflets souvent bleutés et pousse sous feuillus sur sol calcaire.
| - |
06/04/2021 | Hygrophorus camarophyllus | Ecologie Description | Conifères. | Dans les pessières acides. Automne. Rare. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Synonymes | Agaricus obesus Withering (1796) , An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 157
Agaricus marzuolus Fries (1821) , Systema mycologicum, 1, p. 84 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus cardarella subsp.* marzuola (Fries) Persoon (1828) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 96
Clitocybe marzuola (Fries) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 164
Hygrophorus marzuolus (Fries) Bresadola (1893) , Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 3 (nom actuel)
Camarophyllus marzuolus (Fries) Ricken (1915) , Die Blätterpilze, p. 457
Limacium marzuolum (Fries) Velenovský (1920) , Ceské houby, 1, p. 96
Limacium camarophyllum subsp.* marzuolum (Fries) Herink (1949) , Ceská mykologie, 3(8-10), p. 109
| Agaricus obesus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 157
Agaricus marzuolus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 84 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus cardarella subsp.* marzuola (Fries) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 96
Clitocybe marzuola (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 164
Hygrophorus marzuolus (Fries) Bresadola (1893), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 3 (nom actuel)
Camarophyllus marzuolus (Fries) Ricken (1915), Die Blätterpilze, p. 457
Limacium marzuolum (Fries) Velenovský (1920), Ceské houby, 1, p. 96
Limacium camarophyllum subsp.* marzuolum (Fries) Herink (1949), Ceská mykologie, 3(8-10), p. 109
| - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Confusions possibles | - | Hygrophorus camarophyllus vient dans les pessières acides en automne et son chapeau n'est pas marbré. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Chapeau Description | 4-10 (12) cm, d'abord convexe, puis étalé ou même en soucoupe, souvent bossu et irrégulier, obtus, sans mamelon ni dépression, non hygrophane;
revêtement variant du blanchâtre au bistre sombre selon l'âge et l'exposition à la lumière, ne pâlissant guère, lisse et glabre, un peu visqueuse par temps humide mais vite sèche, parfois finement vergeté, parfois plutôt chagrinée;
marge droite (bien que donnant l'illusion d'être révolutée au début) et comme creusée par les sillons interlamellaires, à la fin un peu onduleuse. | Mesurant 4-10(-12) cm, d'abord convexe, puis étalé ou même en soucoupe, souvent bossu et irrégulier, obtus, sans mamelon ni dépression, non hygrophane ; revêtement variant du blanchâtre au bistre sombre selon l'âge et l'exposition à la lumière, ne pâlissant guère, lisse et glabre, viscidule par temps humide mais vite sèche, parfois finement vergeté, parfois plutôt chagrinée ; marge droite (bien que donnant l'illusion d'être révolutée au début) et comme creusée par les sillons interlamellaires, à la fin un peu onduleuse. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Chair Description | Epaisse, ferme, fibreuse, blanchâtre ou marbrée de grisâtre en surface, puis grisonnant à la longue. Odeur faible, parfois agréable (de rose fanée ?), saveur douce. | Épaisse, ferme, fibreuse, blanchâtre ou marbrée de grisâtre en surface, puis grisonnant à la longue.
Odeur faible, parfois agréable (de rose fanée ?).
Saveur douce. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Stipe Description | 2-8 x 1-3,5 cm, charnu et ferme, sec, cylindrique, souvent tordu ou courbé, plein jusqu'à la fin, floconneux en haut (mèches molles apprimées et brunissantes), fibrilleux (rayé soyeux) ailleurs, blanc se colorant de brun ou de gris à partir de la base (ou l'inverse selon Marchand!) | Mesurant 2-8 × 1-3,5 cm, charnu et ferme, sec, cylindrique, souvent tordu ou courbé, plein jusqu'à la fin, floconneux en haut (mèches molles apprimées et brunissantes), fibrilleux (rayé soyeux) ailleurs, blanc se colorant de brun ou de gris à partir de la base (ou l'inverse selon Marchand). | - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Spores Description | 5-7,5 x 4-6 µm, ellipsoïdes. Basides 50-65 x 6-8 µm. Cystides absentes, quelques poils en massue entre les jeunes basides. Trame des lames un peu emmêlée, pas nettement bilatérale. Revêtement piléique filamenteux en ixocutis et hyphes bouclées. Pigment intracellulaire brun. | Mesurant 5-7,5 × 4-6 µm, hyalines, lisses, ellipsoïdes.
Basides 50-65 × 6-8 µm.
Cystides absentes, quelques poils en massue entre les jeunes basides.
Trame des lames un peu emmêlée, pas nettement bilatérale.
Pileipellis filamenteux en ixocutis et hyphes bouclées.
Pigment intracellulaire brun. | - |
06/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Ecologie Description | Espèce globalement rare, à tendance montagnarde et quasi-hivernale à printanière.
Sous conifères et près bois mêlés en terrain calcaire, mais aussi parfois en terrain siliceux ou acide sous feuillus (hêtre), souvent caché sous les feuilles mortes. Février-mars. Rare. | Sous conifères et près bois mêlés en terrain calcaire, mais aussi parfois en terrain siliceux ou acide sous feuillus (hêtre), souvent caché sous les feuilles mortes. Tendance montagnarde. Février-avril. Rare. | - |
06/04/2021 | Gymnosporangium sabinae | Synonymes | Lycoperdon cancellatum Jacquin (1773) , Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 1, p. 13, tab. 17
Tremella sabinae Dickson (1785) , Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 14 (Basionyme)
Aecidium cancellatum (Jacquin) J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1472
Clavaria resinorosum J.F. Gmelin (1792) , Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1443
Puccinia juniperi Persoon (1794) , in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 118
Puccinia cristata Schmidel (1797) , Manipulus, 3, p. 254, tab. 66
Roestelia cancellata (Jacquin) Rebentisch (1804) , Prodomus florae neomarchicae, p. 350, tab. 2, fig. 9 ad
Gymnosporangium conicum de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 216
Gymnosporangium fuscum de Candolle (1805) , Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 217
Tremella fusca (de Candolle) Poiret (1808) , in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 8, p. 39
Podisoma juniperi (Persoon) Link (1809) , Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 9
Cancellaria pyri Sowerby (1810) , Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 409-410
Caeoma cancellatum (Jacquin) Schlechtendal (1824) , Flora berolinensis, 2, p. 111
Caeoma roestelites Link (1825) , Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 64
Uredo cancellata (Jacquin) Sprengel (1827) , Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 570
Podisoma fuscum (de Candolle) Duby (1830) , Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 881
Podisoma juniperi-sabinae Fries (1832) , Systema mycologicum, 3(2), p. 508
Podisoma sabinae (Dickson) Cooke (1865) , Rust, Smut, Mildew & Mould. An introduction to the study of microscopic fungi, Edn 1, p. 201
Gymnosporangium sabinae (Dickson) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 232 (nom actuel)
| Lycoperdon cancellatum Jacquin (1773), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 1, p. 13, tab. 17
Tremella sabinae Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 14 (basionyme)
Aecidium cancellatum (Jacquin) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1472
Clavaria resinorosum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1443
Puccinia juniperi Persoon (1794), in Römer, Neues magazin für die botanik, 1, p. 118
Puccinia cristata Schmidel (1797), Manipulus, 3, p. 254, tab. 66
Roestelia cancellata (Jacquin) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 350, tab. 2, fig. 9 ad
Gymnosporangium conicum de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 216
Gymnosporangium fuscum de Candolle (1805), Flore française ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 217
Tremella fusca (de Candolle) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopédie méthodique, Botanique, 8, p. 39
Podisoma juniperi (Persoon) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 9
Cancellaria pyri Sowerby (1810), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 409-410
Caeoma cancellatum (Jacquin) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 111
Caeoma roestelites Link (1825), Caroli a Linné species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 64
Uredo cancellata (Jacquin) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 570
Podisoma fuscum (de Candolle) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 881
Podisoma juniperi-sabinae Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 508
Podisoma sabinae (Dickson) Cooke (1865), Rust, Smut, Mildew & Mould. An introduction to the study of microscopic fungi, Edn 1, p. 201
Gymnosporangium sabinae (Dickson) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 232 (nom actuel)
| - |
06/04/2021 | Gymnosporangium sabinae | Commentaires | Période d'Avril à Juin sur Pyrus communis.
Période de Juillet à Septembre sur Juniperus sabina. | Parfois parasité par Tuberculina persicina. | - |
06/04/2021 | Gymnosporangium sabinae | Macroscopie Description | Telia devenant brun-jaunâtre, gelatineux sur Juniperus.
Ecidies hypophylles jusqu'à 2,5mm de hauteur et 1,5mm de largeur, brun pâle sur Pyrus communis. | Spermogonies (0) épiphylles, immergées dans le substrat, brun noir, sur des taches décolorées.
Écidies (I) hypophylles jusqu'à 2,5 mm de hauteur et 1,5 mm de largeur, brun pâle, sur des taches décolorées, formant une galle sur la face infère.
Télia (III) devenant brun jaunâtre, gélatineux. | - |
06/04/2021 | Gymnosporangium sabinae | Spores Description | Téleutospores brun pâle 38-48 x 20-30µm. Cellule supérieure carrément conique. Pas d'urédospores (cycle opsis-). Ecidies(Roestelia cancellata) sur Pyrus communis.
Aeciospores brun-rougeâtre, finement verruqueux, jusqu'à 28 x 24 µm sur Juniperus sabina. | Écidiospores (I) brun rougeâtre, finement verruqueuses, jusqu'à 28 × 24 µm.
Téleutospores (III) brun pâle, mesurant 38-48 × 20-30 µm. Cellule supérieure conique. | - |
06/04/2021 | Gymnosporangium sabinae | Ecologie Description | Sur branches de Pyrus communis & Juniperus sabina, et J. virginiana L., J. chinensis L., J. Xmedia Melle, J. scopulorum Sarg., avec sensibilité différente selon les variétés. | Stade 0 (spermogonies) :
Sur les feuilles de Pyrus spp. (poiriers). Epiphylles, grégaires. Printemps.
Stade I (écidies) :
Sur les feuilles de Pyrus spp. (poiriers). Hypophylles. Printemps-été.
Stade III (télia) :
Sur les rameaux de Juniperus spp. (genévriers), déformant ceux-ci en cas d'infection conséquente. Été-automne. | - |
05/04/2021 | Hygrophorus marzuolus | Noms français | Hygrophore de mars ; Charbonnier | Hygrophore de mars ; charbonnier ; charbonnier de printemps | - |
04/04/2021 | Phallus impudicus | Confusions possibles | Phallus hadriani roussâtre et est arénicole.
Phallus caespitosus | Phallus hadriani a une volve vineuse et est arénicole.
Phallus caespitosus | - |
04/04/2021 | Phallus impudicus | Varéiétés/formes | Phallus impudicus var. subindusiatus.
Phallus impudicus var. pseudoduplicatus. | Phallus impudicus var. subindusiatus
Phallus impudicus var. pseudoduplicatus | - |
04/04/2021 | Phallus impudicus | Confusions possibles | Phallus hadriani. | Phallus hadriani roussâtre et est arénicole.
Phallus caespitosus | - |
04/04/2021 | Phallus impudicus | Commentaires | Odeur repoussante, perceptible à distance.
| - | - |
04/04/2021 | Phallus impudicus | Gléba Description | Epaisse recouvrant la tête, mucilagineuse de couleur vert olive, diffluente à maturité. | Épaisse, recouvrant la tête, mucilagineuse de couleur vert olive, diffluente à maturité.
Odeur repoussante, perceptible à distance.
| - |
02/04/2021 | Gymnosporangium sabinae | Noms français | La rouille grillagée du poirier | Rouille grillagée du poirier | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Synonymes | Tricholoma olivascens Boudier (1917) , Bulletin de la Société mycologique de France, 33(1-2), p. 7 (Basionyme)
Callistosporium olivascens (Boudier) Bon (1976) , Documents mycologiques, 6(22-23), p. 283 (nom actuel)
| Tricholoma olivascens Boudier (1917), Bulletin de la Société mycologique de France, 33(1-2), p. 7 (basionyme)
Callistosporium olivascens (Boudier) Bon (1976), Documents mycologiques, 6(22-23), p. 283
Xerophorus donadinii (Bon) Vizzini, Consiglio & M. Marchetti (2020), in Vizzini, Consiglio, Marchetti & Alvarado, Fungal Diversity, 101, p. 241 (nom actuel)
| - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Noms français | Collybie olivacée, Callistospore olivacé | Collybie olivacée, callistospore olivacé | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Confusions possibles | - | Xerophorus donadinii à des tonalités rosâtres, odeur aromatique "camphrée-mentholée", un goût peu agréable et port plus ou moins cespiteux. | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Varéiétés/formes | - | Callistosporium olivascens var. aerinum a des tonalités plus sombres et un peu purpurines au centre et saveur amère. | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Commentaires | Isolés ou par petits groupes. Plutôt méridional, continental ou thermophile. Assez rare. Automnal.
La var. aerinum a des tonalités plus sombres et un peu purpurines au centre et saveur amère.
La var. donadinii à des tonalités rosâtres, odeur aromatique "camphrée-mentholée" , saveur peu agréable et port plus ou moins cespiteux. | - | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Chapeau Description | 2-3 (5) cm, plan collybioïde ou subombiliqué, parfois aussi mamelonné ; marge abrupte, ondulée, parfois subcannelée, non striée, revêtement sec, non hygrophane, tomenteux, mat ou glabre à feutré, brun olivâtre, jusqu'à brun sombre au disque. NH3 vert à +/-vert bleu sur la cuticule. | Mesurant 2-3(-5) cm, plan collybioïde ou subombiliqué, parfois aussi mamelonné ; marge abrupte, ondulée, parfois subcannelée, non striée, revêtement sec, non hygrophane, tomenteux, mat ou glabre à feutré, brun olivâtre, jusqu'à brun sombre au disque. NH3 vert à vert ± bleu sur la cuticule. | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Chair Description | Peu épaisse dans le chapeau, citrine à jaune olivâtre, puis bronzée, Odeur et saveur banales, ou herbacée et douce. | Peu épaisse dans le chapeau, citrine à jaune olivâtre, puis bronzée.
Odeur et saveur banales, ou herbacée et douce. | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Stipe Description | 25-40 (60) x 2-4 mm, lisse à fibrillo-soyeux, subégal, parfois flexueux ou coudé vers la base, plein puis fistuleux, concolore au chapeau sur fond jaune olivâtre ; l'extrème base étant blanchâtre ou citrin olivâtre. | Mesurant 25-40(-60) × 2-4 mm, lisse à fibrillo-soyeux, subégal, parfois flexueux ou coudé vers la base, plein puis fistuleux, concolore au chapeau sur fond jaune olivâtre ; l'extrême base étant blanchâtre ou citrin olivâtre. | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Spores Description | (8)9-11(13) x 5-7µm, amygdaliformes, à sommet ogival ou étiré, contenu jaunâtre +/- orangé dans les réactifs basiques. Basides 35-45 x 8-11 µm, bi ou tétrasporiques. Cheilocystides, cylindracées-flexueuses, parfois peu évidentes. Trame parallèle d'hyphes, à tendance bilatérale. Epicutis filamenteux, formé d'hyphes enchevêtrées , avec quelques extrémités libres, claviformes , munies d'un ou plusieurs diverticules latéraux. Les hyphes dans tout le carpophore sont privées de boucles. | Mesurant (8-)9-11(-13) × 5-7 µm, amygdaliformes, à sommet ogival ou étiré, contenu jaunâtre ± orangé dans les réactifs basiques.
Basides mesurant 35-45 × 8-11 µm, bi- ou tétrasporiques.
Cheilocystides cylindracées-flexueuses, parfois peu évidentes.
Trame parallèle d'hyphes, à tendance bilatérale.
Épicutis filamenteux, formé d'hyphes enchevêtrées, avec quelques extrémités libres, claviformes, munies d'un ou plusieurs diverticules latéraux. Les hyphes dans tout le carpophore sont privées de boucles. | - |
01/04/2021 | Callistosporium olivascens | Ecologie Description | Surtout sous Cedrus, parfois sous Pinus et Cupressus. | Surtout sous Cedrus spp. (cèdres), parfois sous Pinus spp. (pins) et Cupressus spp. (cyprès). Isolés ou par petits groupes. Plutôt méridional, continental ou thermophile. Assez rare. Automne. | - |
01/04/2021 | Sarcosphaera coronaria | Commentaires | La toxine présente dans ce champignon est l'acide méthylarsonique. Il peut contenir jusqu'à 2030 mg/kg de champignon sec et la dose létale de cet élément chimique est de 70-200 mg chez un homme adulte. | - | Une étude montre qu'il n'est pas responsable des intoxications. |
01/04/2021 | Helvella lacunosa | Synonymes | Helvella monachella Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 162 (' Elvela ') (nom. illegit.)
Helvella mitra Schaeffer (1774) , Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 155-156 (' Elvela ') (nom. illegit.)
Helvella nigra Bergeret (1783) , Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 147
Phallus brunneus Batsch (1783) , Elenchus fungorum, p. 129
Helvella lacunosa Afzelius (1783) , Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 304 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Phallus mitra Baumgarten (1790) , Flora lipsiensis, p. 638
Helvella mitra var. ß monachella Persoon (1801) , Synopsis methodica fungorum, p. 615
Helvella lacunosa var. ß Fries (1818) , Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 301
Helvella mitra var. a nigrescens Persoon (1822) , Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 210
Helvella lacunosa var. b minor Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. a major Fries (1822) , Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. monacella (Persoon) Krombholz (1834) , Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 25, tab. 19, fig. 25-26
Helvella tremelloides Schulzer (1870) , Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 175
Helvella subcostata Cooke (1876) , Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 90, tab. 41, fig. 162
Helvella lacunosa var. tremelloides (Schulzer) Hazslinszky (1881) , Értekezések a természettudományok Köréböl, kiadja a magyar tudományos Akadémia, 11(19), p. 13 | Helvella monachella Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 162 ('Elvela') (nom. illegit.)
Helvella mitra Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 155-156 ('Elvela') (nom. illegit.)
Helvella nigra Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 147
Phallus brunneus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 129
Helvella lacunosa Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 304 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Phallus mitra Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 638
Helvella mitra var. ß monachella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 615
Helvella lacunosa var. ß Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 301
Helvella mitra var. a nigrescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 210
Helvella lacunosa var. b minor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. a major Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. monacella (Persoon) Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schädlichen und verdächtigen schwämme, 3, p. 25, tab. 19, fig. 25-26
Helvella tremelloides Schulzer (1870), Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 175
Helvella subcostata Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 90, tab. 41, fig. 162
Helvella lacunosa var. tremelloides (Schulzer) Hazslinszky (1881), Értekezések a természettudományok Köréböl, kiadja a magyar tudományos Akadémia, 11(19), p. 13 | - |
01/04/2021 | Helvella lacunosa | Confusions possibles | Helvella sulcata, a le chapeau plus contourné subcérébriforme.
Helvella juniperi | Hevella nigra
Helvella atra | - |
01/04/2021 | Helvella lacunosa | Commentaires | Comestible bien cuit, toxique à l'état cru.
Proche de Helvella sulcata (synonyme ?) : a le chapeau plus contourné subcérébriforme.
| - | - |
01/04/2021 | Helvella lacunosa | Chapeau/Tête Description | en selle, lobé, assez régulier, gris sombre à noir. | En selle, lobé, assez régulier, gris sombre à noir. | - |
01/04/2021 | Helvella lacunosa | Stipe Description | allongé, assez robuste, très sillonné côtelé, gris foncé à noirâtre. | Allongé, assez robuste, très sillonné côtelé, gris foncé à noirâtre. | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Synonymes | Hydnum scabrosum Fries (1836) , Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 62 (Basionyme)
Hydnum amarescens Quélet (1880) [1879], Bulletin de la Société des amis des sciences naturelles de Rouen, série 2, 15, p. 24
Sarcodon scabrosus (Fries) P. Karsten (1881) , Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 20 (nom actuel)
Sarcodon amarescens (Quélet) Quélet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 11, p. 399, pl. 11, fig. 14
Phaeodon scabrosus (Fries) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 149
Phaeodon amarescens (Quélet) Hennings (1898) , in Engler & Prantl, Die natürlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 149
| Hydnum scabrosum Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 62 (basionyme)
Hydnum amarescens Quélet (1880) [1879], Bulletin de la Société des amis des sciences naturelles de Rouen, série 2, 15, p. 24
Sarcodon scabrosus (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 20
Sarcodon amarescens (Quélet) Quélet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences, 11, p. 399, pl. 11, fig. 14
Phaeodon scabrosus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 149
Phaeodon amarescens (Quélet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die natürlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 149
Hydnellum scabrosum (Fries) E. Larsson (2019), K.H. Larsson & Kõljalg, in Larsson, Svantesson, Miscevic, Kõljalg & Larsson, MycoKeys 54, p. 42 (nom actuel) | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Confusions possibles | - | Hydnellum fagiscabrosum pousse en association avec les Fagacées.
Hydnellum illudens
Hydnellum nemorosum
Hydnellum scabrosellum | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Commentaires | Isolé, grégaire ou fasciculé. Rare. Eté-automne.
Remarques : Confusion possible avec S. imbricatus et leucopus, mais ces espèces sont dépourvues de coloration bleu-vert à la base du stipe. | - | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Chapeau Description | 40-80 jusqu'à 130 mm de diamètre, turbiné, convexe à aplati, déprimé au centre ou omboné, irrégulièrement arrondi. Surface sillonnée-déchirée, tomenteuse, puis hérissée de flocons fasciculés en fines écailles serrées, ombre rouillé, brun-marron pâle, parfois teintée de rose, finalement se colorant de brun-marron. Marge un peu ondulée et incurvée. | Mesurant 40-80 jusqu'à 130 mm de diamètre, turbiné, convexe à aplati, déprimé au centre ou umboné, irrégulièrement arrondi. Surface sillonnée-déchirée, tomenteuse, puis hérissée de flocons fasciculés en fines écailles serrées, ombre rouillé, brun-marron pâle, parfois teintée de rose, finalement se colorant de brun-marron. Marge un peu ondulée et incurvée. | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Chair Description | Blanche ou blanchâtre, parfois teintée de rose, épaisse, bleu-vert à noirâtre à la base du stipe. Odeur farineuse, fortement amère, saveur indistincte. Réaction verte à KOH. | Blanche ou blanchâtre, parfois teintée de rose, épaisse, bleu-vert à noirâtre à la base du stipe. Odeur farineuse, fortement amère, saveur indistincte. Réaction verte à KOH. | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Aiguillons Description | Décurrents ou peu décurrents, 10 x 1mm, gris-rose pâle, puis pourpre-brunâtre ou brun rouillé, avec une pointe blanchâtre formant un ensemble gris brun. | Décurrents ou peu décurrents, mesurants 10 × 1 mm, gris-rose pâle, puis pourpre-brunâtre ou brun rouillé, avec une pointe blanchâtre formant un ensemble gris brun. | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Stipe Description | 30-100 X 10-35 mm, cylindrique à conique, arrondi, plein, fibreux longitudinalement, orné de petites squames, cendré ou rose brunâtre, atténué et bleu-vert à noirâtre à la base. | Mesurant 30-100 × 10-35 mm, cylindrique à conique, arrondi, plein, fibreux longitudinalement, orné de petites squames, cendré ou rose brunâtre, atténué et bleu-vert à noirâtre à la base. | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Spores Description | Arrondies, ornées de verrues arrondies, aplaties, brunes, 7-9 x 5,5-7,5 µm,(avec les verrues ). Basides clavées, 36-42 x 7,5-10 µm, tétrasporiques, non bouclées. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes du subhyménium, larges de 2,5-5 µm, septées, non bouclées. Hyphes de la trame du chapeau larges jusqu'à 20 µm, septées, non bouclées, mais dolipores bien visibles. | Arrondies, ornées de verrues arrondies, aplaties, brunes, mesurant 7-9 × 5,5-7,5 µm,(avec les verrues).
Basides clavées, mesurant 36-42 × 7,5-10 µm, tétrasporiques, non bouclées.
Pas de cystide.
Monomitique : Hyphes du subhyménium, larges de 2,5-5 µm, septées, non bouclées. Hyphes de la trame du chapeau larges jusqu'à 20 µm, septées, non bouclées, mais dolipores bien visibles. | - |
01/04/2021 | Sarcodon scabrosus | Ecologie Description | Dans les forêts de feuillus, Fagus, Quercus, Castanea, mais également dans les bois de conifères sous Pinus, plus spécialement en Suède, Finlande, Angleterre, et Italie. | Dans les forêts de conifères, sous Pinus spp. (pins) et Pseudotsuga menziesii (sapin de Douglas), plus spécialement en Suède, Finlande, Angleterre, et Italie. Ectomycorhizien. Isolé, grégaire ou fasciculé. Été-automne. Rare. | - |
01/04/2021 | Sarcodon illudens | Synonymes | Sarcodon illudens Maas Geesteranus (1976) , Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 79(3), p. 285 (Basionyme) | Sarcodon illudens Maas Geesteranus (1976), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 79(3), p. 285 (basionyme)
Sarcodon pseudoglaucopus Nitare (2012), Svensk Mykologisk Tidskrift, 33, p. 30 (nom invalide) | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Confusions possibles | Clitopilus scyphoides var. intermedius possède des fructifications plus petites et l'absence d'odeur farineuse (mais la saveur l'est), par des spores plus petites et les hyphes de la trame sont métachromatiques. | Clitopilus abprunulus
Clitopilus intermedius possède des fructifications plus petites et l'absence d'odeur farineuse (mais la saveur l'est), par des spores plus petites et les hyphes de la trame sont métachromatiques.
Clitopilus cystidiatus
Clitopilus chrischonensis | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Chapeau Surface | - | Sublisse | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Chapeau Mamelonné | - | Non | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Chapeau Marge striée | - | Non | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Lames Décurrentes | - | Oui ou Non | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Lames Bord concolore au côté | - | Oui | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Stipe Central | - | Oui | - |
01/04/2021 | Clitopilus prunulus | Ecologie Habitat | - | Sous feuillus, Sous conifères | - |
30/03/2021 | Pycnoporus cinnabarinus | Commentaires | En voie d'extinction ? Annuel. Répandu mais peu fréquent.
Ce polypore est un authentique joyau ( A. Marchand ) | "Ce polypore est un authentique joyau."
— André Marchand | - |
30/03/2021 | Pycnoporus cinnabarinus | Ecologie Description | Saprophyte: Sur bois et troncs morts, de feuillus, (Fagus, Prunus, Betula, Fraxinus), sur souches pourries et carbonisées, mais rarement sur conifères. Pourriture blanche. | Sur bois et troncs morts, de feuillus, tels que Fagus spp. (hêtres), Prunus spp. (pruniers, cerisiers, etc.), Betula spp. (bouleaux), Fraxinus spp. (frênes), sur souches pourries et carbonisées, mais rarement sur conifères. Saprotrophe. Pourriture blanche. Annuel. Répandu mais peu fréquent. | - |
30/03/2021 | Peziza nivalis | Synonymes | Galactinia nivalis R. Heim & L. Rémy (1932) , Bulletin de la Société mycologique de France, 48(1), p. 63 (Basionyme)
Aleuria nivalis (R. Heim & L. Rémy) R. Heim (1947) , Revue de mycologie, Paris, 12, p. 71
Peziza nivalis (R. Heim & L. Rémy) M.M. Moser ex Avizohar-Hershenzan & Nemlich (1974) , Israël journal of botany, 23(3), p. 157 (nom actuel)
Peziza fortoulii Donadini & Neville (1977) , Bulletin de la Société linnéenne de Provence, 30, p. 87
Peziza ninguis var. fortoulii (Donadini & Neville) Donadini (1978) , Bulletin de la Société linnéenne de Provence, 31, p. 12
Peziza phaeotheca McKnight & Dublin (1979) , Beihefte zur Sydowia, 8, p. 224
Peziza flos-nivium Donadini (1979) , Documents mycologiques, 9(36), p. 27
Peziza ninguis f. fortoulii (Donadini & Neville) Donadini (1982) , Documents mycologiques, 12(46), p. 5
| Galactinia nivalis R. Heim & L. Rémy (1932) , Bulletin de la Société mycologique de France, 48(1), p. 63 (Basionyme)
Aleuria nivalis (R. Heim & L. Rémy) R. Heim (1947) , Revue de mycologie, Paris, 12, p. 71
Peziza nivalis (R. Heim & L. Rémy) M.M. Moser ex Avizohar-Hershenzan & Nemlich (1974) , Israël journal of botany, 23(3), p. 157 (nom actuel)
Peziza fortoulii Donadini & Neville (1977) , Bulletin de la Société linnéenne de Provence, 30, p. 87
Peziza ninguis var. fortoulii (Donadini & Neville) Donadini (1978) , Bulletin de la Société linnéenne de Provence, 31, p. 12
Peziza phaeotheca McKnight & Dublin (1979) , Beihefte zur Sydowia, 8, p. 224
Peziza flos-nivium Donadini (1979) , Documents mycologiques, 9(36), p. 27
Peziza ninguis f. fortoulii (Donadini & Neville) Donadini (1982) , Documents mycologiques, 12(46), p. 5
| - |
30/03/2021 | Peziza nivalis | Confusions possibles | - | Peziza ninguis
Peziza nivis | - |
30/03/2021 | Peziza nivalis | Commentaires | En la limite de la neige au-dessus de 2000 mètres. Gouttelettes internes. | - | - |
30/03/2021 | Peziza nivalis | Spores Description | - | Gouttelettes internes. | - |
30/03/2021 | Peziza nivalis | Ecologie Description | - | A la limite de la neige au-dessus de 2000 mètres. | - |
30/03/2021 | Episphaeria fraxinicola | Confusions possibles | - | Chromocyphella muscicola | - |
30/03/2021 | Stereopsis cartilaginea | Synonymes | Cladoderris cartilaginea Massee (1899) , Bulletin of miscellaneous information - Royal Gardens, Kew, 1899(153-154), p. 172 (Basionyme)
Masseerina cartilagineus (Massee) Lloyd (1920) , Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 1002
Stereopsis cartilaginea (Massee) D.A. Reid (1965) , Beihefte zur Nova Hedwigia, 18, p. 295 (nom actuel)
| Cladoderris cartilaginea Massee (1899), Bulletin of miscellaneous information - Royal Gardens, Kew, 1899(153-154), p. 172 (basionyme)
Masseerina cartilagineus (Massee) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 1002
Stereopsis cartilaginea (Massee) D.A. Reid (1965), Beihefte zur Nova Hedwigia, 18, p. 295 (nom actuel)
| - |
30/03/2021 | Stereopsis cartilaginea | Références | Page image in Published List | - | - |
30/03/2021 | Stereopsis cartilaginea | Fructification Description | Chapeau flabelliforme, dur et raide, à bordure lobée, arquée, lisse, brun-foncé, 5-8 cm de hauteur, 3-5 cm de largeur. | Chapeau flabelliforme, dur et raide, à bordure lobée, arquée, lisse, brun-foncé, mesurant 5-8 cm de hauteur et 3-5 cm de largeur. | - |
30/03/2021 | Stereopsis cartilaginea | Spores Description | Ellipsoïdes, à base oblique, apiculée, hyalines 10 x5-5,5µm. | Ellipsoïdes, à base oblique, apiculée, hyalines, mesurant 10 × 5-5,5 µm. | - |
30/03/2021 | Panaeolus antillarum | Synonymes | Agaricus antillarum Fries (1828) , Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Agaricus sepulchralis Berkeley (1842) , in W.J. Hooker, The London journal of botany, 1, p. 452, tab. 15
Agaricus antillarum var. praelonga Fries (1851) , Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 25
Agaricus solidipes Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 101
Agaricus fortunatus Cooke (1881) , Grevillea, 9(51), p. 100
Agaricus capnolepis Kalchbrenner (1881) , Grevillea, 9(52), p. 132
Psilocybe antillarum (Fries) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1052
Hypholoma capnolepis (Kalchbrenner) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1033
Psilocybe fortunata (Cooke) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1056
Panaeolus sepulchralis (Berkeley) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1119
Panaeolus solidipes (Peck) Saccardo (1887) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1123
Agaricus ovatus Cooke & Massee (1889) , Grevillea, 18(85), p. 4 (nom. illegit.)
Agaricus eburneus Cooke & Massee (1889) , Grevillea, 18(85), p. 4 (nom. illegit.)
Panaeolus ovatus Saccardo (1891) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 147
Panaeolus eburneus Saccardo (1891) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 147
Panaeolus albellus Massee (1902) , Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 24(3), p. 366
Panaeolus antillarum (Fries) Morgan (1907) , The journal of mycology, 13(2), p. 60 (nom actuel)
Campanularius solidipes (Peck) Murrill (1918) , Mycologia, 10(1), p. 31
Panaeolus bolombensis Beeli (1928) , Bulletin de la Société royale de botanique de Belgique, 61(1), p. 96
Panaeolus teutonicus T. Macbride & Métrod (1950) , Bulletin de la Société mycologique de France, 66, p. 106
Anellaria sepulchralis (Berkeley) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 475
Anellaria antillarum (Fries) M.M. Moser (1967) , Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 225
Strophanaeolus teutonicus (Métrod) Bon (1970) , Bulletin de la Société mycologique de France, 86(1), p. 120 (nom. inval.)
| Agaricus antillarum Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 42 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Agaricus sepulchralis Berkeley (1842), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 1, p. 452, tab. 15
Agaricus antillarum var. praelonga Fries (1851), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 25
Agaricus solidipes Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 101
Agaricus fortunatus Cooke (1881), Grevillea, 9(51), p. 100
Agaricus capnolepis Kalchbrenner (1881), Grevillea, 9(52), p. 132
Psilocybe antillarum (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1052
Hypholoma capnolepis (Kalchbrenner) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1033
Psilocybe fortunata (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1056
Panaeolus sepulchralis (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1119
Panaeolus solidipes (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1123
Agaricus ovatus Cooke & Massee (1889), Grevillea, 18(85), p. 4 (nom. illegit.)
Agaricus eburneus Cooke & Massee (1889), Grevillea, 18(85), p. 4 (nom. illegit.)
Panaeolus ovatus Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 147
Panaeolus eburneus Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 147
Panaeolus albellus Massee (1902), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 24(3), p. 366
Panaeolus antillarum (Fries) Morgan (1907), The journal of mycology, 13(2), p. 60 (nom actuel)
Campanularius solidipes (Peck) Murrill (1918), Mycologia, 10(1), p. 31
Panaeolus bolombensis Beeli (1928), Bulletin de la Société royale de botanique de Belgique, 61(1), p. 96
Panaeolus teutonicus T. Macbride & Métrod (1950), Bulletin de la Société mycologique de France, 66, p. 106
Anellaria sepulchralis (Berkeley) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 475
Anellaria antillarum (Fries) M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 225
Strophanaeolus teutonicus (Métrod) Bon (1970), Bulletin de la Société mycologique de France, 86(1), p. 120 (nom. inval.)
| - |
30/03/2021 | Panaeolus antillarum | Confusions possibles | - | Panaeolus semiovatus est annelé. | - |
30/03/2021 | Panaeolus antillarum | Chapeau Description | 3-8-(10) cm, blanc, sec mais légèrement brillant, se craquelant en séchant. | Mesurant 3-8(-10) cm de diamètre, blanc, sec mais légèrement brillant, se craquelant en séchant. | - |
30/03/2021 | Panaeolus antillarum | Stipe Description | 5-17 x 0,5-1,2 cm, blanc crème, légèrement strié. | Mesurant 5-17 × 0,5-1,2 cm, blanc crème, légèrement strié. | - |
30/03/2021 | Panaeolus antillarum | Spores Description | 15-20 x 8-13 µm, elliptiques plus ou moins hexagonales de face, brunes, à pore germinatif net.
Cheilocystides cylindriques à lagéniformes. Chrysocystides utriformes ou en massue à sommet mucroné. | Mesurant 15-20 × 8-13 µm, elliptiques plus ou moins hexagonales de face, brunes, à pore germinatif net.
Cheilocystides cylindriques à lagéniformes. Chrysocystides utriformes ou en massue à sommet mucroné. | - |
30/03/2021 | Cortinarius praestans | Synonymes | Cortinarius anfractus ss. Berkeley (1860) , Outlines of british fungology, p. 184
Agaricus praestans Cordier (1870) , Les champignons de la France, deuxième partie, p. 98, pl. 21 (Basionyme)
Cortinarius largus ss. Quélet (1873) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 350(339)
Cortinarius praestans (Cordier) Gillet (1876) , Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 475 (nom actuel)
Cortinarius berkeleyi Cooke (1888) , Illustrations of british fungi, 5, n° 699, tab. 706
Gomphos berkeleyi (Cooke) Kuntze (1891) , Revisio generum plantarum, 2, p. 853
Phlegmacium pelmatosporum C. Martín (1894) , Bulletin des travaux de la Société botanique de Genève, Section de la Société suisse de botanique, 7, p. 181
Cortinarius pelmatosporus (C. Martín) Saccardo & P. Sydow (1899) , Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 145
Cortinarius torvus var. berkeleyi (Cooke) Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 116
Phlegmacium berkeleyi (Cooke) Velenovský (1920) , Ceské houby, 2, p. 415
Phlegmacium praestans (Cordier) M.M. Moser (1960) , Die Gattung Phlegmacium, p. 237
| Cortinarius anfractus ss. Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 184
Agaricus praestans Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxième partie, p. 98, pl. 21 (basionyme)
Cortinarius largus ss. Quélet (1873), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 350(339)
Cortinarius praestans (Cordier) Gillet (1876), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 475 (nom actuel)
Cortinarius berkeleyi Cooke (1888), Illustrations of british fungi, 5, n° 699, tab. 706
Gomphos berkeleyi (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853
Phlegmacium pelmatosporum C. Martín (1894), Bulletin des travaux de la Société botanique de Genève, Section de la Société suisse de botanique, 7, p. 181
Cortinarius pelmatosporus (C. Martín) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 145
Cortinarius torvus var. berkeleyi (Cooke) Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 116
Phlegmacium berkeleyi (Cooke) Velenovský (1920), Ceské houby, 2, p. 415
Phlegmacium praestans (Cordier) M.M. Moser (1960), Die Gattung Phlegmacium, p. 237
| - |
30/03/2021 | Cortinarius praestans | Confusions possibles | Cortinarius cumatilis. | Cortinarius cumatilis est plus petit, de couleur plus violette et pousse sous les conifères. | - |
30/03/2021 | Cortinarius praestans | Ecologie Description | Dans les forêts de feuillus calcicole.
Septembre-octobre (juillet-novembre). Assez fréquent à rare. | Dans les forêts de feuillus calcicoles. Septembre-octobre (juillet-novembre). Assez fréquent à rare. | - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Synonymes | Polyporus hirtus Quélet (1873) , Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 356(346), tab. 2, fig. 7 (nom. illegit.)
Fomes hirtus Cooke (1885) , Grevillea, 13(68), p. 118 (Basionyme)
Cerioporus hirtus Quélet (1886) , Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Polyporus hispidellus Peck (1899) , Annual report of the New York state Museum of natural history, 52, p. 649
Leucoporus hirtus (Quélet) Patouillard (1900) , Essai taxonomique sur les familles et les genres des hyménomycètes, p. 82
Scutiger hispidellus (Peck) Murrill (1915) , Western Polypores, p. 16
Polyporellus hirtus (Quélet) Pilát (1936) , Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 33
Favolus hirtus (Quélet) Imazeki (1943) , Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 95 (nom. illegit.)
Piptoporus hirtus (Quélet) Bondartsev & Ljubarsky (1962) , Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 15, p. 123
Albatrellus hirtus (Quélet) Donk (1971) , Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 74(1), p. 4
Jahnoporus hirtus (Cooke) Nuss (1980) , Hoppea, Denkschriften der regensburgischer botanischen gesellschaft, 39, p. 176 (nom actuel)
Polyporus lucienqueletii Teixeira (1986) , Revista Brasileira de Botânica, 9(1), p. 43
Cerioporus lucienqueletii (Teixeira) Teixeira (1986) , Rickia, série criptogâmica dos Arquivos de botânica do Estado de São Paulo, 13, p. 142
| Polyporus hirtus Quélet (1873), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 356(346), tab. 2, fig. 7 (nom. illegit.)
Fomes hirtus Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 118 (basionyme)
Cerioporus hirtus Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Polyporus hispidellus Peck (1899), Annual report of the New York state Museum of natural history, 52, p. 649
Leucoporus hirtus (Quélet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hyménomycètes, p. 82
Scutiger hispidellus (Peck) Murrill (1915), Western Polypores, p. 16
Polyporellus hirtus (Quélet) Pilát (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 33
Favolus hirtus (Quélet) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 95 (nom. illegit.)
Piptoporus hirtus (Quélet) Bondartsev & Ljubarsky (1962), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 15, p. 123
Albatrellus hirtus (Quélet) Donk (1971), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 74(1), p. 4
Jahnoporus hirtus (Cooke) Nuss (1980), Hoppea, Denkschriften der regensburgischer botanischen gesellschaft, 39, p. 176 (nom actuel)
Polyporus lucienqueletii Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botânica, 9(1), p. 43
Cerioporus lucienqueletii (Teixeira) Teixeira (1986), Rickia, série criptogâmica dos Arquivos de botânica do Estado de São Paulo, 13, p. 142
| - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Chapeau/Dessus Description | Brun pâle, chamois, hirsute | Brun pâle, chamois, hirsute. | - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Pores/Dessous Description | Pores anguleux, arête entière, denticulée | Pores anguleux, arête entière, denticulée. | - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Chair Description | Trame blanche, jaunissant en sèchant | Trame blanche, jaunissant en séchant. | - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Stipe Description | Simple ou ramifié, jusqu'à 5 cm de hauteur | Simple ou ramifié, mesurant jusqu'à 5 cm de hauteur. | - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Spores Description | Fusiformes, hyalines, de 11-14 x 4-5 µm | Fusiformes, hyalines, de 11-14 × 4-5 µm | - |
30/03/2021 | Jahnoporus hirtus | Ecologie Description | Saprotrophe à la base de vieilles souches dégradées d'Abies alba, parfois au sol en relation avec les racines de l'arbre. | Saprotrophe à la base de vieilles souches dégradées d'Abies alba (sapin blanc), parfois au sol en relation avec les racines de l'arbre. | - |
30/03/2021 | Puccinia teucrii | Etymologie | - | Rouille de la germandrée | - |
30/03/2021 | Puccinia teucrii | Synonymes | Puccinia teucrii Bivona-Bernardi (1815) , Stirpium rariorum minusque cognitorum in Sicilia, Manipulus, 3, p. 17, tab. 4, fig. 2 (Basionyme) | Puccinia teucrii Bivona-Bernardi (1815), Stirpium rariorum minusque cognitorum in Sicilia, Manipulus, 3, p. 17, tab. 4, fig. 2 (basionyme) (nom actuel) | - |
30/03/2021 | Puccinia teucrii | Références | Mycobank | - | - |
30/03/2021 | Puccinia teucrii | Ecologie Description | Sur feuille de Teucrium. | Sur feuilles de Teucrium spp. (germandrées). | - |
30/03/2021 | Amanita erythrocephala | Synonymes | Amanita erythrocephala Neville, Poumarat & Aste (2000) , Bollettino del Gruppo micologico G. Bresadola, 43(2), p. 136 (Basionyme) | Amanita erythrocephala Neville, Poumarat & Aste (2000), Bollettino del Gruppo micologico G. Bresadola, 43(2), p. 136 (basionyme) (nom actuel) | - |
30/03/2021 | Amanita erythrocephala | Comestibilité | Inconnu | Sans intérêt | - |
30/03/2021 | Amanita erythrocephala | Confusions possibles | Amanita flavoconia, espèce nord-américaine, est de couleur jaune orangé et ses spores mesurent (6,5-)6,8 -9,0(-10,6) x (4,8-)5,0-7,0(-8,9) µm. Dans les forêts de conifères et de feuillus. Amérique du Nord.
Amanita flavoconia var. inquinata, possède un chapeau de couleur orange à rouge, lui ressemble fortement, mais possède des spores plus grandes (5,2-)6,8-9,0(-11,5) x (4,5-)5,8-7,5(-9,5) µm. Sous Quercus humboldtii, Quercus copeyensis, Quercus costaricensis (chêne du Costa Rica), Quercus oocarpa, Quercus seemannii, Abies religiosa (acxoyate), Pinus patula et Arbutus spp. (arbousiers). Colombie, Costa Rica, Mexique.
Amanita flavella, possède un chapeau de couleur jaune orangé, ses spores mesurent 8,5-10 x 6-6,5 µm (E. J. Gilbert) / 8,0-8,5 x 5,0-6,5 µm (D. A. Reid). Semble pousser sous Eucalyptus (eucalyptus). Australie.
Amanita flavipes est une espèce asiatique qui semble être un assemblage de plusieurs espèces distinctes, est de plus grande taille, son anneau est plus grand et plus ample, son chapeau est jaune, les restes de voiles sur son chapeau sont plus persistants (comme chez Amanita rubescens) et possède des spores mesurant (6,5)7,0-9,0(10,0) x (5,0)5,5-7,0(8,5) µm chez l'espèce d'Asie de l'Est et (6,0-)6,8-8,5(-11,0) x (5,0-)5,2-6,5(-8,8) µm chez l'espèce de l'Asie du Sud. Dans les forêts de feuillus mêlés. Asie.
Amanita flavivolva a le chapeau de couleur jaune brun, a le pied blanc, est plus gracile et ses spores mesurent (6,5-)7,5-8,5(-9,2) x 4,8-5,5(-5,8) µm. Associée aux Pinus (pins) américains. Amérique du Nord.
Amanita frostiana, de la section Amanita, possède des boucles à la base de ses basides, son chapeau est de couleur jaune, jaune-orangé au centre uniquement, sa marge est largement striée, son anneau est floconneux et ses spores mesurent (7,5-)8,5-10,5(-12,5) x (7,5-)7,8-9,8(-11,3) µm. Dans les forêts mêlées de Quercus spp. (chênes) et Pinus spp. (pins). Amérique du Nord.
Amanita elongata possède un long pied blanc (parfois un peu plus court), et ses spores mesurent (6,8-)7,5-10,5(-12,5) x (4,0-)5,0-6,9(-8,7) µm. Etats-Unis.
Amanita fraterna, possède un chapeau de couleur miel, brun au centre, son voile semble plus persistant, son pied est rosâtre et ses spores mesurent (8,0-)8,5-10,5(-12,0) x (7,0-)8,0-10,0(-10,5) µm. Sous chêne. Floride.
Amanita subfrostiana, de la section Amanita, a la marge du chapeau largement striée, de couleur jaune, un anneau floconneux, son pied est de couleur saumonée, elle possède des boucles à la base de ses basides et ses spores mesurent (8,0-)8,5-10,5(-12,0) x (7,0-)8,0-10,0(-10,5) µm. Dans les forêts mêlées. Chine.
Amanita xanthella est plus gracile, son chapeau est jaune, plus pâle et strié vers la marge, elle est plus gracile, son anneau se trouve dans la partie inférieure du pied et ses spores mesurent 6,5-7,4(-8,1) x 5,1-7,1 µm. Singapour.
| Amanita flavoconia, espèce nord-américaine, est de couleur jaune orangé et ses spores mesurent (6,5-)6,8 -9,0(-10,6) × (4,8-)5,0-7,0(-8,9) µm. Dans les forêts de conifères et de feuillus. Amérique du Nord.
Amanita flavoconia var. inquinata, possède un chapeau de couleur orange à rouge, lui ressemble fortement, mais possède des spores plus grandes (5,2-)6,8-9,0(-11,5) × (4,5-)5,8-7,5(-9,5) µm. Sous Quercus humboldtii, Quercus copeyensis, Quercus costaricensis (chêne du Costa Rica), Quercus oocarpa, Quercus seemannii, Abies religiosa (acxoyate), Pinus patula et Arbutus spp. (arbousiers). Colombie, Costa Rica, Mexique.
Amanita flavella, possède un chapeau de couleur jaune orangé, ses spores mesurent 8,5-10 × 6-6,5 µm (E. J. Gilbert) / 8,0-8,5 × 5,0-6,5 µm (D. A. Reid). Semble pousser sous Eucalyptus (eucalyptus). Australie.
Amanita flavipes est une espèce asiatique qui semble être un assemblage de plusieurs espèces distinctes, est de plus grande taille, son anneau est plus grand et plus ample, son chapeau est jaune, les restes de voiles sur son chapeau sont plus persistants (comme chez Amanita rubescens) et possède des spores mesurant (6,5)7,0-9,0(10,0) × (5,0)5,5-7,0(8,5) µm chez l'espèce d'Asie de l'Est et (6,0-)6,8-8,5(-11,0) × (5,0-)5,2-6,5(-8,8) µm chez l'espèce de l'Asie du Sud. Dans les forêts de feuillus mêlés. Asie.
Amanita flavivolva a le chapeau de couleur jaune brun, a le pied blanc, est plus gracile et ses spores mesurent (6,5-)7,5-8,5(-9,2) × 4,8-5,5(-5,8) µm. Associée aux Pinus (pins) américains. Amérique du Nord.
Amanita frostiana, de la section Amanita, possède des boucles à la base de ses basides, son chapeau est de couleur jaune, jaune-orangé au centre uniquement, sa marge est largement striée, son anneau est floconneux et ses spores mesurent (7,5-)8,5-10,5(-12,5) × (7,5-)7,8-9,8(-11,3) µm. Dans les forêts mêlées de Quercus spp. (chênes) et Pinus spp. (pins). Amérique du Nord.
Amanita elongata possède un long pied blanc (parfois un peu plus court), et ses spores mesurent (6,8-)7,5-10,5(-12,5) × (4,0-)5,0-6,9(-8,7) µm. Etats-Unis.
Amanita fraterna, possède un chapeau de couleur miel, brun au centre, son voile semble plus persistant, son pied est rosâtre et ses spores mesurent (8,0-)8,5-10,5(-12,0) × (7,0-)8,0-10,0(-10,5) µm. Sous chêne. Floride.
Amanita subfrostiana, de la section Amanita, a la marge du chapeau largement striée, de couleur jaune, un anneau floconneux, son pied est de couleur saumonée, elle possède des boucles à la base de ses basides et ses spores mesurent (8,0-)8,5-10,5(-12,0) × (7,0-)8,0-10,0(-10,5) µm. Dans les forêts mêlées. Chine.
Amanita xanthella est plus gracile, son chapeau est jaune, plus pâle et strié vers la marge, elle est plus gracile, son anneau se trouve dans la partie inférieure du pied et ses spores mesurent 6,5-7,4(-8,1) × 5,1-7,1 µm. Singapour.
| - |
30/03/2021 | Amanita erythrocephala | Chapeau Description | 1-8 cm, conico-convexe, puis aplani avec la marge légèrement et très courtement cannelée, rouge orangé, plus vif au centre, plus jaune à la périphérie, l'extrême marge non excédante et jaune. Revêtement lisse, sec, finement fibrilleux sous la loupe par des fibrilles radiales rouge Orangé sur fond jaune, souvent nu mais parfois avec des restes de voile sous forme de plaques, de petits flocons ou de verrues, blancs ou jaunâtres, puis crème-grisâtre, enfin gris sale à brunâtre. | Mesurant 1-8 cm d |